The dolls
ครอบครัวสุขสันต์
ชาญ หนุ่มวัยรุ่นไฟแรงอายุย่างเข้า 29 เป็นหนุ่มที่มีความเป็นสุขุม ฉลาด เรียบร้อยและมีความอดทนเป็นเลิศ วัยเด็กของเขาได้ลำบากมาก เพราะเกิดที่ครอบครัวยากจน แต่เพราะทำงานหนักและอดทนจึงประสบความสำเร็จได้ในวัย 21 เขาซื้อหุ้นบริษัทแห่งหนึ่งไว้ ซึ้งกำลังจะล้มละลาย และเขาก็ได้ฟืนฟูมันกลับมาจนเป็นใหญ่อีกครั้ง ส่วนชีวิตครอบครัวนั้น ชาญมีผู้หญิงหลายระดับมาติดพันด้วยกัน แต่เขาก็เลือกที่จะสนุกกับสิ่งเหล่านี้โดยไม่คิดจริงจัง จนได้มาเจอ พราว ซึ่งได้ตกหลุมตั้งแต่นั้นมา พราวเป็นผู้หญิงที่เรียบร้อย สุภาพ พูดจาไพเราะเสมอ เพราะบ้านของพราวนั้น เกิดมาจากบ้านผู้ดีตกยากสมัยก่อน พราวได้เข้าทำงานบริษัท ชาญได้สองปี ก็ถูกชาญขอแต่งงาน ไม่กี่ปี ชาญกับพราวก็มีลูกสาวเกิดขึ้น ชาญได้ตั้งชื่อลูกสาวว่าใหม่ เพราะอาจจะเป็นเพราะจุดเริ่มต้นชีวิตใหม่กับพราวก็เป็นได้
“เอี๊ยด” เสียงรถเก๋งคันงานจอดที่หน้าประตูโรงเรียนประถม
“สวัสดีครับ คุณครู “ชาญลงจากรถและยกมีไหว้อาจารย์ประจำชั้นที่มารถหน้าโรงเรียน
“ค่ะ เชิญเข้ามาข้างในก่อนเพื่อให้เป็นการไม่เสียเวลา” อาจารย์พาชาญเข้าไปปรึกษาเรื่องปัญหาของเด็กหญิงใหม่
“ ไม่ทราบว่า ภรรยาผม พราวได้มาพบหรือยังครับ” ชาญถามอย่างสงสัย
ที่ชาญถามเพราะทำไมนั้นหรอ ก็เพราะหลังจากที่ใหม่เกิดมา ชาญก็มุ่งแต่ทำงานไม่กลับบ้านทุกวันพอมีเวลาชาญก็จะเข้าผับดีกว่าไม่นั่งเด็กที่ร้องไห้ เหตุนี้จึงทำให้พราวทนไม่ได้จึงขออย่า หลังจาที่อย่าแล้วชาญก็ส่งเงินให้พราวเป็นค่าเลี้ยงดูทุกเดือน เพราะอย่างนี้ นี้จึงเป็นการมาพบอาจารย์ครั้งแรกของชาญ
“มาแล้วค่ะ เขาบอกดิฉันว่าให้เรียกตัวคุณมาพบด้วย” อาจารย์บอก
“เรียกมาเรื่องอะไรหรอครับ” ชาญถามอย่างสงสัย
“ตุ๊กตาค่ะ เรื่องเกี่ยวกับตุ๊กตา” อาจารย์ถอนหายใจครั้งใหญ่ก็จะพูด
“เรื่องไร้สาระ แค่นี้ไม่เห็นต้องเรียกผมมาเลยนะครับ” ชาญเริ่มโมโหกับเรื่องจุกจิกของลูก
“ ไม่ไร้สาระนะคะ ที่เรียกมาปรึกษาก็เพราะว่า ลูกคุณได้นำตุ๊กตามาโรงเรียนจำนวนมากค่ะและยังชอบตบคนอื่นที่เรียนด้วยกันด้วยค่ะ “ อาจารย์พูดเสียงดัง
“ งั้นเดียวผมขอตัวไปคุยกับลูกก่อนนะครับ” ชาญชักอารมณ์ ซึ่งก็เพราะว่าครูกล่าวเป็นนัยๆว่าพ่อแม่ไม่อบรมสั่งสอน
ชาญเดินออกจากห้องแล้วตรงไปที่สนามเด็กเล่น สิ่งที่ชาญเห็นคือเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆอยู่คนเดียวมีตุ๊กตาหลายล้อมหลายสิบตัวตุ๊กตานั้นขนาดเท่าตัวของเด็ก ไม่มีเพื่อนมาเล่นกัเธอซักคนนั้นก็เพราะว่า ครูบอกว่าเธอชอบทำร้ายเพื่อนๆของเธอ
“ สวัสดีจ๊ะใหม่ “ ชาญลูบหัวเด็กคนนั้นและทักทาย
“ คุณพ่อ” ใหม่กอดคุณทันทีที่เห็น
“กับคุณแม่เป็นไงบ้างลูก” ชาญเป็นห่วงลูก
“ก็ดีค่ะ คุณแม่ชอบซื้อตุ๊กตามาให้ใหม่เยอะแยะเลย แถมยังชอบไปหาคุณ วิทย์ ประจำเลย” ใหม่ยิ้ม
“วิทย์หรอ? ร้านตุ๊กตา? หรือแม่แกจะ” ชาญสงสัย ที่พราวซื้อตุ๊กตาให้ลูกหลายๆตัวเพราะเจ้าของร้านงั้นหรอ เพราะพราวแอบนอกใจสามี
“ วันนี้ลูกกลับกลับกับพ่อนะ ลูกพาพ่อไปร้านตุ๊กตาหน่อยได้ไหม” ชาญพูด
“ได้ค่ะ แต่น้าวิทย์ ไม่ชอบคนที่ดูถูกตุ๊กตานะค่ะ” ใหม่ยิ้ม
“ไอ้ใหม่” หินก้อนหนึ่งถูกคว้างมาทางใหม่
.”โป๊ก” เสียงหินกระทบกับตัวชาญ เนื่องจากชาญเอาตัวบังใหม่ไว้
“เป็นอะไรไหมลูกพ่อ” ชาญเป็นห่วงลูก
“ไอ้เด็กเหี้ยนี้ เดียวโดนต่อยหรอก “ ชาญตะโกน
“คุณควรระวังใหม่ไว้นะคุณพ่อ ใหม่ชอบส่งตุ๊กตาไปแกล้งคนนะ ระวังไว้ “ เด็กชายกล่าวและวิ่งออกไป
“ไม่เป็นไรค่ะคุณพ่อ หนูส่งเพื่อนหนูไปแล้ว” ใหม่ยิ้ม
“ใครเพื่อนหนูกัน” ชาญถามอย่างสงสัย
“ตุ๊กตา” ใหม่ยิ้ม

ชาญกับใหม่ได้ขึ้นรถและขับดิ่งไปที่ร้านตุ๊กตา ก่อนที่จะเคลื่อนรถไปนั่นชาญได้เคลือบเห็นตุ๊กตาถูกทิ้งไว้สองตัว
“ใหม่ไม่เก็บตุ๊กตาหรอลูก” ชาญถาม
“ไม่ค่ะ เดียวมันก็กลับบ้าน” ใหม่ตอบ
ถึงชาญจะ งงๆไปบ้างแต่พอกลับไปมอง ตุ๊กตาพวกนั้นกลับหายไปแล้ว หลังจากที่ชาญขับรถไปไม่นานก็ถึงร้านเก่าๆแห่งหนึ่ง ด้านหน้าเขียนว่า dolls shop ซึ่งในร้านยังไม่มีคนเข้าไปเนื่องจากมันเย็นใกล้ปิดร้านแล้วๆ
“สวัสดีค่ะแม่ สวัสดีค่ะน้าชาญ “ใหม่พูดด้วยเสียงใส
สิ่งที่ชาญเห็นนั้นคือภาพที่จะติดตาชาญไปตลอดชีวิต ภาพนั้นคือ พราวภรรยาที่รักของเขากำลังกอดกับผู้ชายอยู่ ผู้ชายผิวสีคล้ำ ย้อมผมสีน้ำตาล
“แก ไอ้ ....” ชาญพูดไม่ทันจบก็ออกหมัดกระแทกปาก วิทย์ไป
“ตุบ” เสียงเหมือนชาญกำลังต่อยนุ่นเบาๆอยู่ ตัวของวิทย์กระเด็นไปที่พื้น
“ชาญคุณทำอะไรของคุณน่ะ” พราวถาม อย่างข้องใจไปพยุงวิทย์ลุกขึ้นมา
“ออกไปจาร้านนี้ซะ “ พราวตะคอกไล่ชาญ
“แต่พราว.....” ชาญทำอะไรไม่ได้ เลยเดินออกมาสูบบุหรี่หน้าร้าน
“พ่อค่ะสูบบุหรี่มันไม่ดีนะ” ใหม่เดิมเข้ามาพูดและยิ้มให้
“เอ่อๆ ... พ่อขอโทษ” ชาญรู้สึกผิดมาก ที่บอกเลิกกับพราวและทิ้งลูกไว้ ตอนนี้ชาญคิดจะกลับไปคืนดีก็สายไปซะแล้วๆ
“จะมีโอกาสไหมให้พ่อกลับไป..” ชาญเสียใจ
“ไม่ค่ะ หนูมีพ่อใหม่แล้ว” ใหม่ตอบอย่างไม่ลังเลก่อนจะปิดประตูไป
“อ่อลืมค่ะ หนูให้พ่อเป็นที่ระลึก” ใหม่โยนตุ๊กตาสีน้ำตาลให้ชาญก่อนจะปิดประตูเข้าไป
“ฮือ... ฮือๆๆ” ชาญร้องไห้และวิ่งไปที่รถหวังขับกลับบ้าน
“ตูม!” รถบรรทุกขนาดใหญ่ได้ชนชาญขณะไปที่รถ แต่ในนั้นชาญมองไม่เห็นคนขับ เพราะคนขับตัวเล็กเกินกว่ามองเห็น ประตูรถเปิดลงมา มีตุ๊กตาออกมาจากรถสองตัวกำลังเดินมาที่ชาญ และมีเด็กผู้หญิงเดินมา นั้นคือใหม่ลูกสาวเขาเอง
“พ่อค่ะ นี้พ่อใหม่หนูค่ะชื่อวิทย์” ใหม่กระซิบกับชาญและหยิบตุ๊กตาที่ให้ชาญมาแนะนำ ตุ๊กตาหันค่อยๆยิ้มแล้วหันหน้ามาทางชาญ
“อ๊ากๆๆๆ” ชาญร้องเสียงดังที่สุดเท่าที่ทำได้
“ชาญเป็นอะไร” พราวรีบวิ่งมาดูชาญ อย่างร้อนรน
“เมื่อกี่รถบรรทุกเกือบชนผมนะ แต่ไม่เป็นไรแล้วผมอยู่กับคุณแล้วไง”ชาญยิ้มและกอดมือพราวไว้แน่น
“ พราวรักคุณนะ แต่เมื่อกี้ทำไมคุณต้องต่อยตุ๊กตาหมีด้วย ตัวนั้นตัวโปรดลูกเราเลยนะ”
พราว งง กับความบ้าบิ่นของชาญที่ค่อยตุ๊กตา?
“ ผมขอโทษพราวมาคืนดีกันนะ” ชาญขอร้องพราว
“คืนดีเลยค่ะแม่ “ ใหม่กอดพ่อและแม่ไว้แน่น
“อืม แต่มีอย่างหนึ่งที่ฉันไม่เข้าใจ คุณไม่เคยขอโทษฉันนะ” พราวสงสัย ขณะที่เดินเข้าไปล้างเนื้อล้างตัวกับชาญและลูก
“ก็ผมจะเป็นคนใหม่แล้วไง จะเปลี่ยนชื่อใหม่ด้วย” ชาญกระพริบตาให้ใหม่และจับมือใหม่ไว้แน่น
“ชื่ออะไรละค่ะ”พราวถามอย่างมีความสุข
“ชื่อวิทย์เป็นไง” ชาญยิ้มและบอกเบาๆ
“ดีนะค่ะ โอเคค่ะฉันรักคุณวิทย์ “ พราวจูบวิทย์อย่างหวานชื่น ในขณะเดียวกันกับที่ใหม่หยิบกรรไกรมาตัดขาตุ๊กตา ตุ๊กตาตัวนั้นชื่อ ชาญ
the end

ดีเยี่ยม(โพสต์ก่อนเดี๋ยวมีคนแย่งโพสต์)
ชอบๆๆ

สนุกครับ แต่งง ครับ

55555+ เฮีย งง อะไรๆ

ตัวนี้ใช่ไหม

สนุกดีค่ะ ^^

แอบบงงเช่นกันอ่ะ คือตอนจบมันยังไง?
ทำไมชาญอยากเปลี่ยนชื่อเป็นวิทย์
แล้วพราวตัดขาตุ๊กตาทำไม ตุ๊กตาชื่อชาญมาจากไหน?

(ตกลงชาญเป็นตุ๊กตาเหรอ???? งง)

จากที่อ่านน่าจะเป็นว่า ลูก รู้ทุกอย่าง ว่าตุ๊กตาพวกนี้อาจจะมีผีสิง

แล้วนาย วิทย์ นี่ก็น่าจะเป็นผีที่สิงในตุ๊กตาหมีแล้วก็มาหลอก ลูก

ว่าเป็นพ่อใหม่แล้ว ลูก ก็ยอมรับแต่โดยดี จากการให้ความร่วมมือกัน

ตอนก่อนโดนรถชน ตุ๊กตาสีน้ำตาลที่โยนใช้ ชาญ น่าจะเป็นตัวแทนของ

ตัวชาญเอง เพราะไว้ย้ายวิญญานให้มาอยู่ในตุ๊กตาสีน้ำตาล แล้ว

วิญญานนาย วิทย์ ก็เข้าไปอยู่ในร่างของ ชาญ แทน

สวนเมียคงไม่รู้เรื่องอะไร แค่ทนไม่ได้กับนิสัยหลังแต่งงานแล้วก็หย่า

พอมาเจอนาย วิทย์ ที่สิ่งในร่าง ชาญ แล้วบอกจะเป็นคนใหม่เลยกลับไปคืนดี


สรุปง่ายๆ มันสลับร่างกัน ระหว่างนายวิทย์ กับ ชาญ

ครับ เป็นอย่างที่คุณ zreoxxx พูดและครับ 555+