รีวิว : The Unpublicizable File / 1993 (กุนเชียงเนื้อคน!)

#ก่อนอื่นต้องขอขอบพระคุณเพื่อนสมาชิกเพจคุณ "อันโกะ กลรักสตรอว์เบอร์รี่" ที่เเนะนำแหล่งหาลิ้งดูออนไลน์ของหนังเรื่องนี้ให้ครับ (ขอบคุณมากมายครับผ๊ม)

“นี่คือหนึ่งในหนังสยองขวัญสายโหด-วิปริต สัญชาติ Taiwan-Hong Kong ที่หางานตัวต้นฉบับมารับชมได้ยากในระดับแถวหน้าของโลก!”

The Unpublicizable File / 1993 สำหรับเรื่องนี้หนังมีหลายชื่อมาก เช่น Yan Yuk Lap Cheung / 1993, Ren Rou La Chang / 1993, Human Sausage / 1993, Tetsujin Choudume / 1993, 人肉腊肠 / 1993, และใช้ชื่อในภาคภาษาไทยว่า “กุนเชียงเนื้อคน”  คือหนังโหด-วิปริตงานร่วมทุนสร้างระหว่าง Taiwan-Hong Kong ผลงานการกำกับของ Director: Shao-Wei Ma

ภายใน The Unpublicizable File / 1993 (กุนเชียงเนื้อคน!) หนังบอกเล่าเรื่องราวช่วงกลางดึกคืนหนึ่ง แถมฝนยังตกหนักอีก กับหนึ่งหญิงสาวที่เพิ่งวิ่งหนีออกมาจากซ่องนรก โดยมีแมงดาชายโฉด 4 นายวิ่งตามมาอย่างกระชั้นชิด ฝูงแมงดาไล่ตามนางจนทัน จากนั้นจึงรุมกระทืบ และใช้มีดเชือดนางจนตาย กลายเป็นศพนอนอยู่ข้างถนน ตรงนั้น  ท่ามกลางฝูงชน เจ้าหน้าที่กู้ภัย และตำรวจที่เข้ามาเคลียร์สถานการณ์ในช่วงเวลาต่อมา….

จากนั้นหนังจึงเล่าต่อถึงความโสมมของซ่องกระหรี่และบ่อนการพนันที่มีแก๊งค์มาเฟียขาใหญ่คอยคุมอยู่ งานหลักของพวกนี้คือซื้อสาวๆมากหน้าหลายตาจากที่ต่างๆมารวมกันเพื่อสำหรับขายตัวให้กับบรรดาเสี่ยใหญ่-ชายหื่นกาม รวมถึงการดูแลบ่อนการพนันที่ในแต่ละคืนคือเม็ดเงิน และรายได้มหาศาลต่างทะยอยเข้ามาอย่างไม่ขาดสาย

ถามว่ามาเฟียเปิดทั้งซ่องกระหรี่+บ่อนการพนันซะกลางเมืองแบบนี้ พวกเขาต้องกลัวตำรวจหรือไม่  คำตอบคือ…. “ไม่”  เพราะหัวหน้าแก๊งค์มาเฟียแก๊งค์นี้ซื้อตำรวจไว้คนหนึ่ง มีตำแหน่งใหญ่โตพอตัว โดยใช้นายตำรวจคนนี้เป็นประหนึ่งสุนัขรับใช้กินเงินเดือนระดับเต็มคราบสุขสบาย ในเมื่อเลี้ยงตำรวจไว้ดูแลซ่องกระหรี่และบ่อนการพนันก็ไม่จำเป็นต้องไปกลัวการตรวจค้นของเจ้าหน้าที่แล้วล่ะ แถมวันไหนสาวๆขายตัวภายในซ่องแอบหนี มาเฟียก็ใช้ตำรวจพวกนี้แหล่ะออกไปไล่ล่า จับพวกนางมากระทืบ ใช้มีดแทงจนตาย หรือไม่ก็ใช้แส้ฟาดปางตาย….

ระหว่างที่บ่อนการพนันเปิดให้บริการ ก็มีลูกค้าคนหนึ่งมาใช้บริการ เขาเป็นชายวัยกลางคน ผมยาว หนวดเครารุงรัง แถมขาเป๋ไปข้าง ชายคนนี้ชื่อ “อาเหลียง” เป็นพ่อครัวของร้านอาหารจีนแห่งหนึ่งในย่านใจกลางเมือง อาเหลียงเสียการพนันอย่างมากมายจนคืนหนึ่งอารมณ์มันค้างเลยไประบายกับเด็กล้างจาน(ชาย)ในร้าน ด้วยการกระทืบแล้วใช้มีดอีโต้เชือดคอจนตาย(งานเลยเข้า) อาเหลียงจึงจัดการทำลายศพด้วยการเลาะเนื้อของเด็กล้างจานคนดังกล่าวเอามายัดไส้ทำเป็นกุนเชียงเนื้อคนออกขายบริการลูกค้าภายในร้านอาหารจนหลายคนติดใจในรสชาติกันยกใหญ่ แม้แต่ตำรวจที่มาทำคดีคนหาย(เด็กล้างจาน)ก็ได้ชิมกุนเชียงดังกล่าว แถมบอกว่ามันอร่อยมากๆ(แหว่ะ….)

ถึงตรงนี้หนังจะจบลงอย่างไร หาลิ้งมาดูกันเอาเองเหอะ 555+

*อนึ่ง หนังฉบับหลุดกองเซ็นเซอร์มีความยาวประมาณ 82 นาที

****** ความเห็นส่วนตัวของผู้เขียน
เข้าใจว่าผู้กำกับหยิบเอาชื่อ “กุนเชียงเนื้อคน” เอามาเล่นเพื่อโปรโมทหนังเรื่องนี้ โดยอิงกระแส “ซาลาเปาเนื้อคน” ที่สมัยนั้นดังมากๆเข้าช่วย  แต่เอาเข้าจริงหนังเรื่อง The Unpublicizable File / 1993 กลับมีความสนุกและความโหดร้ายป่าเถื่อนห่างไกลจากซาลาเปาเนื้อคนไกลหลายกิโลฯนัก เพราะหนังเน้นขายฉากวาบหวิวเรต R ระหว่างคู่ชายหญิง และหญิงหญิง แบบอีโรติกเสียมากกว่าครับ ฉากแบบนี้มีให้เห็นเยอะเลย แถมการให้ความสำคัญกับมุมมองของมาเฟียคุมซ่องกระหรี่และบ่อนการพนัน ยังทำให้ความเป็นตัวตนของหนัง “กุนเชียงเนื้อคน” ดูลดทอนบทบาท และด้อยคุณค่าลงอักโข  กระนั้นก็ตาม….หนังก็ยังพอมีฉากโหดๆให้สายแข็งได้ชื่นชมอยู่บ้างตามสมควร ไล่ตั้งเเต่ ฉากการฆาตกรรมเพื่อนร่วมงานของอาเหลียงเพื่อเอามาทำกุนเชียง, ฉากตบหัวเด็กชายอายุ 8 ขวบจนหน้าคว่ำ จากนั้นจึงจับเด็กไปแขวนคอเพื่อฆ่าในป่า และฉากมาเฟียทรมานกระหรี่ในซ่องด้วยการจับนางแก้ผ้า มัดเท้าห้อยหัวปักลงพื้น แล้วฟาดด้วยแส้ตาย  ถามถึงความสนุก ให้ 6.2 / 10 คะแนนครับ  หนังพอดูได้เรื่อยๆ….