อิคิงามิ ใครอ่านเล่มจบแล้วบ้างงงง [สปอยนะ]
by LittleBuff-studio • วันเสาร์ที่ 3 พฤศจิกายน พ.ศ. 2555 05:25
เม้าท์มอยตอนจบกัน ^^
งงว่า สุดท้ายแล้วก็ให้จบดื้อๆแบบนี้อ่านะ? ไม่มีปฏิวัติจริงจัง? ไม่มีการล้มล้างระบบกฎผดุงความรุ่งเรืองแห่งชาติ? กลุ่มผู้มีความคิดด้อยพัฒนาก็เหมือนทำอะไร แต่สุดท้ายก็ไม่ได้ทำอะไร
แถมขัดใจ ตอนท้ายๆพระเอกที่ได้สติ(ซึ่งก็ไม่เข้าใจว่าทำไมได้สติอยูคนเดียว ไอคนอื่นพอโดนล้างสมองแล้ว ก็เป็นคนของรัฐไปซะหมด)
ก็พยายามเอาตัวรอดคนเดียว เหมือนแบบ หมดความพยายามที่จะให้ประชาชนลุกฮือ ก็ขอหนีเองดื้อๆ? เลยรุ้สึกว่า ไอเนื้อเรื่องที่พยายามปูให้พระเอกมีเอี่ยวกับกลุ่มกบฏมานาน มันดูน่าเสียดายยังไงก็ไม่รู้
สรุป เราแอบผิดหวังกับตอนจบหน่อยๆ ไม่สมกับที่รอคอยและฝากเพื่อนข้ามน้ำข้ามทะเลมาให้
แต่ กฎผดุงความรุ่งเรืองแห่งชาติ ก็ถูกเป็นเครื่องมือทางการเมืองได้อย่างลึกซึ้งทีเดียว ชอบในจุดนี้นะ
เพื่อนๆใครอ่านจจบแล้ว ว่ายังไงกันบ้างอ่าค่ะ?
งงว่า สุดท้ายแล้วก็ให้จบดื้อๆแบบนี้อ่านะ? ไม่มีปฏิวัติจริงจัง? ไม่มีการล้มล้างระบบกฎผดุงความรุ่งเรืองแห่งชาติ? กลุ่มผู้มีความคิดด้อยพัฒนาก็เหมือนทำอะไร แต่สุดท้ายก็ไม่ได้ทำอะไร
แถมขัดใจ ตอนท้ายๆพระเอกที่ได้สติ(ซึ่งก็ไม่เข้าใจว่าทำไมได้สติอยูคนเดียว ไอคนอื่นพอโดนล้างสมองแล้ว ก็เป็นคนของรัฐไปซะหมด)
ก็พยายามเอาตัวรอดคนเดียว เหมือนแบบ หมดความพยายามที่จะให้ประชาชนลุกฮือ ก็ขอหนีเองดื้อๆ? เลยรุ้สึกว่า ไอเนื้อเรื่องที่พยายามปูให้พระเอกมีเอี่ยวกับกลุ่มกบฏมานาน มันดูน่าเสียดายยังไงก็ไม่รู้
สรุป เราแอบผิดหวังกับตอนจบหน่อยๆ ไม่สมกับที่รอคอยและฝากเพื่อนข้ามน้ำข้ามทะเลมาให้
แต่ กฎผดุงความรุ่งเรืองแห่งชาติ ก็ถูกเป็นเครื่องมือทางการเมืองได้อย่างลึกซึ้งทีเดียว ชอบในจุดนี้นะ
เพื่อนๆใครอ่านจจบแล้ว ว่ายังไงกันบ้างอ่าค่ะ?
Replies (6)
แอบผิดหวังเหมือนกันครับ เหมือนจะรีบจบไปหน่อย
มาเล่มนี้เลยอัดเนื้อเรื่องหลักมาเต็ม
ตอนที่หนึ่งที่เป็นเนื้อเรื่องย่อยเลยไม่ค่อยเข้าถึงอารมณ์ พอเริ่มตอนสองก็เข้าเรื่องหลักเน้นๆ
แล้วก็จบดื้อๆแบบที่คุณ LittleBuff ว่าแหละครับ
แต่ก็ยังอ่านสนุกพอได้ครับ
ป.ล.ตอนนี้ก็รอคลังสยองอยู่ครับ ที่ชลบุรียังไม่มาเลยคร้าบบ T^T
มาเล่มนี้เลยอัดเนื้อเรื่องหลักมาเต็ม
ตอนที่หนึ่งที่เป็นเนื้อเรื่องย่อยเลยไม่ค่อยเข้าถึงอารมณ์ พอเริ่มตอนสองก็เข้าเรื่องหลักเน้นๆ
แล้วก็จบดื้อๆแบบที่คุณ LittleBuff ว่าแหละครับ
แต่ก็ยังอ่านสนุกพอได้ครับ
ป.ล.ตอนนี้ก็รอคลังสยองอยู่ครับ ที่ชลบุรียังไม่มาเลยคร้าบบ T^T
แก้ไขล่าสุด: 3/11/2555 14:50 โดย little_lion
จบได้กากมากเท่าที่จะกากได้
ถ้าไม่นับตอนจบที่โนบิตะที่บอกว่าทุกอย่างเป็นความฝันแล้ว
อิคิงามิก็จบกากที่สุดในโลกแระ
ถ้าไม่นับตอนจบที่โนบิตะที่บอกว่าทุกอย่างเป็นความฝันแล้ว
อิคิงามิก็จบกากที่สุดในโลกแระ
ไม่ได้ตามอ่านทุกเล่ม อ่านแล้วเครี๊ยดดดดดดเครียดดด
เพิ่งอ่านไปเมื่อวานซีนกว่าจะหลับลง-..-
ก็สงสัยว่าทำไมจบดื้อแบบนี้ แล้วที่ปลุกระดมมาตั้งนาน อ้าวทำแมวอะไร
แต่ลองมองไปอีกแง่หนึ่ง ในแง่โลกมืดแบบสวยๆ ถ้าการ์ตูนบอกเล่าถึงชีวิตของผู้เคราะห์ร้ายจากกฎผดุงความรุ่งเรือง(รุ่งริ่ง)แห่งชาติ แต่ละตอนมีจุดจบแต่ต่างกันบ้าง เหมือนกันบ้าง
ตอนสุดท้ายตามความเห็นส่วนตัวที่เรามองนะ ไอ้สิ่งที่ตัวเอกมันสู้มา ปลุกกระแสอย่างเงียบๆหวังว่าจะให้เกิดการปฏิวัติระบบอันรุ่งริ่ง แล้วพอโดนตลบหลังก็โดนล้างสมอง(แมนจูเรียน แคนดิเดตประมาณนั้น) ที่ตัวเอกมันได้สติอยู่คนเดียวเพราะสิ่งที่ค้าใจ ความขัดแย้งต่อระบบดังกล่าวมันฝังอยู่ใต้จิตสำนึก แบบหยั่งรากลงลึก (Id,super ego,ego)
พอได้รับรู้ความจริงมันเหมือนตัวไปกระตุ้นสิ่งที่ถูกล้างแต่ไม่หมดให้ฟื้นคืนและค่อยๆกลับคืนมา จนกระทั่งรู้ว่าไม่ว่าตัวเองหรือพวกความคิดด้อยพัฒนาจะพยายามแค่ไหน ก็ไม่มีทางแก้ไข คล้ายๆว่าอุดมการณ์ที่ต่อสู้ ต่อให้สู้จนตายก็สูญเปล่า คนทั่วไปตอนท้ายมีทางเลือกแค่ ตายเพื่อกฎผดุงความรุ่งเรืองหรือตายเพื่อชาติ
เมื่อรู้ว่าสู้ไปก็กลับมาแบบเดิม ทำยังไงก็โดนดัก ก็สู้เลือกเพื่อตัวเองดีกว่า เพราะในความจริงๆไม่ใช่ทุกคนจะเห็นแก่ประเทศชาติจนลมหายใจสุดท้าย คนที่เคยทำในสิ่งที่ตัวเองเชื่อมาตลอดก็เหมือนกัน จู่ๆไฟก็มอดลงเฉยๆก็ต้องเลือกเห็นแก่ตัวดื้อก็มีเยอะไป
นึกถึงตอนข้าราชการหญิงจากญี่ปุ่นที่เถียงในโต๊ะอาหารกับเจ้าหน้าที่ที่มีอารมณ์รุนแรง เหมือนกับเอาเข้าจริงเรายอมตายเพื่อประเทศได้ไหม
สรุปคือ เรามองในแง่ตอนจบเหมือนชีวิตที่จู่จะเปลี่ยนกระทันหันเลยก็ได้ เพราะตามธรรมชาติแล้วคนเราต้องเห็นแก่ตัวมากกว่าเห็นแก่ส่วนรวมอยู่แล้ว แม้จะเป็นสิ่งที่เคยเชื่อ เคยต่อสู้ แต่เมื่อไม่เห็นทางไปต่อ ก็ขอเลือกทางออกที่ดีที่สุดสำหรับตนเอง
เช่น เลือกจะตายเพราะกฎหรือตายเพื่อประเทศ (ยังไงก็ตาย) ส่วนตัวเอกไม่ตายแต่ก็เหมือนตายทั้งเป็นมาแล้ว จะอยู่อีกก็ไม่ต่างกับตายทางความคิด จิตวิญญาณ สิ่งที่เคยเชื่อก็ตายไปหมดแล้ว งั้นขอเลือกไปตายดาบหน้าดีกว่า
ก็เลยจบดื้อๆ แต่ก็นั้นแหละชีวิต
ไม่ได้เป็นแฟนเหนียวแน่น พอมองแนวนี้พอไหวอยู่
เพิ่งอ่านไปเมื่อวานซีนกว่าจะหลับลง-..-
ก็สงสัยว่าทำไมจบดื้อแบบนี้ แล้วที่ปลุกระดมมาตั้งนาน อ้าวทำแมวอะไร
แต่ลองมองไปอีกแง่หนึ่ง ในแง่โลกมืดแบบสวยๆ ถ้าการ์ตูนบอกเล่าถึงชีวิตของผู้เคราะห์ร้ายจากกฎผดุงความรุ่งเรือง(รุ่งริ่ง)แห่งชาติ แต่ละตอนมีจุดจบแต่ต่างกันบ้าง เหมือนกันบ้าง
ตอนสุดท้ายตามความเห็นส่วนตัวที่เรามองนะ ไอ้สิ่งที่ตัวเอกมันสู้มา ปลุกกระแสอย่างเงียบๆหวังว่าจะให้เกิดการปฏิวัติระบบอันรุ่งริ่ง แล้วพอโดนตลบหลังก็โดนล้างสมอง(แมนจูเรียน แคนดิเดตประมาณนั้น) ที่ตัวเอกมันได้สติอยู่คนเดียวเพราะสิ่งที่ค้าใจ ความขัดแย้งต่อระบบดังกล่าวมันฝังอยู่ใต้จิตสำนึก แบบหยั่งรากลงลึก (Id,super ego,ego)
พอได้รับรู้ความจริงมันเหมือนตัวไปกระตุ้นสิ่งที่ถูกล้างแต่ไม่หมดให้ฟื้นคืนและค่อยๆกลับคืนมา จนกระทั่งรู้ว่าไม่ว่าตัวเองหรือพวกความคิดด้อยพัฒนาจะพยายามแค่ไหน ก็ไม่มีทางแก้ไข คล้ายๆว่าอุดมการณ์ที่ต่อสู้ ต่อให้สู้จนตายก็สูญเปล่า คนทั่วไปตอนท้ายมีทางเลือกแค่ ตายเพื่อกฎผดุงความรุ่งเรืองหรือตายเพื่อชาติ
เมื่อรู้ว่าสู้ไปก็กลับมาแบบเดิม ทำยังไงก็โดนดัก ก็สู้เลือกเพื่อตัวเองดีกว่า เพราะในความจริงๆไม่ใช่ทุกคนจะเห็นแก่ประเทศชาติจนลมหายใจสุดท้าย คนที่เคยทำในสิ่งที่ตัวเองเชื่อมาตลอดก็เหมือนกัน จู่ๆไฟก็มอดลงเฉยๆก็ต้องเลือกเห็นแก่ตัวดื้อก็มีเยอะไป
นึกถึงตอนข้าราชการหญิงจากญี่ปุ่นที่เถียงในโต๊ะอาหารกับเจ้าหน้าที่ที่มีอารมณ์รุนแรง เหมือนกับเอาเข้าจริงเรายอมตายเพื่อประเทศได้ไหม
สรุปคือ เรามองในแง่ตอนจบเหมือนชีวิตที่จู่จะเปลี่ยนกระทันหันเลยก็ได้ เพราะตามธรรมชาติแล้วคนเราต้องเห็นแก่ตัวมากกว่าเห็นแก่ส่วนรวมอยู่แล้ว แม้จะเป็นสิ่งที่เคยเชื่อ เคยต่อสู้ แต่เมื่อไม่เห็นทางไปต่อ ก็ขอเลือกทางออกที่ดีที่สุดสำหรับตนเอง
เช่น เลือกจะตายเพราะกฎหรือตายเพื่อประเทศ (ยังไงก็ตาย) ส่วนตัวเอกไม่ตายแต่ก็เหมือนตายทั้งเป็นมาแล้ว จะอยู่อีกก็ไม่ต่างกับตายทางความคิด จิตวิญญาณ สิ่งที่เคยเชื่อก็ตายไปหมดแล้ว งั้นขอเลือกไปตายดาบหน้าดีกว่า
ก็เลยจบดื้อๆ แต่ก็นั้นแหละชีวิต
ไม่ได้เป็นแฟนเหนียวแน่น พอมองแนวนี้พอไหวอยู่
แต่เราแฟนการ์ตูนเรื่องนี้เลยหล่ะคุณแว่นจัง เลยอาจจะอารมณ์ แง๊...จบงี้อ่านะ
Fail!!! Orz
เราเข้าใจในแง่การจบที่ลงท้ายว่า คนเราก็เห็นแก่ตัวเอง เอาตัวรอดไว้ก่อน ซึ่งมันเห็นได้ในทุกเมื่อเชื่อวันในโลกใบนี้
(นึกถึงจีนที่มีนโยบายต่างๆนานา i.e. ลูกคนเดียว, บล๊อก Fb, msn, google etc. เขาก็รับได้บ้าง ไม่ได้บ้าง แต่ส่วนใหญ่ก็ยอมกันไป คนที่ทนไม่ได้ก็หนีออกมาอยู่ ตปท. แต่ประเทศจีนก็ยิ่งใหญ่มาจนถึงทุกวันนี้โดยที่ประชาชนไม่ได้ลุกฮือมาก เพราะเขาก็มีมาตราการรับมือความต้องการของประชาชน...อื่ม การเมืองไปไหมเรา)
กลับมาๆ...
แต่เราว่า กว่าที่พระเอกจะไปถึงจุดนั้นได้ มันยังมีประเด็นอะไรให้เล่นอีก ถึงที่ผ่านมาพวกกบฏจะโดนดักไปซะทุกอย่างก็เถอะ และจนจบเราก็ไม่ค่อยรู้เบื้องลึกของรัฐซักเท่าไหร่ด้วย เซ็งนิ..
แถมจะจับได้ว่า ในตอนใกล้จบการ์ตูนก็ใช้รูปเดิมๆซ้ำไปซ้ำมา(เฟลมากตรงนี้ เหมือนยากเดินเรื่องต่อ แต่ขี้เกียจวาดแระ)
เราว่าคนวาดเขามีพล๊อตที่ยอดเยี่ยม แต่จบลงไม่สวยอ่า น่าเสียดาย TT^TT
Fail!!! Orz
เราเข้าใจในแง่การจบที่ลงท้ายว่า คนเราก็เห็นแก่ตัวเอง เอาตัวรอดไว้ก่อน ซึ่งมันเห็นได้ในทุกเมื่อเชื่อวันในโลกใบนี้
(นึกถึงจีนที่มีนโยบายต่างๆนานา i.e. ลูกคนเดียว, บล๊อก Fb, msn, google etc. เขาก็รับได้บ้าง ไม่ได้บ้าง แต่ส่วนใหญ่ก็ยอมกันไป คนที่ทนไม่ได้ก็หนีออกมาอยู่ ตปท. แต่ประเทศจีนก็ยิ่งใหญ่มาจนถึงทุกวันนี้โดยที่ประชาชนไม่ได้ลุกฮือมาก เพราะเขาก็มีมาตราการรับมือความต้องการของประชาชน...อื่ม การเมืองไปไหมเรา)
กลับมาๆ...
แต่เราว่า กว่าที่พระเอกจะไปถึงจุดนั้นได้ มันยังมีประเด็นอะไรให้เล่นอีก ถึงที่ผ่านมาพวกกบฏจะโดนดักไปซะทุกอย่างก็เถอะ และจนจบเราก็ไม่ค่อยรู้เบื้องลึกของรัฐซักเท่าไหร่ด้วย เซ็งนิ..
แถมจะจับได้ว่า ในตอนใกล้จบการ์ตูนก็ใช้รูปเดิมๆซ้ำไปซ้ำมา(เฟลมากตรงนี้ เหมือนยากเดินเรื่องต่อ แต่ขี้เกียจวาดแระ)
เราว่าคนวาดเขามีพล๊อตที่ยอดเยี่ยม แต่จบลงไม่สวยอ่า น่าเสียดาย TT^TT
ในความคิดผม
ปัญหาของเรื่อง คือสังคมนั้นยอมรับการมีอำนาจเหนือความเป็นมนุษย์อย่างชัดแจ้ง
รัฐสามารถสั่งเอาชีวิตได้ทุกเมื่อ ไม่ว่าอยู่ที่ไหนก็ตาม
ห้ามมีคำถาม กับรัฐ
ถ้าสงสัยในรัฐ
และเมื่อรัฐต้องการเอาชีวิตใครคนนั้นจะตายใน 24 ชั่วโมง
สังคมเช่นนี่ยิ่งกว่าเผด็จการอีกนะครับให้สังเกตว่า เรื่องนี้มันจะพูดถึงสิทธิมนุษยชน-ความเป็นปัจเจคบุคคล มาหลายรอบตั้งแต่เล่มแรก
ผมเผ้าไถ่ถามตั้งแต่เล่มแรกว่าทำไม ถึงต้องมีการประกาศอิคิงามิ ทำแบบนี้รัฐนั้นจะได้ประโยชน์อะไรนอกจากเสียบุคลากรไปเปล่า ๆ ปรี้ ๆ ตลอดมาจะจะได้ยินคำตอบมาตลอดว่า "เพื่อความรุ่งเรืองแห่งชาติ"
ยิ่งอ่านก็ยิ่งสงสัย จนได้คำตอบในเล่มจบนี่เอง
ความรุ่งเรื่องนั้นไม่ได้หมายถึงประเทศของตัวเอกครับ
ชาติก็ไม่ได้หมายถึงประเทศของตัวเอกเหมือนกัน
เพราะอะไร ถ้ารัฐ ๆ หนึ่งถึงขนาดต้องเกณฑ์ประชาชนไปเป็นทหารเพื่อไปสู้กับประเทศหนึ่ง ทำไมในเมื่อแค่รบกันถ้ารัฐของพระเอกเป็นรัฐที่เป็นเสรี ทำไมแค่ส่งทรัพย์สิน หรือส่งกองทหารที่มีอยู่ก็น่าจะเพียงพอ ซึ่งเราได้เห็นตามปกติของโลก เช่น UN ที่ประเทศต่าง ๆ ที่จะมีกองกำลังของแต่ละประเทศอยู่แล้ว
คำตอบคือ รัฐของพระเอกเป็นรัฐทาสหรือเมืองขึ้น (เปิดเผยในเรื่องว่าประเทศนี้มีแผนแบบนี้มานานแล้ว ถึงมีอิคิงามิขึ้มา) ที่แทบไม่เหลืออะไรแล้ว ประเทศพันธมิตรตามที่กล่าวอ้างก็น่าจะเป็นประเทศที่เป็นนายทาส และกำลังจะพ่ายแพ้(ตอนจบขีปนาวุธ ลงกลางเมืองแสดงว่า ระบบป้องกันแทบไม่มีอะไรเหลือแล้ว)
นั่นคือ สภาพประเทศของพระเอกในเล่มจบ
ต่อไปคือสังคม
ทำไมถึงต้องมีอิคิงามิ อิคิงามิ คือสัญญะของรัฐที่ส่งถึงประชาชน ว่า ตัวกูนั้น(รัฐ)มีอำนาจเหนือพวกเจ้า จะชี้เป็นชี้ตายเจ้าเมื่อไหร่ก็ได้ และพวกเจ้าไม่สามารถเอาผิด หรือ คิดสงสัย ตัวกู(รัฐ)ได้นั้นเอง เป็นการส่งสารกันชัด ๆ โต๊ง ๆ เลย แล้วก็ propaganda ว่า คนที่ยอมรับการตายจาก รัฐนั่นคือผู้กล้า สังคมที่โดนแบบนี้ทุกวันทุกเวลามาหลายปี ยังไงก็ฝังหัวครับ จะลุกขึ้นสู้ยาก
และเรื่องนี้ก็อยู่คู่กับสังคมมาตลอดเวลา
เช่นเดียวกับ
วัวเหล็กเผาไฟสมัยยุคมืด
เผาประจานในยุคล่าแม่มด
การควักหัวใจสมัยมายา
กิโยติน สมัยฟรั่งเศษ
การตัดหัวเสียบประจานของไทย
และการล้อมฆ่า ประชาชน กลางเมือง ในหลาย ๆ ประเทศ
มันคือการฆ่าโชว์และส่งสารว่า "ตัวกูนั้น(รัฐ)มีอำนาจเหนือพวกเจ้า จะชี้เป็นชี้ตายเจ้าเมื่อไหร่ก็ได้ และพวกเจ้าไม่สามารถเอาผิด หรือ คิดสงสัย ตัวกู"
และการกระทำนี้สิ่งที่สำคัญคือ ห้ามผู้สั่งการ-ผู้กระทำในการฆ่านั้นมีความผิด หรือ รับผิดทางกฏหมายเด็ดขาด ไม่งั้นสถานะ ของ"ตัวกู" จะเสื่อมลงอย่างรวดเร็ว
ตอนจบ ที่หลายคนสงสัยว่า ทำไมการประท้วงจบลงอย่างรวดเร็ว มันก็คือหลักขายตรงง่าย ๆ ล่ะครับ สมมุติว่า ผมเดินเข้ามาขายของ ให้ซื้อยาอม ราคา 300 ทั้งแผงมีไม่กี่เม็ด เป็นที่แน่นอนว่าทุกคนคงไม่ซื้อหรอก แต่ถ้าหลังจากนั้นถ้าผมพูดว่า งั้นช่วยซื้อ ลูกอม ธรรมดา ราคา 10บาท ที่มีเต็มแผง เชื่อเถอะ 80-90 % จะยอมซื้อ มันคือการปิดการขายง่าย ๆ ล่ะครับ(สเกลลดลงมาและมีเหตุผลมากขึ้น)
ในเรื่องนี้คือ คนในสังคมนั้นไม่ยอมตายเพื่อรัฐแน่ แต่ถ้าตายเพื่อครอบครัวล่ะ(สเกลลดลงมาและมีเหตุผลมากขึ้น) น่าจะพอยอมได้ แต่จริง ๆ มันผิดหลักสิทธิมนุษยชนตั้งแต่เอายาพิษไปใส่ในตัวของประชาชนแล้ว แต่สังคมที่โดน propaganda จนมึนงงไปหมดในเรื่องคงคิดไม่ได้หรอกครับ
มันเป็นแบบนี้ล่ะครับ ผมว่ามันก็ตอบโจทย์ได้เกือบหมดนะ สุดท้ายพระเอกก็ขึ้นเรือไป เพื่อแสวงหาสิทธิมนุษยชน ในประเทศอื่นพระประเทศของพระเอกมันเกินเยียวยาแล้ว
ปิดท้ายด้วยคำเด็ด ของIVAN VANKO จาก iron man 2 "If you could make God bleed, people would cease to believe in him, there will be blood in the water, the sharks will come."
ปัญหาของเรื่อง คือสังคมนั้นยอมรับการมีอำนาจเหนือความเป็นมนุษย์อย่างชัดแจ้ง
รัฐสามารถสั่งเอาชีวิตได้ทุกเมื่อ ไม่ว่าอยู่ที่ไหนก็ตาม
ห้ามมีคำถาม กับรัฐ
ถ้าสงสัยในรัฐ
และเมื่อรัฐต้องการเอาชีวิตใครคนนั้นจะตายใน 24 ชั่วโมง
สังคมเช่นนี่ยิ่งกว่าเผด็จการอีกนะครับให้สังเกตว่า เรื่องนี้มันจะพูดถึงสิทธิมนุษยชน-ความเป็นปัจเจคบุคคล มาหลายรอบตั้งแต่เล่มแรก
ผมเผ้าไถ่ถามตั้งแต่เล่มแรกว่าทำไม ถึงต้องมีการประกาศอิคิงามิ ทำแบบนี้รัฐนั้นจะได้ประโยชน์อะไรนอกจากเสียบุคลากรไปเปล่า ๆ ปรี้ ๆ ตลอดมาจะจะได้ยินคำตอบมาตลอดว่า "เพื่อความรุ่งเรืองแห่งชาติ"
ยิ่งอ่านก็ยิ่งสงสัย จนได้คำตอบในเล่มจบนี่เอง
ความรุ่งเรื่องนั้นไม่ได้หมายถึงประเทศของตัวเอกครับ
ชาติก็ไม่ได้หมายถึงประเทศของตัวเอกเหมือนกัน
เพราะอะไร ถ้ารัฐ ๆ หนึ่งถึงขนาดต้องเกณฑ์ประชาชนไปเป็นทหารเพื่อไปสู้กับประเทศหนึ่ง ทำไมในเมื่อแค่รบกันถ้ารัฐของพระเอกเป็นรัฐที่เป็นเสรี ทำไมแค่ส่งทรัพย์สิน หรือส่งกองทหารที่มีอยู่ก็น่าจะเพียงพอ ซึ่งเราได้เห็นตามปกติของโลก เช่น UN ที่ประเทศต่าง ๆ ที่จะมีกองกำลังของแต่ละประเทศอยู่แล้ว
คำตอบคือ รัฐของพระเอกเป็นรัฐทาสหรือเมืองขึ้น (เปิดเผยในเรื่องว่าประเทศนี้มีแผนแบบนี้มานานแล้ว ถึงมีอิคิงามิขึ้มา) ที่แทบไม่เหลืออะไรแล้ว ประเทศพันธมิตรตามที่กล่าวอ้างก็น่าจะเป็นประเทศที่เป็นนายทาส และกำลังจะพ่ายแพ้(ตอนจบขีปนาวุธ ลงกลางเมืองแสดงว่า ระบบป้องกันแทบไม่มีอะไรเหลือแล้ว)
นั่นคือ สภาพประเทศของพระเอกในเล่มจบ
ต่อไปคือสังคม
ทำไมถึงต้องมีอิคิงามิ อิคิงามิ คือสัญญะของรัฐที่ส่งถึงประชาชน ว่า ตัวกูนั้น(รัฐ)มีอำนาจเหนือพวกเจ้า จะชี้เป็นชี้ตายเจ้าเมื่อไหร่ก็ได้ และพวกเจ้าไม่สามารถเอาผิด หรือ คิดสงสัย ตัวกู(รัฐ)ได้นั้นเอง เป็นการส่งสารกันชัด ๆ โต๊ง ๆ เลย แล้วก็ propaganda ว่า คนที่ยอมรับการตายจาก รัฐนั่นคือผู้กล้า สังคมที่โดนแบบนี้ทุกวันทุกเวลามาหลายปี ยังไงก็ฝังหัวครับ จะลุกขึ้นสู้ยาก
และเรื่องนี้ก็อยู่คู่กับสังคมมาตลอดเวลา
เช่นเดียวกับ
วัวเหล็กเผาไฟสมัยยุคมืด
เผาประจานในยุคล่าแม่มด
การควักหัวใจสมัยมายา
กิโยติน สมัยฟรั่งเศษ
การตัดหัวเสียบประจานของไทย
และการล้อมฆ่า ประชาชน กลางเมือง ในหลาย ๆ ประเทศ
มันคือการฆ่าโชว์และส่งสารว่า "ตัวกูนั้น(รัฐ)มีอำนาจเหนือพวกเจ้า จะชี้เป็นชี้ตายเจ้าเมื่อไหร่ก็ได้ และพวกเจ้าไม่สามารถเอาผิด หรือ คิดสงสัย ตัวกู"
และการกระทำนี้สิ่งที่สำคัญคือ ห้ามผู้สั่งการ-ผู้กระทำในการฆ่านั้นมีความผิด หรือ รับผิดทางกฏหมายเด็ดขาด ไม่งั้นสถานะ ของ"ตัวกู" จะเสื่อมลงอย่างรวดเร็ว
ตอนจบ ที่หลายคนสงสัยว่า ทำไมการประท้วงจบลงอย่างรวดเร็ว มันก็คือหลักขายตรงง่าย ๆ ล่ะครับ สมมุติว่า ผมเดินเข้ามาขายของ ให้ซื้อยาอม ราคา 300 ทั้งแผงมีไม่กี่เม็ด เป็นที่แน่นอนว่าทุกคนคงไม่ซื้อหรอก แต่ถ้าหลังจากนั้นถ้าผมพูดว่า งั้นช่วยซื้อ ลูกอม ธรรมดา ราคา 10บาท ที่มีเต็มแผง เชื่อเถอะ 80-90 % จะยอมซื้อ มันคือการปิดการขายง่าย ๆ ล่ะครับ(สเกลลดลงมาและมีเหตุผลมากขึ้น)
ในเรื่องนี้คือ คนในสังคมนั้นไม่ยอมตายเพื่อรัฐแน่ แต่ถ้าตายเพื่อครอบครัวล่ะ(สเกลลดลงมาและมีเหตุผลมากขึ้น) น่าจะพอยอมได้ แต่จริง ๆ มันผิดหลักสิทธิมนุษยชนตั้งแต่เอายาพิษไปใส่ในตัวของประชาชนแล้ว แต่สังคมที่โดน propaganda จนมึนงงไปหมดในเรื่องคงคิดไม่ได้หรอกครับ
มันเป็นแบบนี้ล่ะครับ ผมว่ามันก็ตอบโจทย์ได้เกือบหมดนะ สุดท้ายพระเอกก็ขึ้นเรือไป เพื่อแสวงหาสิทธิมนุษยชน ในประเทศอื่นพระประเทศของพระเอกมันเกินเยียวยาแล้ว
ปิดท้ายด้วยคำเด็ด ของIVAN VANKO จาก iron man 2 "If you could make God bleed, people would cease to believe in him, there will be blood in the water, the sharks will come."
แก้ไขล่าสุด: 3/11/2555 17:23 โดย injumaster
ข้างบนเขียนดีครับ
การเปลี่ยนแปลงที่โดนปลูกฝังมาอย่างยาวนานนั้นยากมากและคนทั่วไปมองไม่เห็นระบบไงครับ ประชาชนจึงยอมเป็นทาสรัฐต่อไปด้วยข้อเสนอแบบจิตวิตยาง่ายๆที่วางแผนมาก่อนหน้านั้นแล้ว คนที่มีความคิดก้าวหน้าถูกกำจัดหมดจึงไม่มีใครชี้นำแผนรัฐบาลได้อย่างคนที่เคยทำงานในนั้น จึงยากที่จะเกิดการเปลี่ยนแปลง
คห2 จบปาหมอนที่โด่งดังแย่กว่าเยอะนะครับ 555
การเปลี่ยนแปลงที่โดนปลูกฝังมาอย่างยาวนานนั้นยากมากและคนทั่วไปมองไม่เห็นระบบไงครับ ประชาชนจึงยอมเป็นทาสรัฐต่อไปด้วยข้อเสนอแบบจิตวิตยาง่ายๆที่วางแผนมาก่อนหน้านั้นแล้ว คนที่มีความคิดก้าวหน้าถูกกำจัดหมดจึงไม่มีใครชี้นำแผนรัฐบาลได้อย่างคนที่เคยทำงานในนั้น จึงยากที่จะเกิดการเปลี่ยนแปลง
คห2 จบปาหมอนที่โด่งดังแย่กว่าเยอะนะครับ 555
Function Used time : 0:00:00:00.334