***** มหากาพย์ Shin Gendai Ryoukiden 20+ (บทความ-ภาพ : โดยคุณ : Satawat) 😊😊😊😊

มาตามสัญญาถึงช้าแต่มาชัวร์ สำหรับสปอยล์เรื่องนี้ สำหรับผู้ที่ไม่กล้าจริงๆ อ่านแค่บทความนี้ก็พอไม่ต้องไม่หาลองอ่าน เพราะว่ามันเป็นการ์ตูนแนวกุโรที่ โหด ดิบ เถื่อน จุงเบย ความรู้สึกตอนที่ได้อ่านรอบเเรกของผมนี้ อึ้งหนักมาก แต่ถ้าอยากสัมผัสความดำมืดและความโหดร้ายของมนุษย์นี้คือคำตอบ

โดยอาจารย์ Uziga waita นำเสนอความโหดร้ายของมนุษย์บนโลกได้อย่างน่าตกใจ โดยมีเค้าโครงมาจากเรื่องจริง เด็ก สตรีมีครรภ์ ผู้ที่มีอาการซึมเศร้าซาบซ่า ห้ามอ่านเด็ดขาดขอย้ำว่าข้ามไปเลย เดี๋ยวช็อกตาค้างนอนไม่หลับ ถือว่าเตือนแล้วนะ เพราะแต่ละฉากมีรุนแรงจริงๆ

**คำเตือน**

เนื้อหาต่อไปนี้จะเป็นการสปอยล์ เป็นตัวละครในต่างโลก ไม่เคยเกิดขึ้นจริง มีการเปลี่ยนชื่อ บิดเนื้อหาบ้างส่วน เพื่อให้ง่ายในการเล่าเนื้อหาข้างใน ก็มันมีตั้ง6เรื่องอะ!! ใครที่อยากผวาไปหาอ่านเอาเอง อยากทำให้น่ากลัวนะแต่ไม่สำเร็จ อ่านเพื่ออะไรก็ตัดสินใจเอาเอง กราบขออภัยไว้ล่วงหน้า

===============================
เรื่องที่หนึ่ง ยูโร่ คัสตาร์ดเค้ก ซองคอนกรีต

ณ ดินแดนโอนิจัง จังหวัดวันพันช์แมน
น้องยูโร่ คัสตาร์ดเค้ก นักศึกษาวัยละอ่อน หลังจากเสร็จงานพาร์ทไทม์ ก็กำลังใช้น่องปั่นจักรยานด้วยความเร่งรีบ เพื่อกลับไปดูซีรีย์เกาหลีที่ดูคาไว้ในเน็ตพริก ขี่ไปไม่ทันไรก็มีวัยรุ่นควบมอเตอร์ไซค์ ไรเดอร์คิก จนล้มกลิ้ง แล้วเขาก็ซิ่งหนีไป

ปู้ด พลเมืองดีก็ผ่านมาเห็น เลยกระซิบข้างหูน้องไปว่า ขอเซ็ตหย่อ สูดต่อ ซูดผ่อ สี่หม่อ สองห่อ
ใส่ไข่ ด้วยความที่น้องเขาไม่เข้าใจ เลยหลวมตัวตามไปด้วย รู้ตัวอีกทีก็อยู่ในบ้านเขาแล้ว ยืนเรียงกันเป็นขบวนห้าสี โดยหนึ่งในนั้นคือคนที่ถีบรถของน้องยูโร่ให้ล้มรวมอยู่ด้วย

ทางฝั่งน้องยูโร่ ที่ช็อคจนทำไรไม่ถูก ก็โดนบีบบังคับขู่เข็ญให้แกะคนออกจากห่อ เพื่อจะได้กลืนกินยูโร่ทั้งตัวไม่อยากเหลือไว้ให้ใครได้กลิ่น ปู้ดไม่รอช้า คว้าขวดเอม79ยัดเข้าไปข้างในไหของยูโร่อย่างเมามัน จนน้ำไหลย้อยเป็นโลหิตตามขาลงมา

เมื่อสาแกใจแล้วจึงได้ปลดกางเกงควักเอาไส้กรอกหมูที่พกมาแต่กำเนิด แล้วทำการเล่นสนุกกับร่างกายของน้องอย่างไม่หยุดยั้ง คอกตะโกนใส่อย่างบ้าคลั่ง ประหนึ่งว่ามันกำลังร้องเพลงของ Skipknots (ถ้าใครรู้จักวงนี้คุณก็ไม่เด็กแล้วนะ)

แม้น้ำตาจะรินและไหล ถึงน้องยู่โร่จะได้รับการปล่อยตัวให้กลับไปนอนบ้านบ้าง หากแต่ว่าวัตตะสงสารยังคงอยู่ พาวเวอร์เรนเจอร์ ยังคงกระหน่ำเปิดศึก5รุม1อยู่บ่อยครั้ง ด้วยวิธีการที่พิศดารปราญวารี นั้นทำให้น้องต้องกลายเป็นเขื่อนรับน้ำไปโดยไม่เต็มใจ

และแล้ววันแห่งโอกาสก็มาจ่อที่หน้าน้อง เหลี่ยวมองไปยังปูดและปี้ดที่ฉีดน้ำจนหลับคาที่อยู่ ใช่มือพุ่งเข้าหาโทรศัพท์ กดเบอร์หาหม่อมแม่ด้วยความไวสูงสุด แต่ดันสะดุดเพราะว่าปูดดีดตัวมาหา คว้าผมบนหัวแล้วพูดว่า โอมาเอวะ โมชินเดอิรุ !!!
(นานี่?!?)

ปูดกับปี้ดรวมพลังกันทันที นวดยูโร่ถี่ขยี้ปานว่ากำลังซักผ้า ก่อนจะใช้มือล้วงเข้าไปในหม้อแม่นาค กระซวกจนวารีสีแดงกระฉอกออกมา เมื่อเสร็จสิ้นกิจแล้วไซร้ ก็มานั่งจุ้บป้อก ล็อคคอแหงนหน้าป้อนไส้กรอกหมูใส่ปากน้องยูโร่ด้วยความฟิน

วันเวลาผ่านไป เหล่าบรรดาเรนเจอร์ซึ่งประกอบไปด้วย ปูด,ป้าด,ปี้ด,แปร่ด และพรวด ก็ได้ทำการทรมานขนมยูโร่ ด้วยวิธีการต่างๆไม่ว่าจะนวดตัวด้วยความรุนแรง ให้ความอบอุ่นแกมือและเท้าจนไฟลุก ใช้ประทัดเหน็บแทนยาริดสีดวงแล้วจุดให้ระเบิด หรือจะใช้ไม้พลองเบิกจิ้มช่องแคบมะละกาก็มีเหมือนกัน
(นี้ยูโร่นะ ไม่ใช่ โกโก้ครั้น ถึงมันจะมีช็อตโกแลตเหมือนกันก็เถอะ)

ด้วยความที่ทางพาวเวอร์เรนเจอร์ ได้เปิดสปานวดยูโร่ บ่อยครั้งเกินไปทำให้เกิดอารมณ์ซึ้งใจ ส่งเสียงดังลั่นว่าส่งฉันไปสวนอีเดนสักทีได้ไหม ฉันจะไปหาพี่คาซึยะ เมื่อปูดได้ยินดังนั้นก็ตอบกลับทันทีว่ายังก่อน แล้วทำการรำถวายชุดใหญ่ ดุกว่า ฉากถวายของ berserk ก็พวกมันนี้แหละ

เนื่องจากการขื่นขมอย่างอย่างยาวนานและอาการบาดเจ็บสะสมจากการนวดผิดวิธี เป็นเวลานานกว่า41วัน ทำให้hpของน้องนั้นลดลงจนเป็น0 พวกเรนเจอร์ จึงนำร่างของน้องมาห่อบรรจุภัณฑ์ใหม่ แล้วทำการขุดหลุมฝังพร้อมโบกปูนซีเมนต์กลบทับอีกทีเพื่ออำพรางคดี จบ...ตอนแรก
(จบตอนน้องยูโร่ สักทีเว้ย!!! ขี้เกียจพิมพ์แล้ว)
===============================


ตอนที่สอง ห่อหมกห่อเหี่ยวของไททันวิปครีม

ร่างกายสูงใหญ่ผิวสีเข้มปี้อายุ17ปี ถิ่นฐานจากเอลเดีย อดีตอยู่แถวๆขอบกำแพงมาเรีย ก่อนจะย้ายเข้ามาในกำแพงโรเซ่ภายหลัง เขาคือชายผู้มีห่อหมกอันบักใหญ่ นามว่า น้องวิปครีม ที่ขณะนี้กำลังกระทุ้งไหของสตรีครรภ์แก่ใกล้คลอดนางหนึ่งอย่างหรรษา

ด้วยความใจร้ายจึงใช้ฝ่ามือ นวดเฉพาะจุดบริเวณคอหอยเพื่อสลายอากาศที่ใช่หายใจ ส่งวิญญาณเจ้าของร่างหลุดหายกลายเป็นซากไปในที่สุด
ก่อนจะลากร่างไร้วิญาณไปจุ่มหัวลงในอ่างเพื่ออะไรไม่รู้ สงสัยอากาศที่นั้นจะร้อน

ในขณะที่เดินเมี่ยงมองซ้ายขวาบนถนนด้วยหน้าหม่นหมอง เขาก็สัมผัสได้ถึงพลังงานบางอย่างที่ไม่ใช่ลมตด หรืออาการมวนท้อง เมื่อหญิงสาวท้องแก่ใกล้คลอดนางหนึ่ง สมมติว่าชื่อ คาสิโน สะดุดตาต้องใจจึงบุกเข้าไปขายห่อหมกทันที

หลังจากที่ใช่ห่อหมกตำไหของคาสิโนไปสักพัก ไม่นานน้องวิปครีมก็เริ่มหลอน ส่งเสียง ฟ่อๆนึกว่าตั๋วเฮียไล่กินไก่ ด้วยความที่ไม่พอใจจึงคว้าเอาไม้บรรทัด ฟาดพอหักแล้วปักกันชนหน้าของ
คาสิโน เสียงดัง จุก!!! ก่อนจะใช้เส้นขนมจีนวนรอบหัวแน่นๆจนสิ้นใจ
(ไปสวนอีเดนตาม ยูโร่ทั้งสองราย)

ซึ่งในอดีตชาตินานสักพัก วิปครีมได้มีปมฝั่งในตั้งแต่เด็กๆ แม่ไม่รัก คนรอบข้างเกลียด เอาเป็นว่าหาเรื่องลงกับสตรีมีลูกอ่อนเพื่อสนองความรู้สึกตัวเองล้วนๆ จนถึงเหยื่อรายที่3 รอบนี้ก็บุกมาขายห่อหมกตามเคย แต่ทุกอย่างกำลังจะเปลี่ยนไป

คนที่3ขอเรียกว่า มิคาสัน ละกันนะ วิปครีมพุ่งเข้าหาใช้ด้ามตะหลิวบรรจงประทับกลางกระบาล แล้วปลดเครื่องนุ่งห่มออก ก่อนทำการมัดปากแล้ว กระทุ้งไหด้วยห่อหมกอันเดิมอย่างเร่าร้อนจนไหแทบไฟลุก มิคาสัน ทำได้เพียงภาวนาให้ห่อหมกเหี่ยวสักที เพราะว่าแน่นท้องฝืนกินอีกไม่ไหว

เมื่อวิปครีมได้สบตานวลนาง ความอ้างว้างในอดีตก็พุ่งเข้ามา มือทั้งสองประทับบริเวณบ่าแล้วลงแรงนวดสลายอากาศในลำคอ ส่งวิญญาณให้ลอยล่อง ดึงสายบัวมาคล้องคอ แล้วทำการอัญเชิญร่างไร้วิญญาณของมิคาสันขึ้นสู่คานบ้านในสภาพโตงเตง ใช้ไส้กรอกจุ่มลงไปในไห ก่อนจะทรุดลงร้องแง่ๆหาแม่ แล้วภาพก็ซูมเข้าไปที่ ห่อหมกฮวกที่ห่อเหี่ยวจุดจู๋...จบไปอีกตอน
(อวสานห่อหมก...ไม่ต้องกินมันละ)
===========================


ตอนที่สาม อุปกรณ์เคลื่อนย้าย3มิติทะลุจักวาล

ณ คอนโดเขตกำแพงซีน่า เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ส่งบทสนทนาระหว่างแอนลีน เลออนเฮิร์ท ผู้สาวท้องแก่ใกล้คลอดเต็มทีกับสามีที่ไม่ได้อยู่บ้าน ด้วยความที่ไม่รู้ว่ามีคนแอบย่องเข้ามา จึงเสียท่า
โดนถั่วฝักยาวรัดคอ ดิ้นเด้งดึ๋งดั๋งก่อนจะละสังขารลาโลกไปสวนเอเดนอีกคน

ฝั่งของชายแปลกหน้าขอเรียกแกว่า คุณห่านแล้วกัน ห่านก็เริ่มลงลิ้น จี่บริเวณหน้าท้องก่อนจะใช้อุปกรณ์เคลื่อนย้าย3มิติ ปาดลงลึกเข้าไปข้างในเพื่อเปิดประตูมิติอวกาศ หลังจากที่ใช้มือแย่ๆวนอยู่ในนั้นสักพักก็พบกับ ไททันน้อยจึงได้ดึงออกมาวางรับลมภายนอกในโลก4.0

ห่าน รีบใช้หัวจุ่มเข้าไปในประตูมิติ เพียงเพื่อหวังจะพานพบกับห่านหรืออะไรสักอย่าง จู่ๆเสียงโทรศัพท์ดังลั่นขึ้นอีกครั้ง ทำลายสมาธิในการจ้องมองโลกทัศน์ใหม่ ห่านจึงพุ่งไปคว้าโทรศัพท์มายัดเข้าไปในมิติลึกลับ ก่อนจะอันตรธานหายไปไม่บอกลาเจ้าของห้องซักคำ
(นิสัยแย่อะ ไปไม่ลามาไม่บอก)

เอเลน เบอร์เกอร์ ผู้สื่อข่าวเอลเดียได้ประนามการกระทำอันไร้มารยาทของห่าน เบื้องต้นไททันน้อยยังมีชีวิตอยู่ในกำแพงและพบโทรศัพท์บ้าน ถูกยัดไว้ในประตูมิติของหญิงสาว อีกทั้งยังมีกุญแจรถตกอยู่ ซึ่งทางตำปูปาร์เก้ไม้สัก ได้ทำการเร่งค้นหาเจ้าของต่อไป จบข่าว

================================


ตอนที่สี่ นางฟ้าตัวต่อเลโก้

ออย รอยไถ่แปล คุณแม่ร่างเพรียวบาง ร่างของเธอถูกตรึงต่ะตึงๆตัวติดกับแท่น ในสภาพล่อนจ้อนเปลือยเปล่า รอบกายมีเหล่าชายฉกรรจ์กว่าสามคน คนหนึ่งเป็นมาเฟียชื่อดัง สึนะ โยกัง ส่วนอีกสองเป็นพ่อค้าตัวต่อพลาสติกหลากสี ชื่อ เลกับโก้

เด็กหญิง เอ รอยไถ่แปล ถูกสึนะโยกัง จับไหล่ล็อคตัวให้ยืนดูแม่ที่นอนอ้าซ่า สึนะได้ทำการพรรณนาถึงความดีงามที่แม่เด็กทำไว้ให้ฟัง ก่อนจะโบกมือสั่งให้ทำการ แยกแขนขาออกมาอย่างเบามือและนิ่มนวลด้วยขนมปังบาแก็ต

ทางฝั่งของเอ ก็ได้ร่ำร้องด้วยความรัก น้ำตานองทั้งสองแก้ม สายลมแย้มพัดผ่านไป ตะโกนดังฟังได้ชัดว่า ยาเมโร่!!!!!!! ด้านเลและโก้ก็ได้กระจายแขนขาของ ออย ให้ห่างจากร่างเดิม แล้วใช้บาแก็ตผ่ากระบาลล้วงเอาเยลลี่สตอเบอรี่ออกมา เปิดประตูมิติแถวท้องจกชิ้นส่วนภายในออกมาผึงแสงนีออนรับลมจากภายนอกเล่นๆ

เมื่อเสร็จสิ้น ก็ได้แบ่งให้สังขารที่ยังหลงเหลือของ ออย ออกเป็นชิ้นๆ กว้างคูณยาวประมาณ1นิ้ว ก่อนจะยัดทั้งหมดใส่ถุงพลาสติก หมอบให้กับหนูน้อยเอ ลากกลับไปประกอบคืนที่บ้านทั้งน้ำตา จบ
(และนี้คือที่มาของตัวต่อเลโก้สินะ!?)

===============================


ตอนที่ห้า คุณหมอหมัดดาวเหนือ

แก่นะ..ได้ตายไปแล้ว คำพูดของหมอเคนชินไมโล ได้ทำให้ มิสสาหร่าย งงจนต้องนั่งเออเร่อ เพราะว่าเธอก็ยังอยู่ดีมีแฮงไม่ได้เป็นอะไรหนัก ทางด้านของ ลาโอวัลติน ก็ได้คอนเฟิร์มซ้ำอีกว่า เดี๋ยวจะออกใบเซอร์ให้ว่าเคยผ่านความตายมาก่อน
(เอาไปใช้สมัครงานเหรอพี่?)

น้องสาหร่าย รีบวิ่งออกจากห้องสีขาวด้วยความว่องไว ก่อนจะบึ้ม ลงไปกองชักแซ็กดิ้นไปมาด้วยความสนุกสนาน ด้านลาโอวันติน ก็ได้พูดว่าชั้นนะได้ฝั่งไอศรีมวานิลลาเอาไว้ในไหของเธอแล้ว มันสามารถทำให้สิ่งมีชีวิตในท้องกลายเป็นเนื้อปิ้งได้เลย โคตรเจ๋งเลย...เคนชินไมโล ไม่ได้กล่าว

มิสสาหร่าย ได้แต่นอนนิ่งให้แยมสีแดงข้นไหลรินออกมาจากไห ลูกสมุนของคุณหมอ กิ๊กและก๊อก ก็ได้พุ่งเข้าไปแกะเปลือกของมิสสาหร่ายออก เผยเรือนร่างขาวผ่อง ก่อนจะโบกฝามือไปประทับที่ผิวหน้าจนหัวสบัด ก่อนจะโดนพื้นรองเท้าประทับตราทั่วบริเวณร่างกาย

แม้จะโดนทำร้าย แต่ทำไมฉันถึงมีความสุขกันนะ มิสสาหร่ายได้รำพึงรำพันถึงความฟินอย่างงุนงง (เอ้า!! เป็นมาโซคิสม์ซะงั้น) ฝั่งของกิ๊กไม่รอช้ารวบตัวรุมกระหน่ำแทงไหของเธอด้วยพญาไส้อั่ว ทางฝั่งของก๊อกเอง ได้สวมถุงมือจกเข้าไปในประตูหลังค่าย hpเปรอะกระจายท่วมจนล้นออกมาทางประตู (ค่ายบางระจันเหรอ?)

กิ๊กที่เห็นแบบนั้นก็เอามั้ง จกเข้าไปจับมือกับก๊อก ก่อกำเนิดเป็นสิ่งมหัศจรรย์ ทำเอามิสสาหร่ายฟินจนต้องพูดว่า อะ!..คิ..มู..จิ!!!! หลังจากจบเรื่องราว มิสสาหร่ายก็นอนสิ้นสภาพ แยมสตรอเบอรี่เลอะทั่วตัวพร้อมทั้งหลั่งน้ำตาด้วยความสุข

หนึ่งปีผ่านไป มิสสาหร่ายได้รับความสุขด้วยความเจ็บปวดอย่างต่อเนื่อง จนกระทั่ง ปุ๋ยยูเรีย ได้พาเธอมาปั้มน้ำยัดเข้าประตูหลังเขื่อน ท้องบวมเป่งยังกับลูกนิมิต ทำเอาน้องร้องซี๊ดด้วยความสุขอย่างสุดเสียง

ยูเรีย เกิดความหมั่นไส้ จึงใช้พื้นรองเท้าพุ่งเข้าไปแตะบริเวณหน้าท้องที่บวมน้ำด้วยความรวดเร็ว ส่งวิญญาณของมิสสาหร่าย ทะลุร่างลอยไปสวนเอเดนด้วยความไวแสง นอนตะแคงจนน้ำกระฉอกออกปากคอพับหลับยาวไปในที่สุด

เคนชินไมโลและลาโอวันติน ได้ชื่นชมถึงความงดงามของมิสสาหร่ายจนต้องรูดซิปรอบศรีษะเปิดออกดูเยลลี่ข้างใน และใช้มือทุบฝอยขัดหม้อในกางเกงของพวกเขาเองอย่างสุขสันต์ด้วยกันอย่างมีความสุข
(เรื่องนี้ happy ending ซะงั้น..เครียดแป้บ)

===============================



ตอนสุดท้าย ฉันทนาโรงงานเนื้อสเต็ก

ซาดาโกะ โอบะบะ ทำงานในสถานประกอบการที่เรียกว่า Center มา5ปีแล้ว แววตาของเธอไม่ต่างอะไรกับคนที่ตายแล้ว แม้ภายนอกจะดูสดใสสุขภาพดี สวยจากภายในสู่ภายนอก แต่จิตใจของเธอกลับมืดมนหม่นหมองจากการงานที่ทำ

สถานที่เเห่งนี้ แปรรูปร่างของอดีตสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่าละมุด ให้กลายเป็นเนื้อสำหรับรับประทานและส่งออก หน้าที่ของซาดาโกะ คือการทำความสะอาดร่างโดยคร่าวๆ ถอดหัวแขนขาควักวุ้นเส้นผัดเครื่องในใส่ซอสมะเขือเทศออกมาจากร่าง จนร่างของผู้โชคดีเหลือเพียงตัวเปล่าๆ

ในช่วงเวลาระหว่างกลับบ้าน วัยรุ่นเมากาวสามคน ทิก แทคและโทะได้ฉุด ซาดาโกะมาตำซั่วแตงกวา และอันตรธานหายตัวไป ทิ้งซาดาโกะร้องไห้เสียใจที่อิ่มจนเดินกลับบ้านแทบไม่ไหวเอาไว้ น้ำแดงแมงลักที่เก็บเอาไว้ก็ไหลออกมาตามขา
(มาเด้อ!!! แซ่บแซ่บ)

ซาดาโกะ นั่งรำพึงรำพันถึงความในใจ ตลอดเวลา5ปีที่ผ่านไป ไม่มีวันไหนที่สุขสันต์เลย สักพัก เด็กชายต่อ ขอแปดปี ได้มาเคาะประตูห้องก๊อกแก๊กหน้าห้อง ส่งเสียงงุงิทั้งน้ำตา โอว่าพี่จ้า...หนูคิดถึงย่าจังเลย ขาดย่าโอ๋ไปหนูทนไม่ได้วิ่งปรี่เข้าไปกอดซาดาโกะด้วยความเสียใจ

ซาดาโกะที่พึ่งโดนชายสามหน่อรุมตำซั่วมามาดๆ ได้เกิดอาการประสาทแตก เปิดโหมดร่างทองคร่อมใส่เด็กชายต่อ แล้วระดมเห็บหมัด โอร่าๆๆ นวดสปาบริเวณหน้าเป็นชุด ตะโกนร้องเพลงชื่นชมด้วยคำพูดมากมาย

ฉันนี่แหละคือคนที่แปรรูปร่างย่าของแก เอาไปทำแฮมเบิร์กสเต็กให้หนูกิน อร่อยมากไหมละ มีอีกเยอะเลยละ คนข้างห้องที่เห็นเหตุการณ์ เหมือนจะพึ่งได้สติ รีบรุดหน้าเข้าไประงับเหตุ หิ้วปีกตัวลอยออกมาให้ห่างจากเด็ก
( พึ่งคิดได้จริงดิ!!!? )

ซาดาโกะกับสายตาที่เต็มไปด้วยความว่างเปล่า ก็ยังคงทำงานต่อไปตามเดิม เพิ่มเติมคือจิตใจที่บิดเบี้ยวจดเกินเยียวยา เบื้องหน้าคือผัดวุ้นเส้นใส่ไว้ราดซอสมะเขือเทศสดใสสีแดงแป๊ด พร้อมด้วยซากละมุดที่ทิ้งแล้ว ถ้าฉันไม่ทำ ฉันก็ไม่มีอะไรกินนะสิ...ซาดาโกะกล่าวทิ้งท้าย แล้วก็ตัดจบ สักที

=================================

สรุปผลส่งท้าย

โดยส่วนตัวผมมองว่า ด้วยความรุนแรงของเนื้อหา มีอะไรที่เกี่ยวข้องกับการกดขี่ข่มเหงเยอะมากๆ ประกอบด้วยเนื้อหาที่อุดมสมบูรณ์ไปด้วยความโหดนานาชนิด ส่งผลให้ได้คะแนนสูงที่สุดในทุกเรื่องที่เคยให้มา ไม่อาจหักคะแนนได้เลยถึงแม้ช่วงหลังๆของเรื่องจะเบาลงเล็กน้อย สมบูรณ์พร้อมด้วยโหดที่คุณคู่ควรอ่านสักครั้งในชีวิต

10 คะแนนเต็มด้วยความเต็มใจ

คารวะท่านผู้เขียนเลยครับ

Satawat รายงาน 😊