santa claus........ คริสต์มาสสยอง   Share

ณ คำคืนวันที่ 23 ธันวาคม ของรัฐ เนบราสก้า
ณ บ้านเดี่ยว สองชั้นแห่งนึงแถบชานเมือง

เอมิลี่ สาวน้อยอายุ 6 ขวบ ในชุดนอนลายหมีพูห์นั่งอยู่ตรงโซฟาหน้าเตาผิง นาฬิกาแขวนบอกเวลา เที่ยงคืนแล้ว

แต่พ่อแม่เธอ หลับไปนานแล้ว แต่เธอแอบเดินลงมา
เพราะเธอนอนไม่หลับ เธอเลยเดินลงมาหน้าเตาผิง

ข้างๆเตาผิง มีสนสำเร็จรูปตั้งอยู่ ประดับด้วยของประดับมากมาย แล้วประดับบนยอดต้นสนโดย ดวงดาวสีทอง

ตรงเตาผิง ด้านที่วางของที่ยื่นออกมา มีตะปูตอกถุงเท้าไว้

ให้ "คนๆนั้น เอาของขวัญให้"

ตลอดทั้งปี เอมิลี่เป็นเด็กดี และอีกไม่กี่วันก็สมควรที่จะได้รับรางวัลแล้ว

ก๊อกๆ มีเสียงเคาะประตูจากทางห้องครัว

เอมิลี่เดินไปที่ห้องครัวพลางคิดในใจ
"ซานต้า คลอสต้องมาอีก 2 วันไม่ใช่เหรอ"
พร้อมกอดตุ๊กตาเท็ดดี้แบร์ ตอนนี้ห้องครัวมีแต่ความมืด

มีแสงจันทร์ริบหรี่พอเป็นแสงนำทาง มีเงาหิมะโปรยหลงมาจากฟ้า

แล้วมีเงาคน รูปร่างอ้วนกลม ใส่หมวกซานต้า ที่หลังแบกถุงบางอย่างไว้

เขาคนนั้นที่รูปร่างเหมือนคนที่ เอมิลี่คิดไว้

"ซานต้ามาแล้วๆ" เอมิลี่พูด

เธอรีบเปิดกลอนประตู แล้วเปิดออกไป

แล้วเอมิลี่ก็หวีดร้องมิใช่เพราะความดีใจ แต่เพราะความหวาดกลัวต่างหาก!!!

"กรี๊ด!!!!!"

แล้วบ้านหลังนั้นก็กลับมาเงียบเช่นเดิม มีเพียงเสียงกรนของพ่อเอมิลี่

เสียงลมหนาวจากข้างนอกพัดประตู ไปมา

รอยรองเท้าบู๊ทซึ่งเดินย้อนกลับไปตามรอยเท้าเดิมซึ่งมุ่งเข้าป่า

ตุ๊กตาเท็ดดี้แบร์ตกอยู่ที่พื้นหน้าประตูห้องครัวซึ่งออกไปทางหลังบ้าน

แต่เจ้าของตุ๊กตาตัวนั้นหายๆไปพร้อมกับ........
...
....

ซานต้า คลอส

(ติดตามตอนต่อไป)

ความคิดเห็นที่ 1

ความคิดเห็นที่ 2

ติดตามๆ @เชียงราย หลังคริสต์มาส1วัน -.-

ความคิดเห็นที่ 3

วันต่อมา วันศุกร์ที่ 24 ธันวาคม 15:00

ณโรงเรียนประถมมัธยม แกรน เคาวน์ตี้ ของเมือง เมอร์รี่ ไวท์

เด็กๆเลิกเรียนแล้ว แล้วเป็นปิดเทอมนานจนถึงวันที่ 15 มกราคม

รถ โวลโว XC70 คันนึง จอดรอเด็ก 2 คน
คนขับเป็นผู้หญิงคนนึง อายุเกือบ 30 ปีแล้ว

"เร็วๆ เกวน" หญิงคนนั้นพูด

เกวน เด็กหญิงอายุ 14 ปี วิ่งมาพร้อมจูงมือ
คูเปอร์ เด็กชายอายุ 7 ปีที่กอด ตุ๊กตาซานต้าไว้

เกวนรีบเปิดประตูนั่งข้างคนขับ ส่วนคูเปอร์นั่งเบาะหลัง
แล้วรถโวลโว่คันนั้นก็ออกเดินทาง

"เรียนเป็นไงบ้างลูก" อลิซ แม่ของเกวนและคูเปอร์ถาม

"ดีมากเลยครับ วันนี้ผมกับเพื่อนเล่นปาหิมะด้วย"
คูเปอร์บอกพร้อมสีหน้าตื่นเต้น

"แล้วลูกละเกวน" อลิซถาม
"ก็เรื่อยๆค่ะแม่" เกวนบอกพร้อมหยิบ MP3 มาฟัง

ขณะนั่งรถกลับบ้าน กำลังผ่านบ้านหลังนึงซึ่งมีรถตำรวจประมาณ 3-4คัน

1ในตำรวจกลุ่มนั้น

มีพ่อของเกวนและคูเปอร์อยู่ด้วย

อลิซค่อยๆชะลอรถ จอดตรงหน้ากล่องจดหมายของ "บ้านชาร์ลสกี้"

นายตำรวจคนนึงเดินมาตีงกระจกฝั่งคนขับ
ที่หน้าอกปักชื่อว่า โรเบิรต์ เจนนิงส์
อลิซเลื่อนกระจกลง

"ไง ทุกคน" โรเบิรต์พูดพร้อมสีหน้ายิ้มแย้ม

คูเปอร์เอื้อมตัวมาหอมแก้มพ่อฟอดใหญ่

"เกิดอะไรขึ้นเหรอ ร็อบ" อลิซ ถามสามีตนเอง

"อืม เดี๋ยวคุณดูข่าวคืนนี้ละกัน กลับบ้านไปก่อนเถอะ เดี๋ยวผมตามไป" โรเบิรต์บอก

แล้วรถโวลโวคันนั้น ก็ออกเดินทาง เกวนเหลือบมองเห็น

คุรและคุณนายชาร์ลสกี้นั่งร้องห่มร้องไห้ตรงขั้นบันไดหน้าบ้าน

เกิดอะไรขึ้นกันน้า

18:40 คูเปอร์และเกวน อาบน้ำและแต่งตัวเรียบร้อยแล้ว

พวกเขานั่งทานข้าวเย็นกันแล้ว แล้วโรเบิร์ตก็กลับมาบ้านพอดี

พวกเขานั่งดูข่าวอยู่

"เมื่อคืนวานนี้ เด็กหญิง เอมิลี่ ชาร์ลสกี้ ได้หายตัวไป
นับว่าเป็นเด็กคนที่ 8 แล้วที่หายตัวไปช่วงคริสต์มาสนี้
ขณะที่ตำรวจ ไม่พบเบบาะแสอะไรเลย
แล้วก็มีภาพรายชื่อเด็กที่หายตัวไปพร้อมรูป
1.แบรดลี่ย์ วินเซนท์
2.ไดอาน่า ดรูว์
3.เอมม่า แคสสิดี้
4.เจอโรม พอลล์
5.แคทเธอลีน แอนเดอร์สัน
6.บรูซ ลีโอนาร์ด
7.ไอแซ็ค ซิมป์สัน

และ......
8.เอมิลี่ ชาร์ลสกี้

กริ๊งๆ เสียงโทรศัพท์บ้านดังขึ้น อลิซไปรับ

"ค่า หวัดดีค่ะ" อลิซพูด
"คูเปอร์ ทอมมี่ตามลูกให้ไปที่บ้านเขาแล้ว

คูเปอร์นึกออก วันนี้ต้องไปเล่นเกมกับทอมนี่นา

แล้วอลิซก็วางสาย

คูเปอร์เตรียมของพร้อม เกวนก็ด้วย

"เกวน ช่วยไปดูน้องด้วยนะ พ่อฝากด้วย" แล้วโรเบิร์ก็ตบไหล่เกวนเบาๆ
เกวนพยักหน้ารับ

มีรถตำรวจคันนึงมาจอดหน้าบ้าน

เป็นของ เฮนรี่ นิคส์ กับ เจฟฟ์ มิชเชล

"เออ วันนี้เฮนรี่กับเจฟฟ์ไปอาสาเฝ้าหน้าบ้านให้นะ" พ่อบอก

"เอา ไปกันเถอะเด็กๆ" เฮนรี่พูด เกวนกับคูเปอร์รีบขึ้นเบาะหลัง

แล้วรถก้ออกตัวไปบ้านของทอมมี่

อลิซล้อยตามองตามพร้อมบอกว่า

"พวกเค้าจะปลอดภัยมั้ย"
"ปลอดภัยแน่นอน ผมมั่นใจ" โรเบิร์ตพูดพร้อมกอดภรรยาที่หน้าบ้านนั้น

โดยไม่สามารถเดาอนาคตเลยว่า จะเกิดอะไรขึ้น!!!!

(โปรดติดตามตอนต่อไป)

ความคิดเห็นที่ 4

ต่อๆๆ กำลังหนุกเลยยย

ความคิดเห็นที่ 5

*...*ตั้งใจอ่านอย่างใจจดใจจ่อ *..*

ความคิดเห็นที่ 6

เกวนกับคูเปอร์รีบเปิดประตูเข้าบ้าน ส่วนเฮนรี่กับเจฟฟ์นอนในรถ

"เฮ้ ทอม" คูเปอร์พูด
ทอม เด็กชายอายุวัยเดียวกับคูเปอรรีบลงบันไดมา

"นี่ ฉันมีเกมใหม่ล่าสุดมาด้วย รีบขึ้นไปกันเถอะ!!!!" ทอมรีบพูดแล้วรีบวิ่งขึ้นชั้นสองไปตามด้วยคูเปอร์

เกวนเดินดูห้องนั่งเล่นของครอบครัวของทอม

เป็นห้องค่อนข้างใหญ่ ด้านนึงมีต้นสนซึ่งประดับไปด้วย ของประดับมากมาย

แล้วบนผนังมีรูปของทอม และครอบครัวไปเที่ยวหลายๆที่ เช่น ฮาวาย อลาสก้า ฯลฯ

เธอนั่งลงตรงโซฟาแล้วมองออกไปข้างนอกอย่างเงียบๆ

แอ๊ดดดด เสียงประตูเปิด เกวนรีบหันไป

"ฉันเองๆ" เจฟฟ์พูด

"มีอะไรเหรอค่ะ อาเจฟฟ์"
"อ๋อ ฉันว่าจะมาเข้าห้องน้ำสักหน่อยอ่ะนะ"

"แล้วอาเฮนรี่ละ"
"อ๋อ ตอนนี้เขาหลับเป็นตายเลยล่ะ "
"แล้วเขาก็รีบเข้าห้องน้ำ

ผ่านไป5 นาที เจฟฟ์กลับออกมา
"ฉันกะจะไปเดินเล่นแถวส่วน จะไปด้วยไหม"
"ไม่ค่ะ เดี๋ยวหนูก็ขึ้นนอนแล้ว"

"โอเค งั้นฉันไปก่อนนะ" เจฟฟ์พูดก่อนเดินออกไป

ผ่านไปสัก 30นาที เกวนก็เข้านอน

ณ คืนนั้น เวลา 23:50

"โฮะๆๆ" มีเสียงหัวเราะดังขึ้นข้างหูทอม

ทอมรีบตื่นขึ้นมา แล้วก็เดินลงบันไดไป

คูเปอร์ได้ยินเสียง ทอมเดินออกไปก็ตามไปด้วยอย่างเงียบ

คูเปอร์ลงมาตรงหน้าเตาผิง รีบดับไฟเพราะว่า

คนที่เขารอกำลังมาแล้ว

แลวก็มีเสียงย่ำเท้าใกล้เข้ามา

หมับ!!! จู่ๆ ถุงกระสอบทรายขนาดใหญ่ก็คลุมตัวทอม แล้ว

คนๆนั้นรีบมัดปากถุงอย่างแน่นหนา ล้วแบกขึ้นหลัง

หารู้ไม่ว่า คูเปอร์แอบมองอยู่

"ไม่!!!!!" คูเปอร์ตะโกนออกมา

เกวนเลยตื่น และ คนๆนั้นก็หันมา

บ้าจริง!!!!

คนๆนั้นรีบวิ่งไปพร้อมแบกทอมำปด้วยเกวนรีบลงมา แล้วรีบตาม ไอโรคจิตนั่นไป

ส่วนคูเปอร์ได้แต่ยืนอึ้งตรงนั้น

เกวนออกมา ไม่พบไอโรคจิตคนนั้นเลย เธอรีบโทรสัพท์หาเจฟฟ์

แล้วมีเสียงริงโทนอันนึงอยู่ใกล้เธอมาก

เธอหันไปที่ต้นเสียง เธอเห็น

เจฟฟ์นอนอยู่ใต้ต้นไม้ ที่หัวมีเลือดไหลจากการตีอย่างแรง
กรี๊ด!!!!!!!
(ติดตามตอนต่อไป)


ความคิดเห็นที่ 7

ต่อๆ อยากอ่านต่ออออ

ความคิดเห็นที่ 8

ตอนเช้าของวันถัดมา รถตำรวจหลายคันมาจอดออกันที่ บ้านของทอมมี่

ได้เกิดข่าวดีและข่าวร้าย
ข่าวร้ายคือ ตำรวจไม่พบเบาะแสของทอมมี่เลยแม้แต่นิดเดียว
ข่าวดีคือ เจฟฟ์นั้นยังไม่ตาย เพราะถูกตีตรงจุดที่ไม่สำคัญ แค่ต้องเย็บ 7 เข็มเท่านั้น

พ่อแม่ของทอมมี่นั้นให้การทั้งน้ำตาว่า ตนเองไม่รู้เรื่องเลยว่า ลูกตนเองถูกลักพาตัวไปเมื่อคืนนี้

โรเบิร์ตรีบมาตั้งแต่เช้าตรู่

เขาเห็นลูกตัวเองทั้ง 2 คนนั่งอยู่ตรงโวฟาหน้าเตาผิง

โรเบิร์ตรีบวิ่งมากอดคอทั้งสองทั้งน้ำตา

"ล ลูกพ่อ"เขาน้ำตาไหลแบบไม่อายใคร"

"เออ โรเบิร์ต" ดร. เดวิด มาตบไหล่

โรเบิร์ตหันมา "เจอทอมมี่ไหม"
เดวิด ส่ายหน้า
"โอ้ พระเจ้า" โรเบิร์ตกุมขมับตนเอง

"ลูกพี่" เจฟฟ์เดินเวเข้ามา มือขวากุมขมับที่ถูกพันด้วย ผ้าก๊อซ
"เป็นอะไรมากมั้ย เจฟฟ์" โรเบิร์ตถาม

"ผ ผมขอโทษครับหัวหน้า ผมไม่น่าออกไปเดินที่สวนเลย ไม่งั้นทอมมี่คงไม่ถูกลักพาตัว" เจฟฟ์ขอโทพร้อมก้มหน้างุด

โรเบิร์ตตบบ่าเจฟฟ์เบาๆ

"เออ แล้วเฮนรี่ล่ะ เขาไม่มาดูเลยเหรอ" โรเบิร์ต
"คงจะไม่ได้หรอก เขาถูกโปะยาสลบ" ดร.เดวิดบอก

แล้วเดวิด ก็ชูถุงเก็บหลักฐานที่มีผ้าเช็ดหน้าที่มีรอยเปื้อนของ คลอโรฟอร์ม
(คลอโรฟอร์ม เป็นยาที่มีฤทธิ์ทำให้ง่วงและนอนหลับ)

(เดี๋ยวกลับมาต่อ)


ความคิดเห็นที่ 9

"อืม"
"ฉันว่านะ ร็ฮบ นายพาลูกนายกลับบ้านก่อนจะดีกว่านะ" เดวิดแนะนำ

"ฉันก็คิดอย่างงั้นเหมือนกัน เอาละ กลับบ้านกันเถอะ เด็กๆ" โรเบิร์ตพูด

แล้วเกวนกับคูเปอร์ก็เดินตามพ่อไปขึ้นรถตำรวจ ของพ่อ

แล้วพวกเขาก็ออกจากบ้านของทอมมี่

ผ่านไป 25 นาที ก็มาถึงบ้าน
พวกเขาลงจากรถ

จู่ๆ มีคนๆนึงมากอดทั้งสองคน
"โอ้ ลูกแม่" อลิซนั่นเอง เธอกอดลูกๆด้วยความดัใจที่ลูกเธอยังปลอดภัย

"เข้านกันเถอะ"โรเบิร์ตบอก

ณ เที่ยงของวันนั้น ข่าวการถูกลักพาตัวของทอมมี่ก็ดังขึ้นมา
นับเป็นรายที่ 9 แล้วที่หายตัวไป

โรเบิร์ตกลับไปที่เกิดเหตุเมือครึ่งชั่วโมงก่อนนี้
แถมวันนี้ เขาต้องอยู่เวร 7 วันอันตรายอีก
ส่วนคูเปอร์..... ยังนั่งเงียบๆ ไม่เหมือนคูเปอร์คนเดิมเลยซักนิด

"ว่าไงนะ!!!!!" อลิซพูดดังขึ้นมา จนเกวนกับคูเอร์หันมา

แล้วอลิซก็วางสายไปพร้อมเงื่อที่ค่อยๆผุดออกมา
"อะไรเหรอแม่" เกวนถามด้วยความสงสัย

"ค คือแม่มีงานด่วนที่ ชิคาโก้" อลิวพูดเสียงค่อยๆ

"แล้วทำไมแม่พูดเสียงอย่างงั้นล่ะ" เกวนถามอีก
"แม่เป็นห่วงลูกนะสิ อ่ะ จริงสิ" อลิซนึกอะไรบางอย่างออก
เธอรีบโทรศัพท์

"ฮัลโหล แมรี่ คือ เธอว่างรึเปล่า คือฉันอยากให้เธอมาช่วยดูลูกๆฉันหน่อยนะ จะได้ไหม ได้จริง โอ้ขอบคุณมากนะ " แล้วอลิซก็วางสายไป

ตอน 16:40 น. อลิซรออยู่หน้าบ้าน
"โชคดีค่ะแม่" เกวนพูดพร้อมกอดแม่ตนเองเบาๆ
"อืม ลูกก็ดูแลตัวเองกับคูเปอร์ให้ดีนะ แล้วแม่จะรีบกลับมา

คูเปอร์ยังนั่งเงียบๆอยู่ที่โซฟา

แมรี่เดินออกมา
"เดินทางปลอดภัยนะ" แมรี่พูด
"จำไว้นะ ล็อกประตูหน้าต่าง และถ้ามันมา ให้เอาปืนในตู้เซฟ รหัสคือ"
"2915 เธอย้ำฉันตั้งหลายรอบแล้วนะ รีบไปเถอะ"

แล้วเธอก็ขึ้นแท็กซี่ที่มาพอดี

แล้วแท็กซี่คันนั้นก็เดินทางไปสนามบิน
อลิซมองกลับไปที่บ้านหลังนั้น

เหมือนกับว่า อาจไม่ได้เจอพวกเขาอีก!!!!

(ขอพักก่อนนะคร้าบ

ความคิดเห็นที่ 10

คืนนั้น ทั้ง คูเปอร์ แมรี่และเกวน นั่งดูทีวีในห้องนั่งเลนเงียบๆ

ก๊อกๆ มีเสียงเคาะประตู แมรี่อาสาเดินไปดู

"ผมเองครับ สารวัตรฝากให้ผมมาที่นี่" นายตำรวจเฮนรี่นั่นเอง
"เด็กๆ ดูสิใครมา " แมรี่บอกกับเด็กๆ

"ฉันเอง" เฮนรี่บอก
"นี่ ผมขอเดินสำรวจบ้านที่ชั้นบนหน่อยนะ" เฮนรี่พูดแล้วถอดรองเท้าเดินขึ้นชั้นสอง

แล้วเฮนรี่ก็เดินลงมา แล้วทั้งสี่ก็ดูทีวีกันต่ออีกซักพัก
"ได้เวลานอนแล้วละ เด็กๆ นี่สี่ทุ่มครึ่งแล้ว" แมรี่บอก

"ขึ้นไปนอนกันเถอะ คูเปอร์" เกวนพูดพร้อมจูงมือ คูเปอร์ซึ่งยังเงียบอยู่

แล้วคูเปอร์ก็ไม่ลืม ถือแก้วใส่น้ำแดง ขึ้นข้างบนด้วย เพราะเวลาหิวน้ำจะได้หยืบดื่มเลย

แล้วทั้งสามก็ขึ้นนอน แต่เฮนรี่ขออาสานอนชั้นล่างเอง

คืนนั้น ตอน 23:15 น.

มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นมา เกวนรีบลงมารับสาย
แล้วจู่ๆสายก็ถูกตัดไป

จู่ๆดันมีเสียงริงโทนของโทรศัพท์เฮนรี่ดันขึ้นมา
เกวนเดินไปตามเสียง เสียงดันมาจากข้างนอก
เธอออกทางห้องครัว

เธอเดินไป เสียงมาจาก ใครคนนึงนอนคว่ำอยู่ที่ข้างๆเสาไฟฟ้า

เฮนรี่นั่นเอง!!!!! มีเลือดไหลออกจากท้องเปรอะหิมะ

กรี๊ด!!!!!

แมรี่รีบลงมา รีบดึงเกวนแล้วบอกว่า

"รีบเข้าบ้านเร็วเข้า!!!"

พอเข้าบ้านแล้ว แมรี่รีบล็อกประตู บอกเกวนว่า
"รีบเข้าไปอยู่ห้องนอนกับคูเปอร์ ล็อกประตูด้วย!!!"

เกวนรีบขึ้นห้องไป ด้านแมรี่ก็รีบโทรหา 191 แต่ไม่มีสัญญาณเลย

เพล้ง!!!มีเสียงกระจกแตกตรงประตูหน้าบ้าน

แมรี่รีบชะเง้อไปดู ไม่มีใครอยู่ตรงนั้น มีเพียงกระจกแตก

แอ๊ดดด มีคนเปิดประตูห้องครัว

ตายห่านนนนน

แมรี่รีบขึ้นชั้นสองแล้วไปที่ห้องนอนอีกห้อง ซึ่งมีตู้เซฟเก็บปืน!!!

เธอรีบเปิดประตูห้องแล้วรีบกดรหัสเปิดเซฟ
แล้วพอเปิดออกมา มีปืน smith&wesson .38 วางอยู่

เธอกำลังจะหยิบพอดี แต่ทันใดนั้น!!!

มีคนเอามือปิดปากเธอ แล้วเอามีดปาดคอเธอทันที!!!

ความคิดเห็นที่ 11

ใกล้จบยังอ่ะ O_O


Function Used time : 0:0:0:15