ผีเจ้าสีเกด . . .

เอ๊ะ หรือเจ๊เกวน หลุดมาจาก 5 แพร่ง ?

เด็ก เด็ก ข้าอยากินเด็ก!!!!

ข้างบนนี่ตะกละแฮะ

น้ำหนึ่ง แต่งเป็นผีพ่อครัวเข้าเฝือก?

เห็นในกระทู้ก่อนบอกว่าอยู่กันแถวๆลิโด้
ผมเรียนเสร็จสี่โมงไปเดินรอบๆชั้นสองลิโด้ไม่ยักเจอใครเลยแฮะ...

คุงเป้ใหญ่ เราอยู่ร้านคัพบี กันจ้า

ป้าเกวนนำทีมมาก่อนเลยยยยยยยยยยยย ว้ากๆๆ ใครหลอกคนสวยมาคระ ทำไมไม่มีใครห้ามป้าเลยยยย

งานนี้ป้าลงทุนแลงการกว่าเพื่อน ปรากฏว่าเซเลบมากกกกกกกกกกก คนลั่นชัตเตอร์กันมือเป้นระวิงทีเดียว เป็นหน้าเป็นตาแก่คลับมากกกกกก

โดยเฉพาะปากป้า เป็นที่น่าสงสัยแก่ทุกคนมากว่าเอาอะไรแปะ

ประเสริฐๆๆๆๆๆ สุดๆ

เอากันเข้าปายยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

ช่วยป้าหน่อยลูก ป้าจะเป็นลม รถไฟฟ้าคนเยอะโพดดดดดดดดดดดดดดดดดด

อัญเชิญลุงเครากลับเชียงใหม่ค่ะ เดี๋ยว เด็กๆไม่มีอะไรชมช่วงปีใหม่นี้นะคะ

หนมกลัววววววววววววววววววว แงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ยัยเปร เธอแด๋แด๊ะ มากกกกกกกก

เสื่อมอย่างเป็นสากล = ="

หนึ่งหิวววว หนึ่งอยากกินไก่ !!!!

สาเหตุที่หนึ่งหิววววว = =" ทุ่มสุดตัวซะชาวบ้านร้านตลาดอับอายยยย

สวยบ้าง หล่อบ้างงงง จะถ่ายคู่กันเพื่อ ...T___T

เอ่อ ซื้อสิ

ยิ้มหวานนนนนน แฉ่งงงง!!

เขินว่ะ 555555555555555+

รวมหมู่ๆๆๆๆๆ

แม่จ๋า!!! ช่วยหนมด้วยยยยยยยยยย ฮือๆๆ

แวะมาดูรูป แต่ละคนน่ากัวอ่า TT

โอ๊ยโคดฮา ไม่ไหวแล้ว ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ

แพนด้าน่ารักดีนะ

#15
อันนี้ไม่ไหวแล้ว..

แต่ละคน น่ากลัวอ่ะ....


ป.ล. เป้ทำไมไม่โทรเข้าเบอร์ใครซักคนอ่ะ

ลืมชาร์จโทรศัพท์ แบตหมดอนาถ...orz

เหนื่อยมั่กมาย เมื่อวานอัพรูปเสร็จ หลับเป็นตายเรย
ไมเกรนรับประทานอีกตะหาก ใกล้จากลายเป็นซอมบี้จิงๆแระ
สังขาร สังขาร....

โหย น่ารักกันทุกคนเลยค่ะ
ถ้าป้าอยู่แถวนั้นด้วยป้าคงแต่งเป็น Zombie Kawaii!!
ในชุด เมทแม่บ้านสุดเซ็กซี่
กระโปรงสั้นสีดำ ระบายด้วยลูกไม้สีขาว
พร้อมเทียร่าเล็กๆ บนศรีษะ
(ให้ตายเถอะ!นี่ชั้นจะแต่งเป็น Zombie หรือนางเอกหนัง AV กันแน่ยะ!~ ใครบอกชั้นทีเถอะ!)

เพื่อนๆครับ
ตอนนี้เฟซบุ๊คของเบด เอารูปงานลงแล้วเน้อ

ตามไปดูที่นี้เลย

http://www.facebook.com/photo.php?pid=2619095&op=1&view=all&subj=100000156284289&id=536997279#/album.php?page=3&aid=114089&id=536997279

555555555+

ทำปายยยยยยยยยยด๊ายยยยยยยยยยยยยยยย

หนมปังเทอลงแต่รูปคนอื่นะ ของเทอ ไมไม่ลงย่ะ

ชอบรูปเน้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก


น่ากลัววววววววววววววววววววววววววววววว

แค๊ปปปปปป กลัวแร้วววววววววววววววววว

ชอบคู่นี้ด้วยยยยยย

อิอิ

เนสเปร เชอะ !!!!!

..

หนมถ้าแต่งอย่างหนมต้องรออืดซักกี่วันอะเหมือนมาก อิๆ

ป้าเกวนดูเป็นซอมบี้สาวออฟฟิศสุดๆ ใ่คอนเทคเลนส์ด้วยหรอ แบบนี้อยากได้อะ ซื้อที่ไหนๆๆๆ

พี่นุชดูเหมือนcorpse brideมากๆๆรูปที่ถ่ายกับป้าเกวนอะ

ลุงเคราดูเหมือนแพนด้ามาก

หนึ่งแต่งเหมือนจะไปเปิดร้านแบบป้าใหม่เลย

แต่งตัวกันแจ่มๆทั้นั้นนนนนนนน

แถมๆๆๆ

12

เสียดายจังไม่ได้อยูในเหตุการณ์ T^T

#41 ลุงจาแอ๊บไปถึงไหนเนี่ย
จะน่ารักเกินไปแร๊วนะ!!!

เจ๋ง อะ

เริ่ดมาก .... เหมือนอย่างแรงอ่ะ เพื่อนชั้น นึกถึงมิติมืดขึ้นมาทันใด

แพนด้า

มาเขียนรีแคปนิดๆหน่อยๆ ตอนตลาดวาย และรูปจากกล้องตัวเอง
ลงในนี้แหละ เพราะรูปไม่เยอะ เนื่องจากคติการทำงานของเราคือ เอากล้องไป แต่ไม่ได้ถ่าย

คืนก่อนวันงานก็นั่งคุยกับซ้อเกวนเรื่องคอสตูมกันว่า จะแต่งอะไรดี
เราบอกไปว่าจะทำเป็นแบบซามุไรเคียว เอาผ้าพันแผลมาพันช่วงตัว แล้วหาเสื้อคลุมใส่ทับ ด้วยการตัดแขนเสื้อมาเย็บกับเสื้อคลุมว่ายน้ำ ช่างไม่ประมาณความสามารถตัวเองเลยยจริงๆ ตอนมัธยมวิชางานประดิษฐ์ก็ได้คะแนนต่ำเตี้ยเรี่ยดินมากกก หลังจากเย็บไปเนาไปเลาะไป ก็เขวี้ยงทิ้งไม่ทำแม่งแล้วววว สุดท้ายก้ได้ผ้าขี้ริ้วเก๋ๆไว้ถูบ้านมาหนึ่งผืน
ส่วนซ้อบอกว่าขอเดาะชุดสาวออฟฟิสนี้แหละ แต่จะแต่งเอฟเฟกต์จากบ้านไปเอง โดยทำเนื้อเทียมจากเจลาติน+รองพื้น... เจลาตินที่ทำเยลลี่ทำขนมนี้แหละ เราก็นึกได้ เออใช่ๆๆๆ มันทำได้นะ แล้วมันสะดวกใจเวลาแปะตามผิวหนังกว่าการใช้ลาเท็กซ์ด้วย แหม! ไม่เสียชื่อเด็กคอสจริงๆ หัวครีเอท เมคอัพ เจิดสุดๆ

แล้ววันงานซ้อก็แปะเจลาตินมาเอง โดยแต่งให้ออกมาเหมือนอีสาวปากฉีก... งานนี้เธอต้องพกผ้าคลุมปากออกจากบ้าน ไม่งั้นคนคงแตกตื่นกันใหญ่... มาถึงก็แต่งเมคอัพเติมเลือด ทำแผลให้สมจริงหน่อย ผลออกมาแล้วสยองถากจริงๆ ยิ่งประกอบเข้ากับคอนแทคเลนส์ตาผีคู่ละ 600 นั้น ยิ่งน่าขนลุกมากๆ
ตอนนั้นคนอื่นๆก็รีบแต่งหน้ากันใหญ่ เพราะกลัวว่า 17.30 ทัพซอมบี้ที่สยามจะเคลื่อนกันไปก่อน แล้วมิวายอีผี 6 ตัวนี้จะกลายเป็นเอกเทศถูกทิ้ง ต้องเดินหน้าเน่าไร้พรรคพวกอยู่กลางสยามให้น่าอนาถวิญญา
โดยช่างเมคอัพของคลับสยอง คือคุณไก่ อันเป็นความมั่นโก๊ะของข้าพเจ้า เพราะเกิดความผิดพลาดระหว่างสื่อสารกับตาลุงเคราตอนคุยโทรศัพท์ จริงๆพี่เค้าชื่อ ตาล เป็นนักดนตรีอยู่ รูด66 ด้วยความที่เป็นคนใฝ่รู้ใฝ่สวย เลยไปร่ำเรียนศิลปาศาสตร์ด้านการตกแต่งพระพักตร์ภายนอก จากสถาบันMTI มา ด้วยความที่ดวงซวยรู้จักกับลุงเครา เลยถูกตาลุงเชิญให้มาแสดงสดกับสถาปัตยกรรมขวัญผวาของใบหน้าพวกเราชาวหนังโหด
ทั้งพี่นุชที่เป็นซอมบี้อีหนูของป๋า ที่เหมือนพึ่งแงะมาจากริมถนนเพชรบุรีตัดใหม่ ลุงเคราที่จริงๆไม่แต่งหน้าอาจดูน่ากลัวกว่า เพราะพอoutputออกมาแล้ว นิมันสัตว์คู่บ้านคู่เมืองประเทศไทยจริงๆ แล้วดูถ้าผอ.สวนสัตว์เชียงใหม่จะสั่งให้อดใบไผ่ เพราะออกมาแก้มตอบๆ ซูบๆ กระดูกขากรรไกรโผล่ออกมาเป็นชะวากผา ผิดกับพี่อ๊อฟที่แต่งในโทนเดียวกับลุงเคราแต่ออกมาดูแบ๊วๆ บ๊องๆ ละเลงจนผิวหน้าหายใจไม่ออกก็ยังออกมาดูไปทางน่ารัก ผิดกับ....ลุงคนข้างบน
หนมปังที่หลายคนบ่นว่าพิกเซลใบหน้าเธอเปลืองเครื่องสำอางมากๆๆๆ ในขณะที่คนอื่นโม่หน้ากันเป็นหนูตกถังแป้งท้าวยายม่อม ขาว หน้าเทา ซีดเผือก แต่หนมขอมากับสีโทนร้อน เห็นแล้วร้อนมากอยากสาดน้ำมนต์ใส่ ทั้งแดง ม่วง ชมพู่ ประหนึ่งเส้นเลือดฝอยบนหน้าพร้อมใจกันแตกละลายรวมกัน ออกมาช้ำเลือดช้ำหนองปูดๆบวมๆ ประหนึ่งถูกชำเราที่โรงฆ่าสัตว์ โดยรวมไม่ใช่ซอมบี้ แต่ดูแล้วน่ากลัวมาก... ส่วนข้าพเจ้าแต่งหน้าซีดแล้วโป๊ะอายชะโดสีแดงเมส์หมาเข้าไปใต้ตาประหนึ่งถูกดุ้นข้าวหลามกระทุ้ง อาภรณ์สวมใส่ห่านคู่ตายทั้งตัวเอาผ้ากันเปื้อนมาปิด ออกมาเป็นซอมบี้เด็กเสิร์ฟข้าวต้มนายฮ้อยริมฟุตบาท ตอนนั้นก็คิดในใจว่าเออ จะแต่งแบบง่ายๆนี้แหละ ไม่หวือหวามาก เพราะกลัวว่าขืนเล่นละเลงมากๆ จะเก้ออยู่คนเดียว เนื่องจากดูสภาพการประชาสัมพันธ์งานคงเป็นงานเล็กๆ คนที่มาร่วมงานคงมีเท่าหยิบมือ แล้วก็คงแต่งแบบตันๆ คือกรีดเสื้อผ้าเก่าๆ ราดเลือด บลิ๊กตาดำ จบ...คงได้แค่นั้นแหละ

ผลปรากฏว่าที่คิดมาทั้งหมดนั้น... ผิด....

อืมม

จำใจทำนะลุง ฮือๆๆๆๆๆๆ

เพราะชานชาลาสถานีรถไฟฟ้าสยาม คลาคล่ำไปด้วยซอมบี้ผีห่าในรูปแบบนรกพิลั่นกันอย่างไม่แคร์โลกันต์ปะทุ ประหนึ่งยมบาลเทกระจาดลงบนโลกมนุษย์ เราจึงได้เห็นซอมบี้บ้า เพี้ยน เฮี้ยน แหก กันมากมาย

ทั้งกลุ่มซอมบี้เด็กแว๊นซ์หัวเกรียนเสื้อผ้าขาดวิ่นราวกับไปลุยดงสลัดไดมา ซอมบี้วิปลาสรับเชิญจากโรงพยาบาลสมเด็จเจ้าพระยา มาถึงก็ลงไปกรี๊ดกับพื้นแล้วพร้อมตุ๊กตาหมี โหยหวนไปมาอย่างเสียสติ ซอมบี้นายวณิพก ตัดบ๊อบเท เดินเป่าแคน! ซอมบี้คู่รักที่ร่างกายไหม้เปื่อยกันคนละซีก โรแมนติกมากกกก ซอมบี้มิสยูนิเวิร์สประจำหลังคาแดง มัดกระโจมอกผ้าถุง ออกมาโบกมือบายบายหาเหยื่อมาถ่ายรูปด้วย ซอมบี้นางโชว์อัลคาซ่า กับผมบ๊อบหน้าม้าสีหญ้าคาตากแห้ง จิกชุดมินิเดรสสายสปาเก๊ตตี้สีเดียวกับหัว เดินสวยลากดุ้นโชว์สารร่างเสื่อมๆล่อลวงหนุ่มมาๆเขมือบเนื้อสด ซอมบี้อัครสาวกป๋าไมเคิล ที่เล่นคอสชุดไมเคิลออกมาเดินปวดม้ามทั้งงาน นิยังไม่รวมกับตัวอื่นๆที่เมคอัพกันราวกับโดนตบมาสิบตลาด ทั้งปูดทั้งบวมยังกะเลือดคั่งอยู่ข้างใน บ้างประโคมแป้งงิ้วจากประตูน้ำเข้าไปจนหน้าวอกเป็นผีดิบอิมพอร์ตจากโรมาเนีย

ใครสิ้นคิดบ้างก็สาดเลือดโชกเข้าไปให้เหมือนทลายซุ้มกาชาดมา เพราะงานนี้เลือดไม่หมด เราไม่หยุด แต่ละคนก็ใจดีมีอาสา ทำเลือดเทียมมาสาดปันกันให้นองเคลอะไปทั้งงาน เรียกว่าอารีกันเป็นลิ่มจริงๆ... ทางทีมของเราก็ได้ลุงเคราต้มมาให้สองขวด รสชาติการทำเลือดขอบอกว่าสอบผ่าน อมได้ไม่แสลงลิ้น แถมสีสวยน่าเลียอีกต่างหาก งานนี้ลุงเป็นปลื้มเพราะมีซอมบี้สาวหลายคนมาขอเลือดจากลุง

“ลุงขา ราดตรงหัวหนูเลยนะค่ะ” เสียงซอมบี้วัยกำดีดบอก ลุงเคราที่กำเดากำลังจะไหลย้อย ขณะปลุกเสกเลือดใส่หัวพวกเธอ

แต่ถึงงานนี้ถึงฝรั่งจะจัด แต่ยังไงมันก็เป็นงานที่แสดงอัตลักษณ์แบบไทยแท้มากๆ นั้นคือความรักสนุก และฉลองเฮฮากันได้ทุกโอกาสแบบไม่สนใจรูปแบบ เพราะงานซอมบี้ แต่จู่ๆก็ข้ามพันธุ์มีผีตาโขนมาร่วมงาน ที่ฮาสุดคือมีกันดั้มลังกระดาษซาเล้งมาเดินสะเปะสะปะด้วย จากที่คิดว่าคงเห็นแค่จากงานคอสเพลย์ ก็ไม่อยากจะเชื่อว่าจะมาเจอที่งานนี้.... แต่ก็พุดไปงั้นแหละ อย่าลืมว่าคนเขียนเองก็เป็นคนไทย ไม่ใช่เวียดกง ฉะนั้นคนเขียนก็รักความสนุกสนาน ดังนั้นฮาว่ะ ชอบๆๆๆๆๆๆ ป่วงกันได้ใจจริงๆ

ระหว่างที่รอรวมพล หลายคนก็เริ่มทักทายกัน แน่นอนว่างานนี้กล้องรัวใส่ไม่ยั้ง ขายดีสุดในทีมคงหนีไม่พ้นสาวปากแถก แดกจนอ้า เจ๊เกวน ที่หนุ่มๆหลายคนคงอยากพร้อมใจพิสูจน์ความกว้างของปากเธอ นิถ้าเก็บตังค์ค่าถ่ายรูปเจ๊ คงเอาไปซื้อปลาร้าส่งกลับไปให้ป้าเมจิกินที่ตะเข็บชายแดนได้เป็นกิโล... สังเกตได้ว่าหนมจะยืนหน้าหลอนทำท่าไม่พอใจสุดฤทธิ์ที่ถูกเมิน... งานนี้คนก็สงสัยกันว่าทำไมหนมไม่สำแดงเดชเลย เพราะทุกคนหมายว่าอีจะต้องแรงสุด แต่วันนี้หนมสงบเสงี่ยม พูดน้อยมากๆๆๆ.... สมาชิกบอร์ดอีกคนที่โผล่มา แต่มาในฐานะตัวละครลับ คือเนสเปร วันนี้เธอมาในฐานะช่างภาพสาว รัวกล้องมือเป็นระริง แต่ที่แอบเห็นคือจะเน้นเจาะที่ซอมบี้ผู้ชายเป็นพิเศษ โดยเฉพาะซอมบี้หนุ่มฝรั่งที่หน้าราวกับถอดพิมพ์ออกมาจากวิคเตอร์ เรื่อง Corspe Bride



(ขอหน่อยนะน้อง)

555555555+

น้ำหนึ่งพี่ตาลายยยยยย

enter บ่อยๆ หน่อยก็ได้น๊าาาาาาาาาาาาาาาาาาา

ระหว่างที่ยืนรอนั้น เราก็ได้สังเกตว่าจริงๆแล้วงานนี้จัดกันในวงที่แคบมาก โดยตัวงานจริงๆ จัดโดยกลุ่มสมาชิกซอยสุขุมวิท 11 เราไม่ทราบจุดประสงค์แน่ชัด แต่พอมองในตารางงานมันสิ้นสุดที่ เบด ซัพเพอร์ ก็เลยพอจะมองเห็นนัยยะแฝงถึงการประชาสัมพันธ์ event ร้าน... โดยอาจจะมีเรื่องของการทำบุญบริจาคสิ่งของเป็นความปลอดภัยในการบอกกล่าวว่างานจัดอย่างมีสาระ ใช่ว่าสักแต่จะเอาสนุกอย่างเดียว.... ซึ่งถ้าเป็นแบบนั้นจริง เราก็คิดว่างานมันไม่ประสบความสำเร็จในแง่การประชาสัมพันธ์ซอย หรือผับนะ เพราะคนที่มาส่วนใหญ่ก็ม้า หรือคนในซอยทั้งนั้น (เห็นบางคนเดินเสร็จก็กลับเข้าร้านตัวเองไปเลยก็มี / บางคนก็ทำป้ายร้านตัวเองมาโปรโมต) เหมือนเป็นเทศกาลประจำชุมชนจัดเอง เล่นเอง เรายังงงอยู่เลยตอนมีคนมาถามว่า พวกน้องมาจากไหนเหรอ แล้วพอบอกว่ามาจากเวบหนังสยอง เค้าก็งงๆ เหมือนเค้าคาดหวังว่าคนที่มาคือกลุ่มธุรกิจบันเทิงราตรี หรือพวกนักท่องเที่ยวอย่างเดียว....
แต่ช่างมันคิดมากเยี่ยวเหนียว อ้าวนั้นไง รถไฟฟ้ามาแล้ว ตอนนั้นอีตาผู้จัดงาน ที่แต่งตัวเป็นซอมบี้ทหาร โป๊ะวิกผมสีหัวไชเทา ก็บอกเป็นภาษาต่างด้าวว่า “เราจะแบ่งกันไปคนละสองขบวนนะจ้ะ”….
ทันทีที่ประตูรถไฟฟ้าเปิด คนในตู้ก็ตกตะลึง แต่ไม่ใช่ว่าเจอ หล่อทะลุแป้ง อะไรหรอก แต่เป็นหลอนทะลุแป้งมากกว่า บางคนทำท่าจะสำรากมื้อกลางเย็นออกมาทางจมูก บางคนตกใจรีบมองหากล้อง เพราะนึกว่าเป็นรายการสาระแนโชว์ แต่ก็ไม่ทันที่จะได้คำตอบ หรือเสียงตอบรับเป็นคำพูด เพราะมันแสดงออกมาทางหน้าตาหมดแล้ว ทุกคนก็แบบฮาๆๆๆๆๆๆ ซ้อมใหญ่ฮาโลวีนกันรึจ้ะ.... ขบวนแห่ผีลืมหลุมห้อยโหนเป็นชะนีกังปากก็ร้อง “กรูจะแด๊กกกกสมองมึง” แล้วก็โห่วววววววฮากันไป ฮิ้วววว ยังความครื้นเครงไปทั้งขบวน.... ระหว่างนั้นที่สถานีเพลินจิต ก็มีสองหนุ่มสาวชะตาขาด ที่กำลังรอขึ้นรถไฟฟ้า ทันทีที่ประตูเปิด ทั้งสองก็ทำหน้าผงะ ขาแข็งก้าวไม่ออก ปากสั่นมุบมิบเหมือนกำลังนึกท่อนคาธาชินบัญชร “หรือเราจะสวดไบเบิ้ลดีจ้ะ ที่รัก ผีฝรั่งทั้งนั้นเลย อแร๊ยยย” สรุปสองหนุ่มสาวเลยตัดสินใจไม่ขึ้นรถไฟฟ้าเพราะช๊อกไปชั่วขณะซะงั้น....
ระหว่างที่รถไฟกำลังเคลื่อนต่อไป ลุงเคราก็ถาม “เออ เราลงที่นานาป่ะ” เจ๊สต๊าฟคนนึงก็รีบส่ายหน้า
“ป่าวนะเคอะ เราจะไปที่อ่อนนุชก่อน แล้วค่อยวกมานานาอีกที”
คุณพระ ทำไมกำหนดการมันดูเลื่อนลอยแบบนี้ เพราะทุกคนก็เข้าใจกันหมดว่าลงนานา นั้นไง พวกซอมบี้พากันตอกบัตรออกหมดแล้ว ว่าแล้วพวกเราก็รีบเดินตามออกไปท่ามกลางความงุนงง... และแล้วซอมบี้ทั้งหลายก็พากันมาหยุดยืนที่หน้าซอย11... หัวหน้าซอมบี้ก็สั่งให้ทุกคนจัดแถว เพื่อให้เวลาเดินไม่ไปกีดขวางทางจราจร (แต่มันก็ขวางไปแล้วขาเข้านะ) จากนั้นทุกคนก็เดินเข้าซอย พลางตะโกนว่า

“ออกไป ออกไป ไม่เอา....”

เอ๊ย ไม่ใช่แหละ

“เอาสมองเมิงงงงมา” “เลือด เลือด ข้าอยากได้เลือดดดด” ทั้งหมดนี้กรุณากดรีโมทเลือกซับไตเติ้ลเป็นภาษาอังกฤษด้วยนะ
หลายคนก็เริ่มส่งเสียงตะโกน หอน อาละวาด บ้างก็ดูเหมือน บ้างก็ดูเหมือนหมาหอบแดด (กรุเองนี้แหละ) สร้างความตื่นตระหนก ตกใจ กิ๊วก๊าวกับชาวบ้านชาวช่องไปทั่ว งานนี้บอกด้วยสายตาได้เลยว่าซอมบี้ไม่เยอะเท่าของนอก เวลาเดินเลยสบายไม่อึดอัดเป็นแบคทีเรียในฟองน้ำ.... งานนี้ซอมบี้ฝรั่งได้ใจไปเต็ม เพราะคงความเป็นซอมบี้ไว้ไม่ตกคลาสแอ๊คติ้ง มีเล่นกับพร๊อพ เล่นกับคน เล่นกับรถ ดูแล้วเฮฮาดีจริงๆ ผิดกับซอมบี้ไทยที่เดินไปซักพัก ก็หายเป๋ เหมือนลืมไปว่าตัวเองเป็นซอมบี้นะ โดยเฉพาะยัยหนมที่เดินทอดน่องประหนึ่งคุณนายมาจ่ายตลาด แถมมันยังมีหน้าวิ่งตามผู้ชายอีก (กรี๊ด).........

ระหว่างที่เดินกันไปเรื่อยๆ... หลายคนก็เริ่มหมดลาย เหงื่ออก ร้อน เมคอัพลอกเป็นผีโดนลนน้ำมันพราย... แต่ก็จะยังเห็นลุงเคราที่พยายามจะ keep character ไว้ แอบเห็นลุงแกพยายามทำท่าหลอกสาวๆ แหกปาก แต่เหมือนใจนึงยังกลัวๆ "กรูทำแล้วจะเวิร์กไหมนะ" "กรูก้แอบอายนะ" "แต่กรูอยากเป็นซอมบี้มานานแล้วง่ะ"

จากที่ไม่เคยเข้าอกเข้าใจครูใหญ่ ในชินจัง ก็เข้าใจเลยว่า คนหน้าโหดแต่เนื้อในแบ๊วแหววมันเป็นยังไง

งานนี้เราจึงได้เห็นผู้ใหญ่หัวใจเด็ก แต่ก็ยังมีแอ๊บขรึมไว้บ้าง วางฟอร์มกั๊กไปงั้นๆ แต่จริงๆ ลับสายตาเราชาวคลับจะต้องเห็นลุงแก ทำเสียงแฮ่ๆๆๆ โฮกๆๆๆๆๆๆ เดินเป๋ป่ายสาวๆทุกที.... ส่วนอีกคนหรือแม่ย่านางนุชนารท ก็เดินแอ่นแตงด้วยสเต๊ปประจำตัวคือเดินไขว้ให้กระฉอก หลังแอ่น เหมือนเก๊าแดก..... สังเกตว่าเธอจะเซหาผู้ชายไปบ้าง หลังจากที่เห็นยัยหนมพยายามเนียนไปแทรกซอมบี้คู่รัก....... เราก้ได้แต่มองด้วยความอนาถที่ทุกคนปราศจากความเป็นผู้ดีติดตัว

เดินไปซักพักนึง....ก็ถึง เบด ซัพเพอร์ ผับชื่อดังที่ได้รับแรงบันดาลใจมาจากหนังอวกาศล้ำยุค 2001 space odyssey ...รู้สึกปลื้มมากที่ได้มาเห็น เพราะบัตรจริงๆได้ข่่าวว่าเลี้ยงข้าวเด็กกิ่งอำเภอได้ 1 สัปดาห์... หากเป็นปกติคงไม่ได้มาแน่ๆ... พวกเราเลยหยุดแวะถ่ายรุปตามประสาพวกบ้ากล้อง...

ซักพักลาแบนก็โทรมา นางบอกว่า อยู่ปากซอย เดี๋ยวจะตามเข้ามา ....โทรศัพท์ดังอีกครั้ง อ่ะใครนะ พอรับก็รู้ว่ามีคนดังแห่งพันทิปขอมาแจมด้วย เค้าคือผู้กำกับเรื่อง The Witch นั้นเอง... ปิงมาพร้อมกับแฟนสาว ทั้งคู่ทรงดำประหนึ่งเป็นเครื่องเซ่นราหู ลุงเคราเห็นปิืงก็รีบเข้าไปจับมือ ดีใจที่ได้พบกับล๊อกอินดังแห่งเวบพันธุ์ถีบ

หลังจากถ่ายรูปกันไป เฮฮากันไป ฝูงซอมบี้ตัวอื่นๆก็หายไปหมด พวกเค้ายังคงเดินกันต่อไปอาละวาดท้ายซอย พวกเราพลัดหลงประหนึ่งซอมบี้ชายขอบสังคมที่ไม่มีคนแล แม้แต่พวกเดียวกัน เลยแกะรอยตามกันไปต่อ แต่พอไปถึงเค้าก็กลับกันพอดี (อ้าว รู้งี้ไม่น่าเดินมาเลย).... ซักพักคู่สเมิร์ฟ ลาแบน และลุงเป้เพนกวินก็มาสมทบ ทั้งคู่มาในชุดเดิม (ตูจำได้!)... ลาแบนทำตัวน่าหมั่นไส้ ยิ้มระริกระรี้เหมือนตัวเองเป็นเทพีที่สวยสุด มองคนอื่นที่หน้าเละเป็นผีหน้าเตาอั่งโล่ด้วยสายตาเยาะเย้ย... สองคนนี้มาแบบไร้พ้อยท์มาก มาถึงก็กินไอติม ดูดชามะนาวเยาะเย้ย กรูสวย กรูหล่อ กรุดูดี มาดูพวกล้างป่าช้าโฮะๆๆๆๆ (เจ็บใจนัก)....

เวลาผ่านไป ผับเปิดแล้ว คู่รักตัวสั้นทั้งสองก็ขอตัวกลับท่อระบายน้ำ.... พวกเราซอมบี้ 9 ตัว เลยพากันเ้ข้าไปในผับ
ซึ่งอย่างที่บอกว่าผับนี้ได้รับแรงบันดาลใจในการออกแบบจากยานอวกาศเรื่อง 2001 space odyssey โด่งดังจนสื่อเมืองนอกยังเคยมาขอถ่ายภาพ... ภายในเน้นการตกแต่งเป็น futuristic - modern อบอวลไปด้วยไฟสีฟ้าน้ำคลอรีน และสีชมพู่ร้านขายหมู ดูแล้วสวยมาก ผับแบ่งออกเป็นสามชั้น ได้แก่ชั้นใต้ดินเป็นห้องน้ำ ชั้นแรกที่มีบาร์ และฟลอร์และบู๊ดีเจ และชั้นสองที่ไว้นั่งพักผ่อนหรือนอนแถก... พวกเราชาวคลับก็เลือกชั้นสองจะได้นั่งกันสบายๆๆๆ.....

เราสังเกตว่าคนในผับน้อยลงมากๆๆ พวกซอมบี้หลายตัวพอหมดธุระก็พากันแยกย้ายไปร้านใครร้านมัน แต่ก็มีบางตัวที่ไม่กลับหลุม แอบโผล่มาล่อลูกค้าจากเบดไปร้านตัวเองก็มี.... พวกเราในฐานะซอมบี้เข้าฟรี แต่เสียค่าดริ๊งค์ละ 100 ซึ่งลุงเคราผู้เจนโลกบอกว่า "ถูกนะ"

พวกเราพากันลงไปลบเครื่องสำอางค์กัน ที่ห้องน้ำ เพื่อวดหน้าเนียนสวยหล่อตามยถากรรมให้มา... จากนั้นก็แยกไปสั่งเครื่องดื่ม

"เอาบาร์คาดี้ครับ เออน้องใส่อุทัยให้ลุงด้วยนะ" ลุงเคราสั่งแบบไม่อายขนาง....

เพลงที่ปเิดในวันนี้ส่วนใหญ่เป็นเฮ้าส์กรุ้มกริ่มฟังแล้วเต้นไม่ออกเลยยยยยย แต่ก้พอโยกอวัยวะได้บ้าง...
ซักพักดีเจก็ตัดเข้า ทริลเลอร์ เพลงระทึกขวัญของไมเคิล แจ๊คสัน ไอ้เราก็นึกว่าจะมีเต้นอลังการเป็นการtribute แต่ไหนไปๆมาๆ มันเต้นกันอยู่ 6-7 คนอ่ะเป็นตุ๊กตาศาลพระภูมิ ดูแล้วหงอยกันมากกก.....ไม่จ๊าบบบเลยยยยยย

สรุปงานนั้นพวกเราก็ไม่แดนซ์กัน สาวๆก้ไม่นิยมเพราะปกติเต้นเป็นแต่สาวมาดเมกะแดนซ์ หนุ่มๆก็คึกไม่ออกเพราะบีทไม่แรง สรุปงานนี้เลยดื่มๆๆกันอย่างเดียว
ตัวลุงเคราเองได้ข่าวว่าไปคนแรกฮ่ะ เมาด๊องแด๊งๆๆๆ (ยืมศัพท์หนมปังมาใช้) เมาแล้วข้อต่ออ่นไปหมด โยกหัวง๊องแง๊งๆๆๆไปตามเพลง เสียดายที่กลับกันก่อน (เพราะหิว) ไม่งั้นเราคงได้ดูอะไรฮาๆรั่วๆต่อแน่

แต่จริงๆคนเขียนเองก้ไปแล้วเหมือนกันตั้งแต่ขวดแรก รู้สึกประคองสติไม่อยู่.........

ปิงปิงและแฟนสาวขอตัวกลับก่อน เพราะจะกลับไปดูซีรี่ย์ช่อง 7 Miss Scream พวกเราที่เหลือเลยไปต่อที่ร้านข้าวต้มทองหล่อ


อาหารอร่อยมากกกก

จบ พอแหละ เมื่อยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

(รุปรวม)

ภาพขณะสาวๆดริ๊งค์กัน

หนมปังลำบากหน่อย เพราะปกติซัดแม่โขงยกขวด
ซ้อเกวนทำเป็นเก๊กสวย แต่จริงๆหงุดหงิดเพราะอ้าปากไม่ถนัด
พี่นุช เอ่อะ.... พี่จะยั่วทุกช๊อตเลยใช่ไหมครับ

พี่อ๊อฟ...หนัก

อีกรูป

หนมดูดีๆ เหมือนถูกสามีซ้อมเลยอ่ะ วิ่งไปแจ้งปวีณาด่วน

เจ๊เกวนขาใหญ่ฮ่ะ

พี่อ๊อฟ...หนัก

สังเกตนะครับ สองคนข้างหลังเริ่มเอนแล้ว ขืนปล่อยให้อยู่ต่อมีหวัง ไม่ดับก็ดิ้นชัวร์ๆ
ป.ล. ทุกคนดูหนมครับ ดูหนม เธอเซ็กซี่มากๆๆๆ

^
^
^

ลบเถอะ ขอโร้งงงง

T_T

ท่ากำแก้วตรู ไม่บอกก็รุ้ว่ากำแต่แก้ว เอ็ม 150 ทั้งชีวิต

#56 ช่ายเซ่ ชั้นมานเจ้าแม่ ชั้นต้องเป็นขาใหญ่เป็นธรรมดา

ปล. ตอนแรกจะขอหลอดเค้ามาดูดซะหน่อย แต่ก้อนะ....
อ้าปากก้อยาก ต้องค่อยๆกรอก ลำยากเจ๊งงง พับเผื่อยเด่ะ

เห็นเหล้าแล้วอยากกิน แง

หนัก !? คือไรฟร่ะ ?

ท่าทางงานจะคึกดี

เสียดายที่ไม่ได้ไปรับชม