##### มาต่อ*นิทาน*กันดีกว่า #####
by You_Are_Lovely • วันอาทิตย์ที่ 2 สิงหาคม พ.ศ. 2552 04:35
มาต่อนิทากันคร๊าบบ จะเอาโหด เอามัน เอาฮา หรือจะมีสาระ ก็ตามสบายเลยค้าบ
เราจะเริ่มต้นด้วยประโยคเด็ด
" กาลครั้งหนึ่ง.....
เราจะเริ่มต้นด้วยประโยคเด็ด
" กาลครั้งหนึ่ง.....
Replies (31)
.........มีเด็กน้อยคนหนึ่ง นามว่าขนมปัง 
เธอใฝ่ฝันอยากเป็นเจ้าหญิงแสนสวย อยู่ในพระราชวังอันรโหฐาน อยู่กับเจ้าชายรูปหล่อ..............
เธอใฝ่ฝันอยากเป็นเจ้าหญิงแสนสวย อยู่ในพระราชวังอันรโหฐาน อยู่กับเจ้าชายรูปหล่อ..............
แก้ไขล่าสุด: 2/8/2552 05:08 โดย แคปซูลสีฟ้า
.....เธอคิดว่าหากอยู่เฉยๆ คงไม่สามารถทำให้ความฝันเป็นจริงได้ เธอจึงออกเดินทาง....
...เธอออกเดินทาง เพื่อหวังว่าจะพบพระราชวังซักแห่ง ที่มีเจ้าชายอย่างที่เธอฝัน
" ลมจ๋าาาาาาาาา..........ช่วยพาฉันไปพบเจ้าชายที" เธอพร่ำพรรณา
และดูเหมือน สายลมจะตอบรับ โดยส่งเสียงดังหวีดหวิว แผ่วๆ เพื่อที่จะยกเธอ ให้ลอยขึ้นไปบนท้องฟ้า แต่ทว่า....
" ลมจ๋าาาาาาาาา..........ช่วยพาฉันไปพบเจ้าชายที" เธอพร่ำพรรณา
และดูเหมือน สายลมจะตอบรับ โดยส่งเสียงดังหวีดหวิว แผ่วๆ เพื่อที่จะยกเธอ ให้ลอยขึ้นไปบนท้องฟ้า แต่ทว่า....
ลมก็บอกว่าเธอหน้าตาขี้เหร่ไป ฉันจะกลับมารับใหม่ . . . .
เธอเดินไปเรื่อยๆ
แล้วก็พบว่า มีแม่น้ำไหลเชี่ยวขวางทางอยู่
เธอจึงหยุดตัดสินใจซักพัก แล้วเธอก็สังเกตว่า
มีตัว กัปปะ อยู่ในแม่น้ำนั้น เธอจึงขอร้องให้กัปปะช่วย . . .
แต่กัปปะ ก็ปฎิเสธ เพราะกัปปะจะช่วยแต่ชายหนุ่มรูปหล่อเท่านั้น
เธอจึงรู้สึกสิ้นหวัง เป็นอย่างมาก . . .
แล้วก็พบว่า มีแม่น้ำไหลเชี่ยวขวางทางอยู่
เธอจึงหยุดตัดสินใจซักพัก แล้วเธอก็สังเกตว่า
มีตัว กัปปะ อยู่ในแม่น้ำนั้น เธอจึงขอร้องให้กัปปะช่วย . . .
แต่กัปปะ ก็ปฎิเสธ เพราะกัปปะจะช่วยแต่ชายหนุ่มรูปหล่อเท่านั้น
เธอจึงรู้สึกสิ้นหวัง เป็นอย่างมาก . . .
.... ทันใดนั้นลมพายุก็พัดโหมกระหน่ำอย่างรุนแรง จน เธอปลิวไปตามแรงลม ปะทะต้นไม้ใหญ่ ดัง ตุ๊บ!!!!!
ต้นไม้ใหญ่ ถึง กับหักโค่น ล้มลง กระดูกกระโหลกเธอแทบแตก เธอพยายามคว้าทุกอย่างที่อยู่ใกล้มือเธอ ไม่ให้ลอยปลิวไปตามแรงลมที่บ้าคลั่ง
" ทำไม ทำไมเทพวายุ ถึงใจร้ายกับหนมปังอย่างนี้ " เธอร้องไห้น้ำตาอาบแก้ม
เมฆดำทะมึนเริ่มก่อขยายตัวเป็นก้อนใหญ่ สายฝนสาดเทลงมา พร้อมสายฟ้าฟาด เปรี้ยงๆ !!! ออกมาจากเมฆสีดำครั้งแล้วครั้งเล่า โดนเธอ จนผิวเด็กของเธอ กลายเป็นผิวที่กร้านดำ
ก่อนที่ สายลมจะพัดพาเธอ กลิ้ง ตุ๊บๆ มายัง ทุ่งดอกหญ้า ที่คละคลุ้งไปด้วย เกสรดอกหญ้าสีขาว ซึ่งขัดกับผิวดำกร้านของเธอยิ่งนัก
น้ำตาเธอเริ่มไหลรินอาบแก้ม ............
ต้นไม้ใหญ่ ถึง กับหักโค่น ล้มลง กระดูกกระโหลกเธอแทบแตก เธอพยายามคว้าทุกอย่างที่อยู่ใกล้มือเธอ ไม่ให้ลอยปลิวไปตามแรงลมที่บ้าคลั่ง
" ทำไม ทำไมเทพวายุ ถึงใจร้ายกับหนมปังอย่างนี้ " เธอร้องไห้น้ำตาอาบแก้ม
เมฆดำทะมึนเริ่มก่อขยายตัวเป็นก้อนใหญ่ สายฝนสาดเทลงมา พร้อมสายฟ้าฟาด เปรี้ยงๆ !!! ออกมาจากเมฆสีดำครั้งแล้วครั้งเล่า โดนเธอ จนผิวเด็กของเธอ กลายเป็นผิวที่กร้านดำ
ก่อนที่ สายลมจะพัดพาเธอ กลิ้ง ตุ๊บๆ มายัง ทุ่งดอกหญ้า ที่คละคลุ้งไปด้วย เกสรดอกหญ้าสีขาว ซึ่งขัดกับผิวดำกร้านของเธอยิ่งนัก
น้ำตาเธอเริ่มไหลรินอาบแก้ม ............
ในทุ่งดอกหญ้านั้นเป็นที่อยู่ของเหล่าหนอน
เมื่อหนอนเห็นหน้าเธอจึงตะโกนออกมาด้วยความดีใจว่า
"กรี๊ดดด ได้ที่อยู่ใหม่แล้ววว".......
เมื่อหนอนเห็นหน้าเธอจึงตะโกนออกมาด้วยความดีใจว่า
"กรี๊ดดด ได้ที่อยู่ใหม่แล้ววว".......
หนมปังต๊กกะใจ เลยเอาเท้าเหยียบหนอนเต็มเท้า!!
"อ้ากซ์!!!!" เสียงหนอนตัวเล็ก สั้นจุ๊ดจู๋ร้องดังลั่น เมื่อโดนเหยียบเต็มๆ
หนมปังชะงัก
เอ๊ะ!!
เสียงนี้มันคุ้นๆ
เสียงอะไรกันนี่ ทำไมมันช่างเหมือน.....
หนมปังพยายามนึก ว่าเสียงนี้มันคุ้นๆ เหมือนเธอเคยได้ยิน เสียงแก่ๆ แหบๆแบบนี้
"หนมปังเหยียบลุงทำไม โฮกกกกก!"
อ้ากซ์
หนมปังกรีดร้องในใจ
ไม่จริง!! เดิมๆก็ตัวสั้นอยู่แล้ว เพราะเหตุอะไร เกิดอะไรขึ้น
นี่มันเสียงลุงแคปซูลสีฟ้านี่
ทำไมลุงแคปกลายเป็นหนอนกระดูกกระดิ๊ก
ตัวสั้นแบบนี้
ไม่น่าเชื่อ!
หนมปังยกมือทาบอก หน้าเหวอด้วยความตกใจ
"แม่เจ้า ลุงแคปเหลือความยาวของตัวไม่ถึงเซนด้วยซ้ำ"
ช่างน่าเวทนาจริงๆ
เกิดอะไรขึ้นกับลุงแคปกันเนี่ยยยยย????
หนมปังต้องหาคำตอบกับเรื่องนี้อย่างเร่งด่วนซะแล้วว
"อ้ากซ์!!!!" เสียงหนอนตัวเล็ก สั้นจุ๊ดจู๋ร้องดังลั่น เมื่อโดนเหยียบเต็มๆ
หนมปังชะงัก
เอ๊ะ!!
เสียงนี้มันคุ้นๆ
เสียงอะไรกันนี่ ทำไมมันช่างเหมือน.....
หนมปังพยายามนึก ว่าเสียงนี้มันคุ้นๆ เหมือนเธอเคยได้ยิน เสียงแก่ๆ แหบๆแบบนี้
"หนมปังเหยียบลุงทำไม โฮกกกกก!"
อ้ากซ์
หนมปังกรีดร้องในใจ
ไม่จริง!! เดิมๆก็ตัวสั้นอยู่แล้ว เพราะเหตุอะไร เกิดอะไรขึ้น
นี่มันเสียงลุงแคปซูลสีฟ้านี่
ทำไมลุงแคปกลายเป็นหนอนกระดูกกระดิ๊ก
ตัวสั้นแบบนี้
ไม่น่าเชื่อ!
หนมปังยกมือทาบอก หน้าเหวอด้วยความตกใจ
"แม่เจ้า ลุงแคปเหลือความยาวของตัวไม่ถึงเซนด้วยซ้ำ"
ช่างน่าเวทนาจริงๆ
เกิดอะไรขึ้นกับลุงแคปกันเนี่ยยยยย????
หนมปังต้องหาคำตอบกับเรื่องนี้อย่างเร่งด่วนซะแล้วว
หนมปังก็เลยสืบค้นหาความจริง จนกระทั่งรู้ว่า...
ลุงแคปไปลบหลู่ท่านเทพมังกรเข้า
เลยโดนสาปให้กลายเป็นหนอนน้อย ดิ้นดุ๊กดิ๊ก
ที่น่าสงสาร
ด้วยความเวทนา หนมปังเลยหยิบเอาเถาวัลย์แถวนั้น
มาผูกที่คอของลุงแคปที่ตอนนี้เป็นหนอนสีฟ้า
น้ำตาหนมปังไหลพรากๆด้วยความสงสารลุงแก่ๆ
"โฮฮฮฮฮฮฮฮ!!
ลุงแคปมะต้องกลัวนะ หนมปังจะช่วยให้ลุงแคป
เป็นคนเหมือนเดิม ถึงเดิมๆลุงแคปจะไม่ค่อยเหมือนคน
ก็เถอะ"
หนมปังลากลุงแคปไปบนทุ่งดอกหญ้า
หน้าของลุงแคปที่เดิมๆ ไม่ค่อยจะดูดีอยู่แล้ว
ลากครูดไปกับพื้น โดยที่หนมปังไม่รู้ เพราะไม่ทันนึก
ลุงแคปร้องอี๊ดๆด้วยความเจ็บปวดรวดร้าวววใบหน้ายิ่ง
นัก
จะบอกก็หนมปังก็ทำไมได้ เพราะคอถูกรัดอยู่
หนมปังรีบลากลุงแคปไปที่ถ้ำของเทพวายุ
คู่แข่งของเทพมังกร
เพื่อขอความช่วยเหลือ
ถ้ำของเทพวายุ เป็นถ้ำเก่าๆ โทรมๆ ที่ดูแล้วน่าเวทนา
พอๆกับความยาวของขนาดตัวลุงแคป อย่างไรอย่างนั้น
หนมปังนิ่วหน้าด้วยความไม่แน่ใจ
เหล่ตามองสภาพถ้ำ ครั้วงแล้วครั้งเล่า
สภาพถ้ำแบบนี้ เจ้าของถ้ำจะช่วยลุงแคปได้หรือนี่
แต่เอาเถอะ!!
ไม่มีทางเลือกแล้วว
หนมปังตัดสินใจเด็ดขาดดด ตะโกนลั่นนน
"อาหลูวววววว ท่านเทพวายุอยู่ม้ายยยยย"
หนมปังตะโกนแล้วรอฟังเสียงตอบรับ ซักพักก็มีเสียงสะท้อนกลับมา
"ไม่อยู่!!!!!!!!!!"
หนมปังถอนหายใจ ด้วยความระอา ท่านเทพวายุนี่เมื่อก่อนยังไง เดี่ยวนี้ยังงั้น ติ๊งต๊องกระป๊องกระแป๊ง
ตัวเองอยู่ก็บอกไม่อยู่ ได้ข่าวว่า ลดความอ้วนจนสมองเลอะเลือนไปแล้ว เลยจำไมได้ว่าตัวเองอยู่ในถ้ำ
หนมปังลากลุงแคปที่ตอนนี้เป็นหนอนน้อยสีฟ้า เดินเข้าไปข้างในด้วยหัวใจที่แทบจะไม่มีความหวังงเอาเสียเลย
ท่านเทพวายุ จะช่วยลุงแคปได้มั้ยยย
หนมปังยังถามตัวเองอยู่ในใจ????
เลยโดนสาปให้กลายเป็นหนอนน้อย ดิ้นดุ๊กดิ๊ก
ที่น่าสงสาร
ด้วยความเวทนา หนมปังเลยหยิบเอาเถาวัลย์แถวนั้น
มาผูกที่คอของลุงแคปที่ตอนนี้เป็นหนอนสีฟ้า
น้ำตาหนมปังไหลพรากๆด้วยความสงสารลุงแก่ๆ
"โฮฮฮฮฮฮฮฮ!!
ลุงแคปมะต้องกลัวนะ หนมปังจะช่วยให้ลุงแคป
เป็นคนเหมือนเดิม ถึงเดิมๆลุงแคปจะไม่ค่อยเหมือนคน
ก็เถอะ"
หนมปังลากลุงแคปไปบนทุ่งดอกหญ้า
หน้าของลุงแคปที่เดิมๆ ไม่ค่อยจะดูดีอยู่แล้ว
ลากครูดไปกับพื้น โดยที่หนมปังไม่รู้ เพราะไม่ทันนึก
ลุงแคปร้องอี๊ดๆด้วยความเจ็บปวดรวดร้าวววใบหน้ายิ่ง
นัก
จะบอกก็หนมปังก็ทำไมได้ เพราะคอถูกรัดอยู่
หนมปังรีบลากลุงแคปไปที่ถ้ำของเทพวายุ
คู่แข่งของเทพมังกร
เพื่อขอความช่วยเหลือ
ถ้ำของเทพวายุ เป็นถ้ำเก่าๆ โทรมๆ ที่ดูแล้วน่าเวทนา
พอๆกับความยาวของขนาดตัวลุงแคป อย่างไรอย่างนั้น
หนมปังนิ่วหน้าด้วยความไม่แน่ใจ
เหล่ตามองสภาพถ้ำ ครั้วงแล้วครั้งเล่า
สภาพถ้ำแบบนี้ เจ้าของถ้ำจะช่วยลุงแคปได้หรือนี่
แต่เอาเถอะ!!
ไม่มีทางเลือกแล้วว
หนมปังตัดสินใจเด็ดขาดดด ตะโกนลั่นนน
"อาหลูวววววว ท่านเทพวายุอยู่ม้ายยยยย"
หนมปังตะโกนแล้วรอฟังเสียงตอบรับ ซักพักก็มีเสียงสะท้อนกลับมา
"ไม่อยู่!!!!!!!!!!"
หนมปังถอนหายใจ ด้วยความระอา ท่านเทพวายุนี่เมื่อก่อนยังไง เดี่ยวนี้ยังงั้น ติ๊งต๊องกระป๊องกระแป๊ง
ตัวเองอยู่ก็บอกไม่อยู่ ได้ข่าวว่า ลดความอ้วนจนสมองเลอะเลือนไปแล้ว เลยจำไมได้ว่าตัวเองอยู่ในถ้ำ
หนมปังลากลุงแคปที่ตอนนี้เป็นหนอนน้อยสีฟ้า เดินเข้าไปข้างในด้วยหัวใจที่แทบจะไม่มีความหวังงเอาเสียเลย
ท่านเทพวายุ จะช่วยลุงแคปได้มั้ยยย
หนมปังยังถามตัวเองอยู่ในใจ????
เมื่อหนมปังได้คำตอบว่า ไม่สามารถช่วยลุงแคปได้
และตอนนี้เธอเองก็กำลังหิวโหย
เธอเดินไปเรื่อยๆ เรื่อยๆ แล้วพบกับบ้านหลังหนึ่ง
หนมปังจึงตัดสินใจ เดินเข้าไปในบ้านหลังนั้น
เมื่อหนมปัง เดินเข้าไปถึงในครัว . . .
เธอจึงคว้ากะทะ ตั้งไฟ . . . ใส่น้ำมัน
แล้วเอาแคปคุง ลงทอด !!!
" ไหนๆ ก็ไม่มีใครช่วยแกได้แล้ว แล้วช้านก็หิว
ฉะนั้น แกต้องปลิดชีพเพื่อชั้น !!! " หนมปังบอกกับหนอนน้อยแบบนั้น
" ถ้าแกกินชั้น ชั้นจะสาปแก ให้แก อ้วน ล่ำ ดำ สิว . . .
แกจะไม่มีวันพ้นคำสาปนี้ จนกว่าแกจะกินจนตัวหนักห้าร้อยโล แกถึงจะพ้นคำสาปนี้ " แคปคุง เอ่ยเตือนหนมปัง ด้วยน้ำเสียงหนักแน่น
"ช้านไม่เชื่อแกหรอก แกมันก็แค่ลุงแก่ๆ
อย่ามาหลอก คนบางซื่ออย่างหนมเ้ล้ยยย
อ๊ะ น้ำมันร้อนได้ที่แล้ว ไปตายซะ !!! "
แล้วหนมปังก็โยนแคปคุงลงในกระทะ
ทันใดนั้นเอง . . . ร่างกายของแคปคุงก็เริ่มพองตัวขึ้นเรื่อยๆ หนมปังเห็นแบบนั้นก็รู้สึกดีใจเป็นอย่างมาก
เพราะันั้นเท่ากับว่า เธอจะได้กินแคปคุงแบบอิ่ม ๆ
"ชั้นขอสาปแก ให้อ้วน ล่ำ ดำ สิว" แคปคุง สาปแช่งก่อนที่ลมหายใจ สุดท้ายจะหมดไป พร้อมกับแววตาที่เคียดแค้น
"ฝันไปเถอะ คนสวยอย่างชั้นไม่มีวันเป็นแบบนั้นหรอก
ฮ่าๆๆ" แล้วหนมปังก็เริ่มกินแคปคุงอย่างเอร็ดอร่อย
และตอนนี้เธอเองก็กำลังหิวโหย
เธอเดินไปเรื่อยๆ เรื่อยๆ แล้วพบกับบ้านหลังหนึ่ง
หนมปังจึงตัดสินใจ เดินเข้าไปในบ้านหลังนั้น
เมื่อหนมปัง เดินเข้าไปถึงในครัว . . .
เธอจึงคว้ากะทะ ตั้งไฟ . . . ใส่น้ำมัน
แล้วเอาแคปคุง ลงทอด !!!
" ไหนๆ ก็ไม่มีใครช่วยแกได้แล้ว แล้วช้านก็หิว
ฉะนั้น แกต้องปลิดชีพเพื่อชั้น !!! " หนมปังบอกกับหนอนน้อยแบบนั้น
" ถ้าแกกินชั้น ชั้นจะสาปแก ให้แก อ้วน ล่ำ ดำ สิว . . .
แกจะไม่มีวันพ้นคำสาปนี้ จนกว่าแกจะกินจนตัวหนักห้าร้อยโล แกถึงจะพ้นคำสาปนี้ " แคปคุง เอ่ยเตือนหนมปัง ด้วยน้ำเสียงหนักแน่น
"ช้านไม่เชื่อแกหรอก แกมันก็แค่ลุงแก่ๆ
อย่ามาหลอก คนบางซื่ออย่างหนมเ้ล้ยยย
อ๊ะ น้ำมันร้อนได้ที่แล้ว ไปตายซะ !!! "
แล้วหนมปังก็โยนแคปคุงลงในกระทะ
ทันใดนั้นเอง . . . ร่างกายของแคปคุงก็เริ่มพองตัวขึ้นเรื่อยๆ หนมปังเห็นแบบนั้นก็รู้สึกดีใจเป็นอย่างมาก
เพราะันั้นเท่ากับว่า เธอจะได้กินแคปคุงแบบอิ่ม ๆ
"ชั้นขอสาปแก ให้อ้วน ล่ำ ดำ สิว" แคปคุง สาปแช่งก่อนที่ลมหายใจ สุดท้ายจะหมดไป พร้อมกับแววตาที่เคียดแค้น
"ฝันไปเถอะ คนสวยอย่างชั้นไม่มีวันเป็นแบบนั้นหรอก
ฮ่าๆๆ" แล้วหนมปังก็เริ่มกินแคปคุงอย่างเอร็ดอร่อย
หลังจากกิน หนอนสีฟ้า จนอิ่มหนำ
คำสาปเริ่มออกฤทธิ์ หนมปังเริ่ม พองลม ตัวพองออก เหมือนคางคก
ผมที่แห้งเกรียมจากสายฟ้าผ่า สยาย หลุด เป็นหัวนกกระจอกเทศ
ตามตัวและไปหน้า เริ่มเป็น ตุ่ม ดำ ตะปุ่มตะป่ำ ช้ำหนอง ยิ่งทุเรศสังขารมากขึ้นกว่าเดิม
หนมปังพาสังขาร เน่าแฟะ ระหกระเหิน จนไป พบกับ แม่มดลาแบน
เพื่อขอความช่วยเหลือ แม่มดลาแบน จะช่วยเธอหรือไม่????
คำสาปเริ่มออกฤทธิ์ หนมปังเริ่ม พองลม ตัวพองออก เหมือนคางคก
ผมที่แห้งเกรียมจากสายฟ้าผ่า สยาย หลุด เป็นหัวนกกระจอกเทศ
ตามตัวและไปหน้า เริ่มเป็น ตุ่ม ดำ ตะปุ่มตะป่ำ ช้ำหนอง ยิ่งทุเรศสังขารมากขึ้นกว่าเดิม
หนมปังพาสังขาร เน่าแฟะ ระหกระเหิน จนไป พบกับ แม่มดลาแบน
เพื่อขอความช่วยเหลือ แม่มดลาแบน จะช่วยเธอหรือไม่????
ก๊อกๆ เสียงเคาะประตูดังขึ้น แม่มดลาแบนที่สังขารก้อมะเที่ยงพอๆกัน
เดินสะง่อกสะแง่กออกมาเปิดประตูต้อนรับแขกบ้านบ้านแขกเมืองด้วยใบหน้าเหี่ยวย่น แอ๊ดดดด....
"แอร๊ยยยยยยส์!!!! เด๋วนี้คางคกมันกลายพันธ์แล้วหรอเนี่ย ตัวอะร๊าย??" แม่มดลาแบนร้องเสียงหลงเมื่อเหนสิ่งที่อยู่ตรงหน้า
เป็นคำอุทานที่แลดูจิงใจมากเค่อะหนมปังคิดอยุในใจลึกๆ=='
หนมปัง: ฮั่กๆ ได้ยินกิตติศัพท์ว่าท่านมีทั้ง รีโมตบ้าง อะไรบ้าง เรยอยากมาให้ท่านช่วยหน่อยอ่ะค่ะ พลีสสส์
หนมปังพูดด้วยเสียงละล่ำละลัก เพราะกว่าเธอจะกระโดดด้วยขาหลังฝ่าไฟแดง800สี่แยกมาได้ก็เล่นเอาหอบอยู่
แม่มดลาแบน: ....อือมมมมม...สงสัยโดนใบหนาดแปะหัวมา ถึงมีสภาพด๊อกๆแด๊กๆอย่างนี้ (เบ้ปาก360 อะซิมุต)
(แหมมม ป้าก็เหมือนกันแหล่ะสภาพพอกัน หนมปังบ่นงุงิๆก่อนจะตอบว่า)
หนมปัง: โฮฮฮฮ เพราะความไร้เดียงสา คิขุโนเนะของชั้นเองแหล่ะคร่า ดันพลาดไปกินหนอนสีฟ้า ตัวเตี้ยๆล่ำๆแก่ๆ เคี้ยวไปติดฟันบ้าง ติดคอบ้าง แถมโดนสาปอีก เซงฟร่ะ=='
เมื่อได้ยินดังนั้นแม่มดลาแบนจึงตัดสินใจหยิบรีโมตในตำนานออกมาด้วยท่าทางราวกับนางพญาแย้ ณ ทุ่งดอกสาหร่ายหางกระรอก "แท๊แดแด๊แด แท๊แดแด๊แทแด..."
อ่าวล่ะสิ... แม่มดลาแบนจะช่วยหนมปังยังไงต่อไปล่ะทีนี้?????
เดินสะง่อกสะแง่กออกมาเปิดประตูต้อนรับแขกบ้านบ้านแขกเมืองด้วยใบหน้าเหี่ยวย่น แอ๊ดดดด....
"แอร๊ยยยยยยส์!!!! เด๋วนี้คางคกมันกลายพันธ์แล้วหรอเนี่ย ตัวอะร๊าย??" แม่มดลาแบนร้องเสียงหลงเมื่อเหนสิ่งที่อยู่ตรงหน้า
เป็นคำอุทานที่แลดูจิงใจมากเค่อะหนมปังคิดอยุในใจลึกๆ=='
หนมปัง: ฮั่กๆ ได้ยินกิตติศัพท์ว่าท่านมีทั้ง รีโมตบ้าง อะไรบ้าง เรยอยากมาให้ท่านช่วยหน่อยอ่ะค่ะ พลีสสส์
หนมปังพูดด้วยเสียงละล่ำละลัก เพราะกว่าเธอจะกระโดดด้วยขาหลังฝ่าไฟแดง800สี่แยกมาได้ก็เล่นเอาหอบอยู่
แม่มดลาแบน: ....อือมมมมม...สงสัยโดนใบหนาดแปะหัวมา ถึงมีสภาพด๊อกๆแด๊กๆอย่างนี้ (เบ้ปาก360 อะซิมุต)
(แหมมม ป้าก็เหมือนกันแหล่ะสภาพพอกัน หนมปังบ่นงุงิๆก่อนจะตอบว่า)
หนมปัง: โฮฮฮฮ เพราะความไร้เดียงสา คิขุโนเนะของชั้นเองแหล่ะคร่า ดันพลาดไปกินหนอนสีฟ้า ตัวเตี้ยๆล่ำๆแก่ๆ เคี้ยวไปติดฟันบ้าง ติดคอบ้าง แถมโดนสาปอีก เซงฟร่ะ=='
เมื่อได้ยินดังนั้นแม่มดลาแบนจึงตัดสินใจหยิบรีโมตในตำนานออกมาด้วยท่าทางราวกับนางพญาแย้ ณ ทุ่งดอกสาหร่ายหางกระรอก "แท๊แดแด๊แด แท๊แดแด๊แทแด..."
อ่าวล่ะสิ... แม่มดลาแบนจะช่วยหนมปังยังไงต่อไปล่ะทีนี้?????
แต่หนมปังหารู้ไม่ว่า แม่มดลาแบน โก๊ะเข้าเส้นเลือด
แทนที่ แม่มดจะกด Replay กลับกลายเป็น กด Forward ซะนี้
หนมปังจึงมีขนาดใหญ่ขึ้น ใหญ่ขึ้นเรื่อย ๆ
เหมือนลูกโป่งที่กำลังพองลม
เมื่อแม่มดลาแบนได้สติ จึงรีบกดปุ่น Replay
แต่ทว่า . . . รีโมท ถ่านหมด !!!
แทนที่ แม่มดจะกด Replay กลับกลายเป็น กด Forward ซะนี้
หนมปังจึงมีขนาดใหญ่ขึ้น ใหญ่ขึ้นเรื่อย ๆ
เหมือนลูกโป่งที่กำลังพองลม
เมื่อแม่มดลาแบนได้สติ จึงรีบกดปุ่น Replay
แต่ทว่า . . . รีโมท ถ่านหมด !!!
แก้ไขล่าสุด: 2/8/2552 12:35 โดย labelle ~ *
หนมปังโมโห จับรีโมทเคาะหน้าผากลาแบนสองสามที
แม่เจ้า!!~
มหัศจรรย์มีจริงงงง
รีโมทใช้งานได้
หนมปังไม่รงไม่รอให้ลาแบนกดแล้ว ชักช้า กดมันเองซะเลย
ฟิ้ววววว!!
ทุกอย่างเลยถอยหลังสู่จุดเริ่มต้นนนนนนนน
เรื่องมันเริ่มที่ว่า
" กาลครั้งหนึ่ง.....
มีเด็กน้อยคนหนึ่ง นามว่าขนมปัง
เธอใฝ่ฝันอยากเป็นเจ้าหญิงแสนสวย อยู่ในพระราชวังอันรโหฐาน อยู่กับเจ้าชายรูปหล่อ..............
แม่เจ้า!!~
มหัศจรรย์มีจริงงงง
รีโมทใช้งานได้
หนมปังไม่รงไม่รอให้ลาแบนกดแล้ว ชักช้า กดมันเองซะเลย
ฟิ้ววววว!!
ทุกอย่างเลยถอยหลังสู่จุดเริ่มต้นนนนนนนน
เรื่องมันเริ่มที่ว่า
" กาลครั้งหนึ่ง.....
มีเด็กน้อยคนหนึ่ง นามว่าขนมปัง
เธอใฝ่ฝันอยากเป็นเจ้าหญิงแสนสวย อยู่ในพระราชวังอันรโหฐาน อยู่กับเจ้าชายรูปหล่อ..............
(กรรมหนมมาแทรกซะงั้น แก้แป๊บๆๆ)
ทันที่ที่เรื่องกลับสู่จุดเริ่มต้น ก็มีอักษรสีเหลือง เรืองแสงลอยขึ้นมา เหมือนคาธาเวทย์มนต์ดลบันดาลขึ้นมาว่า
your 30 days free trial is expired
แล้วภาพทุกอย่างก็หายไป กลับสู่ความเป็นปกติ
"ฮ่วย! บอกแล้วไงว่าอย่าไปซื้อของทดลองใช้ หมดอายุเร็วจากพันทิพ"
แม่มดจึงต้องรีบไปหา ลุงเอก คนขายถ่านประจำเมือง ที่สามารถสกัดถ่าน สังเคราะห์สีได้จากตัวเอง
นางจัดแจงใสจิมมี่ ชูว ประตูน้ำ แล้วทาอุทัยทิพย์ ก่อนจะขี่ไม้กวาดไปยังท้ายตลาด บริเวณที่ทิ้งขยะ เพ่อตามหาลุงเอก
ทันที่ที่เรื่องกลับสู่จุดเริ่มต้น ก็มีอักษรสีเหลือง เรืองแสงลอยขึ้นมา เหมือนคาธาเวทย์มนต์ดลบันดาลขึ้นมาว่า
your 30 days free trial is expired
แล้วภาพทุกอย่างก็หายไป กลับสู่ความเป็นปกติ
"ฮ่วย! บอกแล้วไงว่าอย่าไปซื้อของทดลองใช้ หมดอายุเร็วจากพันทิพ"
แม่มดจึงต้องรีบไปหา ลุงเอก คนขายถ่านประจำเมือง ที่สามารถสกัดถ่าน สังเคราะห์สีได้จากตัวเอง
นางจัดแจงใสจิมมี่ ชูว ประตูน้ำ แล้วทาอุทัยทิพย์ ก่อนจะขี่ไม้กวาดไปยังท้ายตลาด บริเวณที่ทิ้งขยะ เพ่อตามหาลุงเอก
แก้ไขล่าสุด: 2/8/2552 13:38 โดย AguileraAnimato
แต่ลุงเอกไม่อยู่ ได้ข่าวจากคนในเมืองแถวๆนั้นว่าหอบข้าวหอบของเอาขวดเหล้าไปขาย เอาเงินมายาไส้
แม่มด นั่งร้องไห้ด้วยความเสียใจ น้ำตาหยดลงบนพื้น แล้วทันใดนั้นก็มีเสียงระเบิด ตู้ม!!!
น้ำตากลายเป็นโกโก้ครั้นซ์
นี่มันอะไรกันนี่!! แม่มดอุทานด้วยความต๊กกะใจ ปากคอสั่น ละล่ำละลั่ก ทำอะไรไม่ถูก
ก่อนจะหอบเอาโกโก้ครั้นซ์ใส่ถุงไปขายที่ตลาด
แม่มดดีใจจนน้ำตาไหลพรากๆ เดินไปที่ร้านขายถ่าย ซึ่งน้ำหนึ่งเป้นเจ้าของ
"น้ำหนึ่งอ่า แม่มดขอถ่านใส่รีโมท สองก้อน"
น้ำหนึ่งจิกตามองด้วยความไม่พอใจ ก่อนจะลุกจากที่นั่งแบบสะบัดสะบิ้งไปหยิบถ่ายมาสองก้อนให้ แม่มด
แม่มดรีบเอาถ่านมาใส่รีโมท กดๆๆย้อนเรื่องราวกลับไป ก่อนที่ลุงแคปจะโดนหนมปังทอด
หนมปังเข้าไปขอร้องให้ท่านเทพวายุ ช่วยให้ลุงแคปกลับคืนสู่ความเป็นคนเหมือนเดิม
เทพวายุนั่งอยุ่บนบัลลังค์ ปรายตามามองหนมปังอย่างชิงชัง
"อะไรของหล่อนยะ"
"ท่านเทพต้องช่วยลุงแคปนะ โฮฮฮฮฮ ช่วยให้ลุงแคปกลับมาเป็นคนเหมือนเดิม"
"เอามานี่ซิ"
หนมปังยื่นลุงแคปให้เทพวายุไป
"มันจะไปยากอารั๊ยยยยยย" เทพวายุบอก พลางยิ้มตาเป็นประกาย ก่อนจะทำปากจู๋
"กรี๊ดด เทพวายุ ทำอารายยย"
หนมปังช็อคไปชั่วขณะเมื่อปากของท่านเทพวายุ สัมผัสกับปากเล็กๆของลุงแคป
ทันใดนั้น แสงสว่างก็วาบขึ้นนน
ท่านเทพมังกร ปรากฏตัว หน้าตาขึงขังโกรธเกรี้ยวว
"ห้ามยุ่งกับแคปซูลของเทพมังกรนะ"
เทพมังกร กระโดดเข้ามาแย่งชิงลุงแคปไปในทันใด ลุงแคปที่กำลังจะกลับเป็นคน โดนเทพมังกร จูบหน้าผาก
เพี้ยง!!
ก็กลับเป็นหนอนเหมือนเดิมม
เทพวายุไม่ยอม กระโดดเข้ามาตบหน้าเทพมังกร หน้าหงาย แย่งชิงลุงแคปไป
จูบ!!!
แสงส่วางวาบอีกครั้งงง
ลุงแคปกำลังจะกลับมาเป้นคน ก้โดนเทพมังกรเอาไปจูบเป้นหนอนอีก วนเวียนไม่ยอมหยุด
ทันใดนั้นเงามืดทะมึนก็ปรากฏขึ้น
ลุงเอกปรากฏตัวด้วยชุดสีดำสนิททั้งชุดในมือมีขวดเหล้าแม่โขงฝั่งลาว ยืนมองมาที่ทั้งหมดด้วยสายตาเย็นชา
และก่อนที่ทุกคนจะได้ทำอะไร ลุงเอกก็เข้ามาคว้าเอาลุงแคปที่อยู่ในสภาพหนอนไปใส่ขวดเหล้า ก่อนจะปิดฝาแล้วเขย่า
"ฮะๆ ยาชูกำลัง ของข้า สำเร็จแล้ว ต่อไปข้าจะเป็นอมตะ ไม่เกิดไม่แก่ไม่ตาย และไม่ดำ กร๊ากๆ"
ท่านเทพมังกรกับท่านเทพวายุไม่ยอม รวมพลังกันจะแย่งชิง ลุงแคปคืนมา
ทั้งสามคนตะลุมบอนกันใหญ่
หนมปังรีบฉวยโอกาสมาคว้าขวดเหล้ามาทุบแตก ลุงแคปที่นอนดิ้นกระแด่วๆ ไหลออกมากองที่พื้น
ทำยังไงดี ทำยังไงดี หนมปังคิดไม่ออก
เสียงคร่ำครวญของลุงแคป ดังแว้วมาเบาๆ
"ฆ่าลุงเถอะ ได้โปรดดดดดด" ห
หนมปังน้ำตาไหลพราก
ม่ายยย!!
โฮฮฮ
คนสวยน่ารักใจดี แบบหนมปังทำอย่างนั้นไมได้
มือของหนมปังสั่นระริก
"ฆ่าลุง ก่อนที่มันจะจูบลุงอีก ฆ่าลุงงงงงง"
หนมปังมือไม้สั่น ก่อนจะค่อยๆถอดรองเท้า... มือข้างขวาจับลุงไว้แน่นนนน
T_T
แม่มด นั่งร้องไห้ด้วยความเสียใจ น้ำตาหยดลงบนพื้น แล้วทันใดนั้นก็มีเสียงระเบิด ตู้ม!!!
น้ำตากลายเป็นโกโก้ครั้นซ์
นี่มันอะไรกันนี่!! แม่มดอุทานด้วยความต๊กกะใจ ปากคอสั่น ละล่ำละลั่ก ทำอะไรไม่ถูก
ก่อนจะหอบเอาโกโก้ครั้นซ์ใส่ถุงไปขายที่ตลาด
แม่มดดีใจจนน้ำตาไหลพรากๆ เดินไปที่ร้านขายถ่าย ซึ่งน้ำหนึ่งเป้นเจ้าของ
"น้ำหนึ่งอ่า แม่มดขอถ่านใส่รีโมท สองก้อน"
น้ำหนึ่งจิกตามองด้วยความไม่พอใจ ก่อนจะลุกจากที่นั่งแบบสะบัดสะบิ้งไปหยิบถ่ายมาสองก้อนให้ แม่มด
แม่มดรีบเอาถ่านมาใส่รีโมท กดๆๆย้อนเรื่องราวกลับไป ก่อนที่ลุงแคปจะโดนหนมปังทอด
หนมปังเข้าไปขอร้องให้ท่านเทพวายุ ช่วยให้ลุงแคปกลับคืนสู่ความเป็นคนเหมือนเดิม
เทพวายุนั่งอยุ่บนบัลลังค์ ปรายตามามองหนมปังอย่างชิงชัง
"อะไรของหล่อนยะ"
"ท่านเทพต้องช่วยลุงแคปนะ โฮฮฮฮฮ ช่วยให้ลุงแคปกลับมาเป็นคนเหมือนเดิม"
"เอามานี่ซิ"
หนมปังยื่นลุงแคปให้เทพวายุไป
"มันจะไปยากอารั๊ยยยยยย" เทพวายุบอก พลางยิ้มตาเป็นประกาย ก่อนจะทำปากจู๋
"กรี๊ดด เทพวายุ ทำอารายยย"
หนมปังช็อคไปชั่วขณะเมื่อปากของท่านเทพวายุ สัมผัสกับปากเล็กๆของลุงแคป
ทันใดนั้น แสงสว่างก็วาบขึ้นนน
ท่านเทพมังกร ปรากฏตัว หน้าตาขึงขังโกรธเกรี้ยวว
"ห้ามยุ่งกับแคปซูลของเทพมังกรนะ"
เทพมังกร กระโดดเข้ามาแย่งชิงลุงแคปไปในทันใด ลุงแคปที่กำลังจะกลับเป็นคน โดนเทพมังกร จูบหน้าผาก
เพี้ยง!!
ก็กลับเป็นหนอนเหมือนเดิมม
เทพวายุไม่ยอม กระโดดเข้ามาตบหน้าเทพมังกร หน้าหงาย แย่งชิงลุงแคปไป
จูบ!!!
แสงส่วางวาบอีกครั้งงง
ลุงแคปกำลังจะกลับมาเป้นคน ก้โดนเทพมังกรเอาไปจูบเป้นหนอนอีก วนเวียนไม่ยอมหยุด
ทันใดนั้นเงามืดทะมึนก็ปรากฏขึ้น
ลุงเอกปรากฏตัวด้วยชุดสีดำสนิททั้งชุดในมือมีขวดเหล้าแม่โขงฝั่งลาว ยืนมองมาที่ทั้งหมดด้วยสายตาเย็นชา
และก่อนที่ทุกคนจะได้ทำอะไร ลุงเอกก็เข้ามาคว้าเอาลุงแคปที่อยู่ในสภาพหนอนไปใส่ขวดเหล้า ก่อนจะปิดฝาแล้วเขย่า
"ฮะๆ ยาชูกำลัง ของข้า สำเร็จแล้ว ต่อไปข้าจะเป็นอมตะ ไม่เกิดไม่แก่ไม่ตาย และไม่ดำ กร๊ากๆ"
ท่านเทพมังกรกับท่านเทพวายุไม่ยอม รวมพลังกันจะแย่งชิง ลุงแคปคืนมา
ทั้งสามคนตะลุมบอนกันใหญ่
หนมปังรีบฉวยโอกาสมาคว้าขวดเหล้ามาทุบแตก ลุงแคปที่นอนดิ้นกระแด่วๆ ไหลออกมากองที่พื้น
ทำยังไงดี ทำยังไงดี หนมปังคิดไม่ออก
เสียงคร่ำครวญของลุงแคป ดังแว้วมาเบาๆ
"ฆ่าลุงเถอะ ได้โปรดดดดดด" ห
หนมปังน้ำตาไหลพราก
ม่ายยย!!
โฮฮฮ
คนสวยน่ารักใจดี แบบหนมปังทำอย่างนั้นไมได้
มือของหนมปังสั่นระริก
"ฆ่าลุง ก่อนที่มันจะจูบลุงอีก ฆ่าลุงงงงงง"
หนมปังมือไม้สั่น ก่อนจะค่อยๆถอดรองเท้า... มือข้างขวาจับลุงไว้แน่นนนน
T_T
เอารูปลุงแคปมาให้ดูครับ
เทพมังกร เทพวายุ กับลุงเอก ทันมาเห็นหนมปัง กำลังจะสังหารลุงแคป
ภาพสโลโมชั่น คนทั้งสามกำลังวิ่งเข้ามา ปากอ้าเปล่งเสียงเหมือนกัน
"มะ ม่ายยยย"
ไม่ทันแล้ว หนมปังตีป๊าบ ลงไปที่ลุงแคป พร้อมน้ำตาที่ไหลพรากๆ ด้วยความเสียใจ
ไปดีนะลุงแคป โฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮ!!
และทันใดนั้นนนนแสงก็สว่างวาบขึ้นมา หนมปังตกใจผงะ
ลุงแคปเปลี่ยนไป จากหนอนน้อย กลายเป้นนางฟ้าแสนสวยผู้ใจดี
"นี่มันอะไรกันลุงแคป" หนมปังถามด้วยความไม่เข้าใจ ลุงแคปที่เป็นนางฟ้ายิ้มหวานบาดจิต บาดใจ
"จริงๆแล้วเราเป็นนางฟ้า ที่ถูกเทพมังกรจอมเกเร สาปให้เป็นหนอนผู้ชาย เมื่อเราถูกสาวแสนสวย ตีด้วยรองเท้า จะกลับคืนสภาพเดิม ขอบคุณที่ช่วยเรา เราจะให้พรเจ้าสามประการ"
หนมปังยิ้มด้วยความปลาบปลื้ม
"ข้อที่หนึ่ง หนมขอให้เทพมังกร มีหน้าเป้นลิง เป็นตัวเป็นเต่าค่ะ ข้อที่สองหนมขอให้ท่านเทพวายุ มีปากจู๋ตลอดเวลา ข้อที่สาม หนมขอให้ลุงเอก ครึ่งซ้ายเป้นผู้ชาย ครึ่งขวาเป็นผู้หญิง"
นางฟ้าแคปซูล มอบพรให้ตามที่หนมปังต้องการ
หนมปังปรบมือด้วยความสุช ชอบอกขอบใจนางฟ้าแคปซูลเป็นการใหญ่
ก่อนจะเอาเชือกมา สน เอ้ย!! ร้อยจมูกของปิศาจร้ายทั้งสาม แล้วพาออกไปโชว์ตามงานวัด ได้เงินมามากมาย
หนมปังซื้อพระราชวังต่อจากพระราชาของเมืองนี้ หลังจากพระราชา เสนอขายเพื่อนำเงินไปซื้อขนมโคอาล่ามาร์ช มากิน
หนมปังเข้าไปอยู่ในพระราชวัง และกลายเป็นเจ้าหญิงแสนสวย
ก่อนจะสั่งให้ทหาร ป่าวประกาศเลือกคู่ออกไป
ไม่นานนักก้มีเจ้าชายมาให้เลือกมากมาย
หนมปังถือพวงมาลัยดอกมะลิ พวงละ 25 บาท ไปยังด้านหน้าของวังเพื่อจะเสี่ยงทายเลือกคู่
ทันใดนั้น หนมปังก็มองเห็นนนนนน
เจ้าชายอสูรร
หน้าตาน่ากลัว แต่ด้านในมีรูปเป็นทองงงง
หนมปังน้ำตาไหลด้วยความปลาบปลื้มมมม
ที่สามารถมองเห็นเนื้อแท้ของเจ้าชายอสูรได้
จึงโยนดอกมะลิลงไป พวงมาลัยดอกมะลิ ถูกโยนลงบนมืออย่างพอดิบพอดี
ชายหนุ่มที่ได้ไปเงยหน้าขึ้นมามอง สบตากับหนมปังปิ๊งๆๆ
"ม่ายยย" เจ้าชายอสูร คร่ำครวญ โวยวาย หนมปังเลยส่งซิกกะแนว ให้น้ำหนึ่งที่เคยขายถ่านรีโมทให้หนมปัง มาลากเจ้าชายอสูรออกไปจัดการ
หนมปังฉีกยิ้มมมมม
และแล้ว หนมปังก็ครองรักกับอนันดา ด้วยความสุขขข
และ เทพมังกร เทพวายุ ลุงเอก ก็ถูกเลี้ยงดูในคอกอย่างดี
นางฟ้าแคปซูล แวะมาอวยพรให้หนมปังงงง ในงานแต่งงานของเจ้าหญิงหนมปัง กะเจ้าชายอนันดา
นางฟ้าแคปซูล มอบของบางอย่างให้หนมปัง ก่อนที่จะกลับสวรรค์ พร้อมกับกำชับว่า ให้เปิดเมื่อกลับเข้าวังแล้วเท่านั้น
แต่หนมปังขัดคำสั่ง เปิดผอบกลางทาง ทันใดนั้น ก็มีบรรดา หนอนๆ ไต่ออกมายั๊วเยี๊ยะ
มีหนอนตัวส้มๆ อ้วนๆ ชื่อลุงลี มีหนอนหน้าเหี่ยวๆ ชื่อโชกี้ มีหนอนขาวๆ น่ารักๆ ชื่อ ออยลี่ มีหนอนสีชมพู ชื่อบลู และมีหนอนสีเขียวอ่อน ชื่อนุช
ทั้งหมดร้องกระโดดโลดเต้นด้วยความดีใจ เมื่อได้ออกมาเจอโลกกว้าง
แหกปากร้องเพลง
"ได้เวลาสนุกแล้วซิ ได้เวลาสนุกแล้วซิ"
หนมปังหัวเราะเอิ๊กอ๊าก แล้วนิทานก็จบลงด้วยความสุขสมหวังงงงงงง
^_^
หนมปังครองรักกับอนันดา และอยู่กับหนอนน้อย รวมทั้งตัวประหลาดทั้งสาม อย่างมีฟามสุข ตลอดไป นานๆ นางฟ้าแคปซูลก็จะแวะมา กินยาดอง เมาสาเก กะเจ้าหญิงขนมปังและอนันดา เสมอๆ
ภาพสโลโมชั่น คนทั้งสามกำลังวิ่งเข้ามา ปากอ้าเปล่งเสียงเหมือนกัน
"มะ ม่ายยยย"
ไม่ทันแล้ว หนมปังตีป๊าบ ลงไปที่ลุงแคป พร้อมน้ำตาที่ไหลพรากๆ ด้วยความเสียใจ
ไปดีนะลุงแคป โฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮ!!
และทันใดนั้นนนนแสงก็สว่างวาบขึ้นมา หนมปังตกใจผงะ
ลุงแคปเปลี่ยนไป จากหนอนน้อย กลายเป้นนางฟ้าแสนสวยผู้ใจดี
"นี่มันอะไรกันลุงแคป" หนมปังถามด้วยความไม่เข้าใจ ลุงแคปที่เป็นนางฟ้ายิ้มหวานบาดจิต บาดใจ
"จริงๆแล้วเราเป็นนางฟ้า ที่ถูกเทพมังกรจอมเกเร สาปให้เป็นหนอนผู้ชาย เมื่อเราถูกสาวแสนสวย ตีด้วยรองเท้า จะกลับคืนสภาพเดิม ขอบคุณที่ช่วยเรา เราจะให้พรเจ้าสามประการ"
หนมปังยิ้มด้วยความปลาบปลื้ม
"ข้อที่หนึ่ง หนมขอให้เทพมังกร มีหน้าเป้นลิง เป็นตัวเป็นเต่าค่ะ ข้อที่สองหนมขอให้ท่านเทพวายุ มีปากจู๋ตลอดเวลา ข้อที่สาม หนมขอให้ลุงเอก ครึ่งซ้ายเป้นผู้ชาย ครึ่งขวาเป็นผู้หญิง"
นางฟ้าแคปซูล มอบพรให้ตามที่หนมปังต้องการ
หนมปังปรบมือด้วยความสุช ชอบอกขอบใจนางฟ้าแคปซูลเป็นการใหญ่
ก่อนจะเอาเชือกมา สน เอ้ย!! ร้อยจมูกของปิศาจร้ายทั้งสาม แล้วพาออกไปโชว์ตามงานวัด ได้เงินมามากมาย
หนมปังซื้อพระราชวังต่อจากพระราชาของเมืองนี้ หลังจากพระราชา เสนอขายเพื่อนำเงินไปซื้อขนมโคอาล่ามาร์ช มากิน
หนมปังเข้าไปอยู่ในพระราชวัง และกลายเป็นเจ้าหญิงแสนสวย
ก่อนจะสั่งให้ทหาร ป่าวประกาศเลือกคู่ออกไป
ไม่นานนักก้มีเจ้าชายมาให้เลือกมากมาย
หนมปังถือพวงมาลัยดอกมะลิ พวงละ 25 บาท ไปยังด้านหน้าของวังเพื่อจะเสี่ยงทายเลือกคู่
ทันใดนั้น หนมปังก็มองเห็นนนนนน
เจ้าชายอสูรร
หน้าตาน่ากลัว แต่ด้านในมีรูปเป็นทองงงง
หนมปังน้ำตาไหลด้วยความปลาบปลื้มมมม
ที่สามารถมองเห็นเนื้อแท้ของเจ้าชายอสูรได้
จึงโยนดอกมะลิลงไป พวงมาลัยดอกมะลิ ถูกโยนลงบนมืออย่างพอดิบพอดี
ชายหนุ่มที่ได้ไปเงยหน้าขึ้นมามอง สบตากับหนมปังปิ๊งๆๆ
"ม่ายยย" เจ้าชายอสูร คร่ำครวญ โวยวาย หนมปังเลยส่งซิกกะแนว ให้น้ำหนึ่งที่เคยขายถ่านรีโมทให้หนมปัง มาลากเจ้าชายอสูรออกไปจัดการ
หนมปังฉีกยิ้มมมมม
และแล้ว หนมปังก็ครองรักกับอนันดา ด้วยความสุขขข
และ เทพมังกร เทพวายุ ลุงเอก ก็ถูกเลี้ยงดูในคอกอย่างดี
นางฟ้าแคปซูล แวะมาอวยพรให้หนมปังงงง ในงานแต่งงานของเจ้าหญิงหนมปัง กะเจ้าชายอนันดา
นางฟ้าแคปซูล มอบของบางอย่างให้หนมปัง ก่อนที่จะกลับสวรรค์ พร้อมกับกำชับว่า ให้เปิดเมื่อกลับเข้าวังแล้วเท่านั้น
แต่หนมปังขัดคำสั่ง เปิดผอบกลางทาง ทันใดนั้น ก็มีบรรดา หนอนๆ ไต่ออกมายั๊วเยี๊ยะ
มีหนอนตัวส้มๆ อ้วนๆ ชื่อลุงลี มีหนอนหน้าเหี่ยวๆ ชื่อโชกี้ มีหนอนขาวๆ น่ารักๆ ชื่อ ออยลี่ มีหนอนสีชมพู ชื่อบลู และมีหนอนสีเขียวอ่อน ชื่อนุช
ทั้งหมดร้องกระโดดโลดเต้นด้วยความดีใจ เมื่อได้ออกมาเจอโลกกว้าง
แหกปากร้องเพลง
"ได้เวลาสนุกแล้วซิ ได้เวลาสนุกแล้วซิ"
หนมปังหัวเราะเอิ๊กอ๊าก แล้วนิทานก็จบลงด้วยความสุขสมหวังงงงงงง
^_^
หนมปังครองรักกับอนันดา และอยู่กับหนอนน้อย รวมทั้งตัวประหลาดทั้งสาม อย่างมีฟามสุข ตลอดไป นานๆ นางฟ้าแคปซูลก็จะแวะมา กินยาดอง เมาสาเก กะเจ้าหญิงขนมปังและอนันดา เสมอๆ
แก้ไขล่าสุด: 2/8/2552 17:56 โดย knompang
ปวดตับกับชะตากรรม นางฟ้า จริงๆ
คัลท์สุดของเรื่องแล้ว!!!
คัลท์สุดของเรื่องแล้ว!!!
กริ๊งงงงงงง เสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้น . . .
"นังหนม นอนไรนักหนาบ้านหายไปครึ่งหลังแล้ว
นังนี่ นอนกินบ้านกินเมืองนะยะ
นาฬิกาปลุกหนะ ตั้งมันเข้าไป ตั้งแล้วก็ไม่เคยจะตื่น นังนี่ !!! " เสียงแม่ของหนมปังโวยวายลั่นบ้าน
"โถ่ แม่กำลังฝันดี ฝันเห็นอนันดา แม่ไม่น่าขัดเลย ชิ"
หนมตอบแม่เสร็จแล้วก็คลุมโปง ทำท่าจะหลับต่อ
แม่เห็นดังนั้น จึงดึงผ้าห่มออก
"อนันดง อนันดาอะไรกัน นังนี่เพ้อเจ้อ !!!
ิอย่างหล่อนหนะ ได้อนันต์ บุนนาคมาเป็นซะมี
ก็ไม่รู้ต้องทำบุญมากมายก่ายกองแค่นั้นแล้ว
ไปๆ ไปขัดส้วมให้มามี๊ บัดนาววว
ไม่งั้น แกอดกินข้าวนะยะ"
หนมปังได้ยินแม่ บัญชาการมาเยี่ยงนั้นมีหรือจะขัดใจ
สำหรับ หนมปังแล้ว เรื่องการกิน สำคัญกว่า อนันดา ในฝันเป็นไหนๆ
"ขัดส้วม ก็ขัดส้วมฟะ
ทำไม๊ ทำไม พี่อนันดาไม่เหลียวมองหนมปังบ้างเคอะ" หนมพูดกับรูปโปสเตอร์ใบละ 20 ที่แปะอยู่ตรงประตูหน้าห้องนอน
แล้วเดินด๊อก แด๊ก ๆ ไปยังห้องน้ำ พร้อมกับเป็ดโปร 1 ขวด
ในใจหนม ยังคงภาวนาให้เรื่องราวในฝันเกิดขึ้นจริงๆ บ้าง
"นังหนม นอนไรนักหนาบ้านหายไปครึ่งหลังแล้ว
นังนี่ นอนกินบ้านกินเมืองนะยะ
นาฬิกาปลุกหนะ ตั้งมันเข้าไป ตั้งแล้วก็ไม่เคยจะตื่น นังนี่ !!! " เสียงแม่ของหนมปังโวยวายลั่นบ้าน
"โถ่ แม่กำลังฝันดี ฝันเห็นอนันดา แม่ไม่น่าขัดเลย ชิ"
หนมตอบแม่เสร็จแล้วก็คลุมโปง ทำท่าจะหลับต่อ
แม่เห็นดังนั้น จึงดึงผ้าห่มออก
"อนันดง อนันดาอะไรกัน นังนี่เพ้อเจ้อ !!!
ิอย่างหล่อนหนะ ได้อนันต์ บุนนาคมาเป็นซะมี
ก็ไม่รู้ต้องทำบุญมากมายก่ายกองแค่นั้นแล้ว
ไปๆ ไปขัดส้วมให้มามี๊ บัดนาววว
ไม่งั้น แกอดกินข้าวนะยะ"
หนมปังได้ยินแม่ บัญชาการมาเยี่ยงนั้นมีหรือจะขัดใจ
สำหรับ หนมปังแล้ว เรื่องการกิน สำคัญกว่า อนันดา ในฝันเป็นไหนๆ
"ขัดส้วม ก็ขัดส้วมฟะ
ทำไม๊ ทำไม พี่อนันดาไม่เหลียวมองหนมปังบ้างเคอะ" หนมพูดกับรูปโปสเตอร์ใบละ 20 ที่แปะอยู่ตรงประตูหน้าห้องนอน
แล้วเดินด๊อก แด๊ก ๆ ไปยังห้องน้ำ พร้อมกับเป็ดโปร 1 ขวด
ในใจหนม ยังคงภาวนาให้เรื่องราวในฝันเกิดขึ้นจริงๆ บ้าง
จบแล้วหรอ มาไม่ทันอ่ะ อยากเ่ล่นด้วย เอาเรื่องใหม่ดีกว่า
นิทานเรื่องนี้
ห้าม เด็กอายุต่ำกว่า 18 ปี อ่าน!!!
เพราะมันคัลท์ เกินกว่าจะรับได้
อนาจกับ ชะตาชีวิต นางฟ้าจริงๆ ที่ ต้องมานั่งจิบ ยาดอง กับ เจ้าหญิงนางอสรพิษ 555
ห้าม เด็กอายุต่ำกว่า 18 ปี อ่าน!!!
เพราะมันคัลท์ เกินกว่าจะรับได้
อนาจกับ ชะตาชีวิต นางฟ้าจริงๆ ที่ ต้องมานั่งจิบ ยาดอง กับ เจ้าหญิงนางอสรพิษ 555
คห.18
เจ้าหนึ่งแกรๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ แคปคุงรับไม่ด๊ายยย เว๊ยยยย
กร๊ากๆๆๆๆๆ
เจ้าหนึ่งแกรๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ แคปคุงรับไม่ด๊ายยย เว๊ยยยย
กร๊ากๆๆๆๆๆ
^
^
^
ท่าปิดปากสะบัดไหล่ แรดเกินบรรยาย
= ="
^
^
ท่าปิดปากสะบัดไหล่ แรดเกินบรรยาย
= ="
อะร๊ายยยยยย!!!!!! นิทานหรือมหาสมุทรแปซิฟิกคะคู๊ณณณณผู้ชม
ไปแล้วไปลับไม่กลับเข้าฝั่งเรยง่ะT_T
ป.ล หน้าน้องเหี่ยวตรงไหนฟระป้า__??????
ไปแล้วไปลับไม่กลับเข้าฝั่งเรยง่ะT_T
ป.ล หน้าน้องเหี่ยวตรงไหนฟระป้า__??????
กรรม พึ่งจะเข้ามา จบไปแล้วหรอ
ยังไม่ได้ ร่วมแสดงเลยย
เซงๆๆ
ยังไม่ได้ ร่วมแสดงเลยย
เซงๆๆ
เหมือนกันเข้ามาช้า ยังไม่ทันมาช่วยสาปหนม เลย
จบไปกะอนันดาซะงั้น
จบไปกะอนันดาซะงั้น
อร๊ายยยย ทานอะไรคะ หัวเราะซะใส้บิดเป็นรูปโบว์รักสีดำ
ขอเรื่องต่อไปด่วนค่ะ
ขอเรื่องต่อไปด่วนค่ะ
เรามาช้าไป........เง้อ
อยากมีส่วนร่วมคร้าบบบบบ
หนุกดีอ่าาา เเต่งได้ยาวด้วยย นั่งอ่านมา 20 นาทีเเล่วว
หนุกดีอ่าาา เเต่งได้ยาวด้วยย นั่งอ่านมา 20 นาทีเเล่วว
Function Used time : 0:00:00:00.017