ชวนมาดู Excision ชำแหละความคิดเธอให้โลกตะลึง[อาจมีสปอยล์]
by แว่นจัง • วันพุธที่ 10 ตุลาคม พ.ศ. 2555 15:07
ชวนมาดู Excision ชำแหละความคิดเธอให้โลกตะลึง[อาจมีสปอยล์]
เพิ่งดูเสร็จเรียบรอยเมื่อวานนี้ ตกมาจากอ่าวยังสดๆอยู่เลย
ลองดูtrailer แบบ red band กันก่อน
รายนามนักแสดง
AnnaLynne McCord : Pauline
Traci Lords : Phyllis
Ariel Winter : Grace
Roger Bart : Bob
Jeremy Sumpter : Adam
Malcolm McDowell : Mr. Cooper
Matthew Gray Gubler : Mr. Clayburgh
Marlee Matlin : Amber
Ray Wise : Principal Campbell
John Waters : William
รายชื่อนักแสดงหลายคนก็คุ้นหน้าคุ้นตา AnnaLynne McCord ก็มาจากเรื่องNip/Tuck John Waters ก็ถือว่าเป็นรุ่นเก๋า เก่าๆหน่อยก็Hairspray ใหม่ๆก็ไปโผล่ในJackass 2 Traci Lords ก็อาจไม่เก่าเท่า John Waters แต่เธอก็เวียนว่ายอยู่ในโลกมายามานานแล้วเหมือนกัน ส่วน Malcolm McDowell คนนี้ก็เก๋าจาก A clockwork orange อีกคนก็ Ray Wise เล่นพวกหนังสยองก็หลายเรื่องอย่าง Jeepers Creepers ซีรียส์ก็มี เช่น 24
Matthew Gray Gubler จากเรื่องCriminal minds ที่เป็น Dr. Spencer Reid และ Ariel Winter เด็กที่สุดแต่ผ่านงานเพียบ เห็นหน้าบ่อยก็ในซีรียส์ Modern Family
เป็นเรื่องของสาววัยรุ่นเพื่อนไม่คบ ชื่อ Pauline ที่มีความฝันอยากเป็นศัลยแพทย์อย่างมาก แต่จะอยู่บ้านก็เหมือนตกนรก เพราะมาเจอแม่จอมบงการ อยู่โรงเรียนเพื่อนไม่คบ เพราะเธอประหลาด เธอจึงเก็บความฝันไว้ในใจเพราะมันเป็นสิ่งเดียวที่ทำให้มีความสุข มีชีวิตต่อไป และรู้สึกเหมือนขึ้นสวรรค์ได้ และเธอก็วางแผนให้ฝันเป็นจริง และนั้นก็คือปูทางไปสู่หายนะที่ใครก็ไม่อยากให้เกิด
ดูจากตัวอย่างหนังแล้ว เว็บมะเขือเทศเน่า http://www.rottentomatoes.com/m/excision_2012/ ให้88% เพราะความโคตรป่วย เหนือจริง จินตนาการของพอลลีนช่างเป็นตลกร้าย ลิดเบี้ยว สยองไส้ จริงๆ ผสมกับพล็อตหนังวัยรุ่นอเมริกาที่เราต่างคุ้นเคย คือ ตัวเองประหลาด ใครๆก็รังเกียจ โดนเพื่อนร่วมชั้นหน้าตาสวยใสยี้ แม่จอมจู้จี้
เกิดเป็นพอลลีน บางคนอาจคิดว่าเหมือนอยู่นรกบนดินชัดๆ
เพิ่งดูเสร็จเรียบรอยเมื่อวานนี้ ตกมาจากอ่าวยังสดๆอยู่เลย
ลองดูtrailer แบบ red band กันก่อน
รายนามนักแสดง
AnnaLynne McCord : Pauline
Traci Lords : Phyllis
Ariel Winter : Grace
Roger Bart : Bob
Jeremy Sumpter : Adam
Malcolm McDowell : Mr. Cooper
Matthew Gray Gubler : Mr. Clayburgh
Marlee Matlin : Amber
Ray Wise : Principal Campbell
John Waters : William
รายชื่อนักแสดงหลายคนก็คุ้นหน้าคุ้นตา AnnaLynne McCord ก็มาจากเรื่องNip/Tuck John Waters ก็ถือว่าเป็นรุ่นเก๋า เก่าๆหน่อยก็Hairspray ใหม่ๆก็ไปโผล่ในJackass 2 Traci Lords ก็อาจไม่เก่าเท่า John Waters แต่เธอก็เวียนว่ายอยู่ในโลกมายามานานแล้วเหมือนกัน ส่วน Malcolm McDowell คนนี้ก็เก๋าจาก A clockwork orange อีกคนก็ Ray Wise เล่นพวกหนังสยองก็หลายเรื่องอย่าง Jeepers Creepers ซีรียส์ก็มี เช่น 24
Matthew Gray Gubler จากเรื่องCriminal minds ที่เป็น Dr. Spencer Reid และ Ariel Winter เด็กที่สุดแต่ผ่านงานเพียบ เห็นหน้าบ่อยก็ในซีรียส์ Modern Family
เป็นเรื่องของสาววัยรุ่นเพื่อนไม่คบ ชื่อ Pauline ที่มีความฝันอยากเป็นศัลยแพทย์อย่างมาก แต่จะอยู่บ้านก็เหมือนตกนรก เพราะมาเจอแม่จอมบงการ อยู่โรงเรียนเพื่อนไม่คบ เพราะเธอประหลาด เธอจึงเก็บความฝันไว้ในใจเพราะมันเป็นสิ่งเดียวที่ทำให้มีความสุข มีชีวิตต่อไป และรู้สึกเหมือนขึ้นสวรรค์ได้ และเธอก็วางแผนให้ฝันเป็นจริง และนั้นก็คือปูทางไปสู่หายนะที่ใครก็ไม่อยากให้เกิด
ดูจากตัวอย่างหนังแล้ว เว็บมะเขือเทศเน่า http://www.rottentomatoes.com/m/excision_2012/ ให้88% เพราะความโคตรป่วย เหนือจริง จินตนาการของพอลลีนช่างเป็นตลกร้าย ลิดเบี้ยว สยองไส้ จริงๆ ผสมกับพล็อตหนังวัยรุ่นอเมริกาที่เราต่างคุ้นเคย คือ ตัวเองประหลาด ใครๆก็รังเกียจ โดนเพื่อนร่วมชั้นหน้าตาสวยใสยี้ แม่จอมจู้จี้
เกิดเป็นพอลลีน บางคนอาจคิดว่าเหมือนอยู่นรกบนดินชัดๆ
Replies (22)
รออยากดูหนังเรื่องนี้ ไม่ได้คาดหวังอะไร ดูแล้วก็กลับได้คิดมากกว่าที่คาดไว้อีก (นอนคิดมาประมาณหนึ่งคืน) หนังเรื่องนี้มันเป็นกว่า ความจิตป่วย ความสยอง แบล็กคอเมดี้ จริงมันสะท้อนปัญหาวัยรุ่นและครอบครัวไว้ด้วย เพียงแต่สื่อให้เหนือจริง
เรื่องการแสดงไม่ต้องพูดถึง นักแสดงแต่ละคนไม่ใช่มือใหม่ โดยเฉพาะตอนท้ายกลับกลายสะท้อน สะเทือน สะท้านใจแบบแปลกๆ ผู้กำกับ Richard Bates Jr เปลี่ยนสาวเปรี้ยวอย่าง AnnaLynne McCord ให้กลายเป็นวัยรุ่นประหลาดจนแค่เห็นหน้าตอนแรกก็รู้สึกยี้ตามอย่างไม่ยาก
หนังไม่ได้เท้าความว่าทำไมพอลลีนถึงเพี้ยนได้สุดขั้ว ไม่ได้มีฉากที่ทำให้เห็นว่าเธอเริ่มอริกับมารดาตั้งแต่ตอนไหน แต่ถ้าอนุมานจากสิ่งที่หนังเสนอก็คงเพราะแม่ที่Traci Lords รับบท ซึ่งถ่ายทอดความเป็นแม่ และแม่บ้านได้ชัดเจนที่พยายามทำครอบครัวให้เป็นไปตามครอบครัวอุดมคติแบบชาวอเมริกัน คือ มีบ้าน มีลูก สามีในโอวาท ส่งลูกเข้าโรงเรียนมีชื่อ ไปโบสถ์ทุกวันอาทิตย์ ช่วยสังคม เข้าสังคม มีลูกเชิดหน้าชูตา แต่ความเป็นจริงPhyllis ก็เป็นแม่ทั่วไป หนังจะกล่าวถึงว่าทำไมเธอถึงกลายเป็นแม่จอมจู้จี้จุกจี้ ปีศาจร้าย รักลูกไม่เท่ากัน ลามไปถึง วางแผน บงการแม้กระทั่งผัวตัวเอง
Grace เป็นลูกสาวที่ราวกับนางฟ้าที่พระเจ้าทรงมาให้Phyllis ดูสง่าสงาม น่ารัก แต่ก็มีโรคประจำตัวที่พร้อมพรากเธอไปเมื่อไรไม่รู้ เชื่อฟังแม่ผิดกับพี่สาว ทำตามแม่เกือบทุกระเบียบนิ้ว ที่บอกเชื่อฟังทุกระเบียบนิ้ว คือ จะมีบางช่วงที่เธอหัวเราะไปกับความกล้าต่อต้านแม่ของพี่สาว
ถ้าในครอบครัว พอลลีน คือ ด้านมืด เกรซ คือ ด้านสว่าง แต่ด้านมืดของพอลลีนไม่ได้หมายความว่า หนังเรื่องนี้จะตราหน้าว่า วัยรุ่นสุดเพี้ยนจะชั่วร้ายหมดไส้หมดพุง ถ้าดูจบแล้วรวมแต่ละการกระทำของพอลลีนที่หนังได้บอกเล่ามา นึกภาพแบบต่อเลโก้ทางความคิดทีละชิ้นๆๆๆจนได้ พอลลีน มาหนึ่งตัว เราจะเห็นว่า พอลลีนก็ใสซื่อแบบเกรซไม่ต่างกันเลย เพียงแต่เธออาจหลุดมาจากเบ้าหลอมอันบิดเบี้ยวของแม่จนทำให้กลายเป็นแบบนี้
ส่วนพ่อ ในเรื่องนี้ พ่อบทบาทน้อย เพราะแม่เป็นผู้นำครอบครัวอย่างแท้จริง พ่อหาเงิน แต่เปิดฉากมาก็โดนเมียด่า เมียขู่จะหย่า จะตัดสินใจอะไรไม่ทันได้เปิดปาก เมียบอก "our decision" ใช้คำว่า"ของเรา" จนกลายเป็นบ้านนี้มีแม่เป็นหัวเรือ มีลูกสาวคนสุดท้องเป็นคนโปรด ส่วนพ่อเป็นลูกชายคนโต และ พอลลีน เป็นลุกคนกลาง ที่ไม่ต่างกับขยะเปียกโดนฝนมาซักสามวันรอวันใส่ถุงดำไปทิ้งให้พ้นบ้านไหวๆ
ใครเคยดูNip/Tuck อาจจะตกใจเล็กน้อย จากสาวเซ็กซี่มาเป็นอีสาวมหาประลัยได้ขนาดนี้
เรื่องการแสดงไม่ต้องพูดถึง นักแสดงแต่ละคนไม่ใช่มือใหม่ โดยเฉพาะตอนท้ายกลับกลายสะท้อน สะเทือน สะท้านใจแบบแปลกๆ ผู้กำกับ Richard Bates Jr เปลี่ยนสาวเปรี้ยวอย่าง AnnaLynne McCord ให้กลายเป็นวัยรุ่นประหลาดจนแค่เห็นหน้าตอนแรกก็รู้สึกยี้ตามอย่างไม่ยาก
หนังไม่ได้เท้าความว่าทำไมพอลลีนถึงเพี้ยนได้สุดขั้ว ไม่ได้มีฉากที่ทำให้เห็นว่าเธอเริ่มอริกับมารดาตั้งแต่ตอนไหน แต่ถ้าอนุมานจากสิ่งที่หนังเสนอก็คงเพราะแม่ที่Traci Lords รับบท ซึ่งถ่ายทอดความเป็นแม่ และแม่บ้านได้ชัดเจนที่พยายามทำครอบครัวให้เป็นไปตามครอบครัวอุดมคติแบบชาวอเมริกัน คือ มีบ้าน มีลูก สามีในโอวาท ส่งลูกเข้าโรงเรียนมีชื่อ ไปโบสถ์ทุกวันอาทิตย์ ช่วยสังคม เข้าสังคม มีลูกเชิดหน้าชูตา แต่ความเป็นจริงPhyllis ก็เป็นแม่ทั่วไป หนังจะกล่าวถึงว่าทำไมเธอถึงกลายเป็นแม่จอมจู้จี้จุกจี้ ปีศาจร้าย รักลูกไม่เท่ากัน ลามไปถึง วางแผน บงการแม้กระทั่งผัวตัวเอง
Grace เป็นลูกสาวที่ราวกับนางฟ้าที่พระเจ้าทรงมาให้Phyllis ดูสง่าสงาม น่ารัก แต่ก็มีโรคประจำตัวที่พร้อมพรากเธอไปเมื่อไรไม่รู้ เชื่อฟังแม่ผิดกับพี่สาว ทำตามแม่เกือบทุกระเบียบนิ้ว ที่บอกเชื่อฟังทุกระเบียบนิ้ว คือ จะมีบางช่วงที่เธอหัวเราะไปกับความกล้าต่อต้านแม่ของพี่สาว
ถ้าในครอบครัว พอลลีน คือ ด้านมืด เกรซ คือ ด้านสว่าง แต่ด้านมืดของพอลลีนไม่ได้หมายความว่า หนังเรื่องนี้จะตราหน้าว่า วัยรุ่นสุดเพี้ยนจะชั่วร้ายหมดไส้หมดพุง ถ้าดูจบแล้วรวมแต่ละการกระทำของพอลลีนที่หนังได้บอกเล่ามา นึกภาพแบบต่อเลโก้ทางความคิดทีละชิ้นๆๆๆจนได้ พอลลีน มาหนึ่งตัว เราจะเห็นว่า พอลลีนก็ใสซื่อแบบเกรซไม่ต่างกันเลย เพียงแต่เธออาจหลุดมาจากเบ้าหลอมอันบิดเบี้ยวของแม่จนทำให้กลายเป็นแบบนี้
ส่วนพ่อ ในเรื่องนี้ พ่อบทบาทน้อย เพราะแม่เป็นผู้นำครอบครัวอย่างแท้จริง พ่อหาเงิน แต่เปิดฉากมาก็โดนเมียด่า เมียขู่จะหย่า จะตัดสินใจอะไรไม่ทันได้เปิดปาก เมียบอก "our decision" ใช้คำว่า"ของเรา" จนกลายเป็นบ้านนี้มีแม่เป็นหัวเรือ มีลูกสาวคนสุดท้องเป็นคนโปรด ส่วนพ่อเป็นลูกชายคนโต และ พอลลีน เป็นลุกคนกลาง ที่ไม่ต่างกับขยะเปียกโดนฝนมาซักสามวันรอวันใส่ถุงดำไปทิ้งให้พ้นบ้านไหวๆ
ใครเคยดูNip/Tuck อาจจะตกใจเล็กน้อย จากสาวเซ็กซี่มาเป็นอีสาวมหาประลัยได้ขนาดนี้
หน้าตาหล่อนน่าคบจริงๆ -_-
หนังจะค่อยๆทยอยเล่าไป จะทำให้เห็นว่าเรื่องนี้ไม่ได้สยองจิตแบบเพียวๆ แต่ผสมไปด้วยจินตนาการของพอลลีน เรื่องในครอบครัว และปัญหาที่โรงเรียน ส่วนตัวเห็นว่ามันคือหนังสะท้อนปัญหาครอบครัว วัยรุ่น สังคม ที่ผสมรสโหด กรุบกรับๆ ไม่ได้โหดจนไม่เหลือสาระ แต่ก็เก็บรสชาติให้ติดตา เก็บอะไรให้ไปคิดพอสมควร
หนังก็ไม่ได้ทำให้เห็นว่าแม่เป็นแม่ที่ไม่ดี ที่บงการทุกชีวิตภายใต้หลังคาเดียวกันมากไปนัก Phyllis ก็เป็นคนที่ได้ผลกระทบทางจิตใจมาจากแม่ตัวเองอีกทอด จะมีหลายๆตอนที่รังเกียจพอลลีน แต่เธอก็รู้ตัวเองว่าทำไม่ดีและพยายามแก้ไขไม่อยากให้ลูกเป็นอย่างที่เธอรู้สึกกับแม่ตัวเอง ยังมีช่วงที่ระคนไปด้วยอารมณ์ทั้งรักทั้งเกลียดปนอยู่ในหลายๆฉาก
ส่วนพอลลีนถึงจะบอกว่าสาวมหาประลัยจะดูจิตๆ เนื้อในของเธอกลับอินโนเซนต์จนอาจไม่รู้ว่าสิ่งที่จะทำลงไปในท้ายที่สุดมันกลับไม่ได้ช่วยอะไรดีขึ้นมา หนังยังสมเหตุสมผลที่ว่า หลายๆพฤติกรรมของนางเป็น(กรู)คงตบปากฉีกไปแล้ว เช่น พูดคำหยาบใส่แม่ในโรงเรียน โยนอาหารใส่แม่ หลายอย่างที่พอลลีนและแม่ต่างปฏิบัติต่อกันล้วนเป็นสาเหตุที่ทำให้เกิดผลทั้ง
สิ้น ไม่ว่างจะ แม่บังคับให้เล่าว่า วันนี้เรียนอะไรมา พอลลีนเซ็งไม่ตอบ จนแม่บีบแตรรถลั่นถนน แม่บังคับให้ไปงานเต้นรำ (Cotillion คงคล้าย Debutant ในเรื่องมันประมาณงานเต้นรำให้หนุ่มๆสาวๆออกสังคมเป็นครั้งแรก) พอลลีนไม่อยากไปจนแม่ลากไป นางก็แผลงฤทธิ์แหกหน้าแม่ และกลับมาบ้าน และให้พ่อเช็ดรอยเท้าเปื้อนโคลน โดยมีแม่ที่กอบเศษหน้าที่แตกกระจุยกระจายกลับมา ส่วนพอลลีนสุดท้ายนอกจากจะโดนดูถูก จากงาน ก็กลับมานั่งเสียเซลฟ์ เสียใจร้องไห้อยู่ในห้องคนเดียว
พ่อนั้นในหนังเป็นผู้ตามทุกเรื่อง แม้จะดูเหมือนรักพอลลีนบ้างก็ไม่สามารถเอาชนะความรู้สึกภายในทีว่า ตัวปัญหาขนาดนี้ใครจะรักลง
สรุปคือ หนังไม่ได้ทำให้เห็นว่า พ่อ แม่ พอลลีน ดูเลวร้าย ร้ายกาจ ไปเสียด้านเดียว แต่ก็แสดงความเป็นเหตุเป็นผลว่า ทำกันขนาดนี้ใครจะทนได้ไม่ว่าแม่หรือพอลลีนจะกระทำก็ตาม แต่ก็ยังบางช่วงที่ฉุกคิดว่า ตกลงที่ทำไปกับลูกมันสมควรแล้วหรือ?
หนังก็ไม่ได้ทำให้เห็นว่าแม่เป็นแม่ที่ไม่ดี ที่บงการทุกชีวิตภายใต้หลังคาเดียวกันมากไปนัก Phyllis ก็เป็นคนที่ได้ผลกระทบทางจิตใจมาจากแม่ตัวเองอีกทอด จะมีหลายๆตอนที่รังเกียจพอลลีน แต่เธอก็รู้ตัวเองว่าทำไม่ดีและพยายามแก้ไขไม่อยากให้ลูกเป็นอย่างที่เธอรู้สึกกับแม่ตัวเอง ยังมีช่วงที่ระคนไปด้วยอารมณ์ทั้งรักทั้งเกลียดปนอยู่ในหลายๆฉาก
ส่วนพอลลีนถึงจะบอกว่าสาวมหาประลัยจะดูจิตๆ เนื้อในของเธอกลับอินโนเซนต์จนอาจไม่รู้ว่าสิ่งที่จะทำลงไปในท้ายที่สุดมันกลับไม่ได้ช่วยอะไรดีขึ้นมา หนังยังสมเหตุสมผลที่ว่า หลายๆพฤติกรรมของนางเป็น(กรู)คงตบปากฉีกไปแล้ว เช่น พูดคำหยาบใส่แม่ในโรงเรียน โยนอาหารใส่แม่ หลายอย่างที่พอลลีนและแม่ต่างปฏิบัติต่อกันล้วนเป็นสาเหตุที่ทำให้เกิดผลทั้ง
สิ้น ไม่ว่างจะ แม่บังคับให้เล่าว่า วันนี้เรียนอะไรมา พอลลีนเซ็งไม่ตอบ จนแม่บีบแตรรถลั่นถนน แม่บังคับให้ไปงานเต้นรำ (Cotillion คงคล้าย Debutant ในเรื่องมันประมาณงานเต้นรำให้หนุ่มๆสาวๆออกสังคมเป็นครั้งแรก) พอลลีนไม่อยากไปจนแม่ลากไป นางก็แผลงฤทธิ์แหกหน้าแม่ และกลับมาบ้าน และให้พ่อเช็ดรอยเท้าเปื้อนโคลน โดยมีแม่ที่กอบเศษหน้าที่แตกกระจุยกระจายกลับมา ส่วนพอลลีนสุดท้ายนอกจากจะโดนดูถูก จากงาน ก็กลับมานั่งเสียเซลฟ์ เสียใจร้องไห้อยู่ในห้องคนเดียว
พ่อนั้นในหนังเป็นผู้ตามทุกเรื่อง แม้จะดูเหมือนรักพอลลีนบ้างก็ไม่สามารถเอาชนะความรู้สึกภายในทีว่า ตัวปัญหาขนาดนี้ใครจะรักลง
สรุปคือ หนังไม่ได้ทำให้เห็นว่า พ่อ แม่ พอลลีน ดูเลวร้าย ร้ายกาจ ไปเสียด้านเดียว แต่ก็แสดงความเป็นเหตุเป็นผลว่า ทำกันขนาดนี้ใครจะทนได้ไม่ว่าแม่หรือพอลลีนจะกระทำก็ตาม แต่ก็ยังบางช่วงที่ฉุกคิดว่า ตกลงที่ทำไปกับลูกมันสมควรแล้วหรือ?
ถ้าพอลลีนกระสันกับจินตนาการสุดสยอง เกรซ ซึ่งชื่อก็บอกว่านุ่มนวล งดงาม ก็มีจินตนาการแบบเด็กกำลังเริ่มสาวที่อนาคตตัวเองแขวนอยู่บนเส้นด้าย คือ ว่างก็อ่านนิตยสารจินตนาการว่าตัวเองจะได้แต่งงาน ดูนู้นดูนี่ไป แม้จะทำตามแม่บอกทุกอย่าง ทั้งมารยาท ไปค่าย และอื่นๆ เธอก็ต่อต้านแม่บ้างเช่นกัน เพียงแต่สนับสนุนอย่างอ้อมๆเวลาพี่สาวปฏิปักษ์ต่อแม่ในโต๊ะอาหาร เธอก็หัวเราะเหมือนกับ ฉันเห็นด้วยที่พอลลีนทำแบบนั้นพฤติกรรมแม่แบบนี้ เป็นฉันถ้าสุขภาพดีฉันก็คงจะทำบ้าง
เกรซเองก็รู้ว่าพี่สาวแปลก ประหลาด เพี้ยน แต่ก็ไม่ได้รังเกียจอะไร จะเห็นบางฉากที่เธอพูดเตือนพี่สาววัยรุ่นที่เสียเซลฟ์จากร่างกายไม่สมบูรณ์ตามที่คิดจนจะผ่าตัวเอง และปกป้องพี่สาวจากสาวข้างบ้านที่เห็นว่าพี่สาวเธอประหลาด
พี่น้องที่ต่างกันสุดขั้ว แม่รักน้องอย่างเห็นได้ชัด แต่ก็ไม่ได้รังเกียจกัน และความรักน้องยังวนเวียนอยู่ในหัวพอลลีนและคงเป็นหนึ่งสาเหตุที่ทำให้อยากเป็นศัลยแพทย์ให้ได้
เกรซเองก็รู้ว่าพี่สาวแปลก ประหลาด เพี้ยน แต่ก็ไม่ได้รังเกียจอะไร จะเห็นบางฉากที่เธอพูดเตือนพี่สาววัยรุ่นที่เสียเซลฟ์จากร่างกายไม่สมบูรณ์ตามที่คิดจนจะผ่าตัวเอง และปกป้องพี่สาวจากสาวข้างบ้านที่เห็นว่าพี่สาวเธอประหลาด
พี่น้องที่ต่างกันสุดขั้ว แม่รักน้องอย่างเห็นได้ชัด แต่ก็ไม่ได้รังเกียจกัน และความรักน้องยังวนเวียนอยู่ในหัวพอลลีนและคงเป็นหนึ่งสาเหตุที่ทำให้อยากเป็นศัลยแพทย์ให้ได้
ตัวละครอื่นๆ เช่นเพื่อนที่โรงเรียน หนังเลือกจะหยิบ มาสามตัว ซึ่งถ้าในหนังวัยรุ่นอเมริกัน ก็คือ คนสวยใจร้าย ไม่ต้องใบ้คงรู้ชะตากรรมกันดี ก็ไม่ได้สงวนความรังเกียจไว้เลย เหมือนไม่ใช่ตัวสำคัญแต่จริงๆก็เป็นส่วนประกอบที่ขาดไม่ได้หากขาดพวกเธอ คนดูคงไม่รู้หรอกว่าเป็นวัยรุ่นจิตๆ แต่ต้องมาอยู่กับพวกปกติแต่ชอบดูถูกคนอื่นมันนรกขนาดไหน
ครูสามคนในโรงเรียน จะโผล่มาแค่วิชาสุขศึกษา(อาจจะเป็นวิชาวิทย์ฯ แต่มีสอนพวกโรคติดต่อทางเพศเลยไม่แน่ใจ) ครูสอนเลข และครูใหญ่ ตัวประกอบฝีมือแพรวพราว ฝีมือไม่ยั้ง รังเกียจนักเรียนประหลาดได้เยี่ยม ไม่ได้รังเกียจแบบแสดงทางวาจา แต่ละคนสีหน้า พฤติกรรมภายนอก แสดงได้เห็นชัดมาก ครูใหญ่ก็บงการ ตัดสินลูกศิษย์ ไปเรียบร้อย
องค์ประกอบสังคมโรงเรียน ที่เสริมเข้ามาเราว่ามันทำให้เห็นชัดขึ้นว่าไม่แปลกที่พอลลีนจะสติหลุด
ครูสามคนในโรงเรียน จะโผล่มาแค่วิชาสุขศึกษา(อาจจะเป็นวิชาวิทย์ฯ แต่มีสอนพวกโรคติดต่อทางเพศเลยไม่แน่ใจ) ครูสอนเลข และครูใหญ่ ตัวประกอบฝีมือแพรวพราว ฝีมือไม่ยั้ง รังเกียจนักเรียนประหลาดได้เยี่ยม ไม่ได้รังเกียจแบบแสดงทางวาจา แต่ละคนสีหน้า พฤติกรรมภายนอก แสดงได้เห็นชัดมาก ครูใหญ่ก็บงการ ตัดสินลูกศิษย์ ไปเรียบร้อย
องค์ประกอบสังคมโรงเรียน ที่เสริมเข้ามาเราว่ามันทำให้เห็นชัดขึ้นว่าไม่แปลกที่พอลลีนจะสติหลุด
ส่วนตัวบาทหลวงที่แม่ให้พอลลีนไปคุย เพื่อปรับทัศนคติเป็นประจำทุกอาทิตย์แทนที่จะไปพบจิตแพทย์ เป็นการเน้นย้ำว่า แม่อาจคิดว่าพฤติกรรมดังกล่าวศาสนาจะหล่อหลอมให้เป็นคนดีได้ ในตัวหนังก็ไม่ได้แสดงให้เห็นว่าตัวแม่คลั่งศาสนาอย่างสุดโต่งแต่อย่างได้ แค่ตามความเชื่อของชาวคริสต์ที่ดี ที่ไปโบสถ์วันอาทิตย์ บาทหลวงเป็นที่ปรึกษา แม้John Waters จะโผล่มาไม่กี่ฉากก็เป็นบทและฉากที่สนับสนุนให้คนดูเห็นว่า น่าจะส่งพอลลีนไปหาจิตแพทย์จริงๆอย่างที่พอลลีน พร่ำบอกแม่อยู่บ่อยๆ
ชวนให้ไปหามาดูกัน
เพราะหนังเรื่องนี้ไม่ได้มีแค่ฉากโหด แต่มีอะไรให้เก็บไปคิดทุกฉากมากๆ การแสดงไม่มีขาดหรือเกิน ฉากที่บ้าน โรงเรียน และฉากนอกเหนือจากที่ทั้งสองที่ ก็ประกอบกันและปูทางไปสู่จุดจบของเรียน หนังเดาจุดจบได้ไม่ยากว่าจะเกิดอะไรขึ้น แต่ฉากสุดท้ายจบได้กระแทกใจมาก
คิดว่าจะได้ความโหด ก็ได้ความโหด แต่ได้สะท้อนสังคมกลับมาด้วยเกินคิดจริงๆ ให้คะแนนไม่เก่ง แต่ขอให้แปดกระโหลกเป็นต้นไป
เพราะหนังเรื่องนี้ไม่ได้มีแค่ฉากโหด แต่มีอะไรให้เก็บไปคิดทุกฉากมากๆ การแสดงไม่มีขาดหรือเกิน ฉากที่บ้าน โรงเรียน และฉากนอกเหนือจากที่ทั้งสองที่ ก็ประกอบกันและปูทางไปสู่จุดจบของเรียน หนังเดาจุดจบได้ไม่ยากว่าจะเกิดอะไรขึ้น แต่ฉากสุดท้ายจบได้กระแทกใจมาก
คิดว่าจะได้ความโหด ก็ได้ความโหด แต่ได้สะท้อนสังคมกลับมาด้วยเกินคิดจริงๆ ให้คะแนนไม่เก่ง แต่ขอให้แปดกระโหลกเป็นต้นไป
วิเคราะห์หนัง (แถมๆ) สำหรับคนดูแล้ว คิดว่ามันน่าจะสปอยล์เยอะ ไม่อ่านก็ได้นะ เอาไว้ดูแล้วค่อยเข้ามาอ่าน
อยากดูฮะอยากดู
Excision ชำแหละความคิดเธอให้โลกตะลึง
คำว่า Excision 9ตามพจนานุกรมออนไลน์ Longdo หมายถึง (เอคซิส'เชิน) n. การตัดออก,การตัดทิ้ง,การตัดตอน,การขับไล่,การขับออกจากศาสนา
ที่ใช้คำว่าชำแหละ คือเรื่องนี้เราจะเห็นส่วนตัด (กรุณานึกถึงสมองที่ผ่าเป็นกลีบๆ ) ของหนังเรื่องนี้ในมุมมองคนภายนอก แต่จะเข้าไปดูมุมมองของพอลลีนเยอะที่สุด ทั้งในความคิดและจินตนาการที่แสนตะลึงพรึงเพริด ชีวิตที่โรงเรียน ที่บ้าน สังคมภายนอก
พอลลีนเป็นวัยรุ่นประหลาด แต่แบบฉบับหนังวัยรุ่นทั่วไป เธอมีคุณสมบัตินี้ครบทุกประการ เป็นลูกที่แม่ไม่รัก พ่อไม่ค่อยใส่ใจ สร้างความอับอายให้แม่จนเหมือนเนื้อร้ายที่ควรจะตัดทิ้ง แต่ทั้งนี้ไม่ใช่ทุกคนจะเกิดมาชั่วร้าย(ในแง่ความเป็นจริง) จากหากจะส่งผลจากคนที่เลี้ยงดูที่จะทำให้บิดเบี้ยว
พอลลีนจะว่าไป จากในหนังไม่ได้ร้ายกาจ โหดเหี้ยม ไปถือปืนไล่ฆ่าคนในโรงเรียน หรือ ฆ่ายกครัว ทำนองนั้นเลย เพียงแต่เป็นเด็กวัยรุ่นที่เหมือนวัยรุ่นทั่วไป เหมือนหลายคนคงเคยมีปัญหา(ช่วงโฮโมนกำลังเปลี่ยนว่างั้น) เนื่องจากความประหลาดทางความคิดทำให้เพื่อนไม่คบ ไม่มีคนพูดคุยด้วย จึงออกมาทางจินตนาการ มีอารมณ์ทางเพศก็เหมือนวัยรุ่นทั่วไป เพียงแต่วันๆจากบ้าน ไปเรียน ไม่ค่อยได้ทำกิจกรรมเข้าสังคม อีกทั้งแผลใจจากการที่รู้สึกได้ว่า แม่ไม่รัก มันฝังลึก เลยเยียวยาตัวเองด้วยวิธีบางอย่าง การได้เห็นผู้อื่นเจ็บปวด ได้กรีดมีด เห็นเลือด เหมือนที่แม่คอยบังคับ คอยดัดให้เป็นตามที่แม่ต้องการ
ในขณะที่เกรซ น้องสาว ตรงกันข้ามทุกอย่าง สาวน้อยที่กำลังก้าวสู้วัยสาว ร่างกายอ่อนแอไม่รู้จะตายเมื่อไร มีจินตนาการเหมือนกับพอลลีนแบบใสๆ อยากแต่งงานใส่ชุดเจ้าสาว ดูสวยงามดังชื่อ น่าแปลกที่ต่างกันมาก แต่น้องก็ไม่ได้รังเกียจพี่ อีกทั้งยังรักกันดี ที่ว่าพอลลีนไม่ได้เลวร้าย คือ จะมีฉากที่ นางเลียแขนนอกแล้วพูดประมาณว่า ตัวเธอมีเค็มมีเกลือทำนองนั้น พี่จะทำอย่างดีที่สุดเท่าที่จะมีอำนาจทำได้ ดังนั้นการเยียวยาจากการที่แม่ไม่รัก โดนกระทำทางวาจาตลอด เมื่อเห็นน้องเจ็บป่วย เธอจึงอยากเป็นศัลยแพทย์ด้วยหวังว่าคงช่วยน้องได้ (แต่เธอไม่ได้บอกใครว่าอยากเป็นเพื่อช่วยน้อง เพราะไม่ใช่ผู้หญิงแนวจี๋จ๋า น้ำตาร่วงง่ายๆ)
และที่บอกน้องรักพี่ ก็มีทั้งตอนเตือนสติเรื่องรูปร่างของพอลลีน น้องบอกทำนองว่าผู้ชายชอบหน้าอกมากกว่าสะดือหรือหน้าท้องระนาบได้ส่วน หรือให้พี่สาวเป็นเพื่อนเจ้าสาว และ ปกป้องพี่จากนังสาวกระโดดเชือกบ้านตรงข้าม
ปัญหาวัยรุ่นที่ไม่ถูกกับผู้มีอำนาจที่แท้จริงในบ้าน ซึ่งในเรื่องนี้ คือ แม่นั้นเป็นเรื่องธรรมดาที่ใครๆก็คงมีช่วงนี้บ้าง ดังนั้นหลายคนอาจจะดึงประสบการณ์ที่ตัวเองอาจมีมามองหนังในมุมที่เคยผ่านมา
คำว่า Excision 9ตามพจนานุกรมออนไลน์ Longdo หมายถึง (เอคซิส'เชิน) n. การตัดออก,การตัดทิ้ง,การตัดตอน,การขับไล่,การขับออกจากศาสนา
ที่ใช้คำว่าชำแหละ คือเรื่องนี้เราจะเห็นส่วนตัด (กรุณานึกถึงสมองที่ผ่าเป็นกลีบๆ ) ของหนังเรื่องนี้ในมุมมองคนภายนอก แต่จะเข้าไปดูมุมมองของพอลลีนเยอะที่สุด ทั้งในความคิดและจินตนาการที่แสนตะลึงพรึงเพริด ชีวิตที่โรงเรียน ที่บ้าน สังคมภายนอก
พอลลีนเป็นวัยรุ่นประหลาด แต่แบบฉบับหนังวัยรุ่นทั่วไป เธอมีคุณสมบัตินี้ครบทุกประการ เป็นลูกที่แม่ไม่รัก พ่อไม่ค่อยใส่ใจ สร้างความอับอายให้แม่จนเหมือนเนื้อร้ายที่ควรจะตัดทิ้ง แต่ทั้งนี้ไม่ใช่ทุกคนจะเกิดมาชั่วร้าย(ในแง่ความเป็นจริง) จากหากจะส่งผลจากคนที่เลี้ยงดูที่จะทำให้บิดเบี้ยว
พอลลีนจะว่าไป จากในหนังไม่ได้ร้ายกาจ โหดเหี้ยม ไปถือปืนไล่ฆ่าคนในโรงเรียน หรือ ฆ่ายกครัว ทำนองนั้นเลย เพียงแต่เป็นเด็กวัยรุ่นที่เหมือนวัยรุ่นทั่วไป เหมือนหลายคนคงเคยมีปัญหา(ช่วงโฮโมนกำลังเปลี่ยนว่างั้น) เนื่องจากความประหลาดทางความคิดทำให้เพื่อนไม่คบ ไม่มีคนพูดคุยด้วย จึงออกมาทางจินตนาการ มีอารมณ์ทางเพศก็เหมือนวัยรุ่นทั่วไป เพียงแต่วันๆจากบ้าน ไปเรียน ไม่ค่อยได้ทำกิจกรรมเข้าสังคม อีกทั้งแผลใจจากการที่รู้สึกได้ว่า แม่ไม่รัก มันฝังลึก เลยเยียวยาตัวเองด้วยวิธีบางอย่าง การได้เห็นผู้อื่นเจ็บปวด ได้กรีดมีด เห็นเลือด เหมือนที่แม่คอยบังคับ คอยดัดให้เป็นตามที่แม่ต้องการ
ในขณะที่เกรซ น้องสาว ตรงกันข้ามทุกอย่าง สาวน้อยที่กำลังก้าวสู้วัยสาว ร่างกายอ่อนแอไม่รู้จะตายเมื่อไร มีจินตนาการเหมือนกับพอลลีนแบบใสๆ อยากแต่งงานใส่ชุดเจ้าสาว ดูสวยงามดังชื่อ น่าแปลกที่ต่างกันมาก แต่น้องก็ไม่ได้รังเกียจพี่ อีกทั้งยังรักกันดี ที่ว่าพอลลีนไม่ได้เลวร้าย คือ จะมีฉากที่ นางเลียแขนนอกแล้วพูดประมาณว่า ตัวเธอมีเค็มมีเกลือทำนองนั้น พี่จะทำอย่างดีที่สุดเท่าที่จะมีอำนาจทำได้ ดังนั้นการเยียวยาจากการที่แม่ไม่รัก โดนกระทำทางวาจาตลอด เมื่อเห็นน้องเจ็บป่วย เธอจึงอยากเป็นศัลยแพทย์ด้วยหวังว่าคงช่วยน้องได้ (แต่เธอไม่ได้บอกใครว่าอยากเป็นเพื่อช่วยน้อง เพราะไม่ใช่ผู้หญิงแนวจี๋จ๋า น้ำตาร่วงง่ายๆ)
และที่บอกน้องรักพี่ ก็มีทั้งตอนเตือนสติเรื่องรูปร่างของพอลลีน น้องบอกทำนองว่าผู้ชายชอบหน้าอกมากกว่าสะดือหรือหน้าท้องระนาบได้ส่วน หรือให้พี่สาวเป็นเพื่อนเจ้าสาว และ ปกป้องพี่จากนังสาวกระโดดเชือกบ้านตรงข้าม
ปัญหาวัยรุ่นที่ไม่ถูกกับผู้มีอำนาจที่แท้จริงในบ้าน ซึ่งในเรื่องนี้ คือ แม่นั้นเป็นเรื่องธรรมดาที่ใครๆก็คงมีช่วงนี้บ้าง ดังนั้นหลายคนอาจจะดึงประสบการณ์ที่ตัวเองอาจมีมามองหนังในมุมที่เคยผ่านมา
@jzyjjx มีมาให้ไปสูบแล้ว เชิญได้ซับอังกฤษก็มาแล้ว ภาษาไม่ได้ซับซ้อนมาก
เนื่องจากพอลลีนไม่มีเพื่อน ไม่มีคนพูดคุย จะมีก็แต่น้องสาวซึ่งก็ใช่ว่าจะคุยได้ทุกเรื่อง จึงต้องระบายออกทางความฝัน จะเห็นได้ว่าแม่พยายามจะดัดให้พอลลีนเป็นดั่งครอบครัวอเมริกันในอุดมคติ มีบ้าน มีรถ ลูกหน้าตาสะสวย ครอบครัวรักใคร่กันดี ลูกเรียนโรงเรียนดีๆ แต่เมื่อพอลลีนไม่เชื่อฟัง(ในหนังไม่ได้บอกว่าเป็นมาตั้งแต่ตอนไหน ) เธอจึงทำตรงกันข้ามกันสิ่งที่แม่ต้องการ เช่น แม่ให้ไปโบสถ์ทุกอาทิตย์ เธอเลยบอกกับแม่ว่าไม่อยากไปโบสถ์ และไม่เชื่อในพระเจ้า แต่คุยกับพระเจ้า อยู่หลายฉาก โดยเฉพาะฉากที่จะตัดสินใจทำอะไรสำคัญๆ ดูเหมือนแปลก ที่คนๆหนึ่งจะมีความคิดที่ขัดแย้งกัน เหมือนพระเจ้าเป็นคนในจินตนาการคนเดียวที่จะคอยฟังเธอ และไม่สามารถพูดตอบกลับเธอได้ เหมือนกับว่าพอลลีนได้เอาชนะแม่ทางอ้อมด้วยการคุยกับคนที่มีอำนาจเหนือกว่าแม่
เปรียบเทียบกับวัยรุ่นทั่วไป เมื่อพ่อหรือแม่ บอก อย่าทำ หรือ ไม่ คำที่เป็นด้านปฏิเสธ หลายคนก็จะเกิดความขัดแย้งและลงมือทำแบบไม่รีรอ บางคนก็เลือกจะต่อต้านด้วยการขัดแย้งอย่างเปิดเผย ซึ่งพอลลีนมีทั้งสองอย่าง อย่างฉากที่ตั้งใจแน่วแน่ว่าจะมีเซ็กส์ก่อนแต่งงาน ทั้งที่ตามความเชื่อของชาวคริสต์นั้นเป็นสิ่งไม่เหมาะสม ถึงแม่จะไม่ได้เอ่ยถึงเรื่องนี้ แต่ในเมื่อแม่ค่อนข้างยึดมั่นในศาสนา (ไม่ถึงกับเคร่งจ้า ขนาดนั้น แต่ยึดมั่นพอควรจะเห็นได้จากไปโบสถ์ทุกวันอาทิตย์ พาลูกไปหาบาทหลวง ในรถเปิดเพลงสวด ดูคำเทศน์ทางทีวี ถ้าเคร่งแม่คงไม่พาไปเต้นรำออกงาน ยินดีเมื่อลูกอ้างว่าไปทำงานกับเพื่อนชายที่โรงเรียน) การทำเช่นนั้นเป็นการฉีกหน้าแม่ทางอ้อม และการมีเซ็กส์ในขณะมีประจำเดือน เหมือนเป็นการยืนยันในความคิดของ พอลลีนเองที่เชื่อว่าตัวเองถูกต้อง จากที่มีคนคิดว่ามีเซ็กส์ในช่วงนั้นมันสกปรกเลอะเทอะ
พอลลีนเป็นวัยรุ่นที่มีความขัดแย้งในตัวเองหลายอย่าง ดูภายนอกเหมือนคนขาดความมั่นใจ แต่ภายในเพี้ยนและมั่นเกิน100%มาก ไม่ว่าความตั้งใจแน่วแน่ยิ่งกว่าการชี้เป้าขีปนาวุธที่จะเป็นศัลยแพทย์ การเชื่อมั่นในการเรียนที่มีในตอนทำข้อสอบวิชาเลข การเชื่อมั่นในการวางแผน จะว่าไปต่อให้พอลลีนเกลียดแม่ขนาดไหน นิสัยบางส่วนก็ติดมาจากแม่ เช่น การเชื่อมั่น การทำให้ทุกอย่างเป็นไปตามแผน บางครั้งลูกนิสัยเหมือนใครไม่ต้องไปดูไกลก็เหมือนพ่อแม่ที่เลี้ยงมานั้นแหละ
เนื่องจากพอลลีนไม่มีเพื่อน ไม่มีคนพูดคุย จะมีก็แต่น้องสาวซึ่งก็ใช่ว่าจะคุยได้ทุกเรื่อง จึงต้องระบายออกทางความฝัน จะเห็นได้ว่าแม่พยายามจะดัดให้พอลลีนเป็นดั่งครอบครัวอเมริกันในอุดมคติ มีบ้าน มีรถ ลูกหน้าตาสะสวย ครอบครัวรักใคร่กันดี ลูกเรียนโรงเรียนดีๆ แต่เมื่อพอลลีนไม่เชื่อฟัง(ในหนังไม่ได้บอกว่าเป็นมาตั้งแต่ตอนไหน ) เธอจึงทำตรงกันข้ามกันสิ่งที่แม่ต้องการ เช่น แม่ให้ไปโบสถ์ทุกอาทิตย์ เธอเลยบอกกับแม่ว่าไม่อยากไปโบสถ์ และไม่เชื่อในพระเจ้า แต่คุยกับพระเจ้า อยู่หลายฉาก โดยเฉพาะฉากที่จะตัดสินใจทำอะไรสำคัญๆ ดูเหมือนแปลก ที่คนๆหนึ่งจะมีความคิดที่ขัดแย้งกัน เหมือนพระเจ้าเป็นคนในจินตนาการคนเดียวที่จะคอยฟังเธอ และไม่สามารถพูดตอบกลับเธอได้ เหมือนกับว่าพอลลีนได้เอาชนะแม่ทางอ้อมด้วยการคุยกับคนที่มีอำนาจเหนือกว่าแม่
เปรียบเทียบกับวัยรุ่นทั่วไป เมื่อพ่อหรือแม่ บอก อย่าทำ หรือ ไม่ คำที่เป็นด้านปฏิเสธ หลายคนก็จะเกิดความขัดแย้งและลงมือทำแบบไม่รีรอ บางคนก็เลือกจะต่อต้านด้วยการขัดแย้งอย่างเปิดเผย ซึ่งพอลลีนมีทั้งสองอย่าง อย่างฉากที่ตั้งใจแน่วแน่ว่าจะมีเซ็กส์ก่อนแต่งงาน ทั้งที่ตามความเชื่อของชาวคริสต์นั้นเป็นสิ่งไม่เหมาะสม ถึงแม่จะไม่ได้เอ่ยถึงเรื่องนี้ แต่ในเมื่อแม่ค่อนข้างยึดมั่นในศาสนา (ไม่ถึงกับเคร่งจ้า ขนาดนั้น แต่ยึดมั่นพอควรจะเห็นได้จากไปโบสถ์ทุกวันอาทิตย์ พาลูกไปหาบาทหลวง ในรถเปิดเพลงสวด ดูคำเทศน์ทางทีวี ถ้าเคร่งแม่คงไม่พาไปเต้นรำออกงาน ยินดีเมื่อลูกอ้างว่าไปทำงานกับเพื่อนชายที่โรงเรียน) การทำเช่นนั้นเป็นการฉีกหน้าแม่ทางอ้อม และการมีเซ็กส์ในขณะมีประจำเดือน เหมือนเป็นการยืนยันในความคิดของ พอลลีนเองที่เชื่อว่าตัวเองถูกต้อง จากที่มีคนคิดว่ามีเซ็กส์ในช่วงนั้นมันสกปรกเลอะเทอะ
พอลลีนเป็นวัยรุ่นที่มีความขัดแย้งในตัวเองหลายอย่าง ดูภายนอกเหมือนคนขาดความมั่นใจ แต่ภายในเพี้ยนและมั่นเกิน100%มาก ไม่ว่าความตั้งใจแน่วแน่ยิ่งกว่าการชี้เป้าขีปนาวุธที่จะเป็นศัลยแพทย์ การเชื่อมั่นในการเรียนที่มีในตอนทำข้อสอบวิชาเลข การเชื่อมั่นในการวางแผน จะว่าไปต่อให้พอลลีนเกลียดแม่ขนาดไหน นิสัยบางส่วนก็ติดมาจากแม่ เช่น การเชื่อมั่น การทำให้ทุกอย่างเป็นไปตามแผน บางครั้งลูกนิสัยเหมือนใครไม่ต้องไปดูไกลก็เหมือนพ่อแม่ที่เลี้ยงมานั้นแหละ
รีวิว น่าสนใจทีเดียว
Marlee Matlin : Amber
, คนนี้เขาหูหนวกนี่นะ แล้วก็จะพูดออกเสียงไม่ค่อยได้ รับบทเป็นครูเหรอค่ะ? เราคุ้นๆเขาจากซีรีย์ Lword นะ ที่รับบทจูดี้
anyway, ไว้จะลองไปหามาดู อิอิอิ
Marlee Matlin : Amber
, คนนี้เขาหูหนวกนี่นะ แล้วก็จะพูดออกเสียงไม่ค่อยได้ รับบทเป็นครูเหรอค่ะ? เราคุ้นๆเขาจากซีรีย์ Lword นะ ที่รับบทจูดี้
anyway, ไว้จะลองไปหามาดู อิอิอิ
อยากดูมากกกกกกกกกกกกกกก ตอนนี้จ่อคิวรอ Sinister ก่อนฮะ
ตลอดเรื่องคนดูจะไม่เห็นผลการเรียนของพอลลีนเลย แต่จะเห็นความมุ่งมั่นที่บอกบ่อยๆว่า จะเป็นหมอๆๆๆ เห็นได้ทั้งฉากคุยกับครู กับที่บ้าน การใช้ศัพท์แสงทางการแพทย์ การอธิบายความเก่งกาจของตัวเธอ การพูดถึงอาการทางจิตของเธอ และอื่นๆ การไม่เห็นผลการเรียน หรือข้อพิสูจน์ใดๆทำให้คนดูสงสัยว่าตกลงนางเก่งจริงหรือเปล่า หรือเป็นแค่วัยรุ่นที่เพี้ยนแล้วคิดไปเอง อันนี้หนังก็ไม่ได้กล่าวถึง จึงอาจให้คนเก็บไปคิดว่า ตกลงอี่นี่มันเก่งจนเพี้ยน หรือ เพี้ยนว่าตัวเองเก่ง?
แต่ฉากที่เหนือความคาดหมายนิดๆ คือ ฉากที่พอลลีนร้องไห้ หลังจากบ้าไปจูบเด็กผู้ชายที่เต้นรำด้วยทั้งที่เป็นเริม(เริม เพิ่งรู้มาไม่นานนี้ว่าเป็นไวรัสชนิดหนึ่ง พักผ่อนไม่เพียงพอ ก็เป็นได้) เพราะโดนดูถูกแล้ววิ่งมาร้องไห้ หรือฉากที่ได้ยินแม่ด่าตัวเอง จะไล่ออกจากบ้าน ให้พ่อฟังแล้วนางก็ร้องไห้ฟูมฟายเสียใจ
ตรงนั้นสะอึกเลยนะ ไม่ผิดหรอกที่แม่จะพูดแบบนั้นเพราะพอลลีนไปแหกหน้าแม่ไว้ซะยับเยินเกินซ่อมแซ่ม แต่ที่แปลกใจและสะท้อน สะท้าน ใจคือ พอลลีนไม่ใช่คนร้ายกาจ สิ่งที่อยู่ในความคิดเธอมันมาจากการที่แม่ทำร้ายเธอทางคำพูดทั้งสิ้น พอลลีนจึงร้องไห้เสียใจ และภายหลังกดไว้และเยียวยาตัวเองด้วยพฤติกรรมแปลกๆเพื่อให้หลุดพ้นความเจ็บปวดตรงนั้นมา
ความสัมพันธ์ของเธอกับพ่อ เหมือนจะดีแต่ก็แสดงในเห็นบทบาทของพ่อว่าเป็นแค่ผู้ตาม เหมือนลูกชายคนโตของบ้านไป ความทรงจำชัดเจนที่สุดของพอลลีน คือ ตอนพ่อช่วยเธอพายปอดเธอตอนจมน้ำ เพราะไม่มีไลฟ์การ์ดอยู่ และส่งผลคือพอลลีนอาจติดเริมจากพ่อ ในขณะที่แม่ได้แต่ห้ามพ่อ แต่ไม่ได้ตามคนมาช่วยแต่อย่างใด
แม้ว่าจะมีตอนที่พ่อพยายามนิดหน่อยให้พอลลีนพูดความในใจก่อนจะเกิดหายนะในตอนท้ายๆ แต่ส่วนใหญ่พ่อก็เป็นผู้ตามและตอกย้ำว่าพอลลีนเป็นแค่วัยรุ่นดีแต่ฟุ้งซ่านไปวันๆ หลายๆฉากที่แม่เหมารวมการตัดสินใจของตัวเอง ว่ามาจากตัวแม่และพ่อ หรือฉากที่โดนเมียด่าตอนเปิดของหนัง หรือเวลาที่พอลลีนแผลงฤทธิ์ท้ายสุดผู้ตามอย่างพ่อก็มีแค่หน้าที่เก็บกวาดอารมณ์ของแม่และลูกเท่านั้นเอง นั้นยิ่งทำให้พอลลีนไม่มีใครเป็นที่พึ่งจริงๆ
แต่ฉากที่เหนือความคาดหมายนิดๆ คือ ฉากที่พอลลีนร้องไห้ หลังจากบ้าไปจูบเด็กผู้ชายที่เต้นรำด้วยทั้งที่เป็นเริม(เริม เพิ่งรู้มาไม่นานนี้ว่าเป็นไวรัสชนิดหนึ่ง พักผ่อนไม่เพียงพอ ก็เป็นได้) เพราะโดนดูถูกแล้ววิ่งมาร้องไห้ หรือฉากที่ได้ยินแม่ด่าตัวเอง จะไล่ออกจากบ้าน ให้พ่อฟังแล้วนางก็ร้องไห้ฟูมฟายเสียใจ
ตรงนั้นสะอึกเลยนะ ไม่ผิดหรอกที่แม่จะพูดแบบนั้นเพราะพอลลีนไปแหกหน้าแม่ไว้ซะยับเยินเกินซ่อมแซ่ม แต่ที่แปลกใจและสะท้อน สะท้าน ใจคือ พอลลีนไม่ใช่คนร้ายกาจ สิ่งที่อยู่ในความคิดเธอมันมาจากการที่แม่ทำร้ายเธอทางคำพูดทั้งสิ้น พอลลีนจึงร้องไห้เสียใจ และภายหลังกดไว้และเยียวยาตัวเองด้วยพฤติกรรมแปลกๆเพื่อให้หลุดพ้นความเจ็บปวดตรงนั้นมา
ความสัมพันธ์ของเธอกับพ่อ เหมือนจะดีแต่ก็แสดงในเห็นบทบาทของพ่อว่าเป็นแค่ผู้ตาม เหมือนลูกชายคนโตของบ้านไป ความทรงจำชัดเจนที่สุดของพอลลีน คือ ตอนพ่อช่วยเธอพายปอดเธอตอนจมน้ำ เพราะไม่มีไลฟ์การ์ดอยู่ และส่งผลคือพอลลีนอาจติดเริมจากพ่อ ในขณะที่แม่ได้แต่ห้ามพ่อ แต่ไม่ได้ตามคนมาช่วยแต่อย่างใด
แม้ว่าจะมีตอนที่พ่อพยายามนิดหน่อยให้พอลลีนพูดความในใจก่อนจะเกิดหายนะในตอนท้ายๆ แต่ส่วนใหญ่พ่อก็เป็นผู้ตามและตอกย้ำว่าพอลลีนเป็นแค่วัยรุ่นดีแต่ฟุ้งซ่านไปวันๆ หลายๆฉากที่แม่เหมารวมการตัดสินใจของตัวเอง ว่ามาจากตัวแม่และพ่อ หรือฉากที่โดนเมียด่าตอนเปิดของหนัง หรือเวลาที่พอลลีนแผลงฤทธิ์ท้ายสุดผู้ตามอย่างพ่อก็มีแค่หน้าที่เก็บกวาดอารมณ์ของแม่และลูกเท่านั้นเอง นั้นยิ่งทำให้พอลลีนไม่มีใครเป็นที่พึ่งจริงๆ
ส่วนความสัมพันธ์กับบุคลภายนอก ติดลบมากๆ
ทั้งสองสาวในชั้นเรียน ที่ทำให้พอลลีนเอาชนะด้วยการขอมีเซกส์กับแฟนของหนึ่งในสองสาว อีกนัยหนึ่งคืออยากพิสูจน์ และอยากเอาชนะ ในที่สุดก็ทำได้ ซึ่งก็แปลกดีทำไมเด็กผู้ชายคนนั้นตัดสินใจมามีอะไรกับพอลลีนทั้งๆที่รู้ว่าเฮี้ยนขนาดไหน และโดนดีจนได้ สิ่งที่ฮ่าคือ สะกดคำว่า *unt ไม่เป็น จะเอาตัวซีหรือเคดี เสียดสีกันชัดๆ และตอนที่พอลลีนไปเอาคืนกับพวกหล่อนจนเลือดสาดส่งผลให้น่าจะโดนไล่ออก ทำให้ผู้ชมก็สะใจเหมือนกันที่โดนเอาคืน ถ้าเป็นเรื่องอื่น อาจจะเป็นพอลลีนกลายร่างสวย เข้ามหาลัยชั้นนำ แต่เรื่องนี้ไม่ใช่ เลือดสาดกระจายแทน
ส่วนครูทั้งสาม ก็เป็นตัวแทนของผู้ใหญ่ที่มาเจอเด็กเพี้ยน เป็นใครคงทนไม่ได้ โดยเฉพาะฉากที่ครูใหญ่บอกพอลลีนต้องรับผิดชอบสิ่งที่กระทำไป แม้ว่าพอลลีนจะทำเกินกว่าเหตุ แต่ครูใหญ่ไม่แม้แต่จะซักไซ้ไล่เรียงว่าจะเกิดอะไรขึ้น เป็นธรรมดาถ้าเราได้อยู่ในฝั่งผิดทุกคนจะตีตราว่า ผิด ไม่ต้องพูดต่อ และพอลลีนก็ไม่สน เธอเดินออกไปอย่างผู้ชนะตามความคิดของเธอจริงๆ
และบาทหลวงวิลเลี่ยมส์ ผู้ซวยที่ต้องมาฟังพอลลีนเล่าถึงจินตนาการอันวิปริต เพราะเธอรู้ว่าถึงอย่างไรบาทหลวงก็ไม่โต้ตอบ และไม่ตอบโต้ บาทหลวงที่คล้ายๆเป็นตัวแทนของแม่ ตัวแทนความเชื่อของแม่ การทำให้บาทหลวงผงะ เบื่อนหน้าหนี นั้นเหมือนกับการเอาชนะแม่ได้อย่างกลายๆเช่นกัน
ทั้งสองสาวในชั้นเรียน ที่ทำให้พอลลีนเอาชนะด้วยการขอมีเซกส์กับแฟนของหนึ่งในสองสาว อีกนัยหนึ่งคืออยากพิสูจน์ และอยากเอาชนะ ในที่สุดก็ทำได้ ซึ่งก็แปลกดีทำไมเด็กผู้ชายคนนั้นตัดสินใจมามีอะไรกับพอลลีนทั้งๆที่รู้ว่าเฮี้ยนขนาดไหน และโดนดีจนได้ สิ่งที่ฮ่าคือ สะกดคำว่า *unt ไม่เป็น จะเอาตัวซีหรือเคดี เสียดสีกันชัดๆ และตอนที่พอลลีนไปเอาคืนกับพวกหล่อนจนเลือดสาดส่งผลให้น่าจะโดนไล่ออก ทำให้ผู้ชมก็สะใจเหมือนกันที่โดนเอาคืน ถ้าเป็นเรื่องอื่น อาจจะเป็นพอลลีนกลายร่างสวย เข้ามหาลัยชั้นนำ แต่เรื่องนี้ไม่ใช่ เลือดสาดกระจายแทน
ส่วนครูทั้งสาม ก็เป็นตัวแทนของผู้ใหญ่ที่มาเจอเด็กเพี้ยน เป็นใครคงทนไม่ได้ โดยเฉพาะฉากที่ครูใหญ่บอกพอลลีนต้องรับผิดชอบสิ่งที่กระทำไป แม้ว่าพอลลีนจะทำเกินกว่าเหตุ แต่ครูใหญ่ไม่แม้แต่จะซักไซ้ไล่เรียงว่าจะเกิดอะไรขึ้น เป็นธรรมดาถ้าเราได้อยู่ในฝั่งผิดทุกคนจะตีตราว่า ผิด ไม่ต้องพูดต่อ และพอลลีนก็ไม่สน เธอเดินออกไปอย่างผู้ชนะตามความคิดของเธอจริงๆ
และบาทหลวงวิลเลี่ยมส์ ผู้ซวยที่ต้องมาฟังพอลลีนเล่าถึงจินตนาการอันวิปริต เพราะเธอรู้ว่าถึงอย่างไรบาทหลวงก็ไม่โต้ตอบ และไม่ตอบโต้ บาทหลวงที่คล้ายๆเป็นตัวแทนของแม่ ตัวแทนความเชื่อของแม่ การทำให้บาทหลวงผงะ เบื่อนหน้าหนี นั้นเหมือนกับการเอาชนะแม่ได้อย่างกลายๆเช่นกัน
ส่วนแม่
แม่ของพอลลีนก็เคยถูกแม่ตัวเองทำร้ายจิตใจด้วยคำพูดมาก่อน และในหนังจะมีประเด็นนี้ที่ตัวแม่เปิดอกคุยกับสามีว่า ตัวเองกำลังจะเป็นแบบแม่ที่เคยเกลียดงั้นหรือเปล่า (จะเห็นว่าฉากนี้คนดูจะรู้ว่าสามีก็ตามให้กำลังใจ และทำไมเจอเมียแบบนี้ถึงไม่หย่า แม้จะโดนจิกด่าว่า ช่างเป็นสามีศรีทนได้มากๆ) จะเห็นได้ว่าตัวเธอเองก็รู้ว่าสิ่งที่พยายามทำกับพอลลีนมาตลอดนั้นไม่ถูกต้อง และพยายามเข้าใจลูก และเปลี่ยนตัวเอง(แต่ไม่ได้ทำ) จะเห็นตั้งแต่ต้นจนเกือบจบว่า แม่แต่งตัวดี มีสังคมดี เข้าโบสถ์ทุกวันอาทิตย์ พยายามสร้างให้ครอบคัวเป็นแบบที่ตัวเองอยากได้ เมื่อไม่สามารถปั้นพอลลีนให้ดังที่ต้องการ ก็เลยปั้นลูกสาวคนสุดท้องแทนที่และใส่ใจในทุกอย่าง จนกระทั่งปล่อยพอลลีนไว้จนเกิดปัญหา และเมื่อปัญหาทางสุขภาพของเกรซสำคัญมากกว่า การไปหาจิตแพทย์อย่างจริงจังของพอลลีนจึงเป็นเรื่องไร้สาระ และเหมือนเป็นการดูถูกการเลี้ยงดูลูกของตัวเองมาก เพราะความมั่นใจของแม่ก็เต็มเปี่ยม แต่เมื่อลูกสาวสุดเฮี้ยน ฉีก แหก หน้าเธอในที่สาธารณะหลายครั้ง เช่น ตอนที่จู่ๆเธอมาที่โรงเรียนและมาเจอเหมือนครูธุรการ (Marlee Matlin ลืมบอกไปว่าตัวจริงเธอหูหนวก) จะเห็นว่าฉากนี้Phyllis พยายามที่ปฏิบัติต่อคนไม่เหมือนเธอตามที่คิดว่ามันน่าจะเป็น โดยการพูดช้าๆทั้งที่ไม่จำเป็นขนาดนั้น และถึงขนาดจุ้นจ้านกับลูกสาวในโรงเรียนจนทำให้โดนลูกด่าว่า ฟักแฟงแตงโม ไป โดนแหกหน้าเต็มๆ
เมื่อพฤติกรรมของลูกสาวเลวร้ายทั้งจากที่บาทหลวงบอก ครูบอก และลูกบอกหลายครั้ง ทั้งที่จริงเป็นมานานแล้ว ท้ายที่สุดก็ได้นัดจิตแพทย์ตัวเป็นๆ ถึงแม้จะดูเหมือนความพ่ายแพ้ ต่อการเลี้ยงดูลูกที่อยากจะเหวี่ยงทิ้งให้ไกลๆบ้าน ในที่สุดก็เห็นเธอทำสิ่งที่ควรจะทำมานานแล้วเสียที
อาจจะดูใจร้ายถ้าจะหาว่าPhyllis เป็นแม่ไม่ดี เพียงแค่เธอเป็นแค่คนธรรมดาได้รับผลจากการที่แม่ปั้นมาบิดๆเบี้ยวๆ เธอหวังให้ครอบครัวเป็นไปตามที่หวัง โดยลืมไปว่าการบีบทุกอย่างให้เป็นตามใจนั้นไม่ใช่เรื่องที่ดี และการจะตัดลูกสาวอย่างพอลลี่ ออกจากครอบครัวก็เป็นไปไม่ได้ เธออาจจะมีความรักเหลืออยู่บ้างสำหรับพอลลี่ สังเกตได้ว่ายังไม่ได้ไล่ออกจากบ้าน หรือโชคดีเท่าไรแล้วที่ไม่หยิบมีดมาจ้วงฆ่า
แม้ท้ายที่สุดเธอจะรู้ตัวเองทำไม่ดีกับลูกสาวสุดเพี้ยน และยังไม่ได้เปลี่ยนตัวเอง จนต้องนั่งเสียใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น และสติแตกกับตอนท้ายของเรื่อง Phyllisก็เป็นสิ่งสะท้อนนิสัยของพ่อแม่ หรือ ผู้นำในบ้านได้ยิน เชื่อเลยว่าหลายคนคงมีประสบการณ์ใกล้เคียงอย่างนี้แน่ๆ ซึ่งเมื่อพอเข้าใจว่าพ่อแม่หลายคนเป็นแบบนี้เพราะ แม้จะยากที่จะยกโทษให้กับเรื่องที่ผ่านๆ แต่อย่างน้อยแค่จากในหนัง เราก็ได้นั่งคิดว่าสิ่งที่Phyllis ทำถูกต้องหรือไม่ แล้วสิ่งที่ พอลลีนทำนั้นถูกต้องแล้วหรือไม่ จริงๆอาจไม่ใช่เรื่องถูกต้องหรือไม่ แต่อาจเป็นเรื่องที่น่าจะทำกับคนเป็นลูกหรือเป็นแม่ไหม
แม่ของพอลลีนก็เคยถูกแม่ตัวเองทำร้ายจิตใจด้วยคำพูดมาก่อน และในหนังจะมีประเด็นนี้ที่ตัวแม่เปิดอกคุยกับสามีว่า ตัวเองกำลังจะเป็นแบบแม่ที่เคยเกลียดงั้นหรือเปล่า (จะเห็นว่าฉากนี้คนดูจะรู้ว่าสามีก็ตามให้กำลังใจ และทำไมเจอเมียแบบนี้ถึงไม่หย่า แม้จะโดนจิกด่าว่า ช่างเป็นสามีศรีทนได้มากๆ) จะเห็นได้ว่าตัวเธอเองก็รู้ว่าสิ่งที่พยายามทำกับพอลลีนมาตลอดนั้นไม่ถูกต้อง และพยายามเข้าใจลูก และเปลี่ยนตัวเอง(แต่ไม่ได้ทำ) จะเห็นตั้งแต่ต้นจนเกือบจบว่า แม่แต่งตัวดี มีสังคมดี เข้าโบสถ์ทุกวันอาทิตย์ พยายามสร้างให้ครอบคัวเป็นแบบที่ตัวเองอยากได้ เมื่อไม่สามารถปั้นพอลลีนให้ดังที่ต้องการ ก็เลยปั้นลูกสาวคนสุดท้องแทนที่และใส่ใจในทุกอย่าง จนกระทั่งปล่อยพอลลีนไว้จนเกิดปัญหา และเมื่อปัญหาทางสุขภาพของเกรซสำคัญมากกว่า การไปหาจิตแพทย์อย่างจริงจังของพอลลีนจึงเป็นเรื่องไร้สาระ และเหมือนเป็นการดูถูกการเลี้ยงดูลูกของตัวเองมาก เพราะความมั่นใจของแม่ก็เต็มเปี่ยม แต่เมื่อลูกสาวสุดเฮี้ยน ฉีก แหก หน้าเธอในที่สาธารณะหลายครั้ง เช่น ตอนที่จู่ๆเธอมาที่โรงเรียนและมาเจอเหมือนครูธุรการ (Marlee Matlin ลืมบอกไปว่าตัวจริงเธอหูหนวก) จะเห็นว่าฉากนี้Phyllis พยายามที่ปฏิบัติต่อคนไม่เหมือนเธอตามที่คิดว่ามันน่าจะเป็น โดยการพูดช้าๆทั้งที่ไม่จำเป็นขนาดนั้น และถึงขนาดจุ้นจ้านกับลูกสาวในโรงเรียนจนทำให้โดนลูกด่าว่า ฟักแฟงแตงโม ไป โดนแหกหน้าเต็มๆ
เมื่อพฤติกรรมของลูกสาวเลวร้ายทั้งจากที่บาทหลวงบอก ครูบอก และลูกบอกหลายครั้ง ทั้งที่จริงเป็นมานานแล้ว ท้ายที่สุดก็ได้นัดจิตแพทย์ตัวเป็นๆ ถึงแม้จะดูเหมือนความพ่ายแพ้ ต่อการเลี้ยงดูลูกที่อยากจะเหวี่ยงทิ้งให้ไกลๆบ้าน ในที่สุดก็เห็นเธอทำสิ่งที่ควรจะทำมานานแล้วเสียที
อาจจะดูใจร้ายถ้าจะหาว่าPhyllis เป็นแม่ไม่ดี เพียงแค่เธอเป็นแค่คนธรรมดาได้รับผลจากการที่แม่ปั้นมาบิดๆเบี้ยวๆ เธอหวังให้ครอบครัวเป็นไปตามที่หวัง โดยลืมไปว่าการบีบทุกอย่างให้เป็นตามใจนั้นไม่ใช่เรื่องที่ดี และการจะตัดลูกสาวอย่างพอลลี่ ออกจากครอบครัวก็เป็นไปไม่ได้ เธออาจจะมีความรักเหลืออยู่บ้างสำหรับพอลลี่ สังเกตได้ว่ายังไม่ได้ไล่ออกจากบ้าน หรือโชคดีเท่าไรแล้วที่ไม่หยิบมีดมาจ้วงฆ่า
แม้ท้ายที่สุดเธอจะรู้ตัวเองทำไม่ดีกับลูกสาวสุดเพี้ยน และยังไม่ได้เปลี่ยนตัวเอง จนต้องนั่งเสียใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น และสติแตกกับตอนท้ายของเรื่อง Phyllisก็เป็นสิ่งสะท้อนนิสัยของพ่อแม่ หรือ ผู้นำในบ้านได้ยิน เชื่อเลยว่าหลายคนคงมีประสบการณ์ใกล้เคียงอย่างนี้แน่ๆ ซึ่งเมื่อพอเข้าใจว่าพ่อแม่หลายคนเป็นแบบนี้เพราะ แม้จะยากที่จะยกโทษให้กับเรื่องที่ผ่านๆ แต่อย่างน้อยแค่จากในหนัง เราก็ได้นั่งคิดว่าสิ่งที่Phyllis ทำถูกต้องหรือไม่ แล้วสิ่งที่ พอลลีนทำนั้นถูกต้องแล้วหรือไม่ จริงๆอาจไม่ใช่เรื่องถูกต้องหรือไม่ แต่อาจเป็นเรื่องที่น่าจะทำกับคนเป็นลูกหรือเป็นแม่ไหม
ฉากสุดท้าย
พอลลีนก็ได้ช่วยน้องตามที่เธอฝัน คิดว่าความต้องการของเธอจริงๆคือการช่วยน้องด้วยตัวเธอเอง ไม่อยากทิ้งน้องให้ไปอยู่น้ำมือคนอื่น แต่ด้วยความที่เธอไม่ค่อยได้รับความรักการบอกไปว่าเป็นศัลยแพทย์นั้นจะเป็นการป้องกันตัวเธอทางอ้อม ไม่ให้ใครเข้าถึงความรู้สึกจริงๆ(เห็นไหมพอลลีนก็น่ารัก) จริงอาจเป็นความอินโนเซนต์แกมสติแตกที่ทำแบบนั้น ใครก็รู้ว่าไม่ต่างกับการฆ่าคนดีๆนี่เอง และตอนที่แม่มาถึงบ้านและพบสามีตัวเองถูกมัด สิ่งแรกที่ตะโกนหากลับเป็นเกรซ ไม่ได้ห่วงสามี หรือ แม้กระทั่ง พอลลีน น่าเศร้ามาก ที่ในใจของPhyllisมีแต่เกรซ ไม่แม้แต่จะตะโกนหาว่า ลูกอยู่ไหน พอลลีนอยู่ไหน และเมื่อมาเห็นว่าเกิดอะไรขึ้น ก็สติแตกตาม พอลลีนได้ทำสิ่งที่เธอมาสองอย่าง อย่างแรก คือ ช่วยน้อง และ อย่างที่สอง แม่ยอมรับ และการได้รับความรักจากแม่ ในขณะที่แม่กรีดร้องด้วยความคลุ้มคลั่ง ร้องไห้กับความฝันที่พังทลายรอบที่สาม หลังจาก ลูกสาวโดนไล่ออก หมอบอกว่าเกรซอาการแย่ และสิ่งที่พอลลีนทำกับเกรซ ลูกที่เธอคาดหวังมากที่สุด ส่วนพอลลีนจริงๆแล้วแค่การที่แม่กอดและให้ความรักเธอ แม่ยอมรับเธอ ที่ไม่ได้เป็นไปตามอย่างที่แม่ต้องการ เธอก็คงไม่ถลำลึกขนาดนี้
น้ำตาตอนจบของพอลลีนต่างจากPhyllisอย่างมากนัก
ส่วนคนดูก็อึ้งรับประทานไปแต่พองาม
ตอนสุดท้ายก็อย่างที่บอกสะท้อน สะเทือน สะท้าน ใจอย่างบอกไม่ถูก
ดูแล้วรู้สึกอย่างเดียวกันหรือเปล่า แวะมาบอกกันด้วยนะ
พอลลีนก็ได้ช่วยน้องตามที่เธอฝัน คิดว่าความต้องการของเธอจริงๆคือการช่วยน้องด้วยตัวเธอเอง ไม่อยากทิ้งน้องให้ไปอยู่น้ำมือคนอื่น แต่ด้วยความที่เธอไม่ค่อยได้รับความรักการบอกไปว่าเป็นศัลยแพทย์นั้นจะเป็นการป้องกันตัวเธอทางอ้อม ไม่ให้ใครเข้าถึงความรู้สึกจริงๆ(เห็นไหมพอลลีนก็น่ารัก) จริงอาจเป็นความอินโนเซนต์แกมสติแตกที่ทำแบบนั้น ใครก็รู้ว่าไม่ต่างกับการฆ่าคนดีๆนี่เอง และตอนที่แม่มาถึงบ้านและพบสามีตัวเองถูกมัด สิ่งแรกที่ตะโกนหากลับเป็นเกรซ ไม่ได้ห่วงสามี หรือ แม้กระทั่ง พอลลีน น่าเศร้ามาก ที่ในใจของPhyllisมีแต่เกรซ ไม่แม้แต่จะตะโกนหาว่า ลูกอยู่ไหน พอลลีนอยู่ไหน และเมื่อมาเห็นว่าเกิดอะไรขึ้น ก็สติแตกตาม พอลลีนได้ทำสิ่งที่เธอมาสองอย่าง อย่างแรก คือ ช่วยน้อง และ อย่างที่สอง แม่ยอมรับ และการได้รับความรักจากแม่ ในขณะที่แม่กรีดร้องด้วยความคลุ้มคลั่ง ร้องไห้กับความฝันที่พังทลายรอบที่สาม หลังจาก ลูกสาวโดนไล่ออก หมอบอกว่าเกรซอาการแย่ และสิ่งที่พอลลีนทำกับเกรซ ลูกที่เธอคาดหวังมากที่สุด ส่วนพอลลีนจริงๆแล้วแค่การที่แม่กอดและให้ความรักเธอ แม่ยอมรับเธอ ที่ไม่ได้เป็นไปตามอย่างที่แม่ต้องการ เธอก็คงไม่ถลำลึกขนาดนี้
น้ำตาตอนจบของพอลลีนต่างจากPhyllisอย่างมากนัก
ส่วนคนดูก็อึ้งรับประทานไปแต่พองาม
ตอนสุดท้ายก็อย่างที่บอกสะท้อน สะเทือน สะท้าน ใจอย่างบอกไม่ถูก
ดูแล้วรู้สึกอย่างเดียวกันหรือเปล่า แวะมาบอกกันด้วยนะ
โอ้ววว ต้องไปหาเรื่องนี้มาดูซะแล้ว !!
อยากดูมาก ...
ดูแล้วเข้าใจบ้างไม่เข้าใจบ้างแต่พออ่านกระทู้นี้ก็กระจ่างเลยคับ แหะ ๆ ตอนจบรอดจริง ๆ ใช่ไหม ???
รอดูๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
@robin ถ้าน้องสาว ดูจากสภาพเลอะเทอะขนาดนั้น ไม่แล้ว
Function Used time : 0:00:00:00.017