บทที่ 2!!!!!


ลิงค์บทนำ+บทแรก http://www.horrorclub.net/ForumDetails.aspx?ForumID=1791

ความเดิมตอนที่แล้ว เริ่มขึ้นที่ร้านกาแฟแห่งหนึ่ง ลลิตาหญิงสาวที่กำลังนั่งรอใครบางคนที่ร้านกาแฟได้พบกับ "มัน" ผู้นั้น ผู้ซึ่งทำมห้เธอเห็นภาพนิมิตรต่างๆก่อนจะทรมานเธออย่างเหี้ยมโหด

ในขณะเดียวกัน นาริน หญิงสาวที่ตื่นขึ้นมาพร้อมกับความจำเสื่อมเดินมาถึงหน้าร้านกาแฟและได้เห็น "มัน" เช่นกัน นิมิตรที่ นารินเห็นนั่นเกี่ยวข้องอะไร นารินเป็นใครกันแน่ และ "มัน" ใช่คนที่คุณคิดจริงหรือ?

เชิญติดตามต่อได้ใน



วันที่ฝนตก... ใหลลงที่หน้าต่าง เธอคิดถึงฉันบ้าง ไหม? หนอ? เธอ?!!...



- - - - - - - - - - - - - - - - - -

“กาแฟคาปูชิโนถ้วยนึงค่ะ...”

ธิดาจดรายการอาหารของลูกค้าอย่างเหม่อลอยก่อนจะเดินไปชงกาแฟร้อนๆตามออเดอร์ วันนี้ในหัวของเธอคิดแต่เรื่องน้ำหนักของตนเองที่เพิ่งจะชั่งไปเมื่อเช้า การที่น้ำหนักของเธอเพิ่มขึ้นแค่ 0.5 กิโลก็สามารถทำให้เธอนั่งซึมเศร้าทั้งวันจนไม่เป็นอันทำงานได้แล้ว แต่การที่เช้านี้เธอพบว่าน้ำหนักเพิ่มขึ้น 5 นั้นถือเป็นเรื่องอัปยศที่สุดในชีวิตเลยก็ว่าได้

ยัยหมูอ้วน ยัยโอ่งลายมังโกง ยายศพขึ้นอืด ยายกลองหน้าหนังหมู ยายอ้วนหัวลูกโป่ง ยัยนางเอกหนังเกรด F.....

สารพัดคำด่ามากมายพรั่งพรูเข้ามาภายในจิตใต้สำนึกราวกับเม็ดฝนจำนวนมากที่กระหน่ำเทลงมาแบบไม่ลืมหูลืมตา ธิดารู้สึกอยากจะเดินออกจากร้านกาแฟบ้าๆนี่ แล้วนั่งกอดเข่าอยู่ในมุมมืดคนเดียวจะตายชัก เธอไม่อยากทำอะไร ไม่อยากเจอใครเลย ดูสิ พวกนักเรียนมัธยมที่นั่งอยู่บนโต๊ะนั่นกำลังกระซิบกระซาบอะไรกันอยู่ พวกนั้นคงพูดถึงฉันแน่เลย พูดถึงความอ้วนของฉัน ความน่าเกลียดของฉัน ไม่นะ ช่วยพาฉันออกไปจากที่นี่ที

เอ่อ...ชาเขียว 2แก้ว กับนมเย็น 1 แก้ว ได้หรือยังคะ?

เสียงของลูกค้าคนนึงเรียกธิดาออกจากภวังค์.. “อ๋อ.. ได้แล้วค่ะ” ธิดาที่รีบหยิบถาดน้ำไปเสิร์ฟให้พวกเด็กมัธยมอีกกลุ่มนึง พวกนี้คงจะแอบคิดในใจเรื่องที่ฉันอ้วนขึ้นแหงเลย...ถ้าความอ้วนของฉันมันระบายออกมาเหมือนที่ก้อนเมฆระบายน้ำฝนออกก็คงจะดี ให้ตายสิ เกลียดอากาศหนาวๆแบบนี้ชะมัด ธิดาคิดก่อนจะนำกาแฟคาปูชิโนที่ลูกค้ารายล่าสุดสั่งไปเสิร์ฟบนโต๊ะ ลูกค้าหญิงคนนั้นนอนฟุบหน้าอยู่บนโต๊ะแน่นิ่ง เธอเดาว่าลูกค้ารายนี้คงเหนื่อย แต่เอ๊ะ! ตัวเธอซีดยังกะศพ สงสัยคงจะฉีดกลูต้าไธโอนให้ผิวขาวขึ้นแน่ๆ ซีดยังกะไมเคิล แจ๊กสัน พวกสวยผิวพลาสติก หึๆ..

“กาแฟคาปูชิโน่ร้อนๆหนึ่งแก้วเสิร์ฟถึงโต๊ะค่ะ!” ธิดาพูดเสียงดังนิดนึงเป็นการปลุกลูกค้าหญิงคนนั้น ได้ผล! เธอค่อยๆเงยหน้าขึ้นช้าๆ ช้าเกินปกตินะเนี่ย? ลูกค้าคนนั้นค่อยๆหมุนคอแล้วมองตรงมายังธิดา จากนั้นก็ค่อยๆมองเธอตั้งแต่หัวจรดเท้า

นี่มันอะไรกัน!! มองแบบนั้นหมายความว่าไงกัน!! ไอ้การมองแบบที่ไว้ใช้มองพวกอ้วนๆเนี่ย ธิดาโมโหจนลมออกหูแต่ยังพยายามปั้นยิ้มแย้มแล้วทำท่าจะเดินกลับไปที่เคาเตอร์

“เดี๋ยว อีอ้วนดอกสีรุ้ง!!!!”

ลูกค้าหญิงคนนั้นตะโกนออกมาดังชัดเจน ดังกลบเสียฝนนอกร้านด้วยซ้ำ แต่แทนที่ธิดาจะรู้สึกโกรธ เธอกลับรู้สึกกลัวมากกว่า ความไอเย็นในอากาศจับตัวกันจนเหมือนมันเริ่มจะเป็นรูปร่าง รูปร่างของเงาดำๆนั่งอยู่ข้างหญิงคนนั้น “ค... คุณว่าอะไรนะคะ” ธิดาพูดปากสั่นๆเพราะความหนาวที่เพิ่มขึ้นมาผิดปกติ ดวงตาของลูกค้าหญิงคนนั้นช่างดำมืด มืดสนิท มืดจนเหมือนเธอกำลังจะถูกดูดเข้าไปในความมืดนั้น.... มันกำลังดูดกลืนทุกอย่างเข้าไป

“ที่ฉันสั่งไม่ใช่ไอ้กาแฟขยะนี่สักหน่อย ฉันสั่งไขมันหมูปั่นน้ำแข็งต่างหาก!!” หญิงสาวตะคอกเสียงดังด้วยน้ำเสียงอันน่าขนลุก

“เอ่อ.. คือ...” ธิดามึนงงและทำอะไรไม่ถูก เธอพยายามมองไปที่ลูกค้าโต๊ะอื่นเผื่อจะมีใครเห็นใจเธอ และช่วยเธอบ้าง แต่ตรงกันข้าม ทุกคนต่างกำลังยิ้ม บ้างก็หัวเราะเยาะอย่างบ้าคลั่ง เสียงหัวเราะเหล่านั้นประสานเสียงกับเสียงของห่าฝนที่กำลังสาดเทโถมเข้า นี่มันอะไรกัน?

“ไม่ได้ยินหรือยังไง ฉันอารมณ์เสียแล้วนะ ไม่กงไม่กินมันแล้ว! ถ้าแกไม่ทำฉันจะทำให้แกกินเอง!!” โดยไม่ทันตั้งตัวหญิงสาวก็เงื้อมีดแล่เนื้อเล่มยาวขึ้นมาก่อนจะจ้วงแทงทะลุท้องของธิดา หญิงสาวกรีดร้องพร้อมกับความเจ็บปวดที่แล่นเข้ามาฉับพลัน มีดเล่มนั่นทะลุลำไส้ใหญ่และกระกระเพาะอาหารลึกจนไปถึงกระดูกสันหลัง ธิดาแทบจะล้มลงเสียเดี๋ยวนั้น แต่หญิงสาวกลับไม่ยอมดึงมีดออก แถมยังกระทุ้งมีดเข้าออกอย่างรุนแรงอีกจนเธอร้องโอดโอย มันช้างเจ็บปวดแบบไม่เคยเป็นมาก่อน ทรมานสาหัส ฉันน่าจะตายได้แล้วสิ ได้โปรด! ตายสักทีสิ ให้ความทรมานนี้จบไปสักที!!

อา.... นี่ไงล่ะ ไขมันหมูชั้นต่ำ! หญิงสาวดึงมีดออกพร้อมกับเลือดสดๆที่พุ่งเต็มร้าน แล้วจ้วงมือเข้าไปในแผลเหวอะตรงหน้าท้องก่อนจะใช้เล็บแหลมๆขูดไขมันชั้นในให้ออกมาเป็นก้อน ในขณะที่ธิดาดิ้นพราดๆ อยากจะร้องแต่ร้องไม่ออกเพราะรู้สึกแสบและจุกสุดๆ

อ่ะ กินดูสิ อร่อยนะจ๊ะ หญิงสาวยัดก้อนไขมันที่เพิ่งขูดสดๆใส่ปากของธิดาจนแก้มป่อง รสชาติแสนเหม็นคาว ขมวิปริตคละคลุ้งไปทั่ว เหมือนกำลังไหลลงคอของเธอเรื่อยๆ

“ยังไม่พอ เอาอีก ฮิๆ” หญิงสาวจ้วงลงไปอีก คราวนี้เธอคว้าได้สายยาวๆเนื้อผิวนุ่มนิ้มออกมาแทน “อ่าว ดันหยิบลำไส้ออกมาซะงั้น” ว่าแล้วหญิงสาวก็ดึงลำไส้ออกมาเป็นเส้นยาวแล้วยัดปากท่อเข้าไปในคอคอหอยของธิดา “แบบนี้เธอเธอจะได้กินอีกเรื่อยๆไง ไหลลงคอเธอแล้วก็จะไหลกลับเข้ามาในปากเธออีกไงจ๊ะ”

ลูกค้าทุกคนต่างหัวเราะและปรบมือให้การแสดงโชว์อำมหิตครั้งนี้ ต่างคนต่างตะโกนเสียงดังว่า “อีอ้วน อีอ้วน อีอ้วน”กันไม่หยุดปาก ธิดาบีบน้ำตาหยดสุดท้ายก่อนมันจะไหลลงตามผิวหน้าและหยดลงพื้นราวกับหยาดฝนที่กำลังตก

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
[วันนี้ในเวลา 9.45 นาฬิกา ได้เกิดเหตุสะเทือนขวัญขึ้นที่ร้านกาแฟใกล้สวนสาธารณใจกลางเมือง พบศพสาวเสิร์ฟในสภาพสยดสยอง ทราบชื่อ นางสาวธิดาอายุ 19 ปี และผู้บาดเจ็บอีกราย ทราบชื่อนางสาวลลิตาอายุ 28 ปี พร้อมกับความมึนงงของตำรวจเพราะไม่มีลูกค้าคนใดเห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเลย ทุกคนต่างหวาดกลัวกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น โดยในขณะที่นักเรียนมัธยมกลุ่มหนึ่งกำลังจับกลุ่มคุยกันในร้าน พวกเธอก็ได้ยินเสียงกรีดร้องของสาวเสิร์ฟจึงชะโงกหน้าไปดู ก็ต้องตกใจเมื่อพบศพของเธอนอนอยู่บนพื้นในสภาพสยดสยอง และเห็นนางสาวลลิตานอนฟุบอยู่บนโต๊ะในสภาพที่น่าขนลุกเช่นกัน ทั้งนี้ตำรวจกำลังสืบประวัติของทั้งคู่ คาดว่าอาจจะเป็นเหตุทะเลาะวิวาทกันของทั้งสองคน อย่างไรก็ดีคนเดียวที่น่าจะให้คำตอบได้คือนางสาวลลิตาที่กำลังนอนอยู่ในห้องโคม่าของโรงพยาบาล ต่อไปเป็นข่าวพยากรณ์อากาศ...]