คลับโหด สยองใจ นำเสนอ

สัญลักษ์ตรากระต่ายคู่รับประกันคุณภาพ

...

ในคืนวันเพ็ญที่ดวงจันทร์เต็มฟ้า...

แสงจันทร์สาดส่องเข้าไปในห้องนอนของท่านเทพฯ
...

ในวัยเบญเพศ ท่านเทพฯก็กำลังนอนปะงาบๆอยู่

ลุงเก๋ามาไว สมกับเป็นแอดมิน 555
...

สุดท้ายก็ไม่ไหว ออกได้ฉากเดียว ซี้ซะแล้ว

เหลือเพียงหีบน้อยที่เป็นสมบัติคู่กายไม่ยอมห่าง

...

ที่มหาวิทยาลัยชื่อดังแห่งหนึ่งแถวศาลายา

ชายหนุ่มรูปหล่อผู้นี้มีนามอันแสนน่ารักว่า อิพี่หมี

"หกนาฬิกา แอบมาพบเธอ"

สาวน้อยผู้นี้ก็คือ โชกี้บุคลากรพร้อมรัก นั่นเอง

"เจอกันทุกที โชกี้งามแท้.."

"แต่..อย่างเราทำได้คงเพียงแต่มอง..ได้แต่ร่ำร้องเรียกในใจ!!"

สรุปคือ อิพี่หมียังป็อดอยู่ คอยแต่แอบมองยังไม่กล้าเข้าไปจีบนั่นเอง

นี่คือสมบัติที่เหลืออยู่ของท่านเทพฯ

ผู้ที่มารับช่วงต่อก็คือ บาทหลวงจ้าววายุ

บาทหลวงจ้าววายุอ่านบันทึกที่ท่านเทพฯเขียนทิ้งไว้แล้วต้องอึ้ง!!

"นี่มันลายมือคนแน่หรือฟร่ะ!!"

กลับมาที่ศาลายากันอีกครั้ง ผู้ที่กำลังเดินมามิใช่ใครอื่น

ท่านผู้นี้คืออาจารย์ผู้ทรงคุณวุฒิที่รู้จักกันไปทั่วโลกนาม "เฮียเหลา" นั่นเอง

เฮียเหลา กำลังจะเข้าไปเลคเชอร์นักศึกษาปริญาเอก

แต่วันนี้ เฮียเหลา รู้สึกถึงบรรยากาศอันแปลกประหลาด

ท้องฟ้ามืดครึ้มผิดธรรมดา!!

เฮียเหลา พึมพำกับตัวเอง

"ลางร้าย..บอกให้รู้ให้เตรียมใจ อะไรร้ายๆให้ระวังให้ดี.."

ในห้องเรียน เฮียเหลากำลังเลคเชอร์ให้กลุ่มนักศึกษาปริญญาเอกฟัง

"..สำหรับสาวๆที่เป็นเมียแต่ง สิ่งสำคัญที่สุดก็คือ.."

"เอาทองมาเท่าหัว.."

"เชิญเอาผัวกรูไปเลย.."

เจ้ป่านยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ ถูกใจเป็นที่สุด

ลุงแคป เสนอ เอาเป็นทองม้วนแทนละกัน

ส่วนอิพี่หมีถึงกับเศร้า "ไม่เห็นใจคนยังไม่มีเมียอย่างเราเลย"

โชกี้ คิดในใจ "เอาไปแต่หัวก็ละกัน!!ชิชิ"

แต่สำหรับลุงนาน่าแล้ว "รักไม่ยุ่ง มุ่งแต่หนังโป๊ เอ้ย!! หนังโหดเฟร้ยยย"

กลับมาทางด้านบาทหลวงจ้าววายุอีกครั้ง

หลังจากศึกษาบันทึกลับท่านเทพฯจนแจ่มแจ้ง บาทหลวงจ้าววายุก็ไปรายงานต่อพระชั้นผู้ใหญ่

พร้อมทั้งแสดงสิ่งสุดท้ายที่ท่านเทพฯเก็บไว้ มันคือ กุญแจ ดอกหนึ่งนั่นเอง

บาทหลวงจ้าววายุเดินทางไปที่โบสถ์ร้างในเมือง

มันเป็นโบสถ์ที่ท่านเทพฯเขียนไว้ในบันทึก

บาทหลวงจ้าววายุทำการสำรวจภายในโบสถ์

นี่คือทางเข้าห้องใต้ดินที่ถูกปิดไว้ด้วยกุญแจของท่านเทพฯ

บาทหลวงเจ้าวายุตัดสินใจเปิดเข้าไปดู!!

คาดว่าลุงเก๋าอัพแล้ว มีกด Like ด้วย 555
...

บาทหลวงเจ้าวายุกลับออกมาหน้าเครียด

รีบพิมพ์จดหมายน้อย

ส่งไปถึง เฮียเหลา เพื่อนเลิฟ เพื่อขอความช่วยเหลือโดยด่วน

เฮียเหลา ได้รับจดหมาย ก็รีบรุดมาโดยพลัน

"ไม่ได้มาซะนาน เปลี่ยนไปเยอะเชียว.."

"โดยเฉพาะแม่ชี อิอิ"

"อะแอ้ม..เฮียเหลา น้ำลายหยดแล้ว!!"

"อะ..ขออภัย ลืมตัวๆ ว่าแต่ท่านมีอะไรจะให้ผมช่วย"

"คุณลองอ่านบันทึกเล่มนี้ดู.."

"โอ้..งานเข้าแล้วละซิ"

บาทหลวงจ้าววายุ รีบพาเฮียเหลาไปที่โบสถ์ร้าง

ตรงไปที่ห้องใต้ดิน

"ตามผมมา.."

"เฮียเหลา อย่าเกาะเอวซิเฟร้ย จั๊กกะจี๊"

"ก็มันมืดนี่หว่า!!"

"เตรียมตัวเตรียมใจไว้ได้เลย.."

"โอ้..พระเจ้าช่วยกล้วยทอด!!นี่มัน.."

"ชาเขียวปั่นชาววัง ชัดๆ!!"
...

บร๊ะ....จบตอนกำลังตื่นเต้นเลย ^^

จะลงแดงแล้วคร๊าาา

มาเร็วๆน๊าาา ... อยากกินชาเขียวคว่ำเช้า ขาขาวคว่ำค่ำ ... -*-

มาฉายต่อรับวันหยุดแล้วจ้าาา
...

แถมยังมีตำราสูตรพิเศษด้วย

"โอ้..พระเจ้าช่วยกล้วยทอด นี่มัน.."

"..กรูอ่านมะออก.."

"..กรูก็ด้วย.."

เฮียเหลารีบกลับไปที่มหาวิทยาลัย เตรียมทีมมาทำการวิจัย

บรรดาผู้โชคดี(?)ทั้งหลายก็ได้แต่นั่งทำตาปริบๆรับคำสั่ง

"สรุปคือ ถ้าพวกคุณอยากจบปริญญาเอก ก็ต้องมาทำวิจัยกับผม มีใครข้องใจรัยมั้ย???"

ไม่มีใครกล้าข้องใจ

ตกเย็น โชกี้กำลังจะกลับบ้าน

ปรากฎว่ามีหนุ่มมาดักรอ อิพี่หมีนั่นเอง

หาโอกาสจีบมานาน สวรรค์บรรดาลเฮียเหลาเป็นใจได้ทำวิจัยด้วยกัน

อิพี่หมี "โชกี้ชอบดื่มกาแฟมั้ยครับ??"

โชกี้ "ก็แล้วแต่ว่าดื่มกับใครค่ะ"

อิพี่หมี "ถ้าไปดื่อมกับอิพี่หมีละครับ"

โชกี้ (เขิลเล็กน้อยพองาม) "ก็ขึ้นอยู่กับว่าเป็นกาแฟอะไรอ่ะค่ะ"

ปรากฎว่า ไปเสริฟกันถึงบนเตียงเลยทีเดียว
...

แถมมีบริการป้อนแบบเม้าทู้เม้าด้วย อิอิ
...

ขณะเดียวกันที่โบสถ์ร้าง เริ่มมีการระดมพลอย่างลับๆ

นำมาโดย น้ำหนึ่งจอมโหด คนนี้นี่เอง

และแล้ว ทีมวิจัยก็ทำการย้ายอุปกรณ์เครื่องมือมาที่โบสถ์ร้าง

ทีมวิจัยที่น่าสงสาร พวกเค้าไม่ทันรู้ตัวเลยว่า..

กำลังมีคนจ้องมองพวกเค้าอยู่!!

สำหรับทีมวิจัย นอกจากลูกศิษย์ของเฮียเหลาแล้ว

ก็ยังมีนักศึกษาจากคณะอื่นเข้าร่วมด้วย สำหรับสาวๆที่มาเพิ่ม มี 2 คน

สาวเสื้อยีนส์ ก็คือ เจ้ยุ่ยยุ้ย ส่วนสาวผมดำ ไม่ใช่ใครอื่น เธอคือ แว่นจัง นั่นเอง

สำหรับหนุ่มๆ ห้าคนนี้ เรียงจากซ้ายไปขวา ประกอบไปด้วย

อิพี่หมี ลุงเครา ป๋าเอ็ด หนุ่มโรมานส์ และ ลุงแคป นั่นเอง

ผู้ที่มาทำวิจัยร่วมกับลุงเคราอีกคนก็คือ ลุงซาม่า

และผู้ช่วยสารพัดประโยชน์(ใส่แว่น) นายโน็ต นั่นเอง

แว่นจังมาถึงเริ่มลงมือแปลคู่มือปรุงชาเขียวทันที

เฮียเหลาเฝ้ามองด้วยใจระทึกพลัน!!

...

ทางด้านนอก บาทหลวงจ้าววายุก็มาถึงแล้ว

รู้สึกถึงรังสีอำมหิต!!

กำลังถูกจับจ้องมองจากกลุ่มเหล่าสาวก!!

แถมท้องฟ้าก็ดูเหมือนถูกปกคลุมไปด้วยอำนาจอันชั่วร้าย!!

หันกลับไปก็ต้องตกกะใจ!!

มาจ๊ะเอ๋กับป๋าโลมา

"ท่านจะกลับมาแล้ว พวกแกขัดขวางท่านมะได้หรอก คิกๆ"

ที่ห้องใต้ดิน บาทหลวงจ้าววายุอธิบายถึงจุดประสงค์ในการทำการวิจัยให้ทีมงานฟัง

"เราต้องรู้ให้ได้ว่า ไอ้เจ้าชาเขียวถังนี้ มันคืออะไรกันแน่"

"มันมีองค์ประกอบ และคุณสมบัติอย่างไร เป็นอันตรายต่อมนุษย์หรือไม่"

"และที่สำคัญ เราจะกำจัดมันได้อย่างไร!!"

ทีมงานก็เริ่มทำการตรวจสอบในทันที

และแล้ว..เมื่อยามรัตติกาลกราย..

แว่นจังกำลังแปลถึงข้อความอันหนึ่ง

มันเป็นเรื่องจริงหรือนี่???

ทางด้านลุงซาม่า อยากกินไก่ทอดหาดใหญ่ขึ้นมา

เลยสั่งให้นายโน็ตออกไปซื้อมาให้หน่อย

"เซร็งลุงซาม่าเจรง สั่งกรูจัง ตังค์ไม่จ่าย"

นายโน็ตเดินไปบ่นไป

เดินมาเจออะไรบางอย่าง

นกพิราบถูกตรึงกางเขน!!

"งานเข้าแล้วละครับ ท่านผู้ชม!!"

มีผู้ชมหลงมาเข้าโรงแล้ว 55
...

ไม่ทันขาดทันคำน้ำหนึ่งก็โผล่มาจากเงามืดตามคำเรียกร้อง

"อยู่มะได้แย้วววว"

"ใส่เกียร์ถอยหลัง กลับทางเดิม!!"

แป๋ว!!โผล่มากันเพียบ!!

"อย่าทำอะไรโน็ตเลย เดี๋ยวโน็ตยกหนังโป๊ 100 TB ที่เก็บไว้เป็นของกำนัลนะ"

"เสียใจ ตรูรักหนังโหดเฟร้ยยย"

"ทำไมเค้าต้องตายคนแรกเลยอ่าาาา"

ที่ห้องใต้ดิน เจ้ยุ่ยยุ้ยกำลังเฝ้ามองถังชาเขียวด้วยความสนใจ

เพราะเจ้ชอบหม่ำชาเขียวเป็นที่สุด

"ยิ่งดูยิ่งน่ากินนะ ลุงนาน่า"

"ตลกแล้วเจ้ มันน่าหม่ำตรงไหนเนี่ย?"

"เดี๋ยวผมไปขี้แป๊ปนึง เจ้อย่าแอบไปตักมาซดล่ะ"

"เออ..รู้แล้ว ไม่ต้องมากำชับ"

ขณะที่ด้านบนก็กำลังคุยกันเรื่องข้อความที่แว่นจังแปลออกมา

"ถ้าข้อความในหนังสือเป็นความจริง.."

"ไอ้ชาเขียวถังนี้ก็คือเศษชิ้นส่วนของซาตานที่หลงเหลืออยู่ในโลก!!"

โชกี้กินกาแฟมาอิ่มแล้วละซิ อิอิ
...

ที่ห้องใต้ดิน เจ้ยุ่ยยุ้ยสังเกตุเห็นอะไรบางอย่าง

มีชาเขียวรั่วหยดออกมาจากถัง..

แต่มันกลับไหลย้อนไปกองอยู่บนเพดาน!!

ทำเอาเจ้ยุ่ยยุ้ยอ้าปากค้างตะลึงตึงตึง!!

ทันใดนั้น!!

"ว้ายยยย..ได้ชิมสมใจละ"

"แหวะ นี่มันชาเขียวรสปลาร้านี่หว่า อ๊วกกกกก"

กลับมาทางด้านบน

ในที่สุดบาทหลวงจ้าววายุก็ยอมรับว่า ข้อความที่บันทึกไว้เป็นความจริง

"ศาสนาจักรรับรู้และเก็บมันไว้เป็นความลับมากว่า 2,000 ปี"

"ตลอดเวลาที่ผ่านมา เราพยายามหาทางทำลายมันแต่ก็ไม่สำเร็จ"

"จากบันทึกของท่านเทพฯ มีการคำนวณว่าปีนี้จะเป็นปีที่ซาตานจะกลับคืนมายังโลก"

"ทางศาสนจักรเลยจำยอมให้ทดลองใช้วิทยาการทางโลกมาหาวิธีทำลายมันไป"

"ก่อนที่ซาตานจะสามารถกลับมายังโลกนี้ได้ใหม่อีกครั้ง"

มาต่อให้จบด้วยค่า อย่าให้ขาดตอนสิคร่า

คอยตอนต่อไป

มาคอยครับบบ

โอ ขอบคุณคร้าบ เป็นซุปตาร์กับเขาแย้ว

แวะมาฉายต่อแล้วคร้าบบบ
...

ทางด้านเจ้ยุ่ยยุ้ย หลังจากนอนแน่นิ่งเพราะชาเขียวทำพิษ

เจ้ก็ค่อยๆลุกขึ้นมาใหม่

แต่มีบางอย่างในตัวเจ้ที่เปลี่ยนไป๋!!

อีกด้านหลัง เริ่มมีการถกเถียงกันว่าเรื่องของซาตาน

เจ้ป่านไม่เชื่อ "เรื่องซาตานชั้นไม่รู้ ชั้นรู้แต่เรื่องดาวเทียมเฟ้ย!!"

ลุงแคปก็เป็นอีกคนที่ปฎิเสธในเรื่องนี้

"ไร้สาระมาก เอาเวลาไปถ่ายรูปสาวๆดีกว่า!!"

อีกด้าน ลุงนาน่ากลับมาจากการไปบรรเทาทุกข์

"เจ้ยุ่ยยุ้ย ไปไหนแย้วววว"

ตัวหายไป เหลือแต่แว่นตกอยู่

ทันใดนั้น มีสัญญาณดังขึ้นจากเครื่องวัดระดับพลังงาน

"เกิดอะไรขึ้นเนี่ย???"

"รู้สึกเสียวๆที่ต้นคอแฮะ!!"

กร๊อบ!!

ส่วนอีกทาง

ลุงเครายืนยันที่จะเลิกทำการวิจัยเพราะมันไร้สาระมาก แม้ว่า ป๋าเอ็ด กับ หนุ่มโรมานส์ จะขอร้อง

ในที่สุดเมื่อไม่มาทั้งใจก็ให้ลุงเคราจากไปเสียดีกว่า

"เฮ้อ..ไอ้พวกโง่งมงาย"

"เอ๊ะ ..มีไรมายุกยิกที่ขาฟร่ะ"

"เฮ้ย..แมงกุ๊ดจี่มาจากไหนเนี่ยยยย"

"มีไต่ขึ้นมาแย้ววววว"

"อุ้ยตายว้ายกรี๊ดดดดด เคราขยะแขยง"

ขณะที่ลุงเครากำลังแต๋วแตกอยู่นั้นเอง

"ย้ากกกกกกกกก"

"ปล่อยให้เรารอรักแร้ดูดเลือดมาน้านนาน"

จึก จึก จึก

"อะ..จ้ากกกกกก "

ด้านใน แว่นจังก็ยังคร่ำเคร่งกับการแปลข้อความในคัมภีร์ต่อ

ในคัมภีร์มีกล่าวถึงผู้ถูกเลือก

ซึ่งจะมีสัญลักษณ์ปรากฎขึ้นที่ร่างกาย

"ถ้ามันเป็นจริง แล้วใครกันที่จะมีสัญลักษณ์นี้์ื?"

เวลา 03.30 น พระจันทร์กลมโตสวยเชียว

แต่ป้าโลมาไม่สนใจพระจันทร์ ป้ากำลังดื่มด่ำกับผลงานชิ้นเอกของตัวเอง

ชิ้นส่วนของลุงเครานั่นเอง

ด้านใน ลุงแคปเพิ่งเอนตัวนอนหลับ

ปรากฎภาพบางอย่างเข้ามาในนิมิต

"ระวัง..จงระวัง.."

"หยุดมันให้ได้..หยุดมัน.."

ทำเอาลุงแคปสะดุ้งตื่นขึ้นมา

อิพี่หมีเข้ามาพอดี ที่แท้ไม่มีใครเจอตัวเจ้ยุ่ยยุ้ยกับลุงนาน่า

อิพี่หมีเลยมาชวนลุงแคปออกไปตามหากัน

ขณะเดียวกัน แว่นจังก็ไม่ไหวแล้ว ขอเบรคซักหน่อย

แอบไปงีบซักหน่อย

โดยไม่ทันรู้ตัวว่า เธอไม่ได้อยู่คนเดียว!!

^
^
อร้ายยยย รูปบนหยองได้ใจ

ทางด้านเฮียเหลา เหนื่อยจัดขอแอบงีบหน่อย

ปรากฎภาพขึ้นในนิมิตทันที!!

เฮียเหลาสะดุ้งตื่นขึ้นมา

"ชั้นฝันประหลาด.."

"มันไม่ใช่ความฝัน มันคือข่าวสารที่ส่งมาจากใครบางคน"

"ทุกคนที่นอนหลับอยู่ที่นี่ จะได้ข่าวสารนี้เหมือนกันหมด"

"ชั้นเองก็เหมือนกัน!!"

ทางด้านแว่นจังที่กำลังหลับอยู่ ก็สะดุ้งตื่นขึ้นมา

เจอเจ้ยุ่ยยุ้ยกำลังคลานขึ้นเตียงขึ้นมา

"เจ้จะทำไรอ่ะ?"

เจ้ยุ่ยยุ้ยไม่ตอบ แต่ส่งสายตาแบบมีเลศนัยกลับมา

"เจ้..แว่นชอบดนตรีแบบเฮฟวี่เมลทัลน่ะ แว่นไม่ชอบดนตรีไทย.."

เจ้ยุ่ยยุ้ยไม่ตอบ แต่พ่นน้ำชาเขียวออกมาแทน!!

"แอร้ยยยยยยยย"

"เจ้เล่นไรเว้..ซกมกมั่กๆ"

ทางด้านอิพี่หมีกับลุงแคป กำลังออกมาตามหาเจ้ยุ่ยยุ้ยกะลุงนาน่าที่ห้องใต้ดิน

"ไม่เห็นมีใครเลย.."

"ไปหาที่อื่นต่อกันเหอะ.."

ถ้าอิพี่หมีเดินต่อไปอีกนิดนึง ก็จะเห็นลุงนาน่านอนผึ่งพุงอยู่

แถมกำลังจิบชาเขียวอยู่ซะด้วย!!

อีกด้านหนึ่ง เจ้ป่านกำลังบ่นกับโชกี้ ไม่รู้โดนว่าแขนไปโดนอะไร

เป็นรอยบวมแดงเชียว!!

"ไม่เป็นไรน่าเจ้ป่าน ไปนอนซักแป๊ป ตื่นมาก็หายไปเองแหละ"

เป็นคำแนะนำที่ดีมากเจรงๆ

เจ้ป่านเห็นด้วย เลยไปนอนตามคำแนะนำ

ขณะเดียวกันป๋าเอ็ดก็ออกมาตามทุกคนไปเข้าประชุม

ป๋าเอ็ดเดินไปหาแว่นจัง

เห็นแว่นจังกำลังนั่งอยู่หน้าคอม

"แว่นจังคนสวย ประชุมด้วยจ้าาา"

ไม่มีสัญญาณตอบรับจากแว่นจัง

"เอ๊ะ..ชักจะยังไง"

ป๋าเอ็ดเดินเข้าไปหาใกล้ๆ

แว่นจังกำลังพิมพ์ประโยคเดียวซ้ำไปซ้ำมา

...

"อะไรหว่า?"

ตัวหนังสือขึ้นต่อ

และ..

"งานเข้าแล้วมั้งตรู!!"

อูย สังหรณ์ว่าเรื่องนี้ คงโดนเจ้าชาเขียว อิชิตัน นี่จัดการแน่เลย ฮือๆ

ใครจะอยู่ ใครจะตาย เชิญชมกันต่อจ้าาา
...

มีบางคนแอบมาปิดประตู

เจ้ยุ่ยยุ้ยนั่นเอง!!

"อ้าวเจ้ ไปอยู่ไหนมาละนั่น คนเค้าตามหากันให้ควั่ก"

เพียงเสียงวินาทีแต่ละสายตาจากแว่นจัง..ป๋าเอ็ดพลาดไปซะแล้ว!!

ทีเดียวนอนนึ่ง!!

เจ้ยุ่ยยุ้ยค่อยๆคลานเข้ามา

จ๊วบบบบบบบบบบ!!

"จ๊ากกกกกก เสียนวลแย้วววววว"

ขณะเดียวกันที่ห้องประชุม..หายกันไปหมดเหลืออยู่แค่นี้

ยังไม่ทันได้คุยกัน สัญญาณเตือนก็ดังขึ้น

ตัวการก็ไม่ใช่ใครอื่น สองสาวที่กำลังขนถังชาเขียวมาออกนั่นเอง

ด้านป๋าเอ็ด กำลังเดินกระปลกกระเปลี้ยขึ้นมาที่ห้องประชุม

"หมดแล้ว..ความบริสุทธิ์ผุดผ่องที่เฝ้าถนอนรักษามากว่าสามสิบปี.."

"อ้าว ป๋าเอ็ดเป็นไร ทำไมมาร้องไห้คร่ำครวญอยู่อย่างนี้"

ป๋าเอ็ดไม่ตอบ แต่ยื่นมือไปหักไม้จากพนักเก้าอี้ออกมา

"อยู่ไปก็ไร้ค่า.."

"กลายเป็นสินค้ามีมลทินไปซะแล้ว.."

อีกด้าน เจ้ป่านกำลังหลับแบบไม่สนใจใคร

รอยแดงที่แขนเริ่มชัดขึ้น..มันคือสัญลักษณ์ของผู้ถูกเลือก!!

และเหล่าสาวกก็มารอกันพร้อมหน้าแล้ว!!

(ปล.เห็นฉากนี้แล้วนึกถึงหนังผีจีนเลย 55)

แตกแล้วจร้าาาา