****** รีวิว : Engineering Red / 1993 (วิศวกรแดงเดือด) / Satawat รายงาน

ภาพยนตร์แนวสารคดี ที่เนชั่นแนลจีโอกราฟฟิกและวงการเซ็นเซอร์ ยังต้องยกมือปาดเหงื่อรัวๆ เนื้อหาภายในเกี่ยวข้องกับวงการแพทย์ (มั้ง) ความยาว 1 ชั่วโมงนิดๆ แต่สะกิดหลังบอกเบาๆว่า พี่จ๋าภาพอย่างเรียล (ก็ภาพจริงนี้หว่าไม่เรียลได้ไง)

***คำเตือนสำหรับผู้ต้องการดู ผมแปะลิ้งค์ไม่เป็นไม่ต้องมาขอ ผู้มีจิตเมตตากรุณาหรือจิตฝ่อห่อเหี่ยว เด็กและสตรีมีครรภ์ คนที่สรรหาทุ่งลาเวนเดอร์ ควรปล่อยผ่านไปอย่าหาดู

"ถ้านายดูรวดเดียวไม่จบก็ไม่เป็นไร แต่ถ้าทำได้นายเจ๋งว่ะ!!!"

ประโยคสั้นๆช่างกินใจ อัยยะ!!! ถ้าจะท้ากันขนาดนั้นมันก็ต้องดูแล้วไหม? รีบปิดไฟห้องให้มืด บิวบรรยากาศเรียกอารมณ์อยู่พักหนึ่ง ทำใจอยู่6เดือน ในที่สุดก็ได้ดู ก็ทำใจก่อนสิแหม่ แต่ละพูดซะน่ากลัวเลย

ต้องบอกเลยว่ารับน้องโหดจัด สมคำล่ำลือชื่อ เปิดมาตอนแรกๆ แรงจนเกือบทนไม่ไหวจริง ยิ่งช่วงหลังของเรื่องนี้คือสุดจัด มันจะหลับไม่ใช่อะไรหรอก ผึ่งตาดูด้วยความง่วงแต่ยังห่วงเพราะดูยังไม่จบ

ในตัวภาพยนตร์ จะมีอยู่3องค์ องค์แรกเกี่ยวข้องกับการผ่าตัดในยุคสมัยพระเจ้าเหาเกาหัวแกรกๆ อุดมไปด้วยภาพการรักษาคนไข้ ที่สุดแสนจะฉูดฉาดบาดใจ โลหิตไหลแบบชุ่มแฉะ จนบอกทีก็อยากบอกหมอๆแกว่า อย่าเลื่อย!!!


ทั้งฉากปาดหนังออกมาเป็นแผ่นจนเหมือนหนังหมูกรอบ ฉากที่โชว์สารพัดบาดแผล ที่พึงรับลมจนลึกเห็นกระดูก (ต้มแซ่บกระดูกเลยไหมถ้าจะโชว์กันขนาดนี้) ฉากแสดงสกิลเย็บผ้าระดับเด็กประถมบนผิวหนัง และที่พีคขั้นสุด ดวงใจทั้งดวงโดนล้วงออกมารับลม ถ้ามีตับนี้ก็ซอยจุ๊ละนะ

องค์ที่สอง จะเกี่ยวกับการที่เด็กแฝดเดินทอดน่องดั่งงานแคทวอล์ค โชว์สรีระร่างกายคล้ายจะติดกันตลอดทั้งพาทย์ ตั้งแต่ตอนเป็นเด็กอ่อน ยาวไปจนถึงขั้นที่หมอ หยิบมีดมาแบ่งแยกออกเป็นสองส่วน เอาเป็นว่ามันคือการรักษา ดูไปหลับไปกดข้ามไปยังได้เลย

องค์สุดท้าย ไม่เหมาะกับคนกลัวแมลงเท่าไหร่ มีฉากแมลงหยุบหยับพอให้ขนลุกแบบคันๆ พิธีกรก็พยายามจะบิวเราให้ลุ้น แล้วระดมภาพที่อยู่บนเขียงของหมอต่างๆมาให้เราดู จ่อมีดพร้อมกรี๊ด เฮ้ย พร้อมกรีดตามส่วนต่างๆของผู้ไข้

(จะผ่าก็ผ่าสิเห้ย!!! ลุ้นนะเนี่ย บ้าบอ)
สลับกับภาพหญิงสาวที่นั่งจกสปาเก็ตตี้คาโบนาร่าอย่างต่อเนื่อง กินแบบไม่ลืมหูลืมตาเหมือนที่บ้านห้ามไม่ให้กิน พร้อมเสียงซู่ดซีดซาด ทำเอานั่งลุ้นมากเลยฉากนี้นึกว่าจะได้ชมอะไรว้าวๆ ตื่นเต้นจัดๆ ฉากนี้บวกคะแนนให้ไว้ก่อนเลย 1 คะแนน

จนหมอท่านหนึ่งอุ้มดวงใจของผู้ไข้ที่เต้นเป็นจังหวะรัก วางไว้บนถาดสแตนเลสตราหัวม้าลาย แล้วกล้องก็ซูมเข้าไปใกล้ๆ ตัดจบแบบละครไทย แบบไม่มีอะไรให้ดูแล้ว กลับบ้านได้ อุตส่าห์นั่งลุ้นจนตัวเกร็ง โถ่ว

ด้วยความที่จัดหนักเรื่องภาพที่ เรียลโค้ดๆ เนื้อเป็นเนื้อหนังเป็นแผ่น ทำเอานึกถึงขาหมูเลย ประกอบกับฉากที่ชวนหวาบหวิวเสียวไส้เป็นระยะ กรรมการให้คะแนนแบบไม่มีหวงสำหรับสารคดีชุดนี้ เอาไปเลย

9 เต็ม 10 หัก 1 คะแนนเพราะทำให้คนดูสยิวแล้วจากไป

Satawat รายงาน