ผมชื่อ เอ เป็นพนักงานออฟฟิศธรรมดาๆ คุณอาจคิดว่าผมเป็นเหมือนมนุษย์ทำงานธรรมดาๆเท่านั้น
แต่ไม่ใช่เลย ผมมีบางอย่างที่พิเศษกว่านั้น ถ้าหากผมดื่มเหล้าไป 10 นาที ผมจะหลับแล้วเห็นอนาคตอีก 1 ชั่วโมงข้างหน้า
ครั้งหนึ่ง ผมเห็ฯเหตุการณ์รถชนที่สี่แยกแห่งหนึ่งในอีก 1 ชั่วโมงข้างหน้า ผมตื่นขึ้นมาแล้วอยู่บนรถกับเพื่อนซึ่งรถติดหนักมาก
กว่ารถจะฝ่าดงรถติดได้ก็ใกล้ 1 ชั่วโมงพอดี แล้วพอเพื่อนผมมาติดไฟแดงตรงแยกที่ผมว่า
มีรถสปอร์ตสีบรอนซ์พุ่งมาชนตรงกลางของกระบะที่ขับฝ่าไฟแดงไป กระเด็นไกลไป 5 เมตร
ผมไม่อยากเชื่อเลยว่า นั้นคือภาพเดียวกับที่เห็นในฝันผม
ตอนนี้ เนย แฟนผมไม่อยู่บ้านเพราะเขาเป็นนักเขียนได้รับรางวัลซีไรท์และเชิญไปรับที่โรงแรมชื่อดัง
ความจริงผมอยากไปด้วย แต่ว่าพ่อแม่ของเนยและเพื่อนๆเธอไม่ค่อยชอบหน้าผมซักเท่าไหร่และคิดว่าผมมันไม่มีอนาคต
คืนนี้ผมอยู่คนเดียวที่บ้าน ไหนๆก็ไหนแหละ ผมก็หยิบขวดเหล้ามารินใส่แก้วแล้วดื่มซักกรึ๊บ
แต่ผมเป็นพวกคออ่อน ดื่มไม่กี่แก้วก็หลับไป และผมก็มองเห็นอนาคตอีกครั้ง
ในฝัน ผมแอบอยู่หลังกำแพง ผมชะเง้อมองไป เห็นคนขนลังอะไรบางอย่างเขียนว่า C4
และตรงประตูทางเข้ามีศพคนแต่งตัวเหมือนยามนอนอยู่ มีเลือดไหลออกมา
ผมได้ยิน1ในพวกนั้นพูดว่า” ถ้านี่ระเบิด ไอ้พวกโง่นั้นคงตายหมดแน่ ฮ่าๆๆๆๆ”
ผมตื่นขึ้นมาด้วยความตกใจ ผมจำที่ตรงนั้นได้ เป็นด้านหลังของโรงแรมที่เนยจะไปรับรางวัล
ผมไม่แน่ใจว่า ฝันนี้จะเป็นจริงรึเปล่า แต่ผมรีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา ตอนนี้เวลา18:35
“สวัสดีครับ ตำรวจครับ” เสียงในสายพูด
“ผมมาโทรแจ้งเกี่ยวกับการวางระเบิดครับ ที่โรงแรม แกรนท์ รอยัลตั้น”
“จะบ้าเหรอน้อง ที่นั่นเช็คเรียบร้อย และป้องกันแน่นหนา พี่ไม่ว่างมาคุญเล่นนะ” แล้วก็วางสายไป
ทำไงดีๆ ผมจะลองไปที่นั่นหรืออยู่รอ อีกอย่างถ้าเกิดไปไม่ทัน และโดนลูกหลงล่ะ
ไม่ๆๆ ผมไม่ยอมนิ่งดูดายปล่อยให้มันเกิดหรอก ผมรีบวิ่งไปที่ตู้เสื้อผ้า ไปหยิบกล่องที่อยู่ข้างใน
เปิดออก ข้างในเป็นปืนรีวอลเวอร์ smith&Wesson.38 พร้อมกระสุน 6 นัด
ผมซื้อมาใช้เพื่อต้องเจอพวกโจร ผมรีบใส่กระสุน
ผมรีบออกจากบ้าน ขึ้นมอเตอร์ไซค์ ฮอนด้า เวฟ สีดำ แล้วขี่ไปอย่างไว

ผมขี่มาอยู่ตรงซอกซอยด้านหลัง เป็นทางเข้าด้านหลังของโรงแรม เพราะทางด้านหน้าคุมเข้มมาก
เพราะงานนี้ มีนายกรัฐมนตรีเป็นประธาน ย่อมคุมเข้มเป็นพิเศษ
ผมแอบมองทางด้านหลัง มียามอยู่ในตู้ยามตรงทางเข้าด้านหลัง เอาละสิ จะทำไงดี
จู่ๆมีรถตู้คันหนึ่งขับเข้ามาตรงนั้น ผ่านไป 4 นาที รถก็เข้าไป ผมแอบวิ่งไปดูตู้ยามที่ไม่มีใครอยู่เลย
ยามคนนั้นนอนตายอยู่ในตู้ยาม ที่หัวมีรอยกระสุนเจาะเข้าไป แสดงว่าพวกนั้นคงใช้ที่เก็บเสียง
ผมรีบวิ่งตามเข้าไปแล้วหลบตรงหลังกำแพง ผมชะเง้อมองไป รถตู้คันนั้นจอด มีคนประมาณ 5 คนได้
พวกเขาเอารถเข็นของ ขนของลงจากท้ายรถ โดยมียามยืนอยู่ตรงทางเข้าหลังโรงแรม
ผมเห็นบางอย่างอยู่ในรถนอกจากลังนั้น เป็นกระเป๋า พวกคนหนึ่งที่ใส่แว่นดำหยิบสิ่งที่อยู่ในนั้นออกมา
เป็นปืนเฮคเลอร์แอนด์คอช เอ็มพี5 และติดที่เก็บเสียงด้วยนี่นา เขาหยิบขึ้นมาแล้วชี้ไปที่ยามคนนั้น
ผมหันกลับมาโดยไม่กล้ามองสิ่งที่เกิดขึ้น ผ่าน ไป 1 นาที ผมชะเง้อมองไป
ยามคนนั้นนอนคว่ำ มีเลือดไหลออกจากหลังคนนั้น พวกนั้นยังขนลังต่อ 1 ในพวกนั้นบอกว่า
“ถ้านี่ระเบิดละก็ ไอ้พวกโง่นั้นคงตายหมดแน่ ฮ่าๆๆๆๆ”
ผมตกใจเผลอสะดุดล้ม 1 ในพวกนั้นบอกว่า “พวกแกไปก่อนเลย เดี๋ยวฉันไปเช็คอะไรหน่อย”
แล้วหมอนั่นก็เดินมาทางผม ผมรีบลุกขึ้นมา แล้วกำลังลุกขึ้นวิ่งแต่ดัน ใครก็ไม่รู้โทรเข้ามา
“สิ่งที่ฉันทำไปให้ อยากจะให้เธอ อยากจะให้เธอ”เสียงริงโทนล่อ หมอนั่นเตรียมถือปืนวิ่งมาเจอผมแล้ว
ผมรีบชักปืนออกมายิงพร้อมกับที่หมอนั่นจะเหนี่ยวไก ปัง!!!!!!
หมอนั่นคุกเข่าลงแล้วนอนตะแคง ที่ต้นคอมีรอยกระสุนเจาะเข้าไปโดยฝีมือผมเอง
ไม่อยากเชื่อ ผมพึ่งฆ่าคนเป็นครั้งแรก ผมรีบรับโทรศัพท์ เนยโทรเข้ามา
“หวัดดี เอ นี่อีก20 นาทีฉันจะไปรับรางวัลบนเวทีแล้วนะ อย่าลืมดูทางทีวีละ”
“เนย เนยรีบออกจากที่นี่ มีคนจะวางระเบิด รีบพาทุกคนออกมา”
“อะไรนะ เอ อุ๊ย พ่อพาท่านรัฐมนตรีมา แค่นี้ก่อนนะ” เนยวางสาย
“เนยๆ เดี๋ยวก่อน บ้าจริง!!!!” เอาไงดีล่ะ ผมรีบเข้าไปประตูหลังโรงแรม

ลุ้นๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
แต่งสนุกขึ้นเยอะเลยอ่ะ เก่งจริงเฮียเหลา
รอติดตามอยู่นะจ๊ัะ

พอเข้าไปด้านซ้ายเป็นบันไดวนขึ้นไป ส่วนด้านขวาเป็นลิฟท์ส่งของ ผมมองไปตรงที่แสดงที่อยู่ของลิฟท์
ตอนนี้ลิฟท์อยู่ชั้น 2 ผมว่าขึ้นทางบันไดจะดีกว่า ผมขึ้นไปอย่างช้าๆ ถึงชั้น ½ เป็นโถง คงเป็นห้องล็อบบี้
ผมเลี้ยวซ้ายขึ้นไปต่อ ข้างหน้าเป็นกระจก ข้างนอกเป็นอากาศว่างเปล่า ผมเลี้ยวซ้ายขึ้นไปต่อเจอพวกมันดักรออยู่คนนึง
มันยิงใส่ผม ผมรีบหลบไป มันวิ่งลงมาจะยิงผมแต่กระสุนหมด ผมได้โอกาสยิงแต่มันเตะปืนผมตกลงไปชั้น 1
ผมกับมันกอดฟัดกันมันอย่างดุเดือด พวกมันอีกคนมาเตรียมยิงผมรีบหมุนตัว กลายเป็นว่า
หลังของคนที่สู้กับผมอยู่กลายเป็นเกราะกำบังทันที ปังๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
หลังมันถูกยิงเลือดสาดไปทั่ว มันเอนน้ำหนักเตรียมล้มใส่ผม ผมเซเดินล้มทะลุกระจกด้านหลัง
ผมกับมันตกลงไปบนหลังคารถตู้ดัง โครม!!!!
ชายแว่นดำเดินมาดู ผมถูกทับโดยศพคนที่ถูกยิงข้างหลัง ชายแว่นดำยิงต่อจนหมดแม็ก ปังๆๆๆๆๆๆ แล้วเปลี่ยนแม็กใหม่ แล้วเดินขึ้นไปทำแผนของมันต่อ
ผมสลบไป แล้วเกิดฝันเห็นอนาคตโดยบังเอิญ ผมเห็นแสงสว่างจนแสบตา เนยมองผมบอกว่า “อย่าตายนะ”
ผมตื่นขึ้นมา ผมใช้มือดันศพคนนั่นตกหลังคารถไป ตุ้บ!!!! แล้วผมก็กระโดดลงมา
ผมคิดถึงฝันนั่น ผมอาจตายได้ แต่ถ้าผมออกไปจากที่นี่ซะ ผมอาจไม่ตาย แต่คนอีกนับร้อยจะตาย
ไม่ ผมไม่ยอมเด็ดขาด ผมเดินไปตรงประตูหลัง ผมเข้าไปเห็นปืนพกผม ผมหยิบมันขึ้นมา
ผมต้องไปหยุดพวกนั่นให้ได้ ก่อนสายเกินไป

ผมรีบวิ่งขึ้นไป ผมอยู่ชั้น 2 แอบอยู่หลังกำแพง ผมลองชะเง้อมองดู เหมือนห้องอะไรสักอย่าง ข้างนอกมีเสียงเพลง
พวกนั่นเดินหายไปอีกทาง แต่เหลือคนนึง ติดอะไรบางอย่างที่ลังนั่น ผมค่อยๆเดินมา มันหันมาเตรียมคว้าปืนของมันที่พื้น
ปัง!!!!!! ผมชิงยิงมันก่อน โดนอกมัน แต่มันยังไม่ตาย มันใส่เสื้อกันกระสุน มันลุกขึ้นยืน เตรียมเหนี่ยวไก
ปัง!!!! โชคดีที่ผมยังเร็วชิงยิงมันก่อนอีกครั้ง คราวนี้โดนเต็มกบาลมัน เลือดกระจาย
ร่างมันเซล้มทับลังแล้วหมุนตกมาหน้าคว่ำอยู่ข้างลังนั่น ผมไปดูสิ่งที่มันติด
เหมือนตัวจุดระเบิดติดกับซีโฟร์ บนหน้าจอเขียนว่า “ดำเนินการตั้งเวลาเลยหรือไม่” มีปุ่ม ใช่ กับ ไม่
ผมเอามือกดไม่ แล้วมันก็ดับไป ผมจับมันออกจากลังซีโฟร์ ในเงามืด ยังมีลังนี้อีก 1 ลัง แต่ไม่มีตัวจุดระเบิด
ผมเอาเจ้าตัวจุดระเบิดนี้เก็บไว้ในลัง c4 ซะ แล้วเอาศพหมอนั่น ยัดใส่ในลัง
ผมเห็นมีบันไดอยู่อีกด้าน ผมลองเดินขึ้นไป มีประตูอยู่ เปิดไปพบว่า ผมอยู่ในห้องบอลรูมที่เนยอยู่
ยังไม่มีใครสังเกตเห็นผม ผมค่อยๆคลานหาทางลง ข้างหน้ามีบันไดที่จะพาลงสู่ข้างล่างที่จัดงาน
ผมพยายามแอบมองหา คนใส่แว่นดำกับพวกมันอีกคนที่เหลือ ผมคลานไปเจอ
ชาย 2 คนที่ท้องโดนแทงคนละ 2 แผล คนหนึ่งตายแล้ว อีกคนใกล้ตาย ผมคลานไปถาม
“เกิดอะไรขึ้น” ผมถาม
“ผมกับเพื่อนกำลังเสิร์ฟน้ำอยู่ มัคนเรียก ข ขึ้นมาข้างบนนี่ แล้วมันจับเรากดพื้นแล้วเอามีด ท ท แทง”
เขาพูดไปแล้วเลือดกรอกปาก “มันเอาเสื้อเราไป มัน ป ปลอมเป็นผม “ แล้วชายคนนั้นก็จากไป
ผมเอามือปิดตาเขา ตอนนี้รู้แล้วว่า พวกมันปลอมเป็นบ๋อย และผมต้องจัดการกับพวกเขา

(นี่คือมีดที่ตัวร้ายใช้)

ผมค่อยๆย่องลงมาช้า แอบอยู่หลังโต๊ะอาหารที่เรียงเป็นสี่เหลี่ยมรอบห้องบอลรูม แต่ละโต๊ะห่างกัน 1 เมตร
ผมค่อยๆย่องไปที่โต๊ะๆ อย่างน้อยทุกคนยังไม่สนใจผม ทุกคนมองไปบนเวทีซึ่งท่านนายกกำลังกล่าวเปิดงาน
แล้วในที่สุด ผมก็ถึงทางไปห้องครัว ซึ่งผมคิดว่าพวกเขาน่าจะอยู่ในนี้ ผมค่อยๆแอบมองตรงช่องระหว่างประตู
พวกมันกำลังเอาตัวจุดระเบิดมาติดที่ลังระเบิด พวกพ่อครัวถูกยิงตายหมด ผมค่อยๆคลายเข้าห้องไป
พอประตูปิด ผมรีบคลานอยู่หลังโต๊ะ ในห้อง 2ด้านมีโต๊ะ อยู่เป็นขั้นๆเป็นช่องทางเดน ส่วนกลางห้องเป็นทางเดินใหญ่
ผมค่อยๆลุกขึ้น เล็งปืนเตรียมปิดชีพเจ้าพวกตัวร้าย จู่ๆ บ๋อยข้างนอกเดินเข้ามาเห็นผม
“เฮ้ย!!!!!” บ๋อยดังตกใจ เจ้าคนใส่แว่นดำเห็นจึงยิงปืนใส่ ปังๆๆๆๆๆ ร่างบ๋อยกระเด็นออกไปนอกประตู
กลุ่มคนที่อยู่ตรงนั้น ร้องตกใจกันเป็นอันมาก “กรี๊ดดดดดดด” 1ใน6บอดี้การ์ดของนายก มาดูในห้องครัว
พบว่าเจ้าแว่นดำเตรียมยิง เขาวิ่งไปทางขวาเตรียมหลบแต่ถูกยิง ปังๆๆๆ มือบอดี้การ์ดปัดโดนหม้อซุปร้อนๆตกมาราดตนเองก่อนจะล้มแล้วตายคาที่
ผมได้โอกาสเตรียมยิง แต่หมอนั้นเห็นจึงยิงใส่ แต่หมอบทัน ปังๆๆๆ ผมครุ่นคิดว่าจะทำไงดีๆ
ผมเห็นรถเข็นอาหารอยู่ข้าง ผมคิดอะไรออกแล้ว
ผมตัดสินใจ เอารถเข็นนั่นถีบมันเข็นไปทางพวกมัน มันมองไปที่รถเข็น ผมสไลด์ออกมา ยิง 3 นัดสุดท้ายไป
ปัง นัดแรกโดนขาคนนึงล้มลง ปืนมันกระเด็นไปอีกทาง
ปังๆ 2นัดสุดท้ายโดนช่องท้องของเจ้าแว่นดำ ล้มลง ผมรีบลุกขึ้นมา หยิบปืนของเจ้าแว่นดำเผื่อใช้
ผมรีบมาดูที่ตัวจุดระเบิด มันโดนตั้งเวลาแล้วอีก 1นาทีกับ 30วินาที มันจะระเบิด

ผมเห็นช่องทิ้งขยะอยู่ตรงผนัง มันจะเป็นท่อขนาดใหญ่ที่ไปจบลงตรงถังขยะด้านล่าง
ผมมองไปด้านหลัง เห็นคนที่ขาถูกยิงควักปืนพกออกมา ผมยิงไปที่มือเขา ปืนกระเด็ฯไป
เขารีบมาแย่งปืนผม แย่งไปมา ผมกดยิงขึ้นไปบนเพดาน โดนหลอดไฟข้างบนแตก
เขาชกผม ปืนนั่นตกลงไปในช่องทิ้งขยะแล้ว ผมล้มลง เขาคุกเข่าทับผมแล้วชกหน้าผมไม่ยั้ง
ผมคว้าเศษกระจกบนพื้นได้ แล้วเอามาแทงคอเขา ฉัวะ
เขาลุกขึ้นมา เดินโซเซ ผมถือโอกาสยื่นขาออกไป ทำให้หมอนั่นสะดุดล้ม ตกลงไปในช่องทิ้งขยะ
ผมรีบดูตัวจุดระเบิดที่ติดกับซีโฟร์ 1 กำ เหลืออีก 40 วินาที ผมรีบโยนมันลงช่องทิ้งขยะ
มันตกลงไปบนร่างหมอนั่นที่ตายไปแล้วในถังขยะ
บรึ้ม!!!!! ร่างหมอนั่นกับถังขยะนั่น ระเบิดเป็นจุล
ผมยืนอย่างโล่งอก ในที่สุดก็ช่วยทุกคนได้แล้ว ตอนนั้นบอดี้การ์ดที่เหลือเข้ามา
ทันใดนั้น เจ้าแว่นดำลุกขึ้นมา ถือปืนพกเล็งใส่ผม
ปัง!!!!!!!! กระสุนลูกนั้นโดนอก ผมไปเต็มๆ ส่วนเจ้าแว่นดำก็ใช่ว่าไม่โดน
พวกบอดี้การ์ดทั้ง5 ยิงปืนพกใส่เจ้าแว่นดำไม่ยั้ง ปัง ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ
ร่างมันเลือดพุ่งจากทุกจุดที่โดนบอดี้การ์ดยิง ก่อนจะล้มนอนหงายตายอยู่ตรงนั้น
บอดี้การ์ดรีบมาดูอาการผม ตะโกนบอกพวกว่า “เรียกรถพยาบาลเร็ว!!!!!”
ผมเห็นผู้หญิงคนนึง วิ่งมา พอใกล้ๆขึ้น เธอคือ เนย แฟนผมเอง
“เอ เอ อดทนไว้นะ รถพยาบาลกำลังมาแล้ว” เนยบอกผมพร้อมน้ำตาไหลพราก
แล้วพ่อเธอก็เข้ามา รีบเอาผ้าเช็ดหน้ามาชุบแผลผมบอกว่า “อย่าเป็นอะไรไปนะ แกต้องไม่เป็นไร”เขาบอกด้วยสีหน้าเป็นห่วง
แล้วบุรุษพยาบาล รีบพาผมขึ้นรถพยาบาล แล้วเนยก็ขึ้นมาด้วย
แล้วก็มาถึงโรงพยาบาล เจ้ากน้าที่รีบเข็นเตียงที่ผมนอนไปห้องผ่าตัด
ตอนนี้ ผมรู้แล้วว่า ไม่น่าจะรอดแล้ว ผมคิดตลอดทางว่า
ถ้าผมอยู่ที่บ้าน ปล่อยให้พ่อของเนยที่เกลียดผม เพื่อนๆเนยที่รังเกียจผม และเนย แฟนผมที่อาจไม่ได้แต่งงานตายซะ
แล้วมีชีวิตใหม่ หาผู้หญิงอื่น แล้วใช้ชีวิตต่อไป แต่ว่า
หากการมาหยุดพวกก่อการร้ายแล้วผมต้องตายทำให้ตนเองหมดอนาคต แต่สามารถช่วยคนอื่นให้มีอนาคตของตนเองต่ออีกนับร้อย

สำหรับผมถือว่า.........คุ้มแล้ว
ตี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด แล้วเส้นกราฟชีวิตของเอก็
นิ่งไป

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=A6QSKP26yoQ

เอ T[]T ฮืออออออ

สนุกมากจ้า

เฮ้อ 5555+ จากเรื่องสยองขวัญเป็นดราม่าไปได้ แต่สนุกมากเลยคับ ขอบคุณนะ ที่ remake ให้

ลองลงดูซิ