หึหึหึ..กริ๊ก..ตู๊ดดๆๆ

"เอี้ยยยยยยยยตัวไหนโทรมาว้า " โชกี้สบถ

ทันใดนั้น มีคนมากดกริ่งหน้าประตู

โชกี้มองทางตาแมวที่ประตู


เขาคนนั้นบอกว่า

"น้องทำประกันไหมครับ ... ?" ชายปริศนาพูด

.
.
.

โชกี้อึ้งกับคำพูดของชายปริศนา พลางคิดในใจว่า "~แมร่งฝนก็ตกจะถ่อมาขายประกันอะไรกู เซลล์เดี๋ยวนี้มันหน้าด้านขึ้นเยอะเว้ยเฮ้ย !!"

ขณะที่กำลังจะเปิดประตูด่าชายคนดังกล่าว เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นมาอีก

เธอจึงรีบวิ่งกลับไปรับ ... คราวนี้มันเป็นเสียงผู้ชาย และเธอมั่นใจว่า มันเป็นเสียงเดียวกับคนที่ยืนหน้าบ้านของเธอ

"น้อง ... ทำประกันไหมครับ ?" โชกี้ได้ยิน เสียงพูดของผู้ชาย เหนื่อยหอบ และมีเสียงฝนประปราย ผ่านมาทางหูโทรศัพท์

.
.
.

"จากไหนล่ะ" เธอพูดคล้ายเสียงนางเอกของหนังรักปัญญาอ่อน

"แง้วๆประกันภัยครับ" เสียงในสายบอก
"เออ ฉันไม่ซื้อนะ" เธอบอก
"จำไว้!!!!!" แล้วเสียงก็ตัดไป

ทันใดนั้น ประตูถูกถีบอย่างแรง

แล้วมีไอ้โม่ง 6 คนเข้ามาพร้อมไม้หน้าสาม

"ว้ายยยย ช่วยด้วย" โชกี้ร้อง วิ่งรอบห้อง

แล้ว 1 ใน 6 ไอโม่งนั้นเอาไม้หน้าสามฟาดดั้งโชกี้อย่างกับหวดวงสวิง

โชกี้ล้มลง ตูดกระแทกพื้นอย่างแรง

คนที่ตีบอกว่า 5555555

โชกี้จำเสียงนี้ได้ เป็นเสียงของ.....น้ำหนึ่ง
แล้วเธอก็สลบไป

เวลาผ่านไปนานเท่าไรไม่ทราบได้
โชกี้ค่อยๆเปิดเปลือกตาที่หนักอึ้งขึ้นมาอย่างช้าๆ
พลางสัมผัสได้ถึงของเหลวที่เริ่มจะแห้งกรัง
ซึ่งระเป็นทางยาวผ่านใบหน้าของเธอ
และมั่นใจว่ามันคือเลือดที่ไหลจากบาดแผลเมื่อตอนที่
เธอถูกหวดด้วยวงสวิงประหนึ่ง วี เจ ซิงห์ มาหวดด้วยตนเอง
พลางสำรวจไปทั้งสรรพางค์กายที่ยากจะขยับได้
จนโชกี้พบว่าตนเองได้ถูกพันธการด้วยเชือกมะนิลาอย่างหนา
อันมีวิธีการพันอย่างมืออาชีพทางสาย SM
ซึ่งทำให้เธอมั่นใจและบอกกับตัวเองว่า........แล้วกรูจะแกะยังไง

นอกจากนี้ เธอพบว่าที่ปากถูกขึงไว้โดยลูกบอลซาดิสม์

เธฮมองไปรอบข้าง เธอเห็นน้ำหนึ่งนั่งตรงโต๊ะและกำลังดื่มเฉาก๊วย เมจิก ฟาร์มอย่างเอร็ดอร่อย

และอีก 5 คนคือ

1.แคป กำลังอ่านการ์ตูนยาราไนก๊าและน้ำลายไหล
2.จ้าววายุ เข้าเว็บดราม่าดูคนทะเลาะกัน
3.เด็กแนวนอน กำลังหลับน้ำลายไหลยืด
4.skull terror กำลังกินพิซซ่าเน่าๆอย่างอร่อย
5. ท่านเทพ นั่งสูบกัญชาอย่างสบายใจ

แล้วจ้าวววายุมองมาที่โชกี้บอกว่า
"หล่อนตื่นแล้ว มาเริ่มกันดีกว่า"

แล้วทั้ง 6 คนนั้น ก็มาใกล้เธอ!!!!!!
(เชิยแต่งต่อ)

เมื่อโชกี้เห็นดังนั้นเธอจึงคิดในใจว่าคนพวกนี้ต้องการอะไรและทำไมต้องทำกับเราอย่างนี้ไม่ทันไรก็มีเสียงคนดังขึ้น


มันคือเสียงของเจ้าวายุคนที่เรียกคนอื่นให้มาเริ่มทำบางอย่างเมื่อซักครู่ก็บอกกับเธอว่า

"เป็นยังไงละมรึง ไม่ยอมทำประกันดีๆ พวกกรูเลยต้องมาเริ่บบทโหดของฉากสยองที่จะทำให้มุง

เริ่มอยากทำประกันกับพวกกรูมรึงรู้มั้ยถ้ากรูไม่ได้ยอดในวันนี้พวกกรูจะตกงาน"


โชกี้ได้ยินดังนั้นถึงกับช๊อกกับเหตุผลส้นตรีนๆนี่ ว่าเรื่องแค่นี้ถึงกับต้องทำกับกรุอย่างนี้เลยเหรอเนี่ย

แล้วทันไดนั้นก็มีบางอย่างเกิดขึ้น !!

เสียงกรีดร้องดังก้องไปทั่ว โชกี้พยามหาต้นเสียง แต่ก็ไม่พบ ไม่ทันที่โชกี้จะทันคิดอะไร กลุ่มคนแปลกหน้าก็เริ่มกล่าวด้วยเสียงอันน่าสะพรึงกลัว

"ตอนนี้เธออยู่ใน"คฤหาสน์ประสิริมาภพนพกันมหรศพมหาภัย"หรือเรียกสั้นว่า"คฤหาสน์ประกันภัย" ที่นี่ เราจะมีเกมมันส์ๆให้เธอได้เล่นกัน" ท่านเทพกล่าวพร้อมพ่นควันกัญชาไปพลาง

"เกมอะไร?" โชกี้ถาม

"ภายใน 3 ชั่วโมงนับจากนี้ เธอต้องไปตามหาคนในคฤหาสน์ ซึ่งถูกพันธนาการไว้ตามที่ต่างๆ และสิ่งที่เธอต้องทำกับคนพวกนั้นก็คือ เกลี้ยกล่อมให้พวกนั้นทำประกันกับพวกเราให้ได้ ถ้าใครไม่ทัน คนนั้นก็จะต้องพบจุดจบอันสุดแสนอนาถ หึ หึ หึ หึ" แคปหัวเราะอย่างอำมหิตแล้วกลับไปอ่านคัมภีร์ของท่านศาสดาอาเบะต่อ

"เรื่องอะไรชั้นต้องไปทำให้พวกแก!!"

"เธอคงจะยังไม่รู้อะไรสินะ ตอนนี้เราได้เอาบัตร 30 บาทรักษาทุกโรคไว้เป็นประกันแล้ว" จ้าววายุพูดพร้อมเอาบัตรทองขึ้นมาให้โชกี้ดู

"ไม่นะ!!! บัตรทองของฉัน รู้มั้ยว่าลำบากขนาดไหนกว่าจะได้บัตรนั้นมา อย่านะ!!!"

"ถ้าเธอคิดจะหนีออกจากที่นี่ หรือทำอะไรตุกติกละก็..."จ้าววายุทำท่าจะหักบัตรนั้นครึ่งท่อน

"พวกแกมัน...."

"เอาล่ะ มีเหยื่อ 10 คนกำลังรอเธออยู่รีบไปได้แล้ว!!" skull terror เดินเข้ามาปลดสิ่งที่พันธนาการโชกี้ออก พร้อมกับเปิดประตูรอให้โชกี้เดินออกไป

"จำเอาไว้ให้ดี เราจับตาดูเธออยู่ หึๆๆ เอาล่ะ... เริ่มเกมได้!!!"

โชกี้เดินไปตามทางที่มีแสงสลัวๆ ผลางกอดตัวเองเพราะความหนาว

เพราะเธอใส่แค่เสื้อเชิ้ต กับกางเกงขาสั้น

แล้วจู่ๆมีป้ายอยู่ข้างหน้า พิมพ์ด้วยอักษร cordia new
"เหยื่อคนที่ 1 "
เธอเดินเข้าไปในห้องนั้น พบว่า

นาย โน๊ตถูกจับมัดกับเก้าอี้ แล้วด้านข้างเต็มไปด้วยขนนก

โน๊ตร้อง "ช่วยด้วย!!"

มีเสียงพูดมาว่า

"เอาละ เริ่มเกมที่ 1 แกต้องปีนหน้าผาจำลองข้างๆผนัง และเอาธงมาให้ได้ ใน 2 นาทีให้ได้ภายใน 2 นาที
ไมงั้น โน๊ตจะโดนจั๊กจี้จนตาย"!!!!

(เชิญแต่งต่อ)

โชกี้ได้ยินดังนั้นถึงกับหัวเรอะออกมาพร้อมกับพูดว่า
"พวกมันบ้าไปแล้วแน่ๆ ใครจะไปโดนจั๊กจี้จนตายได้"

ส่วนโน๊ตทำไรไม่ได้ได้แต่ร้องอู้อี้พร้อมน้ำตาที่ไหลออกมา
และมีสายตาที่ร้องขอให้โชกี้ช่วยไปหยิบธง ซะทีซิโว้ยเพราะกูจะโดนจั๊กจี้จนตาย

แต่แล้วโชกี้ก็ตั้งหลักกลับมาได้หลังจากหัวเรอะไปเกือบนาที เธอหันไปดูนาฬิกามีเวลาเหลือเพียง 1:11 นาที

เธอเห็นดังนั้นก็พยายามปีนผาจำลองเพื่อหยิบธง...

(เชิญแต่งต่อครับ ไปธุรด่วนแปบ)

แต่เธอพยายามกี่ครั้ง ก็ปีนไม่่ได้ เพราะตรงที่ปีนถูกทาโดยน้ำมัน

"โอ๊ย เมื่อยว่ะ" โชกี้บ่น

เหลืออีก 1 นาที

โชกี้เลยนอนเล่น แคะขี้เล็บไปพลางๆจนหมดเวลา

กับดักทำงาน.....

"5555555555 โอ๊ย พอแย้ว อ๊ากๆ" โน๊ตร้อง

แล้วในที่สุด โน๊ตก็ขาดใจตาย

แลเวโชกี้ก็เดินแบบแคตวอลก์ออกไป เพื่อไปหาเหยื่อคนที่ 2

ตัดฉากไปยัง เหล่าเซลล์ประกัน ที่กำลังนั่งมองการทรมานโชกี้ ผ่านกล้องวงจรปิดอยู่ ...

Skull Terror เอ่ยถามเหล่าเพื่อนร่วมงานว่า ... "เอ่อ กูไม่เข้าใจว่ะ ทำไมเกมส์แมร่งยังกะลอก Saw มาเลย ? ... พวกมรึงคิดกันได้แค่นี้เหรอ"

"ยุคนี้มันยุคของ Saw แล้วลุง Torture porn ๆ เข้าใจป่ะ เกิดทันไหม ?" ... น้ำหนึ่ง พูดพลางเยาะเย้ย

ด้วยความไม่พอใจ Skull Terror ต่อยทะลุท้องของน้ำหนึ่ง สร้างความตกใจให้เพื่อนร่วมงาน !! ... "อย่ามาเกรียนกะกรู เข้าใจ๋ !! ... กูสาวก Grindhouse แสรด มรึงอ่ะเกิดทันไหม ?"

.
.
.

น้ำหนึ่งกระอักเลือด แล้วพลางยิ้มมุมปาก พูดขึ้นว่า "ฮา ๆ ๆ ... กูได้เบิกประกันค่าัรักษาพยาบาลใช้แล้ว เห็นไหม นี่ละประโยชน์ของประกัน !! เี่ราไม่รู้ว่าเราจะป่วยเมื่อไร เกิดอุบัติเหตุเมื่อไร หรือโดนต่อยท้องทะลุเมื่อไร"

ปล. ขอโทษคุณหนึ่ง คุณ Skull เหล่าสาวกหนังทรมานบันเทิง สาวก Grindhouse และเหล่าคนขายประกันด้วยนะครับ ... ขำ ๆ กันนะ

"หึ" น้ำหนึ่ง เปรย

"จับมันไปมัดบนเตียง แล้วฉันจะให้บัตรสมาชิกคลับอาบอบนวดแบบตลอดชีพทุกคน!!!" น้ำหนึ่งออกคำสั่ง

ทั้ง 4 กรูจับ skull terror ไปบนเตียง

"ฉีกเสื้อผ้า มันออก!!!"

แคว่กๆ

แคปน้ำลายไหลเป็นทาง

"เฮ้ พี่หนึ่ง อิโชกี้ใกล้ถึงเหยื่อคนที่ 2 แย้ว" ท่านเทพบอก

"อืม งั้นไปทำงานก่อน ไอ้แคปเชิญแกทรมาน skull terror ให้หนำใจ" น้ำหนึ่งบอก

แคปเลียปากแผลบพร้อมมองหว่างขา skull terror

ด้านเด็กแนวนอนบอกว่า "โชกี้จะเปิดประตูแล้ว

แอ๊ดดดดดดดด

เมื่อเปิดประตูออกมาโชกี้พบว่าตัวเองอยู่ในห้องสมุดขนาดใหญ่ มีหนังสือเรียงรายเต็มไปหมด โชกี้เดินผ่านชั้นหนังสือต่างๆ จนพบร่างของหญิงนางหนึ่งนอนอยู่บนพื้น ข้างเธอมีเส้นลวดร้อยระโยงระยางต่อกับชั้นหนังสือเต็มไปหมด ในขณะที่หญิงสาวผู้ที่นอนอยู่ร้องขอความช่วยเหลืออย่างน่าเวทนา

"อุ๊ย เส้นลวดไรหว่า?" โชกี้เอามือไปดึงเส้นลวดอันนึงด้วยความสงสัย

"กรี๊ดดดดดดด อ่านกติกาก่อนสิโว้ยยยยย"ยังไม่ทันที่หญิงสาวคนนั้นจะพูดอะไรต่อ ชั้นหนังสือมากมายก็ล้มทับต่อกันมาเป็นโดมิโน่ และในที่สุดตู้หนังสืออันสุดท้ายก็ทับหญิงสาวนางนั้นตายห่าน ไส้กระเด็น สมองทะลัก อาเมนนนน

"ง่ะ!!! กติกาไรอ่ะ??" โชกี้หันไปมองข้างหลังก็พบกับกระดาษใบนึงที่บอกว่า

"หญิงสาวคนนี้ื่ชื่อ บลูเมอรี่ ในเกมนี้เธอต้องหาสวิสลับที่ซ่อนอยู่ เพื่ิอปลดปล่อยเหยื่อออกจากเส้นลวด ถ้าทำไม่ทันเวลา ลวดก็จะดึงตู้หนังสือมาทับเธอแบนเเต๊ดแต๋ อ้อ เกมนี้ยากหน่อย ฉันให้เวลาเธอ 3 ชั่วโมง ถ้าเธอพร้อมแล้วก็กดปุ่มเริ่มเวลาข้างล่างนี้ได้เลยจ้า!!"

"กรรม"โชกี้เอ่ยสั้นๆ แล้วเดินไปห้องถัดไป

กลับมาที่ห้องเดิม จ้าววายุได้กลิ่นบางอย่างเลยหันไป
พบว่า แคปกำลังกินไส้กรอกปิ้ง แล้วเขาเผลอมองไปตรง skull terror

บางอย่างหายไป

"นี่ อีแคป แกเอาไส้กรอกนั่นจากไหน" จ้าววายุถาม

"จากหว่างขาไอ้สกูลไง" แคปพูดพร้อมเคี้ยวเต็มคำ

เอิ่ม.........

"แล้วไอ้สกูลตายยังว่ะ" น้ำหนึ่งถาม

เด็กแนวนอนใช้มือเขี่ย

"มันเสียเลือดจนตายครับเพ่"
"งั้นเอาศพมันไปทิ้งซะ มันจะไม่ได้เงินประกันแม้แต่บาทเดียว 555"

แล้วท่านเทพกับเด็กแนวนอนก็ลากศพ skull terrorไปทำลาย

"ตอนนี้ อิโชกี้ถึงประตูของเหยื่อคนที่ 3 แล้วเคอะ" แคปบอก

แอ๊ดดดดดดด

โชกี้เปิดออกมาพบว่า อยู่ห้องโถงใหญ่

แล้วข้างบนมีแชนเดอเลีย และมีเชือกพันลงมา

แล้วพบหญิงคนนึง ถูกมัดไพล่หลัง แล้วี่คอถูกมัดด้วยเชือกที่ผูกกับแชนเดอเลีย

และเชือกนั่น ผูกใบมีดโกนอยู่ตรงคอ

เธอยืนบน แท่นซึ่งล้มได้ง่าย

มีเสียงประกาสโดย ท่านเทพ

"เหยื่อคนที่ 3 ชื่อ stynx เกมคือ เธอมีทา
งเลือก 2 ทางคือ ปีนไปช่วยเธอ อีกทางคือ ถีบแท่นนั้น แล้วคุณจะได้เงิน 3,000 บาทและบัตรประกันสุขภาพใบใหม่"

อืม"

"ได้โปรด ช่วยฉันด้วย" stynx ร้องขอ

"ก็ได้" แล้วโชกี้ก็ถีบแท่นนั้น

stynx โดนเชือกกระตุกอย่างแรง ใบมีดโกนปาดคอเธอ

เลือดพุ่งเป็นสายๆ

แล้วจู่ๆ กระเบื้องใบนึงเปิดขึ้นแล้วมี เงิน และบัตรประกันสุขภาพใบใหม่ด้วย

"ขอบคุณจ้า" แล้วเธอก็หยิบทั้ง 2 อย่างแล้วเดินไปหาเหยื่อ คนที่ 4

โชกี้เธอเดินไปยังห้องของเหยื่อรายถัดไป
แต่เมื่อเธอเปิดประตูเข้าไป ฉากหน้าของภายในห้องนั้นห้องนี้มีลักษณะคล้ายกับห้องที่ดูเก่าแก่ ขลังและดูเท่ในแบบสไตล์ทหารเยอรมัน.......แต่ว่าวัสดุอุปกรณข้างในห้องนั้นกลับทันสมัยพอตัวและที่เด่นเป็นสง่าของห้องก็คือข้างในจากที่เธอสามารถมองเห็นได้จากข้างนอกในนั้นเหมือนกับมีกระจกกันอยู่ข้างใน เธอมองห้องนี้แล้วเธอรู้ได้ทันทีว่ามันเป็นห้องที่ใช้วิจัยของนักเคมี ทำให้เธอนึกถึงพี่สาวเธอ ที่วันๆ นั่งอยู่แต่ในแลป ทดลองกับสิ่งต่างๆ....โดยไม่สนใจโลก
ถึงแม้เธอจะคิดน้อยใจหรือคิดงอนพี่เธอเท่าไร แต่เธอก็รักพี่สาวของเธอมากอยู่ดี....
โชกี้เธอกำลังจะก้าว เข้าห้องนั้นแต่เธอต้องชะงัก เพราะมีเสียงประกาศคำสั่งของแคปออกมาว่า......
"ตอนนี้ฉันอยากจะย้อนประวัติศาสตร์กันซักหน่อยนะ ย้อนไปเมื่อสมัยสงครามโลกครั้งที่1 ในสมัยนั้นน่ะ พวกเค้ายังชอบการประหารชีวิตนักโทษอยู่ เราเลยอยากให้เธอมาร่วมการชมประหารคนด้วยกัน หึ หึ หึ....."
เสียงของแคปในตอนนนั้นดูเหมือนจะเลือดเย็น และในคำพูดของเขาเหมือนมีเลศนัยบางอย่าง.......
โชกี้ได้เดินเข้าไปในห้องนั้น ซึ่งพวกมันเรียกว่าห้อง'ประหาร'
ตามที่เธอคาดห้องนี้เป็นห้องแลปนักเคมี แบบกั้นห้องกระจกสำหรับทดลอง ในห้องกระจกนั้นมืดจนไม่อาจคาดเดาถึงสิ่งที่อยู่ในนั้นได้
เธอเดินไปดูทางซ้ายซึ่งมันมีเหมือนเครื่องบางอย่างที่ออกแนวแก้วใสๆเหมือนท่อ ต่อกันยาวเป็นทอดๆลักษณะเหมือนอะไรบางอย่างที่เธอคิดว่าเหมือนเคยเห็นในหนังบางเรื่อง.........มันดูเหมือนอุปกรณ์ที่เก่า และหายากมากแต่ก็น่าจะยังใช้การได้อยู่
"เธอเข้ามาแล้วในห้องแล้วเรามาวางข้อตกลงสำหรับเหยื่อคนนี้ก่อนนะ เราจะมีวาล์วของเครื่องที่เธอกำลังมองอยู่เห็นมันไหม?"
โชกี้หันซ้ายแลขวา แล้วสายตาก็ไปหยุดอยู่ที่วาล์วตรงทางขวามือห่างออกไปหนึ่งช่วงแขน ที่แคปพูดถึง
"เราให้เธอเลือกนะว่าจะเป็นคนสั่งฆ่า เหยื่อคนนี้หรือไม่ ถ้าเธอเลือกที่จะฆ่า เราจะขอมอบเงินรางวัลให้ 10,000 บาท พร้อมได้เวลาในการช่วยเหยื่อคนต่อไปนานขึ้น แต่ถ้าเธอเลือกที่จะไม่หมุน เธอจะได้พบกับความยากของเกมนี้ขึ้นไปอีกแล้วคนอย่างเธอนะเหรอที่อยากจะให้เกมนี้ยากขึ้น..."
โชกี้เธอตอบอย่างไม่ลังเลว่า"ฆ่าสิ อย่างนี้มีแต่ได้อยู่แล้ว"เธอตอบได้อย่างมันใจไม่ลังเลเลยสักนิด
" อืม....โอเคงั้นเชิญเปิดวาล์วได้ อ้อ ! อีกอย่างนะวาล์วนี้พวกฉันตั้งให้มันปิดเอง ในเวลาที่มันทำงานอยู่เธอจะไม่สามรถทำอะไรมันได้ เรื่องที่จะบอกมีแค่นี้แหละ^^"
จากนั้นโชกี้ยื่นมือไป หมุนวาล์วนั้นอย่างรวดเร็ว แก๊สเริ่มปล่อยออกมาตามท่อไหลไปเรื่อยๆเข้าสู่ห้องกระจกที่ปิดช่องหายใจทุกห้อง....

จากนั้นซองกระดาษสีน้ำตาลที่ในนั้นบรรจุเงินอยู่10,000บาทก็หล่นลงมาจากช่องข้างบนที่ไหนสักแห่งบนเพดานเธอมองไม่ทันเพราะสายตาเธอมัวแต่จับจังควันที่มันเริ่มไหล
"นี่ แล้วแก๊สพวกนี้มันแก๊สอะไรกันเหรอ ??? " เธอถามออกมาด้วยความสงสัยใคร่รู้ว่านี่มันคืออะไร
แคปที่ดูเหตุการณ์อยู่ทุกอย่างบอกกลับมาว่า"มันคือกรดไฮโดรคลอริก จากนั้น เครื่องก็จะปล่อยเกลือไซยาไนด์ เข้าไปในกรด จนทำให้เกิดแก๊สไฮโดรไซยานิก......."
เธอค่อนข้างอึ้งๆ กับสิ่งที่คนพวกนี้ลงทุนฆ่าเหยื่อคนนี้มาก
ตั้งแต่เปิดวาล์วไปตอนนี้แก๊สถูกปล่อยไปประมาณ1นาทีแล้ว
เหมือนแคปจะรู้ว่าโชกี้สงสัยว่าเหยื่อคือใคร มันเลยเฉลยออกมา
"เธออยากรู้ไหมว่าเหยื่อคนนั้นคือใคร อิ อิ อิ"
"ใครกันเหรอ??" โชกี้ยังฉงนต่อไป
จากนั้นไฟในห้องกระจกก็ถูกเปิด เธอหันไปมองกลับพบว่า........คนๆนั้นคือpimmygigaพี่สาวเธอเอง!!!~ที่ตอนนี้ถูกมัดมือ มัดเท้า ไว้กับเก้าอี้ ปากถูกปิดด้วยผ้า พิมเธอพยายามดิ้นรนสุดชีวิตในการแก้มัดแต่ก็ไม่ได้ เธอเงยหน้าขึ้นมาแววตาตกใจที่เห็นโชกี้ยืนอยู่ และพยายามร้องขอความช่วยเหลือจากน้องสาว.....
โชกี้ที่ได้แต่อึ้ง จากนั้นน้ำตาเธอก็รินไหลลงมายิ่งกว่าท่อแตก เธอวิ่งเข้าไปที่กระจกพยายามทุบพยายามตีกระจก หรือแม้แต่หาอะไรก็ได้มาทุบกับไม่เกิดผล เพราะมันเป็นกระจกกันกระสุน
เมื่อทั้งสองดิ้นรนอยุ่นาน ทั้งพูดอะไรกันไม่ออกทั้งสองฝ่าย โชกี้ก็ได้แต่ยืนเกาะกระจกร้องไห้หาพี่เธออยู่อย่างนั้น
ทันใดนั้น! ผ้าที่ยัดปากพิมมี่อยู่เธอดันมันออกมาได้แต่เธอยังไม่ได้พูดอะไรเลยกลับแสดงอาการพิษที่เริ่มออกฤทธิ์ ลำตัวพิมมี่เริ่มบิดไปบิดมากระสับกระส่ายเพราะในเซลล์เม็ดเลือดเจอยับยั้งเฮโมโกลบิน ทำให้ขาดออกซิเจน จากนั้นถึงแม้ว่าในตอนนั้นพิมมี่จะรู้สึกได้ว่า เธอเริ่มเจ็บปวดที่ช่องท้อง รู้สึกอยากอาเจียนผิวหนังเริ่มระคายเคือง ยิ่งบวมขึ้น แดงขึ้น และรู้สึกว่าจะมีแก๊สบางกลุ่มที่มันยังเป็นไอน้ำ มาเกาะที่ใบหน้าของพิมมี่ เยื่อหนังตาเริ่มเปลื่อยและแสบเพราะเจอการกัดกร่อนของสารพิษ แต่ถึงขนาดนั้นเธอก็กลั้นการอาเจียนของเธอเอาไว้เพื่อยังไม่ให้ปอดติดเชื้อ อดทนสั่งเสียความแค้นโดยที่บอกเธอได้บอกน้องว่า.....

"อย่าลืมนะ krippy kream 1 กล่องใหญ่ที่ชั้นสั่งไว้"
แล้วร่างเธอก็เริ่มปริ บวม บานออกเรื่อยๆ

"พระเจ้า!!! เกิดอะไรกับชั้นเนี๊ยะ"
เธอมองหน้าพี่สาวทั้งน้ำตา

"โอ้ว โนนนนนนนนนนนนนนนนว"
pimmygiga ตะโกนแหกปากสุดชีวิต แต่เสียงที่เล็ดลอดออกมาจากปากก็ได้ยินเพียงแค่เสียกระซิบชิวชิวเท่านั้น

"ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" กลุ่มนักฆ่าโหดต่างพากันสะใจกับภาพที่

"อ้าว เฮ้ย!! ทำไมมันยุบลงไปหล่ะ มันน่าจะระเบิดได้แล้ว้นะเฟ้ยยยยย" ท่านเทพพูดพลางสูบกัญชาอย่างเมามัน

"อ๊ะ เกิดอะไรขึ้น ทำไมๆ หรือว่า เรารอดตายแล้ว!!" โชกี้ดีใจ ยิ้มทั้งน้ำตา ปากก็บวมบึนบานไปหมดเพราะฤทธิ์ของลูกบอลซาดิสต์นั่น

"มันเป็นไปได้ยังไงกัน!" กลุ่มฆาตรกรต่างพากันฉงนในสิ่งที่ปรากฎตรงหน้านั้นนัก

"มันคงดื่มวีต้าพรุนก่อนนอนน่ะ ไม่มีไรหรอก..."
เสียงหนึ่งในกลุ่มฆาตรกรพูดออกมา

"อ้าว แล้วมันเกี่ยวไรนิ"

"ก็แหกตาดูที่พื้นนั่นสิ! ไหนจะอึ ไหนจะฉี่ ที่มันพุ่งพรวดออกมาพร้อมๆ กันเมื่อกี้นี้ บรึ๋ยยยยย"

"อ๊วกกกกกกกกกกกกกก"
กลุ่มฆาตรกรต่างพากันอ๊วกแตกรดใส่หน้ากันอย่างเมามัน

pimmygiga เห็นน้องสาวรอดตายราวปฎิหารย์ เธอจึงพยายามดิ้นออกจากเก้าอี้นรกตัวนี้ให้ได้!!

Pimmygiga ดิ้นหลุดได้สำเร็จ !!! เธอพยายามคลานหาทางออก แต่ด้วยความที่เธอโดนแก๊สรมควันไปเยอะ ทำให้กล้ามเนื้อเธอเกร็ง ...

"เฮื๊อก !!!!!~ " เสียงหายใจสุดท้ายของเธอ ก่อนที่จะล้มลงไปละเลงกับกองของเสียที่ไหลจากตัวของเธอเอง ....

"อี๊ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!! " โชกี้ตะโกนผ่านลูกบอลที่คาปากอยู่ ....

.... เหล่าชุดดำทั้งห้า แสยะยิ้มเยาะเย้ยเธอ ในขณะที่ใครบางคนได้เดินไปหยิบอุปกรณ์บางอย่างออกมา ...

(ปล. มือใหม่หัดแต่งเจ้าค่ะ ขอแค่นี้ก่อน เดี๋ยวอ่านของคนอื่นแล้วไอเดียปิ๊งจะตามต่อเจ้าค่ะ)

"อย่า!!! ม่ายยยยยยยยยย!!!! ชั้นยังไม่ต้องการมันน้าาาา!!" เธอหวีดร้องผ่านลูกบอลมหาสนุกที่อุดปากเธออยู่

"หึหึหึหึหึ ดูสิจะเต้นคันหูได้อยู่ไหม?!!" หนึ่งในกลุ่มชุดดำทั้งห้า พูดพลางมองอุปกรณ์ชิ้นนั้นด้วยแววตาที่น่าสะพรึง


"รออะไรอยู่หล่ะ จัดการมันเลย เริ่มจากตัวพี่สาวมันก่อนนี่หล่ะ!" พูดพลางดึงอุปกรณ์ชิ้นนั้นออกมาแล้วก็....


"กริ๊ดดดดดดดดดดดดดด กริ๊ดดดดดดดดดดดดดดด อั๊กกกกกกก ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ หยุดเหอะ!! พอเหอะ!! ขอร้องงงงงงงงงงงงงง ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"
pimmgiga ร้องเสียงหลง ขอร้องให้ไอ้ฆาตรกรโหดหยุดการกระทำอันต่ำช้าของมันซะ แต่หาทำให้เจ้าฆาตรกรใจหื่นอย่างท่านเทพหยุดไม่ กระหน่ำปั่นคัทตันบัทลงในรูหูของเธอ อย่างเยือกเย็น..............


"ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ กริ๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด พอเหอะๆๆๆ อ้าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" เธอร้องพลางน้ำตาไหลพราก สิ่งนี้ทำให้เธอแทบขาดใจตายตรงนั้น


"ม่ายยยยยยยยยยยย อย่าทำเธอนะ!!! ทำชั้นแทนเถอะ ขอร้อง ม่ายยยยยยยยยย" โชกี้ตะโกนเสียงดังให้พวกเขาหันมาสนใจเธอ

สำหรับเธอเรามีมากกว่านี้อีก!!! "ยกแขนมันขึ้นมา!!"


"ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ตายแน่ๆ" พวกเขาดึงแขนเธอขึ้นอย่างรวดเร็ว

"อ้า!! ม่ายนะ !! จะทำอะไรชั้นนนนนนนนนนน!" โชกี้ร้องพลางขัดขืน แต่ก็ดิ้นไม่หลุด

"เราเตรียมสิ่งที่เธอจะจดจำเราไปตลอดชีวิตให้เธอ อย่าขอบใจพวกเราทีหลังหล่ะ ฮ่าๆๆๆ"

"ว้ายยยยยยยยยยยยยย อย่าาาาาาาาาาาาาาาาาาา++"

สิ่งที่เธอเห็นคือ ไม้ขนาดใหญ่ ตรงปลายทำเป็นรูปนิ้วชี้ ทำด้วยซิลิโคนอ่อนนุ่ม พร้อมที่จะทำให้โชกี้เป็นบ้าได้

"จิ้มลงไปที่ลักแล้มัน!! " พวกมันสั่ง

"ว้าาาาาาายยยยยยยยยยยยย กริ๊ดดดดดดดดดดดดดด อย่าน้าาาาาาาาาาาา"
โชกี้หัวเราะจนน้ำตาเล็ด ดูสภาพแล้วช่างน่าสงสารนักที่พวกเธอถูกทรมานอย่างทารุณแบบนี้.....
แต่นี่เป็นเพียงการเริ่มต้นบริบทแห่งการทรมานเท่านั้น

"เอาละ จงดูซะ" น้ำหนึ่งพูดพร้อมขยิบตาให้จ้าววายุ
จ้าววายุยัดคอตเติ้ลบัทนั้นทะลุหูซ้ายออกหูขวาของ pimmygiga

ท่านเทพเปิดลูกบอลซาดิสม์ออกจากปากของโชกี้

แล้วเอาขี้หูสีอำพันผสมเลือดอมใส่ปากโชกี้

โชกี้ต้องอมทั้งน้ำตา

"อืม เอาละ ให้โชกี้ไปหาเหยื่อที่เหลือเว้ยยย" น้ำหนึ่งบอก

แล้วเด็กแนวนอนก็เอาผ้าชุบยาสลบมอมโชกี้

แล้วโชกี้ตื่นขึ้นมาพบว่าอยู่ในห้องๆนึง

สิ่งที่เห็นข้างหน้าคือ

ท่อ 2 ท่ออยู่ซ้ายขวาที่ตั้งขึ้นมาแล้วเอียงไปตรงกลางคือเครื่องปั่น

แล้วบนปากท่อของทั้ง 2 ท่อนั่น

มีคนถูกมัดไพล่หลังห้อย 2 คนอยู่คนละปากท่อ

เธอจำได้ทั้ง 2 คนคือ

มนุษย์หมาป่ากับเจสัน วอร์ฮีส
มีเสียงประกาศขึ้นมาว่า

"สวัสดีโชกี้ นี่คือเหยื่อคนที่ 5 และ 6 เขาทั้งสองคือแฟนคุณเอง เกมคือ คุณต้องเลือกให้รอดเพียงคนเดียว อีกนจะตกลงไปในท่อโดนบดเละ ให้เลือกภายใน 4 นาที ถ้าไม่เลือก ทั้งสองจะตกลงไปเละทั้งคู่ เริ่มได้!!"

"เอาไงดีละเนี่ย" โชกี้คิด
"ช่วยผมด้วย" ทั้งสองพูดพร้อมกัน
เอาใครดี คนนึงก็หล่อลากไส้ อีกคนก็อุดมด้วยซิกแพ็ค

โชกี้ร้องเพลง อยากเก็บเอาไว้ทั้งสองคนของ ทาทา ยัง

"หมดเวลาแล้วโว้ย!!!" น้ำหนึ่งพูด

เชือกที่ห้อยทั้งสองขาด ทั้งสองตกไปในท่อ

"อ๊ากกกกก"

ทั้งสองคนโดนปั่นเละทั้งคู่

โชกี้น้ำตาแตก
"ไม่น่าเลย เหลือสักคนก็ดี เสียดายหน้าหล่อกับซิกแพ็คง่า T^T"

แล้ซโชกี้ก็เดินออกห้องไป

โชกี้เดินโซซัดโซเซไปยังห้องห้องหนึ่งซึ่งมึดมาก ... เธอคลำหาสวิทช์ไฟที่กำแพง เมื่อเปิดมาเธอก็ได้เห็น ...

"ให้ตายสิ นี่มัน Pin Head ในเรื่อง Hellriser นี่ !!!"

ในห้องนั้น Pin Head โดนจับขึงพืดด้วยโซ่ที่แขนสองข้าง ตะปูที่ปักอยู่ที่หัวมีเส้นเอ็นผูกอยู่ ข้างๆมีตู้เกม "Guitar hero" ตั้งอยู่ ....

(เกม "Guitar hero" เป็นเกมที่พบเห็นได้ตามศูนย์การค้าทั่วไป วิธีเล่นจะต้องกดปุ่มให้ตามแถบสีที่เลื่อนลงมาให้ทันจึงจะได้พลังเพิ่ม แต่ถ้ากดผิดตัวหรือกดไม่ทันพลังก็จะเริ่มใหม่ และถ้าผิดมากๆ เกมจบลงทันที ... )

"เอาล่ะ โชกี้ เธอต้องเล่นเกม guitar hero ให้ได้จนจบเพลง โดยที่เธอจะผิดแม้แต่โน้ตตัวเดียวไม่ได้ เพราะถ้าเธอกดผิดหนึ่งตัวโน้ต ตะปูบนหัวจะโดนดึงทีละอัน และถ้าเธอเล่นไม่จบ ร่างของเขาจะโดนฉีกเป็นสองท่อน ... เธอจะต้องเล่นระดับยาก และเพลงที่เธอจะต้องเล่น ... หึ หึ Cowboy From Hell !!!" เสียงตามสายดังผ่านลำโพง ....

นี่เป็นเพลงที่โชกี้ต้องเล่น ...

http://www.youtube.com/watch?v=Y7eYDpkXO14

"กรี๊ดดดด ฉันเกลียดอิหัวตะปู ไม่ยอมให้มันรอดหรอก" โชกี้หวีดร้อง เบ้ปากเชิดหน้าไส่หัวตะปูผู้น่าสงสาร

"เพลงก็ยากส์ ใครจะไปเล่นเล่า เยี่ยงนี้แล้ว ก็ทำให้เกมมันจบเร็วๆซะ"โชกี้ระดมทั้งฝ่าตีนและฝ่ามือลงบนตู้เกมส์ กะจะให้มันพังไวๆ

หลังจากทุบมันไปได้ประมาณ 2 นาที ตู้เกมก็มีอาการขัดข้อง เสียงไฟฟ้าช็อตดัง เปรี๊ยะๆ กลใกในตู้ดังตุบตับๆ ก่อนจะลงท้ายด้วยเสียงงู้งี้ๆ

"ตายซะอิหัวตะปูววววววววว" โชกี้กุมมือ รอลุ้นราวกับว่ากำลังฟังผลประกาศรางวัลสลากกินแบ่งรัฐบาลก็มิปาน

แต่ทว่า.... ตู้เกมกลับประกาศผลออกมาด้วยเสียงเหมือนกับหุ่นทรานฟอร์มเมอร์ในสำเนียงหวานๆแบบกาละเเมว่า "ยิ้นดี๋ด่วยข่าาาา คุ้นชาน้าาาาเกมเน้จร้าาาาา"

"เดี๋ยว อะไรน้า ม่ายยยยยยยยยยยย" โชกี้โอดครวญก่อนที่หัวตะปูจะหลุดออกมาจากที่พันธนาการ แล้วเดินมาหาโชกี้

"ขอบคุณเจ้าที่ช่วยฆ่า...เอ้ยข้าให้รอดออกมาได้ ข้าชื่อ "หัวตะปูเรือใบตราหางนกยูง ใส่นมข้นเยอะๆ" หรือเรียกสั้นๆว่า "เฮียเหลา" ก็ได้นะ ปะ ไปกัน คึ คึ คึ คึ คึ"

โชกี้ถูกหัวตะปูเฮียเหลาลากไปห้องถัดไปอย่างไม่เต็มใจนัก

แล้วเฮียเหลาบอกกับโชกี้ว่า "ช่วยดึงหนังตัวผมหน่อย"

ทั้งสองช่วยกันดึงจนหนังตัวของเฮียเหลาหลุด

แล้วสิ่งทีโชกี้เห็นคือ!!!!!

หน้าของเฮียเหลาที่แท้จริง
ซึ่งหน้าหล่อกว่าโรเบิรต์ แพททินสันและมี ซิกแพ็คเหมือนเจคอบ

"รีบไปกันเถอะ" เฮียเหลาบอกพร้อมจูงมือโชกี้

โชกี้มองที่ซิกแพ็คพร้อมน้ำลายไหล
แล้วก็มาถึงเหยื่อคนที่ 7

ในห้องนั้น เป็นสระน้ำขนาดใหญ่ ตรงกลางสระมีผู้หญิงลอยอยู่ มือเธอถูกมัดไพล่หลัง ที่ปากถูกปิดด้วยเทปกาว

"เธอคนนี้ชื่อ momokiku เอาละ เกมนี้วิธีเล่นคือ

มองไปที่กำแพง แล้วจะเจอที่เลือนตัวอักษรคล้ายที่เลื่อนตัวเลข
จงเรียงเป็นคำพูดที่ถูกต้องภายใน 7 นาที ไม่งั้น momokiku ตาย

แล้วโซ่ที่มัดมือmomokiku ก็ถูกดึงลงไปในพื้นสระ

ตรงกำแพงนั้นมีอักษรคือ รัฉันกโหหงนัด

"เอาไงดีๆ" โชกี้พูด

ทั้งสิงพยยามสลับแต่ยังไม่เป็นคำที่ถูก เหลืออีก 2 นาที

"นึกออกแล้ว" เฮียเหลาบอก

แล้วเขาก็สลับคำเป็นคำว่า

"ฉันรักหนังโหด"
แล้วโซ่ที่มัดกับ momokiku ก็คลายตัว momokiku ลอยขึ้นมา และเธอก็ยังมีชีวิต

เฮียเหลารีบพาเธอขึ้นฝั่ง

โชกี้กับเฮียเหลาหนีมาจนถึงอีกห้องนึง เป็นโรงเฃือดหมู
พวกเขาอยู่ชั้น2
ชั้นล่างเป็นที่วางเนื้อหมู ผนังซ้ายขวาซึ่งห่างจากเขา 4 เมตร
ตรงกลางมีเครื่องบดเนื้ออยู่ทั้ง 2 ฝั่ง ตรงกลางมีโซ่ 2เส้น ซึ่งมัดกับขาคน 2 คนคนละเส้นห้อยหัวลงมา

"สวัสดีอีกครั้ง นี่คือเหยื่อคนที่ 8 กับ 9 คือ witchapon กับ nespay
เกมนี้ พวกคุณต้องแกะโว่ที่มัดขาของทั้ง 2 คนก่อนที่โซ่นั่นจะแล่นตามรางไปเครื่องบดเนื้อ
รีบหน่อยนะ ก่อนที่เจ้าหน้าหมาจะมา เริ่มได้!!!"

แล้วโซ่ทั้ง 2 เส้นก็เคลื่อนคนละทาง nespay ไปทางขวา witchapon ไปทางซ้าย

ทั้งสองแยกไปช่วยแต่ละคน เฮียเหลาไปช่วย witchapon

เฮียเหลาตัดสินใจ กระโดไปหา เขาจับ witchapon ได้
แล้วรีบแกะจนสำเร็จ

ทั้งสองตกลงไป มีเนื้อหมูเป็นเบาะรองรับ

ด้านโชกี้รีบมารอ nespay เลื่อนใกล้เข้ามา

แล้วเธอก็รีบแกะโซ่นั่น และก็แกะทันพอดีกับเจ้าหน้าหมาเข้ามา
ส่วนโซ่นั่นก็เลื่อนไปที่เครื่องบดอีกเครื่องเช่นเดียวกับอีกโซ่

nespay กับโชกี้รีบวิ่งแต่หน้าหมากระชากผมnespay ได้
แล้วดีงมาให้โดนเลื่อยแทงปั่นไส้จนทะลุหลัง

แล้วก้ผลักศพ nespayใส่เครื่องบด กร๊อบแกร๊บ

โชกี้รีบวิ่งหนี มาแต่ไอหน้าหมาจะตามทันแล้ว พอดีกับที่เฮียเหลาขึ้นบันไดที่โผล่ตรงเครื่องบดอีกเครื่อง

โชกี้สะดุดล้ม ไอหน้าหมาเตรียมจะปลิดชีพ เฮียเหลาโผล่ทางด้านหลัง ขว้าโว่ที่จะเคลื่อนไปมารัดคอ ไอหน้าหมา

พอโซ่เคลื่อนออกจากระเบียงเท่านั้น ไอหน้าหมาก็ดิ้นพยายามแกะโซ่ออก
แต่ไม่ทัน ไอหน้าหมาโดนแขวนคอตาย แล้วศพก็เคลื่อนไปที่เคร่องบด

แล้วเครื่องบดก็ทำหน้าที่ของมัน กร๊อบ!!!!

เฮียเหลากับ witchapon ช่วยกันประคองโชกี้

"รีบออกจากที่นี่เถอะ" เฮียเหลาบอก

ในขณะเดียวกัน คุณตาผู้มีอายุ 180 ปี แต่ป่วยเป็นโรคหยุดการเจริญเติบโตไว้ที่ 10 ขวบ เดินเข้ามาส่งพิซซ่าที่มีใครบางคนสั่งไว้

"ที่นี่สินะ คฤหาสน์ประสิริมาภพนพกันมหรศพมหาภัย" คุณตาถือถาดพิซซ่าพร้อมกับพยายามกระโดดกดออดหน้าประตู เพราะตัวเตี้ยเกิน กดออดไม่ถึง

"อั้ยย๊ะ อี่บ้านจันทร์ไร บังอาจมากที่สร้างประตูจนตากดออดไม่ถึง แบบนี้ต้องจัดการ" ว่าแล้วคุณตาก็หยิบไอโฟน18 รุ่นใหม่ล่าสุด พร้อมกับกดเบอร์ด้วยความเร็วแสง

"นี่ตาเรนนะ ยกพวกมาที่คฤหาสน์ประกันภัยด่วน ระดับความรุนแรงคือ SSS จัดเต็มพร้อมอาวุธครบมือ เจอกันที่หน้าคฤหาสน์ภายใน 5 นาที ที่นี่บังอาจติดตั้งออดไว้สูงเกินมาตรฐาน พวกเราต้องจัดการ" ตาเรนวางสายก่อนจะมองไปรอบๆคฤหาสน์

"เข้าไปสำรวจหน่อยดีกว่า"ตาเรนพังกระจกเข้าไปทางข้างบ้านพร้อมกับไฟฉายที่ถ่านเกือบจะหมด

ตาเรนเดินสำรวจคฤหาสน์ไปเรื่อยๆจนเจอกับทางลับหลังรูปภาพโมนาปิซา-ไอเฟล เป็นบันไดเหล็กที่ต่อยาวไปข้างบนห้องใต้หลังคา และที่นั่นเองที่ตาเรนได้แอบไปพบกับ.....

แคป จ้าววายุ ท่านเทพ เด็กแนวนอนและน้ำหนึ่งมองมาที่ประตูห้อง

ตาแก่เรนยืนอยู่

"อ้าว เอาพิซซ่ามาส่งเรอะลุง อ่ะ นี่เงิน" น้ำหนึ่งพูดแล้วส่งธนบัตร 400 บาทที่ยู่ยี้มาให้

"แล้วลุงเรนก้เดินลงมาคิดในใจว่า

"ไงแบงค์มันยับอย่างงี้ฟร่ะ"

ด้านเด็กแนวนอนพึ่งนึกได้บอกว่า

"แบบนี้ ตาลุงนั้นก็รู้สิว่าเราจับไอพวกเหยื่อมา"
ชิบหายล่ะ!!!!

"ท่านเทพ รีบไปจับมันมาเร็ว!!!!"
"เซอร์เยสเซอร์!!!"

ท่านเทพรีบเปิดลิ้นชักแล้วควักปืน 9 มม. มาด้วย

แล้วก็รีบตามตาเรนลงมา พอเปิดประตูออกไปพบว่า

หน่วยสวาทแห่งร้านพิซซ่าพร้อม M-16 ak47 ฯลฯ
รอท่านเทพลงมาอยู่แว้ววว

ยิง!!!!!!

ปังๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ยิงไป 230 นัด ไม่โดนซักนัดเพราะท่านเทพหลบกระสุนเฟหมือนเรื่อง matrix

"ได้" แล้วตาเรนหยิบปืนพกของหน่วยสวาทมายิงหว่างขา ท่านเทพ

"อ๊อกซ์!!!!" ท่านเทพล้มตึงแล้วรีบคลานกลับไปหาน้ำหนึ่ง

"ยิงสิ" ปังๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ยิงไป65นัด โดนไปแค่ 63 นัดเอง

"อ๊อกว์" เลือดกรอกปากท่านเทพ ท่านเทพรีบพาสังขารใกล้ตายไปห้องใต้หลังคา

"ไอ้เทพ!!!" น้ำหนึ่งตกใจเมื่อเห็นสภาพท่านเทพ

แคปรีบมาพยุงท่านเทพ

"แค่กๆ ฉันจะรอพวกนายที่ทางช้าง...เผือก " แล้วท่านเทพก็สิ้นลมหายใจ

"ไม่น้า อังศุมา เอ๊ย ท่านเทพ ม่ายยยยยย!"

แต่งได้โหด ดิบ เถื่อนสุดๆเลยครับ มนุย์หมาป่า

โชกี้ร้องไห้เสียใจที่ทุกคนตายหมด เธอเดินโซซัดโซเซอย่างไร้เรี่ยวเเรง ไปตามทางเดินคฤหาสน์ ทุกๆที่มีแต่กลิ่นคาวเลือด

"แกต้องการอะไรอีก บอกม๊าาาาาาา" โชกี้ตะโกน แต่ไร้เสียงตอบ เธอจึงเดินต่อไปที่ห้องรับแขก ที่นั่นพบศพหน่วยสวาทแห่งร้านพิซซ่าตายอย่างน่าอนาจ

"อุเหวะ อ้วก!!"โชกี้ทนกับกลิ่นเลือดเหม็นคลคลุ้งไปทั่วไม่ได้

เธอเดินสำรวจศพเหล่านั้นด้วยความขยะแขยง เธอพบมีดปากฉลามอันยาวแต่ดันขึ้นสนิมแล้ว เมื่อค้นศพไปเรื่อยๆจนถึงศพของตาเรนเธอก็พบบางอย่างในกระเป๋ากางเกง สิ่งนั้นก็คือ.....

"รีโมท? เอาไว้ทำอะไรอ่ะ"โชกี้กดปุ่ม "ย้อนหลัง" อย่างไม่ตั้งใจ ทันใดนั่นทุกอย่างก็ดูแปลกๆไป สิ่งของต่างๆเคลื่อนที่เร็วขึ้น เพียงแต่ทุกอย่างกับเคลื่อนที่ย้อนกลับ เหมือนกำลังกดรีเพล์หนัง

"เเอร๊ยย มันเกิดอะไรขึ้นเนี่ยยย?"โชกี้ตกใจ จึงลนลานกดปุ่ม "play" โดยเร็ว

ติ๊ด!!!!

- - - - - - - - - - - - -

"ไม่น้า อังศุมา เอ๊ย ท่านเทพ ม่ายยยยยย!"

"เหยยย" โชกี้ตกตะลึง ตอนนี้เธอย้อนเวลากลับมาตอนที่หน่วยสวาทพิซซ่ายังไม่ตาย แบบนี้... ทุกคนก็ยังไม่ตายด้วยนะสิ

"เห้ย! ผู้หญิงคนนี้มาจากไหน?"หนึ่งในหน่วยสวาทถามแล้วชี้มาที่โชกี้!!

"ไม่รู้จิ"ตาเรนตอบพร้อมกับเติมกระสุน "เอ๊ะ นั่นมัน รีโมท Funny Games รุ่น 4s ของตานี่หว่า เอาไปตั้งแต่เมื่อไหร่!!!? อย่ากดใช้เด็ดขาดนะเฟร้ย มันใช้ได้อีกแค่ครั้งเดียวเท่านั้น"

"คือ.. ชั้นไช้ไปแล้วอ่ะ... แต่เรื่องนั้นช่างเถอะ ตอนนี้เรารีบไปช่วยทุกคนก่อนนะ" โชกี้พูดก่นจะวิ่งกลับไปที่ตัวเองในอดีตอยู่อย่างโดยเร็ว...

"เออ ขอยืมหน่อย" แล้วโชกี้ก็เอาปืนพกหน่วยสวาทไป

"นี้ พวกคุณระวังตัวไว้นะ ในอนาคตอีกไม่นานคุณทุกคนจะถูกไอหน้าหมาฆ่าตาย!!!"

แล้วโชกี้ก็รีบวิ่งไป

"เออ สวาท เปลี่ยนอาวุธ เป็น อาร์พีจีกับ เอ็ม 79!!!" เรนสั่ง

เธอรีบวิ่งไปตามทางเดินจนเจอพวกเหลากับเธอในอดีต

แล้วเธอก็แอบวางปืนไปที่พื้น แล้วหลบเพราะมีกฎย้อนเลาคือ

"อย่าให้ตัวเราเจอตัวเราในอดีตเด้ดขาด!!!"

"โชคดีจัง เจอปืนด้วย" เฮียเหลาบอกแล้วรีบวิ่งไป

มีเสียง บูมๆๆๆๆๆๆ จากทางด้านหน้า

พวกเหลาแก้ทั้ง 2 คนไปดูพบว่า

ไปหน้าหมาสู้กับหน่วยสวาท แต่ปืนกลมันพังแล้ว
และแขนขวาเละ
เลยพยายามปากงจักรด้วยมือซ้ายใส่สวาทแต่โดนแค่ 10-12คน

จู่ๆมันหยิบ M79 ที่พื้นมายิงใส่รถสวาท

บรึ้ม!!!! หน่วยสวาทตายเรียบส่วนเรน กระเด็นออกมาสลบเหมือด

เฮียเหลารีบใช้ปืนยิงหลังมัน ปังๆๆๆๆๆๆ จนหมดแม็กแต่มันไม่สะทกสะท้าน

มันปากงจักรใส่พวกเขาสามคน แต่หลทันยกเว้น witchapon witchapon หัวแหว่ง

ไอหน้าหมาเตรียมยื่นมือรับกงจักร

แต่โชกี้(จากอนาคต)ฉ่วยโอกาส หยิบมีดปากฉลามฟันแขนที่เหลือขาด

กงจักรนั่นพุ่งทะลุตัวไอหน้าหมาไป

ไอหน้าหมาคุกเข่าลง แล้วโชกี้ (จากอนาคต)
ก็ยื่นมืเข้าไปกระชากหัวใจไอหน้าหมาแล้วบีบแหลกคาหน้า ไอหน้าหมา

แล้วหน้าหมาก็ตายคาที่!!!!

แล้วโชกี้จากอนาคตก็หลบไป รีบขึ้นไปห้องใต้หลังคา เพราะมีเซ้นส์ว่า ไอพวกประกันสารเลวอยู่ข้างบนนั่น!!!!

เฮียเหลาขอพักแป๊บเผลอนั่งทับปุ่มstop ของรีโมตจอน

ทุกคนไม่เคลื่อนไหวเลยยกเว้น เฮียเหลา

"ป้าดดดด ยังกะนั่งเรื่อง click เลยเว้ยเฮ้ย"

แล้วเฮียเหลารีบออกจากบ้านหลังนั้น แล้วกลับมาพร้อมรม กองทัพสปาร์ต้า 300 นาย
(ไหนๆก็ออกทะเลอ่าวไทยไปแล้ว ให้ออกไปจากมหาสมุทรอินเดียเลยดีกว่า)

แล้วก็กดปุ่ม play แล้วรีบวิ่งจากห้องไป

ทั้งหมดสู้กันดุเดือด ส่วนเฮียเหลานอนหลับฟี้ๆอย่างสบายใจ

ผ่านไป 30 นาที เฮียเหลากลับมาพบว่า

กองทัพสปาร์ต้าตายห่านเรียบ ส่วนลุงเรนนอนหายใจพะงาบๆส่วนเหยื่อคนอื่นๆยังปลอดภัย

ลุงเรนบอก "ม มันจับโชกี้ไป" แล้วเรนก็สิ้นลม

เฮียเหลาเสียใจกับการกระทำตนเอง บอกกับคนื่นว่า

"ออกไปรอข้างนอก ฉันจะไปช่วยโชกี้"

มีคนอาสาไปด้วยคือ เจสันกับ witchapon
ตามด้วยคนอื่นๆ
"พวกนาย" เฮียเหลาพูด

เราต้องไปจัดการกับไอสารเลวนั่น!!" จอนบอก

ทุกคน หยิบอาวุธขึ้นมา

เจสันใช้มีด nespay จอนใช้ M 14 witchapon ใช้ aK47 ที่เหลือใช้หอกสปาร์ต้ากับ M79 ปนกันไป

"This is horrorclub!!!!!" เฮียเหลาพูดแล้ววิ่งไปทางลับพร้อมพรรคพวก

อีกไม่นานจะถึงบทสรุปของ สงครามพันธุ์เดือด คนขายประกัน ปะทะ ชาวคลับหนังโหด!!!

(เชิญแต่งต่อ)

ด้านโชกี้(ปัจจุบัน)ตื่นขึ้นมาพบว่า

ตัวเองถูกมัดบนเตียง ขาถูกมัดบนขาหย่งและที่ปากถูกปิดโดยลูกบอลซาดิสม์

"อื้ออือ" เธอร้องหาความช่วยเหลือและพบใครคนนึงเข็นรถเข็นซึ่งมีคนนั่งอยู่

คนเข็นคือ เด็กแนวนอน คนนั่งคือ.....น้ำหนึ่ง!!

"หึ แกทำกับฉันไว้แสบมาก มันถึงเวลาล้างแค้นแล้ว 555"น้ำหนึ่งสะใจ

"เอาละ เตรียมมีดผ่าตัดมา ฉันว่าจะผ่าตรูดมันเล่นหน่อย" น้ำหนึ่งสั่ง แคปยื่นมีดติดสนิมเขรอะให้น้ำหนึ่ง

"เอาละ จ้าววายุ ไปเฝ้าประตู ส่วนแก อิโชกี้ เตรียมตายเพราะบาดทะยักได้เลย!!!"

จ้าววายุ เตรียมเปิดประตูไปเฝ้าแต่พอเปิดออกมา มีคนเอาปืน M14 มาจ่อ คนถือคือ เฮียเหลา!!!

ปัง!!!! จ้าววายุเลือดพุ่งจากกบาลเป็นสายๆ

แล้วพรรคพวกก็บุกเข้ามายิงกราด
ปังๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

แคปโดนยิงที่แขน ทั้งน้ำหนึ่ง เด็กแนวนอนและแคปมาหลบหลังโชกี้

"หยุดนะ ไม่งั้นอิโชกี้ ตาย!!!!!" น้ำหนึ่งพูดพร้อมเอามีดผ่าตัดเตรียมปาดคอโชกี้

แต่พวกเหลากลับมองไปหว่างขาพบว่า

โชกี้เป็นผู้ชาย!!!
น้ำหนึ่งซึ่งพึ่งเห็นก็ตกใจ

"อูยความลับแตกหมด" โชกี้บอก

ด้วยความตกใจ nespay เผลอปาหอกใส่หว่างขาโชกี้พอดี

เลือดผสมอสุจิพุ่งใส่ nespay แรงดันทำให้ nespay กระเด็นทะลุกำแพงไป!!!

"อ๊อกๆๆๆ" โชกี้ชักไปมาแล้วตายตาค้างยังงั้น

โชกี้ (อนาคต) ก็เลือนลางหายไป "ม่ายยยยยย"

ฮึ่ม!!!! จอนยิงปืน M79 ใส่ศพโชกี้

ตู้ม!!!!
น้ำหนึ่ง แคปกับเด็กแนวนอนกระเด็นไป ส่วนมีดนั้นกระเด็นไปปักลำคอ แคป

"อ๊อกๆ" เลือดพุ่งจากคอแคป

ปังๆๆๆๆๆๆๆ พวกเลายิงซญ้ำใส่แคป

แล้วแคปก็ขาดใจตาย

น้ำหนึ่งกับเด็กแนวนอน รีบหนีไป
พวกเฮียเหลาไล่ตาม

พวกนั้นขึ้นรถสปอรต์หนี แต่น้ำหนึ่งนั่งบนรถเข็น

เด็กแนวนอนเลยตัดสินใจทิ้งเขาไว้

จอนรีบควงปืนM79 แล้วยิงใส่รถสปอร์ตคันนั้น
บรึ้ม!!! เด็กแนวนอนแหลกคารถ

แล้วจู่ๆ ทุกคนต่างหยุดนิ่ง นกับหอกในมือลอยมาจ่อคอทุกคน

เพราะพลังจิตของน้ำหนึ่งนั่นเอง!!!!

แล้วน้ำหนึ่งเตรียมปลิดชีพพวกเหลา

แต่เหมือนมีพลังห้ามไว้

"ก แก" น้ำหนึ่งมองไปที่อีกคน
"ฉันเฮียเหลา เซเวียร์ หลานของชาร์ลเซเวียร์ ใช่ไหม
น้ำหนึ่ง เลนเชียร์"

"ห หลาน ช ชาร์ล"น้ำหนึ่งพูด

บายกระทู้นี้ครับส่วนเหตุผลอย่าฟังเลยผมทนไม่ไหวแล้ว

แล้วเหลาหยิบรีโมทนั้นมา เตรียมกด stop แต่ทันใดนั้น

ทุกอย่างไม่เคลื่อนไหวแม้แต่เหลาเอง

"หนังอะไรวะ ออกทะเลชิบเป๋ง" เหลา ชยหนุ่มทำงานออฟฟิศ รายได้ดี
บ่นหลังกดหยุดหนังเรื่อง dead house (ภาคออกทะเล)

"อืม ดูแผ่นนี้ดีกว่า 2 เรื่องในเรื่องเดียว"
แผ่นนั้นมีเรื่อง mask dog: slasher sadism หน้าหมาจอมโหด & crime ล่าอาชญากรรมอำมหิต

นิยายาเรื่องสั้นต่อไปของเฮียเหลา

maskdog : slasher sadism

นั่นมันไอเดียผมนิเฮียเหลาผมคิดก่อนจะมีกระทู้นี้ด้วยซ้ำก็เคยบอกไปแล้วว่าผมจะแต่งผมก็สุส่าห์จะแต่งซะหน่อยเชอะจำไว้ชอบแย่งไอเดีย!!!!!!

ขอโทษทีนะ เจคอบ งั้นไม่เขียนแล้วก็ได้

เห้อ.....ขอโทษครับผมเองก็ใช้อารมณ์มากไปขอโทษด้วยครับตอนนี้ผมมีปัญหาให้เครียดตลอดเลยครับต้องขอโทษด้วยครับ

- -
ผู้ชายนะนี่นะ................