ดูแล้ว สนุกมาก

กระต่ายขาว เหมือนไอตัวเล็กเรย
ว่าง ๆ จะให้มันพาไปลงโพรงกระต่าย

ว่าแต่เจ้าหญิงฝ่ายขาว กระแดะมาก ดูไปขำไป

ปะ ยี่ห้อป๋าทิม ภาพก็ออกมาขยึกขยือ แบบทึมๆ
หลอนๆ ตามสไตล์ลุงแกนั่นแหละ

เห็นเขาว่ามีอลิซ ฉบับเก่า แต่คนโก้ไม่เคยดูหรอก ดูแต่ฉบับนี้นี่แหละ

บรรยากาศหนัง ตั้งแต่ตอนเปิดเรื่องมา อลิซยังไม่หล่น
ตุ๊บ! ไปในโพรงกระต่าย มันก็หลอนทึม แบบ ทิมเบอร์ตันเสียแล้ว

ยิ่งเมื่อถึงคราวเปิดตัววอนเดอร์แลนด์ บรรยากาศของดินแดนมหัศจรรย์ไม่ได้สวยงามสีสันจัดจ้าน เหมือนภาพนิทานที่เราเคยอ่าน หรือออกมาน่ารักกรุ๊กกริ๊ก เหมือนหนังดิสนี่เรื่องอื่นๆ แต่มันอบอวลด้วยหมอกควันสีเทา บรรยากาศทึมๆ หลอนๆ แบบทิม เบอร์ตัน

ทั้งตัวละครทั้งหมด หน้าตาประหลาด เหมือนตัวอะไรก็ไม่รู้ น่าเกลียดเจรงๆ

แต่ทุกตัว กับมีความ "น่าเวทนา"
อย่างเป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัว

จะดูปกติหน่อยก็น้องอลิซ นี่แหละ

ทั้งช่างทำหมวก (จอห์นนี่ เดปป์) ผู้น่าสงสาร ที่มักยิ้มอวดฟันห่างๆของตัวเอง พร้อมกับทำตาโตๆ แววตาเศร้าๆเสมอ และไม่เคยมั่นใจว่าตัวเองมีตัวตน

ราชินี หัวแตงโม ผู้มีหัวโตๆ กลมๆ เหมือนลูกแตงโม จนน้องสาวของเธอคิดว่าเธอมีเนื้องอกอยู่ในหัว กับความไม่มั่นใจว่า ระหว่าง การเป็นที่น่าหวาดกลัว กับการเป็นที่รักของทุกคน อันไหนจะดีกว่ากัน

เจ้าฝาแฝดตัวกลม ที่ไม่เคยบอกทางไปทิศเดียวกันได้ซักครั้ง

หรือแม้แต่อลิซเอง ที่ไม่เคยแน่ใจว่า ควรจะตัดสินใจ เลือกที่จะทำ หรือไม่ทำสิ่งไหน

หนังเล่าเรื่องง่ายๆไม่ซับซ้อนโดยมีอลิซเป็นตัวเดินเรื่องหลัก กับเรื่องรางการกู้ดินแดนวอนเดอร์แลนด์ ให้พ้นจากการควบคุมของ ราชินีหัวแตงโม

อลิซคือความหวังของทุกคนที่จะมาช่วยให้ดินแดนนี้ผ่านพ้นเรื่องเลวร้ายไปได้

ทุกคนหวัง ทั้งที่อลิซ คิดว่าตัวเองแค่ฝัน อลิซจำเรื่องราวในวัยเด็กที่เธอเคยมาวอนเดอร์แลนด์ไม่ได้ด้วยซ้ำ
ทุกคนบอกให้เธอต้องเอาดาบไปให้ราชินีขาว เพื่อราชินีขาวจะได้เลือกผู้กล้า ไปต่อสู้กับมังกรตัวร้าย อลิซ บ่ายเบี่ยง บอกว่าเธอจำอะไรไม่ได้ เธอทำอะไรไม่ได้หรอก เธอแค่ฝัน เดี๋ยวตื่นทุกอย่างจะหายไป!!!

อลิซไม่เชื่อว่าดินแดนแห่งนี้มีจริง แต่บางครั้งเธอก็ไม่แน่ใจ

เหมือนๆกับเวลาที่เธอไม่เเน่ใจว่าเธอควรจะมีชีวิตอย่างไหน ในเมื่อแม่กับพี่สาวรวมทั้งเพื่อนๆของเธอ ต่างก็บอกว่า เธอควรจะแต่งงานกับผู้ชายที่ขอเธอแต่งงานซะ ชีวิตเธอจะได้สุขสันต์เหมือนพี่สาวเธอ ที่ไม่ทันได้เห็นว่าสามีตัวเอง จูบผู้หญิงคนอื่นอย่างเมามันส์ในสวน แต่อลิซเห็น และอลิซก็ไม่แน่ใจว่าควรจะบอก เรื่องนี้กับพี่สาวเธอมั้ย

จนเมื่อถึงเวลาต้องปรายสัตว์ร้าย ทุกคนให้เธอ เป้นคนเลือก ว่าต้องการจะทำ หรือไม่ทำ

นั่นทำให้อลิซเข้าใจได้ว่า ทุกอย่างที่เธอเคยลังเล ไม่แน่ใจ ไม่มีสิ่งไหนดีที่สุดสำหรับเธอ

มีเพียงว่า เธอต้องการจะทำ หรือไม่ทำ!! เท่านั้นเอง

หนังเล่าเรื่องง่ายๆ ตลก ติ๊งต๊อง บางมุกนี่ยิงมาแบบ
โต้งๆ ได้ฮากันกรุ๊กกริ๊ก บ๊องๆบ้าๆแบบทิม เบอร์ตันแต่ก็
กลมกลืนกับความเป็นดิสนีย์ได้ดีพอสมควร

ตัวละครที่ดูประหลาด พอเข้าไปสัมผัสจริงๆเราจะพบว่า
บางครั้งมันก็น่าสงสาร แต่บางที มันก็มีอารมณ์ขันในตัวอย่างน่าประหลาด น่ารักน่าหยิก ไปอีกแบบ

แต่หากมองโดยรวม อลิซ เวอร์ชั่นทิม ยังขาด รสชาติเข้มข้นไปซักหน่อย บางครั้งอาจจะรู้สึกราบเรียบไปซักนิด เพราะเมื่อเดินมาถึงตอนจบ มันกลับให้ความรู้สึก ไม่สุด!! ไม่มีจังหวะที่ทำให้เรารู้สึกว่ามันขึ้นจนถึงที่สุดแล้วดึงเราตกเหวลงมาให้หัวใจได้ตื้นเต้น แต่โดยรวมทุกอย่างก็โอเค

แต่ใครจะไปลองสัมผัสดินแดนมหัศจรรย์ด้วยตัวเองหรือเปล่า ก็อยู่ที่ความต้องการของแต่ละคนแล้วล่ะ

^0^

ทั้งหมดเป็นความเห็นส่วนตัว ของผู้ที่เสีย 2 ย้อยไปดูมา กรั่กๆ

แถมบรรยากาศนิดนุง

คนเยอะอิ๊บเป๊ง ข้างๆแม่มนั่งพากษ์อีกต่างหาก แต่นาง
เอกย่อมอดทน คนโก้เลยจำต้องทนนั่งฟังมันพากษ์ใน
สิ่งที่ตาคนโก้ก็สามารถเห็นไป ดีนะ มันพากษ์แค่ครึ่งเรื่อง ครึ่งหลังมันเปลี่ยนไปคุยโทรศัพท์เเทน


จางรายมากกก ผีโรงหนัง T_T

นานาจิตตังค่ะ บางคนก็ชอบบางคนก็เซง

ส่วนตัวเป็นแฟนหนังของป๋าทิมกับป๋าเดปป์

ยังไม่ได้ไปดูเลยค่ะ ติดสอบ แฮ่ๆ

แต่หลังสอบไปดูแน่นอนค่ะ ^^

แต่ผีโรงหนังนี่เกลียดจริงๆ

มีอยู่ครั้งหนึ่งเคยไปซื้อแพคเกจดูหนังพิกซาร์ของเซนทรัลเวิร์ลที่เป็นแคมเปญของหนังเรื่อง UP ดูหนังสามเรื่องติด เจอผีนักพากษ์เหมือนกันค่ะ ยอมรับว่าเซงมาก ตอนแรกก็ยอมเงียบอดทนไปเพราะคิดว่าเด๋วคงหยุด แต่พี่แกไม่ยอมหยุดแค่นั้น พากษ์ให้ลูกให้เมียฟังตลอดเลย (นึกในใจโตจนมีครอบครัวแล้วยังไม่รู้จักมารยาทในโรงหนัง อยากอวดโชว์ภูมิทำไมไม่ไปดูหนังที่บ้านฟระ)สรุปแกพากษ์ตลอดสามเรื่อง =..="

เราก็ทั้งกระแอม ทั้งลุกหนีไปนั่งที่อื่น ออกจากโรงมาก็คุยโทรศัพท์กะเพื่อน คุยให้ได้ยินเลยนะคะ เพราะครอบครัวนี้ก็ดันมานั่งใกล้ๆเราอีก (เรามานั่งก่อนและกำลังคุยโทรศัพท์กะเพื่อนเรื่องงาน สรุปเปลี่ยนเรื่องคุย)ทั้งพูดตรงๆกะเค้าในโรงหนังเลย พอเค้าเริ่มพากษ์ก็บอกเค้าตรงๆ ตรงนั้นเลย หันมามองเราทั้งครอบครัวอีก ปามานว่าอินี่เจือกไรฟะ เราปรี๊ดมาก สรุปดูไม่จบเรื่องที่สามค่ะ วีนแตกในโรงหนัง ก่อนลุกออกไปเลยพูดเสียงดังๆว่า "อยากพากษ์ก็กลับไปดูหนังที่บ้านนะคะ โรงหนังเค้ามีซับให้อ่าน มาดูหนังไม่ได้มาฟังนิทานก่อนนอน แล้วเดินออกไปเลยค่ะ"

ตอนนั้นมานั่งคิดชั้นทนทำไมเนี่ย =..="

กรี้ดดด หล่อนลืมขึ้นหัวว่าสปอย์นะยะ
ชั้นกำลังจะไปดูเลยต้องอ่านข้ามๆ เลย

เมย์ไปดูมาแว้ววววววว 2 รอบแน่ะ ศุกร์ กะ เสาร์ โรงเดียวกัน เวลาเดียกัน แถมที่นั่งเดียวกันด้วยยยยยยยยยย

ฮุๆๆๆ สามารถๆๆๆ

เปรจัง!!

ช้านขอโต๊ดดดดด

ลืมอ่ะ T__T

ใครชอบเรื่องของ Alice in Wonderland แนะนำให้รับชม Alice (1988) ผลงานของเจ้าพ่อ Stop Motion อย่าง Jan Svankmajer ด้วยครับ ... แล้วจะำำพบกับความหลอน (^^)

ส่วนสำหรับขาโหด แนะนำให้รอชม Alice (2010) ที่สร้างจากเกม Alice in Wonderland สุดโหดของ American McGee ที่คาดว่าคงจะได้ชมกันปีหน้า ...

#9
กรี๊สสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส
อันนี้แหล๊ะะะะ ที่ลอยคอ เอ้อ! รอคอย!
ขอบคุณสำหรับข่าวค่ะ

และขอบคุณสำหรับสปอยนะคะจขกท. เดี๋ยวจะไปดูๆๆๆ ชอบๆ อยากดูมากมาย

เราเคยดูแหละ Alice (1988)แหละ เนือยมากกกก จับต้นชนปลายอะไรไม่ถูกเลย
เป็นเซอร์เรียลที่เพ้อมากกกก และเงียบมากกกก ผลคือหลับไปเลยย

จริงๆตัวเรื่องอลิซมันก็เป็นวรรณกรรมที่ไม่ค่อยเหมาะกับเด็กนะ ไม่ใช่เพราะรุนแรงไรมากหรอก แต่เนื้อหามันเสียดสี เปรียบเปรย แล้วการใช้ภาษา การเล่าเรื่องมันไม่เหมาะให้เด็กอ่านนะ ออกแนวกวีเพ้อๆปุ๊นๆ
มันไม่ค่อยบันเทิงถ้าจะให้เด็กที่อ่านเจ้าหญิงนิทรา สโนไวท์ พวกนี้ข้ามขั้นมาอ่าน เราว่ามันคนละแนวเลย...



ส่วนไอ้เกมส์อลิซ จะสร้างก็สร้างไป ว่าแต่ไอ้เกมส์ หอนาฬิกา นั้นนะ ได้ยินมา 3-4 ปีแล้ว ยังไม่เห็นทีท่ามันจะเสร็จซักที เบื่อจริง



ส่วนอลิซของลุงทิม ไปดูมาแหละ ชอบ ราชินีกลูต้าไอโธนมากกกก นึกแล้วไม่มีผิดว่ามันต้องเป็นตัวละครโปรดเราแน่ๆ ทุกท่วงท่าทุกอิริยาบถเธอมาเพื่อขโมยซีน
ราชินีหัวแตงโมก็ชอบนะ โอ
ส่วนเรื่อง เราเฉยๆอ่ะ คือเป็นหนังที่ไม่ถึงกับ must see มันไม่ได้น่าประทับใจอะไรแบบนั้น ถ้าจะดูแค่ภาพสวยๆ มันก็ได้ แต่เรื่องมันยังไม่พีคพอ

#11

ผมลืมหอนาฬิกาไปเลยนะเนี่ย ... (^^)

ชอบ Helena Bonham Carter อ่ะ
หลงรักมาตั้งแต่ Sweeny Todd แล้ว

มาเรื่องนี้แอบขโมยซีน ทำให้ดูมีสีสันขึ้นอีกเยอะเลย
ราชินีหัวแตงโมของช้านนนน.. ไอเลิฟยูจ้ะ ^^

สนุกมากครับ อยากดูอีก อิอิ :}
ผมสงสัยว่า ทำไมอีกาถึงเหมือนโต๊ะเขียนหนังสือ ?

American McGee's Alice ก็สร้างกันตั้งกะปีมะโว้ 2000 ไปแล้วนิ แต่ 2011 มันของภาค 2 นะเออ...

เพิ่งเล่นจบไปนิเอง ไม่ได้น่ากลัวมากอะ แต่แอบหลอนนิดๆ เนื่องด้วยกราฟฟิคอาจจะยังไม่ถึงขึ้น แต่ก็นะ... ตัวละครผิดกับเวอร์ชั่นสวยงามของลุงทิมลิบลับเลยล่ะ...

แต่เท่าที่ดูจากภาค 2 แล้ว จากที่อลิศภาคแรกหน้าตาก็โคตรป่วยอยู่แล้ว แต่ภาค 2 อาจจะแลดูจะป่วยกว่าเดิม(รึเปล่า?)

เกม ข้างบน ผม จะ อ้วกก็ ตอน ด่านสีขาวดำนี่แหละ