****** มันหายสาบสูญไปจากสารบบหนังโหดยาวนานราว 14 ปี : Morbid A Love Story / 2009 (รักของฆาตกรโรคจิต) 😊

ตามหาอยู่ 14 ปี ในที่สุดก็เจอกันจนได้…. (555+)

สมัยปี 2009 (หรือเมื่อ 14 ปีก่อน) เคยได้ยินว่ามีหนังสยองขวัญจาก United States เกี่ยวกับความรักของฆาตกรโรคจิตถูกปล่อยออกมาในวันแห่งความรัก 14 กุมภาพันธ์ ปี 2009 หนังมีชื่อว่า Morbid A Love Story / 2009 เป็นหนังสยองขวัญสาย Genres: Horror-Romance ความยาว 1.30 ชั่วโมงของ Director: Edward Payson (แอบสะดุ้งตรงคำว่า Horror-Romance นิดๆ ว่างานนี้อาจเป็นรักละเลงโลหิตเอาได้ง่ายๆ อิอิอิ)

โดยใน Morbid A Love Story เท่าที่ดูจนจบ โครงเรื่องหลักๆจะบอกเล่าเรื่องราวเกี่ยวกับ “โรค” ใน “โลก” ของ “คนโรคจิต” โดยโฟกัสหลักๆเน้นลงไปที่ Anaheim, California, ใน USA ฉากเปิดเรื่องจะเป็นชายผิวสีที่แอบลักพาตัวเด็กผู้หญิงอายุราว 6-7 ขวบปีไปเลี้ยงดูปูเสื่อ จากนั้นจึงทรมานนางจนอาการสาหัสทางจิตใจ แล้วก็เรื่องราวเกี่ยวกับคนโรคจิตอีกหลายเรื่อง จนมาบรรจบลงที่นักศึกษาชายในวิทยาลัยแห่งหนึ่งที่ชื่อ Christian Thomas (รับบทโดย Liam J. Smith) ฆาตกรต่อเนื่องที่ซึ่งมองว่า “เลือดเนื้อและความตายเป็นรูปแบบของงานศิลปะที่ยิ่งใหญ่ที่สุด” เขาจึงใช้เวลาว่างจากการเรียนและงานประจำออกหลอกล่อเหยื่อมากหน้าหลายตา ทรมาน ฆ่า และชำแหละร่างของเหยื่อเหล่านั้นออกเป็นชิ้นๆ จากนั้นจึง ตัด-เฉือน-เอาอวัยวะเพียงบางส่วนของเหยื่อ เก็บเอาไว้เป็นเครื่องประดับประจำห้องนอน และบางส่วนก็ถูกเก็บเอาไว้ในขวดโหล ไว้ปั่นกินยามหิวเป็นอาหารเสริมแสนอร่อย(อ้วกกกกกก)

เรื่องราวของ Christian Thomas ก็วนเวียนไป เรียนหนังสือ ทำงานพิเศษ ว่างๆก็ฆ่าคนอย่างสนุกสนานตามประสาฆาตกรต่อเนื่องโรคจิต กระทั่งวันหนึ่งเขาเกิดปิ๊งรักกับสาวพนักงานเสิร์ฟของร้านกาแฟ ซึ่งเป็นเพื่อนร่วมคลาสเรียนของเขาเองอย่างสาว Belle (รับบทโดย Anna Palestis) ถึงตรงนี้ ฆาตกรต่อเนื่องโรคจิต Christian Thomas ต้องเลือกแล้วล่ะ ว่าจะเลิกการฆ่าคน แล้วหันมาสร้างครอบครัวและความรักแบบจริงๆจังๆเสียที หรือเลือกว่าจะฆ่าล้างครอบครัวของสาวเจ้าแทนเพื่อสนองความใคร่ ซึ่งมันอาจเป็นการตัดสินใจที่ยากและอาจเปลี่ยนฆาตกรโรคจิตรายนี้ไปตลอดกาลก็ได้ ว่าแต่ จะจบยังไงดีนะ….. หุหุหุ

* อนึ่ง หนังมีฉากที่ติดตา และทำให้ใครบางคนถึงกับวิ่งไปอ้วกแตกมาแล้ว เช่น ฉากที่ Christian Thomas ฆาตกรต่อเนื่องโรคจิตใช้มีดเฉือนใบหู, ตัวอ่อนของเด็กทารก, อัณฑะและอวัยวะเพศชาย เอาไปใส่ลงในโถปั่น โดยปั่นมันพร้อมกับอาหารเสริมจนละเอียด จากนั้นก็เอามาดื่มกินเพื่อบำรุงร่างกายอย่างวิปริตและเสียสติอย่างสุดๆ ฉากนี้น่าจะทำให้ใครบางคน(หรืออาจจะหลายคน)ถึงกับอ้วกแตกออกมากันเลย (เหอะ เหอะ)

กระนั้นก็ดี เนื่องจากหนังสร้างตั้งแต่สมัยปี 2009 หรือเมื่อราว 14 ปีก่อน แถมยังเป็นหนังสยองขวัญ อินดี้ ทุนต่ำ เลยทำให้งานเอฟเฟคหลายอย่างไม่ค่อยสมจริงเท่าที่ควรนัก ความสนุกก็อยู่ในระดับ “พอดูได้” แต่ที่ดีเด่นสุดขีดของหนังเรื่องนี้ก็คือ “ความหายากของมัน กว่าจะตามตัวเจอล่อไป 14 ปี เหอะ เหอะ)

หลังดูจบให้ 6.2 / 10 คะแนนครับ ก็พอไหวอยู่ หลายฉากเลยที่วิปริตแบบกู่ไม่กลับจนผู้กำกับ Director: Edward Payson ไม่กล้าเอาหนังไปจัดเรต(เรท) เลยเขียนระบุเอาไว้ที่ IMDB ว่า Unrated

#แอดมินซามาร่า 😊