บทรีวิวหนังป่วยจิต : The Super / 2010 (เมื่อลุงแก่ๆคนหนึ่ง…อยากเป็นพระเอกในหนัง Snuff Films !! )

The Super / 2010 ผลงานการเขียนบทและกำกับของสองคู่หูอย่าง Brian Weaver และ Evan Makrogiannis หนังออกแนวสยองปนตลกร้าย(ในหลายฉาก) บางตอนก็ดูป่วยจิตแบบหลอกๆหลอนๆ ไปค้นการแยกประเภทของหนังเรื่องนี้ในเว็บต่างประเทศหลายๆแหล่ง จัดให้ The Super อยู่ในหมวดหมู่ Horror, แต่ในบางแหล่งก็แยกออกมาในหมวดของ Snap-Fit และ Grindhouse หนังออกประมาณนำเสนอเรื่องราวการใช้ชีวิตประจำวันของคุณลุงคนหนึ่งซึ่งจู่ๆก็เกิดแรงบันดาลใจอย่างแรงกล้าขึ้นมาว่า “สักวันข้าจะต้องเป็นพระเอกในหนังแนว Snuff Films สุดโหดให้จงได้ !! ”

หนังเปิดเรื่องโดยมีฉากหลักคือเมือง Astoria Queens ในมหานคร New York ผู้หญิงคนหนึ่งกำลังเดินทางกลับมายังอพาร์ตเมนต์เพื่อพักผ่อนหลับนอนในยามราตรีดังปกติ ปรากฏว่าประตูทางเข้าถูกปิดไว้ ล็อคลงกลอนอย่างแน่นหนา มีเพียงข้อความเขียนแปะไว้บนกำแพงว่าให้ไปใช้ประตูเข้าทางด้านข้างแทน ซึ่งแน่นอนล่ะว่ามันเป็นกับดักของไอ้ฆาตกรโรคจิตคนหนึ่งที่ทำเอาไว้ เพื่อหลอกล่อให้เหยื่อโง่ๆเปลี่ยนเส้นทางเดินตามที่ใจมันต้องการ มันจะได้ลงมือทุบตีเหยื่อเหล่านั้นด้วยค้อนให้สนุกมือ (และคุณน้องสาวสวยคนนี้ก็ไม่รอด…..) เสร็จจากเหยื่อรายแรก….หนังโฟกัสต่อไปที่การดำรงชีวิตประจำวันของคุณลุงแก่ๆคนหนึ่งชื่อ จอร์จ รอสซี่ ซึ่งทำงานเป็นผู้ดูแลตัวอาคารอพาร์ตเมนต์หลังดังกล่าวนี้เอง ลุงเป็นอดีตทหารผ่านศึกในสงครามเวียดนามจึงมักมีหลายๆฉากที่แสดงให้เห็นถึงความรักชาติ เช่น เอาธงชาติอเมริกามายืนจ้องมองด้วยความเคารพบ้างล่ะ คิดย้อนหลังเรื่องสมัยเป็นทหารบ้างล่ะ(ว่ากันไป….) นอกจากลุงจอร์จ รอสซี่จะทำหน้าที่เป็นผู้ดูแลอพาร์ตเมนต์ เขากับศรีภรรยาก็ยังอาศัยอยู่ในอพาร์ตเมนต์แห่งนี้ด้วย ภรรยาของลุงจอร์จป่วยเป็นอัมพาต เดินไปไหนมาไหนไม่ได้ต้องนั่งอยู่ในรถเข็นตลอด กลายเป็นภาระให้ลุงจอร์จต้องคอยดูแลปรนนิบัติอย่างใกล้ชิด เรื่องนี้เองอาจทำให้ลุงจอร์จคิดหนักถึงขั้นเกิดอาการเพี้ยน ส่งผลให้แสดงพฤติกรรมแบบแปลกๆหลายอย่างออกมา หนึ่งในนั้นก็คือพฤติกรรมการแอบมุดเข้าไปในส่วนต่างๆของตัวอาคารเพื่อเฝ้าดูกิจกรรมประจำวันของเหล่าสมาชิกห้องต่างๆในอพาร์ตเมนต์ประหนึ่งตาแก่โรคจิต และด้วยการชักจูงของกระเทยแก่ร่างยักษ์ที่ซึ่งอาศัยอยู่ร่วมชายคาเดียวกันให้รู้จักกับหนังสยอง-โหดจิตที่เรียกขานกันในตำนานว่า Snuff Films ตาแก่จอร์จ รอสซี่ถึงกับตาลุกวาว เพราะมันเป็นสิ่งที่เขาไม่เคยล่วงรู้มาก่อนเลยว่าจะมีหนังประเภทนี้อยู่ในโลกอยู่ในโลกแห่งความเป็นจริง ทุกวัน….เขาเฝ้าดูหนังแนว Snuff Films พร้อมกับจินตนาการในใจว่า “เขาก็สามารถเป็นพระเอกสุดโหดแบบในหนังเรื่องนี้ได้” เรื่องราวมันชักยุ่งเหยิงอีรุงตุงนังหลายตลบเมื่อวันหนึ่งลุงจอร์จเกิดฆ่าคนตายอย่างไม่ตั้งใจ เลยแอบเอาศพมาซ่อนไว้ภายในห้องใต้ดินในอพาร์ตเมนต์หลังที่แกทำงานอยู่นี้แหล่ะ ปรากฏว่าหลังการฆ่าคนมาได้ไม่นาน แกและคู่หูกระเทยแสบเริ่มติดใจอยากลองถ่ายหนังแนว Snuff Films ขึ้นมา ตาลุงจอร์จ รอสซี่เลยไปจับสาวสวยที่เช่าอพาร์ตเมนต์ห้องใกล้ๆกันมาขังไว้ และลงมือถ่ายทำหนังแนว Snuff Films โดยมีกระเทยแสบข้างห้องรับอาสาเป็นตากล้อง……และมีพระเอกของหนังเรื่องนี้ที่ชื่อ จอร์จ รอสซี่ !!

The Super / 2010 ถึงแม้ว่าหลายๆสำนักจะแยกประเภทของหนังเรื่องนี้ออกเป็น Horror, Snap-Fit และ Grindhouse แต่ด้วยความเข้าใจในระดับของคนๆหนึ่งที่มีโอกาสได้ดูเจ้า The Super จนจบ คิดว่าน่าจะใส่ประเภทย่อยให้หนังเป็นไปในแนวทางของ Black Comedy ด้วยอีก 1 ประเภท เพราะดูเหมือนมีหลายๆฉากที่ผู้สร้างพยายามสอดใส่ฉากแบบ Black Comedy ลงไป ความโหด-จิตของหนังเรื่องนี้จึงถูกจำกัดอยู่แค่ในระดับของ “คนเริ่มพยายามดูหนังโหด / พยายามโหด” ตัวหนังจริงๆมันไม่ได้โหด-อำมหิต-น่ากลัวมากเหมือนอย่างในภาพโปสเตอร์โฆษณาสักเท่าไหร่ หลายๆฉากยังมีอะไรให้ผ่อนคลายพอสมสมควร โดยเฉพาะช่วง 30 นาทีแรกๆของหนังเรื่องนี้อาจทำเอาคนดู(ที่ประสงค์ / ต้องการดูของหนัก)หลับคาหน้าจอทีวีได้ไม่ยาก หนังเริ่มฉายแววโหดแบบเรต 20+ เมื่อห้วงเวลาผ่านเลยไปได้ 35 นาที โดยภาพรวมฉากโหดก็ดูพอที่จะ OK. นะ ตอนฉากปกติหนังเล่นบ้าๆบวมๆได้อย่างน่าปิดจอทีวีทิ้ง แต่พอเข้าฉากโหด-โรคจิต หนังก็ทำออกมาได้ดีในระดับที่ “โหดร้ายใช่ย่อย” ไม่ว่าจะเป็นฉากจับเหยื่อมัดแล้วใช้ช้อนควักลูกตาเหยื่อออกมาจากเบ้าตาเพื่อให้ทรมานเล่น, ฉากขับถ่ายและจับหน้าของหญิงสาวกระแทกใส่โถชักโครก, ฉากข่มขืนศพ, ฉากเชือดคอเหยื่อ และฉากการถ่าย Snuff Films ในช่วงท้ายๆ ฉากเหล่านี้ทำออกมาได้ดูดีพอสมควร(เรต 20+) แต่พอหนังใส่เรื่องราวเพี้ยนๆขบขันของตาลุงจอร์จ รอสซี่ลงไปจนล้น ทำให้ความน่ากลัวตรงนี้ถูกลดทอนความรุนแรงลงในระดับหนึ่ง The Super / 2010 จึงกลายเป็นหนังสยอง-โหด-จิต ที่โหด(โหดไม่สุด)เหมาะแก่นักบริโภคของแปลก / นิยมความรุนแรงแบบเด็กเพิ่งหัดคลานน่าหามาลิ้มลองเสียสักหน่อย / สำหรับคอคอแข็งแล้ว หรือประมาณว่าเคยผ่าน August Underground’s Mordum, หนังในตระกูล Guinea Pig, Salo the 120 Days of Sodom, Snuff 102 เเละอื่นๆ….เรื่องนี้ถ้าจะข้ามไปเลยก็ได้นะ ไม่ถึงกับเสียดายอะไรมากหรอก…….