กระทู้เรื่องสั้นเรื่อง bluemerryวิญญาณ รัก อาฆาต
by เฮียเหลา • วันอาทิตย์ที่ 23 ตุลาคม พ.ศ. 2554 19:46
ณ คืนนึงที่ฝนตก
"เลิกยุ่งกับกรูซักที ออกไป๊ อย่ายุ่งกับกรู!!!" เสียงชายนามnana_idol ร้องลั่นไปทั่วบ้าน ที่ไฟดับ
ชายหนุ่มหนีมาพิงที่กำแพงบ้านตนเอง เพื่อหนีบางอย่าง
บางอย่างในความมืด ค่อยๆเดินออกมา นานาตกใจเอามือดึงม่านหลุดจากที่แขวน นานาล้มลงแต่ม่านยังไม่หลุดจากที่แขวนหมด
ทันใดนั้น เกิดฟ้าผ่าทำให้เห็นร่างสิ่งนั้น
เป็นผู้หญิง ผมยาว ผิวซีดและเปียก และเป็นคนที่ นานารู้จักดี
"แกทิ้งฉันทำไม แกต้องตายยย" พูดจบมีน้ำไหลจากปาก ตา จมูก หู
จู่ๆปลายผ้าม่านที่nana จับอยู่ ก็ตวัดมารัดคอเขาแล้วดึงขึ้นไปอย่างแรง
"อ๊อกซ์" มือเขาพยายามแกะม่านออก แต่มันรัดแน่นมาก
จนสุดท้าย มือเขาตกมาโดนรูปถ่ายรูปหนึ่งตกลงมา
คนข้างบ้านคนหนึ่งสงสัย จึงแอบมอง และเมื่อฟ้าผ่าอีกครั้ง
คนข้างบ้านตกใจอย่างที่สุดเพราะสิ่งที่เขาเห็นคือ
ร่างของnanaถูกแขวนคออยู่ตรงหน้าต่างนั่น
รูปที่ตกลงมานั่นคือรูปที่เขากอดกับอดีตแฟนที่ชือว่า bluemerry
ติดตามตอนต่อไป พรุ่งนี้ครับ
"เลิกยุ่งกับกรูซักที ออกไป๊ อย่ายุ่งกับกรู!!!" เสียงชายนามnana_idol ร้องลั่นไปทั่วบ้าน ที่ไฟดับ
ชายหนุ่มหนีมาพิงที่กำแพงบ้านตนเอง เพื่อหนีบางอย่าง
บางอย่างในความมืด ค่อยๆเดินออกมา นานาตกใจเอามือดึงม่านหลุดจากที่แขวน นานาล้มลงแต่ม่านยังไม่หลุดจากที่แขวนหมด
ทันใดนั้น เกิดฟ้าผ่าทำให้เห็นร่างสิ่งนั้น
เป็นผู้หญิง ผมยาว ผิวซีดและเปียก และเป็นคนที่ นานารู้จักดี
"แกทิ้งฉันทำไม แกต้องตายยย" พูดจบมีน้ำไหลจากปาก ตา จมูก หู
จู่ๆปลายผ้าม่านที่nana จับอยู่ ก็ตวัดมารัดคอเขาแล้วดึงขึ้นไปอย่างแรง
"อ๊อกซ์" มือเขาพยายามแกะม่านออก แต่มันรัดแน่นมาก
จนสุดท้าย มือเขาตกมาโดนรูปถ่ายรูปหนึ่งตกลงมา
คนข้างบ้านคนหนึ่งสงสัย จึงแอบมอง และเมื่อฟ้าผ่าอีกครั้ง
คนข้างบ้านตกใจอย่างที่สุดเพราะสิ่งที่เขาเห็นคือ
ร่างของnanaถูกแขวนคออยู่ตรงหน้าต่างนั่น
รูปที่ตกลงมานั่นคือรูปที่เขากอดกับอดีตแฟนที่ชือว่า bluemerry
ติดตามตอนต่อไป พรุ่งนี้ครับ
Replies (32)
555+ ทั้งคู่กิ๊กกันตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย
ผี bluemerry นี่โหดจริงๆ
ผี bluemerry นี่โหดจริงๆ
พี่อาร์ต รีบมาด่วนเลย พี่กำลังดังใหญ่แล้ว ฮ่าๆๆๆๆ
โผล่มาฉากแรกก็โดนแขวนคอเลยหรอ
เอิ่มเฮียเหลามัน....
bluemerryตัวจริงนิสัยดีนะคะทุกท่านอย่าเข้าใจผิด
TT^TT
bluemerryตัวจริงนิสัยดีนะคะทุกท่านอย่าเข้าใจผิด
TT^TT

ขอค่าตัวด้วยนะเฮีย ... 555+
แก้ไขล่าสุด: 23/10/2554 21:54 โดย nana_idol
หลายวันต่อมา "แคป" ชายหนุ่มวัยกำลังเรียนป.โท ได้มาเดินเล่นที่สวนจตุจักร
เขาเดินชิวๆ พร้อมกินหมูปิ้งที่ซื้อมาอย่างเอร็ดอร่อย
เขามองคนที่วิ่งออกกำลังกาย ผ่านไปมา มองเด็กเล่นกันตรงสนามหญ้าที่อยู่กลางมหานครอันวุ่นวาย
เขาเดินมาถึงโซนเงียบ วันนี้ความจริง "knompang"
แฟนเขาควรมา แต่ว่าเธอชอบไปกับเพื่อนมากกว่า
เฮ้อ เมื่อไหร่เธอจะสนใจแฟนอย่างเราบ้าง
เขาสังเกตเห็นผู้หญิงคนหนึ่งนั่งอยู่ตรงม้านั่งริมทะเลสาบ
เขารู้สึกยังไงก็บอกไม่ถูก เขาเดินไปหาเธอ
เขาเดินชิวๆ พร้อมกินหมูปิ้งที่ซื้อมาอย่างเอร็ดอร่อย
เขามองคนที่วิ่งออกกำลังกาย ผ่านไปมา มองเด็กเล่นกันตรงสนามหญ้าที่อยู่กลางมหานครอันวุ่นวาย
เขาเดินมาถึงโซนเงียบ วันนี้ความจริง "knompang"
แฟนเขาควรมา แต่ว่าเธอชอบไปกับเพื่อนมากกว่า
เฮ้อ เมื่อไหร่เธอจะสนใจแฟนอย่างเราบ้าง
เขาสังเกตเห็นผู้หญิงคนหนึ่งนั่งอยู่ตรงม้านั่งริมทะเลสาบ
เขารู้สึกยังไงก็บอกไม่ถูก เขาเดินไปหาเธอ
"เอ่อ หวัดดีครับ" แคปทักทายผู้หญิงคนนั้น เธอหันมา
หน้าของเธอดูเศร้าสร้อย เหมือนเศร้าใจอะไรบางอย่าง
"เอ่อ ขอโทษครับ ขอผมนั่งด้วยได้ไหม"
"ได้สิค่ะ" ผู้หญิงคนนั้นบอกไปอย่างเศร้าสร้อย
เขาเข้าไปนั่งข้างๆเธอ มองใกล้ๆแล้ว เธอก็ดูสวยมากเลยทีเดียว
"คุณเป็นอะไรไปเหรอครับ" เขาถาม
"อืม ฉัน ฉันโดนแฟนทิ้งมาน่ะ" เธอพูดเสร็จ น้ำตาเธอเริ่มไหลออกมา
"คือ ผมไม่ได้ตั้งใจถามครับ"เขากล่าวเชิงขอโทษ
"ไม่เป็นไรค่ะ" เธอตอบ
"อืม กินหมูปิ้งนี่ไหมครับ"เขาถาม
"ก็ดีค่ะ" เธอหยิบหมูปิ้งจากถุงมาลองชิม
"คุณซื้อจากร้านป้าแก่ๆ ตัวเล็กใช่ไหมค่ะ"
"ครับ นั่นร้านโปรดผมเลย" เขาบอก
"ว้าว นั่นก็ร้านโปรดของฉันเมื่อกัน" เธอดูมีความสุขเพิ่มขึ้น
เขาดีใจที่ทำให้เธอมีความสุข
หน้าของเธอดูเศร้าสร้อย เหมือนเศร้าใจอะไรบางอย่าง
"เอ่อ ขอโทษครับ ขอผมนั่งด้วยได้ไหม"
"ได้สิค่ะ" ผู้หญิงคนนั้นบอกไปอย่างเศร้าสร้อย
เขาเข้าไปนั่งข้างๆเธอ มองใกล้ๆแล้ว เธอก็ดูสวยมากเลยทีเดียว
"คุณเป็นอะไรไปเหรอครับ" เขาถาม
"อืม ฉัน ฉันโดนแฟนทิ้งมาน่ะ" เธอพูดเสร็จ น้ำตาเธอเริ่มไหลออกมา
"คือ ผมไม่ได้ตั้งใจถามครับ"เขากล่าวเชิงขอโทษ
"ไม่เป็นไรค่ะ" เธอตอบ
"อืม กินหมูปิ้งนี่ไหมครับ"เขาถาม
"ก็ดีค่ะ" เธอหยิบหมูปิ้งจากถุงมาลองชิม
"คุณซื้อจากร้านป้าแก่ๆ ตัวเล็กใช่ไหมค่ะ"
"ครับ นั่นร้านโปรดผมเลย" เขาบอก
"ว้าว นั่นก็ร้านโปรดของฉันเมื่อกัน" เธอดูมีความสุขเพิ่มขึ้น
เขาดีใจที่ทำให้เธอมีความสุข
"คุณชอบมาที่นี่เหรอ"แคปถาม
"ค่ะ ชอบมาตอนเย็นๆ"เธอตอบ
เขาดูเวลาที่นาฬิกาข้อมือ
" 5โมงเย็นแล้วนี่หว่า" เขาคิดในใจ
"คือผมคงต้องขอตัวก่อน" เขาบอก
"โชคดีนะค่ะ" เธอบอก
ชายหนุ่มโบกมือลาเธอและรีบวิ่งไปที่รถตนเอง
เธอคิดในใจว่า เขาดูเป็นคนดีมากกว่าแฟนเก่าเธอที่ชื่อ nana_idol เธอหวังว่าพรุ่งนี้เขาจะมา
รถโตโยต้า วีออสของแคปซูลสีฟ้ากำลังติดอยู่ตรงไฟแดงตรงสี่แยกลาดพร้าว
เขากำลังครุ่นคิดเรื่องของผู้หญิงที่เจอที่สวนจตุจักร และพอไฟเขียวปุ๊บ เขาก็เหยีบคันเร่งเคลื่อมตามกลุ่มรถติดทั้งหลายพร้อมคำตอบแล้วว่า
พรุ่งนี้ เขาน่าจะมาหาเธออีก
"ค่ะ ชอบมาตอนเย็นๆ"เธอตอบ
เขาดูเวลาที่นาฬิกาข้อมือ
" 5โมงเย็นแล้วนี่หว่า" เขาคิดในใจ
"คือผมคงต้องขอตัวก่อน" เขาบอก
"โชคดีนะค่ะ" เธอบอก
ชายหนุ่มโบกมือลาเธอและรีบวิ่งไปที่รถตนเอง
เธอคิดในใจว่า เขาดูเป็นคนดีมากกว่าแฟนเก่าเธอที่ชื่อ nana_idol เธอหวังว่าพรุ่งนี้เขาจะมา
รถโตโยต้า วีออสของแคปซูลสีฟ้ากำลังติดอยู่ตรงไฟแดงตรงสี่แยกลาดพร้าว
เขากำลังครุ่นคิดเรื่องของผู้หญิงที่เจอที่สวนจตุจักร และพอไฟเขียวปุ๊บ เขาก็เหยีบคันเร่งเคลื่อมตามกลุ่มรถติดทั้งหลายพร้อมคำตอบแล้วว่า
พรุ่งนี้ เขาน่าจะมาหาเธออีก
สนุกดีครับ
ฮู่ว เขาเดินกลับเข้าบ้านเดี่ยวเดิมเป็นของพ่อแม่เขา พอเปิดประตูเข้าไปก็พบว่า
knompang และเพื่อนๆคือ แพร ปุ๊ก เหมียว มิ้นต์ เจน จัดงานวันเกิดและกำลังกินเค้ก
เขาดีใจเพราะวันนี้เป็นวันเกิดเขา แต่พอมองป้ายวันเกิด เขียนว่า
HAPPY BIRTHDAY เจน
แคปอึ้งอย่างบอกไม่ถูก
"ไม่มีใครจำวันเกิดฉันได้เลยเหรอ" เขาคิดในใจ
"แคปกลับมาแล้วเหรอ" knompang สาวคิคุหน้าแอ๊บแบ๊วเหมือนสาวญี่ปุ่น
"อือ" เขาบอก
"นี่ กินเค้กก่อนมั๊ย" เพื่อนๆของหนมปังชวน
"เอ่อ เดี๋ยวผมอาบน้ำก่อนนะ" แคปบอก
ระหว่างเขาอาบน้ำ เขาครุ่นคิดว่า
"เขาไม่สำคัญแล้วเหรอ"
แล้วน้ำตาของเขาก็ไหลลงมาพร้อมน้ำจากฝักบัว
หลังจากเช็ดตัวเสร็จ แล้วแต่งตัว พอลงมา ทุกคนหายไป?
เจอจานเล็กๆมีเค้กกับช้อนวางไว้ และมีกระดาษเขียนว่า
"เดี๋ยวไปกับเพื่อนก่อนนะ กลับมาดึกๆ"
หนมปัง
เขานั่งกินเค้กอย่างเงียบเหงา และจัดโต๊ะ ทำความสะอาดเสร็จ ก็แปรงฟันและขึ้นไปนอน
คนเดียวอย่างเงียบเหงา
เขาอยากมีใครสักคนที่ห่วงใยเขาบ้าง
knompang และเพื่อนๆคือ แพร ปุ๊ก เหมียว มิ้นต์ เจน จัดงานวันเกิดและกำลังกินเค้ก
เขาดีใจเพราะวันนี้เป็นวันเกิดเขา แต่พอมองป้ายวันเกิด เขียนว่า
HAPPY BIRTHDAY เจน
แคปอึ้งอย่างบอกไม่ถูก
"ไม่มีใครจำวันเกิดฉันได้เลยเหรอ" เขาคิดในใจ
"แคปกลับมาแล้วเหรอ" knompang สาวคิคุหน้าแอ๊บแบ๊วเหมือนสาวญี่ปุ่น
"อือ" เขาบอก
"นี่ กินเค้กก่อนมั๊ย" เพื่อนๆของหนมปังชวน
"เอ่อ เดี๋ยวผมอาบน้ำก่อนนะ" แคปบอก
ระหว่างเขาอาบน้ำ เขาครุ่นคิดว่า
"เขาไม่สำคัญแล้วเหรอ"
แล้วน้ำตาของเขาก็ไหลลงมาพร้อมน้ำจากฝักบัว
หลังจากเช็ดตัวเสร็จ แล้วแต่งตัว พอลงมา ทุกคนหายไป?
เจอจานเล็กๆมีเค้กกับช้อนวางไว้ และมีกระดาษเขียนว่า
"เดี๋ยวไปกับเพื่อนก่อนนะ กลับมาดึกๆ"
หนมปัง
เขานั่งกินเค้กอย่างเงียบเหงา และจัดโต๊ะ ทำความสะอาดเสร็จ ก็แปรงฟันและขึ้นไปนอน
คนเดียวอย่างเงียบเหงา
เขาอยากมีใครสักคนที่ห่วงใยเขาบ้าง
เดี๋ยวมาต่อพรุ่งนี้นะครับ
ดีค่ะชอบๆ
เอาอีก เอาอีก
เอาอีก เอาอีก

จ้า ต่อพรุ่งนี้ จะรีบตื่นมาพิมพ์ต่อเลยคร้าบบบ
(พิมพ์ต่อแล้ว)
วันต่อมา เป็นวันจันทร์ แคปจึงไปเรียนที่มหาวิทยาลัยชื่อดังในกรุงเทพ
วันนี้เขามีเรียนคาบเช้าเท่านั้นแล้วกลับบ้านได้ หลังจากเรียนเสร็จและกินข้าวที่มหาวิทยาลัยแล้ว เขาก็ขับรถวีออสคู่ใจไปที่
สวนจตุจักร
เขาจอดรถแล้วเดินเข้าสวนสาธารณะไป เวลานี้ไม่ค่อยมีใครมา ส่วนใหญ่เป็นคนแก่มานั่งเล่นไปวันๆ เขาดูที่นาฬิกาข้อมือตนเอง 11:50 นี่
เอ กลับไปที่บ้านนอนพักซักหน่อยจะดีไหมเนี่ย ผู้หญิงคนนั้นคงยังไม่มาหรอก
แคปตัดสินใจเดินกลับไปที่รถแล้วขับกลับบ้านตนเอง
โดยที่เขาไม่รู้เลยว่า ผู้หญิงคนนั้นยังรอเขาอยู่ เสมอตลอดเวลา แม้ไม่มีใครเห็นตัวเธอก็ตาม
วันต่อมา เป็นวันจันทร์ แคปจึงไปเรียนที่มหาวิทยาลัยชื่อดังในกรุงเทพ
วันนี้เขามีเรียนคาบเช้าเท่านั้นแล้วกลับบ้านได้ หลังจากเรียนเสร็จและกินข้าวที่มหาวิทยาลัยแล้ว เขาก็ขับรถวีออสคู่ใจไปที่
สวนจตุจักร
เขาจอดรถแล้วเดินเข้าสวนสาธารณะไป เวลานี้ไม่ค่อยมีใครมา ส่วนใหญ่เป็นคนแก่มานั่งเล่นไปวันๆ เขาดูที่นาฬิกาข้อมือตนเอง 11:50 นี่
เอ กลับไปที่บ้านนอนพักซักหน่อยจะดีไหมเนี่ย ผู้หญิงคนนั้นคงยังไม่มาหรอก
แคปตัดสินใจเดินกลับไปที่รถแล้วขับกลับบ้านตนเอง
โดยที่เขาไม่รู้เลยว่า ผู้หญิงคนนั้นยังรอเขาอยู่ เสมอตลอดเวลา แม้ไม่มีใครเห็นตัวเธอก็ตาม
แคปขับรถมาจอดที่บ้านแล้วเดินเข้าบ้านอย่างสบายใจ แต่ไม่ลืมที่จะล็อกประตู
เขาเดินเข้าห้องนอนที่ไม่หรูหรามาก มีเตียงนอน ตู้เสื้อผ้าไม้อัด โต๊ะวางของ และห้องน้ำภายในตัว
แคปกระโดดไปนอนที่เตียงและค่อยๆหลับใหลไปอย่างไม่รู้ตัว
เขาเดินไปในสวนจตุจักร ที่มืด วังเวง เขาเดินไปที่ม้านั่งที่ผู้หญิงคนนั่นนั่งอยู่ เธอลุกขึ้นมาแล้วเดินไปหลังตต้นไม้
จู่ๆ เธอโผล่มาตรงหน้าโดยมีหนอนชอนไชอยู่ในปาก ลูกตาถลน ผิวหน้าเหวะหวะ
"(ไมโคร)ชิบหาย!!!!" เขาตะโกนพร้อมลุกขึ้นมาพร้อมร่างกายที่ชุ่มด้วยเหงื่อ เขาดูเวลาที่นาฬิกาข้อมือ 14:40
นี่ใกล้เวลาเลิกเรียนของ knompang แล้วนี้นา
เขารีบออกจากบ้านโดยไม่ลืมล็อกประตู แล้วขึ้นรถเก๋งของเขาแล้วขับไปที่ๆ ตึกคณะนิเทศศาสตร์ที่หนมปังเรียน
(ขออนุญาตเรียก แคปซูลสีฟ้าว่า แคป ละกัน แล้วเรียก knompang ว่า หนมปังละกัน)
เขาเดินเข้าห้องนอนที่ไม่หรูหรามาก มีเตียงนอน ตู้เสื้อผ้าไม้อัด โต๊ะวางของ และห้องน้ำภายในตัว
แคปกระโดดไปนอนที่เตียงและค่อยๆหลับใหลไปอย่างไม่รู้ตัว
เขาเดินไปในสวนจตุจักร ที่มืด วังเวง เขาเดินไปที่ม้านั่งที่ผู้หญิงคนนั่นนั่งอยู่ เธอลุกขึ้นมาแล้วเดินไปหลังตต้นไม้
จู่ๆ เธอโผล่มาตรงหน้าโดยมีหนอนชอนไชอยู่ในปาก ลูกตาถลน ผิวหน้าเหวะหวะ
"(ไมโคร)ชิบหาย!!!!" เขาตะโกนพร้อมลุกขึ้นมาพร้อมร่างกายที่ชุ่มด้วยเหงื่อ เขาดูเวลาที่นาฬิกาข้อมือ 14:40
นี่ใกล้เวลาเลิกเรียนของ knompang แล้วนี้นา
เขารีบออกจากบ้านโดยไม่ลืมล็อกประตู แล้วขึ้นรถเก๋งของเขาแล้วขับไปที่ๆ ตึกคณะนิเทศศาสตร์ที่หนมปังเรียน
(ขออนุญาตเรียก แคปซูลสีฟ้าว่า แคป ละกัน แล้วเรียก knompang ว่า หนมปังละกัน)
เขาขับถึงตึกที่เธอเรียน พบว่า เธอขึ้นรถไปกับเพื่อนๆ ไอ้รถอแวนซ่าคันนั้น
แต่ว่า ทำไมไม่เห็น เจน เลยหว่า สงสัยกลับไปแล้วมั้ง
เขาขับไปเติมน้ำมันที่ ปั๊ม ปตท.หน้าสวนจตุจักร เพราะว่าน้ำมันใกล้เกลี้ยงถังแล้ว
ระหว่างเติมน้ำมัน เขามองไปที่สวนจตุจักรที่อยู่ข้างๆพร้อมครุ่นคิด
"นี่คือทำนองแห่งความหลังระหว่างเรา ได้ยินเมื่อไรยิ่งนึกถึงวันเก่า" ริงโทนโทรศัพท์เขาดังขึ้นมา
เขาดูที่โทรศัพท์ NOKIA ขอเงขา
เป็น หนมปัง ที่โทรมานี่เอง
เขากดรับสาย "หวัดดี มีไรหรอ"
"นี่ตัวเอง จำร้าน13เหรียญตรงถนนติวานนนท์ ได้ป่ะ เรามีเซอร์ไพรส์ให้ตัวเองด้วย" แล้วเธอก็วางสายไปพอดีกับเติมน้ำมันเติมถังพอดี
เขาจ่ายเงินให้เด็กปั๊ม ก่อนที่จะขับรถเขาไปที่ร้านที่ว่าพร้อมคิดในใจว่า
"แม่ง เซอร์ไพรส์บ้าอะไรว่ะ ไปแป๊บเดียวแล้วกลับมาสวนนี่คงทันนะ" เขาคิดในใจ
แต่ว่า ทำไมไม่เห็น เจน เลยหว่า สงสัยกลับไปแล้วมั้ง
เขาขับไปเติมน้ำมันที่ ปั๊ม ปตท.หน้าสวนจตุจักร เพราะว่าน้ำมันใกล้เกลี้ยงถังแล้ว
ระหว่างเติมน้ำมัน เขามองไปที่สวนจตุจักรที่อยู่ข้างๆพร้อมครุ่นคิด
"นี่คือทำนองแห่งความหลังระหว่างเรา ได้ยินเมื่อไรยิ่งนึกถึงวันเก่า" ริงโทนโทรศัพท์เขาดังขึ้นมา
เขาดูที่โทรศัพท์ NOKIA ขอเงขา
เป็น หนมปัง ที่โทรมานี่เอง
เขากดรับสาย "หวัดดี มีไรหรอ"
"นี่ตัวเอง จำร้าน13เหรียญตรงถนนติวานนนท์ ได้ป่ะ เรามีเซอร์ไพรส์ให้ตัวเองด้วย" แล้วเธอก็วางสายไปพอดีกับเติมน้ำมันเติมถังพอดี
เขาจ่ายเงินให้เด็กปั๊ม ก่อนที่จะขับรถเขาไปที่ร้านที่ว่าพร้อมคิดในใจว่า
"แม่ง เซอร์ไพรส์บ้าอะไรว่ะ ไปแป๊บเดียวแล้วกลับมาสวนนี่คงทันนะ" เขาคิดในใจ
16:03 ก็มาถึงร้านที่ว่า เขาจอดรถแล้วลองเดินเข้าไปในตัวร้าน ที่นี่เป็นทั้งโรงแรมและร้านอาหาร และคนมากินพอสมควร
"แคป ทางนี้ๆ" เสียงของหนมปังดังมาจากอีกโซนที่ปิดไฟแล้วของร้านอาหาร
เขาเดินไปตรงนั้น
จู่ๆ ไฟเปิดขึ้นมาพร้อมหนมปังพูดว่า "เซอร์ไพร้ส์!!!"
สิ่งที่เขาเห็นคือ หนมปังยืนถือเค้กที่ปักเทียนและเขียนว่า
สุขสันต์วันเกิด แคป
ส่วนคนอื่นๆ ก็ร้องเพลง happy birthday ด้วย
เขาตกใจอย่างบอกไม่ถูก หนมปังบอกให้เป่าเค้ก
แล้วงานฉลองก็เริ่มขึ้น โดยมีผู้ร่วมงานคือ แคป หนมปัง ปุ๊ก แพร เหมียว และ ชิน หนุ่มที่เรียนคณะเดียวกับหนมปัง
แคปนั่งที่โต๊ะ ชิมเค้กอยู่ ด้านชินก็กินแล้วเลอะปาก หนมปังก็หยิบผ้าเช็ดปากเช็ดให้
แคปลองทำเลอะปากมั่ง เธอกลับบอกว่า "ปากเลอะแล้ว ทำไมไม่เช็ดล่ะ"
"แคป ทางนี้ๆ" เสียงของหนมปังดังมาจากอีกโซนที่ปิดไฟแล้วของร้านอาหาร
เขาเดินไปตรงนั้น
จู่ๆ ไฟเปิดขึ้นมาพร้อมหนมปังพูดว่า "เซอร์ไพร้ส์!!!"
สิ่งที่เขาเห็นคือ หนมปังยืนถือเค้กที่ปักเทียนและเขียนว่า
สุขสันต์วันเกิด แคป
ส่วนคนอื่นๆ ก็ร้องเพลง happy birthday ด้วย
เขาตกใจอย่างบอกไม่ถูก หนมปังบอกให้เป่าเค้ก
แล้วงานฉลองก็เริ่มขึ้น โดยมีผู้ร่วมงานคือ แคป หนมปัง ปุ๊ก แพร เหมียว และ ชิน หนุ่มที่เรียนคณะเดียวกับหนมปัง
แคปนั่งที่โต๊ะ ชิมเค้กอยู่ ด้านชินก็กินแล้วเลอะปาก หนมปังก็หยิบผ้าเช็ดปากเช็ดให้
แคปลองทำเลอะปากมั่ง เธอกลับบอกว่า "ปากเลอะแล้ว ทำไมไม่เช็ดล่ะ"
เท่านั้นแหละ เขาปรอทแตกลุกขึ้นมาแล้วเดินออกจากร้าน
"ตัวเองเป็นไรไป" หนมปังวิ่งมาถาม
"รักเพื่อนนักใช่ไหม ไปอยู่กับมันเลย!!!" แคปตะโกนใส่ก่อนขึ้นรถ และขับออกไปอย่างรวดเร็ว
ระหว่างขับรถไป เขาเอาแขนปาดน้ำตาที่ไหลออกมาอย่างไม่ขาดสาย เขากำลังขับรถไปที่ๆ ไม่ใช่บ้านของเขา
เขาขับไปที่สวนจตุจักร
ตอนนั้น 18:40 เขารีบวิ่งไปที่ๆ เขาเจอผู้หญิงคนนั้น
เขาไม่เห็นเธอแล้ว
"มาอีกแล้วเหรอค่ะ" เธอพูดจากทางด้านหลัง
"ยังไม่ได้กลับบ้านเหรอครับ" เขาพูด
"ก็งั้นค่ะ"
"คือว่า ขอคุยด้วยได้ไหม"
"ได้สิ"
ทั้งสองคุยกันจนถึงเวลา 19:50
แล้วแคปก็กลับบ้าน
เขารู้สึกดี ที่มีคนรู้ใจอย่างผู้หญิงคนนี้
เขาไม่รู้ว่า เธอคนนั้นแอบตามเขามา
ขณะที่รถทุกคันเคลื่อนไหวอยู่ มีถของแคปที่ดูแปลกกว่าคันอื่น
แต่ว่าทุกคนไม่สามารถมองเห็นได้ว่า
มีผู้หญิงคนหนึ่งยืนอยู่บนหลังคารถนั้น
และเธอก็คือ
bluemerry
"ตัวเองเป็นไรไป" หนมปังวิ่งมาถาม
"รักเพื่อนนักใช่ไหม ไปอยู่กับมันเลย!!!" แคปตะโกนใส่ก่อนขึ้นรถ และขับออกไปอย่างรวดเร็ว
ระหว่างขับรถไป เขาเอาแขนปาดน้ำตาที่ไหลออกมาอย่างไม่ขาดสาย เขากำลังขับรถไปที่ๆ ไม่ใช่บ้านของเขา
เขาขับไปที่สวนจตุจักร
ตอนนั้น 18:40 เขารีบวิ่งไปที่ๆ เขาเจอผู้หญิงคนนั้น
เขาไม่เห็นเธอแล้ว
"มาอีกแล้วเหรอค่ะ" เธอพูดจากทางด้านหลัง
"ยังไม่ได้กลับบ้านเหรอครับ" เขาพูด
"ก็งั้นค่ะ"
"คือว่า ขอคุยด้วยได้ไหม"
"ได้สิ"
ทั้งสองคุยกันจนถึงเวลา 19:50
แล้วแคปก็กลับบ้าน
เขารู้สึกดี ที่มีคนรู้ใจอย่างผู้หญิงคนนี้
เขาไม่รู้ว่า เธอคนนั้นแอบตามเขามา
ขณะที่รถทุกคันเคลื่อนไหวอยู่ มีถของแคปที่ดูแปลกกว่าคันอื่น
แต่ว่าทุกคนไม่สามารถมองเห็นได้ว่า
มีผู้หญิงคนหนึ่งยืนอยู่บนหลังคารถนั้น
และเธอก็คือ
bluemerry
ลุ้นฮะๆๆ ผี bluemerry จะออกโรงแล้วชิมิๆ

เขากลับมาถึงบ้าน แล้วเดินเข้าห้องนอน
แล้วล้มตัวลงนอน
คืนนั้นเขาไม่ได้นอนคนเดียว และไม่ได้นอนกับหนมปัง
แต่ตอนนี้ เขานอนอยู่โดยมี bluemerry นอนกอด เขาอยู่
แล้วล้มตัวลงนอน
คืนนั้นเขาไม่ได้นอนคนเดียว และไม่ได้นอนกับหนมปัง
แต่ตอนนี้ เขานอนอยู่โดยมี bluemerry นอนกอด เขาอยู่
วันต่อมา แคปมาที่สวนสาธารณะตอนบ่าย เพราะเขาไม่มีเรียนบ่ายเช่นเคย
เขาเดินจับมือกับbluemerry แต่ไม่มีใครเห็น เขาเดินมาที่ร้านขายเครื่องดื่ม บอกกับเธอว่าให้ไปรอที่เดิม
แล้วเธอก็เดินไป
"ลุง ผมเอาชามะนาวเย็น 2แก้วนะ"
"นี่ ไอ้หนุ่ม เมื่อกี๊แกมากับใคร" ชายแก่ถามขณะทำชามะนาว
"อ๋อ แฟนผมครับ" แคปตอบ
"ไม่มีใครเลยนะ พ่อหนุ่ม แกมากับผีเหรอ" ชายแก่ถามขณะส่งถุงใส่แก้วพลาสติกใส่ชามะนาวให้แคป
"เออ ไม่มั้งลุง"แคปตอบไปอย่างไม่แน่ใจ
"เอางี้ ไอ้หนุ่มลองสวดมนต์คาถา......แล้วมองใต้ขานะ"
แคปยื่นเงินให้ชายแก่ พร้อมเดินเข้าสวนจตุจักรอย่างไม่แน่ใจ
เขาเดินจับมือกับbluemerry แต่ไม่มีใครเห็น เขาเดินมาที่ร้านขายเครื่องดื่ม บอกกับเธอว่าให้ไปรอที่เดิม
แล้วเธอก็เดินไป
"ลุง ผมเอาชามะนาวเย็น 2แก้วนะ"
"นี่ ไอ้หนุ่ม เมื่อกี๊แกมากับใคร" ชายแก่ถามขณะทำชามะนาว
"อ๋อ แฟนผมครับ" แคปตอบ
"ไม่มีใครเลยนะ พ่อหนุ่ม แกมากับผีเหรอ" ชายแก่ถามขณะส่งถุงใส่แก้วพลาสติกใส่ชามะนาวให้แคป
"เออ ไม่มั้งลุง"แคปตอบไปอย่างไม่แน่ใจ
"เอางี้ ไอ้หนุ่มลองสวดมนต์คาถา......แล้วมองใต้ขานะ"
แคปยื่นเงินให้ชายแก่ พร้อมเดินเข้าสวนจตุจักรอย่างไม่แน่ใจ
ผีอะไรก็ไม่รู้
ไม่เคยมีใครสอนรึไงว่าผู้หญิงอย่าไปนอนกอดผู้ชาย
ไม่รักนวลสงวนตัวเลย
ไม่เคยมีใครสอนรึไงว่าผู้หญิงอย่าไปนอนกอดผู้ชาย
ไม่รักนวลสงวนตัวเลย
แก้ไขล่าสุด: 24/10/2554 18:54 โดย bluemerry
แคปเดินไปจนเห็น bluemerry แต่เธอยังไม่เห็น
เขาวางถุงชามะนาวแล้วลองหันหลังดู
"adhskjfhflghlifjdsdlfhkflhklv"เขาลองท่องคาถาแล้วก้มมองใต้ขา
สิ่งที่เขาเห็นคือ
bluemerry
เพียงแต่เธอผิวซีด ปากมีน้ำไหล ที่คอเหมือนมีรอยเชือกรัดอยู่
เธอหันมา
เขารีบหลบหลังต้นไม้
โชคดีที่เธอยังไม่เห็น
เขารีบหนีไป
เขาวิ่งมาเจอเศษหนังสือพิมพ์เก่าๆตรงหน้าทางเข้าที่พื้น
เขาสังเกตเห็นอไรบางอย่าง เขามองไปที่หัวข้อข่าวเล็กๆ
พบศพจมน้ำกว่า 10 วัน คาดว่าแขวนคอตายแล้วกิ่งไม้หัก ที่ จตุจักร
เขารีบวิ่งหนีขึ้นรถตนเองทันที!!
โดยหารู้ไม่ว่า เธอแอบมองอยู่
เขาวางถุงชามะนาวแล้วลองหันหลังดู
"adhskjfhflghlifjdsdlfhkflhklv"เขาลองท่องคาถาแล้วก้มมองใต้ขา
สิ่งที่เขาเห็นคือ
bluemerry
เพียงแต่เธอผิวซีด ปากมีน้ำไหล ที่คอเหมือนมีรอยเชือกรัดอยู่
เธอหันมา
เขารีบหลบหลังต้นไม้
โชคดีที่เธอยังไม่เห็น
เขารีบหนีไป
เขาวิ่งมาเจอเศษหนังสือพิมพ์เก่าๆตรงหน้าทางเข้าที่พื้น
เขาสังเกตเห็นอไรบางอย่าง เขามองไปที่หัวข้อข่าวเล็กๆ
พบศพจมน้ำกว่า 10 วัน คาดว่าแขวนคอตายแล้วกิ่งไม้หัก ที่ จตุจักร
เขารีบวิ่งหนีขึ้นรถตนเองทันที!!
โดยหารู้ไม่ว่า เธอแอบมองอยู่
แก้ไขล่าสุด: 24/10/2554 16:50 โดย เฮียเหลา
เขารีบขับรถกลับบ้านตนเองแล้ว รีบเข้าบ้านแล้วล็อกประตู
"เชี่ยเอ๊ย!!" แคปตอนนี้ตกใจจนทำอะไรไม่ถูก
ก๊อก ก๊อก มีเสียงเคาะประตู
เขาค่อยๆเดินไปดูตรงตาแมวที่ประตู
เป็นดวงตาสีดำมะเมื่อมเหมือนจะกลืนกินทุกสิ่ง
แล้วมีน้ำไหลจากช่องตาแมว
แคปรีบเถิบออกมา
แล้วมีมือยื่นออกมาจากช่องตาแมว
แคปรีบวิ่งขึ้นห้องนอนอย่างไว
เขารีบล็อกประตูห้องนอน แล้วหยิบโทรศัพท์
เพื่อโทรหา หนมปัง
"ฮัลโหล หนมปัง มาที่บ้านหน่อย ได้โปรด "
"เชี่ยเอ๊ย!!" แคปตอนนี้ตกใจจนทำอะไรไม่ถูก
ก๊อก ก๊อก มีเสียงเคาะประตู
เขาค่อยๆเดินไปดูตรงตาแมวที่ประตู
เป็นดวงตาสีดำมะเมื่อมเหมือนจะกลืนกินทุกสิ่ง
แล้วมีน้ำไหลจากช่องตาแมว
แคปรีบเถิบออกมา
แล้วมีมือยื่นออกมาจากช่องตาแมว
แคปรีบวิ่งขึ้นห้องนอนอย่างไว
เขารีบล็อกประตูห้องนอน แล้วหยิบโทรศัพท์
เพื่อโทรหา หนมปัง
"ฮัลโหล หนมปัง มาที่บ้านหน่อย ได้โปรด "
มีน้ำซึมจากตู้เสื้อผ้า
แล้วมีน้ำขนาดใหญ่ไหลอกมาจากตู้เสื้อผ้าโถมใส่แคป
"แค่กๆ" แคปสำลักน้ำ
ข้างหน้า มี ผีbluemerry ยืนอยู่
"แก แกมีแฟนแล้ว แล้วฉันล่ะห๊ะ เห็นฉันเป็นแค่ของเล่นเหรอ!!!!"
"กรูไปทำเหี้ยกับมรึงตอนไหนฟ่ะ" แคปคิดในใจ
แคปรีบวิ่งมาเปิดประตูหนี พอเปิดออกไป
เจอblueberry แลบลิ้นยาวถึงพื้น
แคปตกใจเกือบตกบันไดแต่ยังจับราวไว้
จู่มีน้ำไหลบนราวบันไดทำให้เขาจับไม่อยู่
เขาเลยล้มและกลิ้งตกลงไปที่พื้น
แล้วมีน้ำขนาดใหญ่ไหลอกมาจากตู้เสื้อผ้าโถมใส่แคป
"แค่กๆ" แคปสำลักน้ำ
ข้างหน้า มี ผีbluemerry ยืนอยู่
"แก แกมีแฟนแล้ว แล้วฉันล่ะห๊ะ เห็นฉันเป็นแค่ของเล่นเหรอ!!!!"
"กรูไปทำเหี้ยกับมรึงตอนไหนฟ่ะ" แคปคิดในใจ
แคปรีบวิ่งมาเปิดประตูหนี พอเปิดออกไป
เจอblueberry แลบลิ้นยาวถึงพื้น
แคปตกใจเกือบตกบันไดแต่ยังจับราวไว้
จู่มีน้ำไหลบนราวบันไดทำให้เขาจับไม่อยู่
เขาเลยล้มและกลิ้งตกลงไปที่พื้น
หนมปังนั่งแท็กซี่มาจอดที่หน้าบ้านแคปแล้วรีบจ่ายเงิน
เธอรีบเปิดประตูเข้าไปแล้วร้องหาแคป
"แคป แคป เธออยู่ไหน"
แล้วเธอเห็นเขาซ่อนอยู่ตรงครัว เธอรีบวิ่งไปหา
"แคป เกิดอะไรขึ้น"
"ไม่เอาแล้ว ไม่เอาแล้ว " เขาพูดซ้ำไปมาพร้อมถือมีดไว้
"นี่ ใจเย็นๆก่อนนะ วางมีดก่อน" หนมปังพูด
แคปเชื่อหนมปังแล้วยอมวางมีด
"โอเค ออกจากที่นี่กันเถอะ" หนมปังบอก
พอจะลุกขึ้น หน้าของหนมปังก็กลายเป็นหน้าอันสยดสยองของ
bluemerry
ฉัวะ!!!!
เธอรีบเปิดประตูเข้าไปแล้วร้องหาแคป
"แคป แคป เธออยู่ไหน"
แล้วเธอเห็นเขาซ่อนอยู่ตรงครัว เธอรีบวิ่งไปหา
"แคป เกิดอะไรขึ้น"
"ไม่เอาแล้ว ไม่เอาแล้ว " เขาพูดซ้ำไปมาพร้อมถือมีดไว้
"นี่ ใจเย็นๆก่อนนะ วางมีดก่อน" หนมปังพูด
แคปเชื่อหนมปังแล้วยอมวางมีด
"โอเค ออกจากที่นี่กันเถอะ" หนมปังบอก
พอจะลุกขึ้น หน้าของหนมปังก็กลายเป็นหน้าอันสยดสยองของ
bluemerry
ฉัวะ!!!!
มือของแคปถือมีดที่ชุ่มไปด้วยเลือด
แต่เป็นเลือดของ หนมปัง
ที่ท้องเธอเป็นรอยแผลลึกเพราะมีดที่แคปแทง
แล้วเธอก็ล้มลง
แคปปล่อยมีดลง
น้ำตาเริ่มไหล
เขานั่งลง
"ไม่ ไม่ ไม่จริง" เขาพูดซ้ำไปซ้ำมา
"ไม่จริงงงง!!!!!"
bluemerry มองดูชายหนุ่มผู้บ้าคลั่งด้วยรอยยิ้ม
แต่เป็นเลือดของ หนมปัง
ที่ท้องเธอเป็นรอยแผลลึกเพราะมีดที่แคปแทง
แล้วเธอก็ล้มลง
แคปปล่อยมีดลง
น้ำตาเริ่มไหล
เขานั่งลง
"ไม่ ไม่ ไม่จริง" เขาพูดซ้ำไปซ้ำมา
"ไม่จริงงงง!!!!!"
bluemerry มองดูชายหนุ่มผู้บ้าคลั่งด้วยรอยยิ้ม
หลายเดือนต่อมาที่ โรงพยาบาลศรีธัญญา
คุณหมอเหลาเดินตรวจเช็คคนไข้จนถึงห้องหนึ่ง
เป็นห้อง แคปซูลสีฟ้า
หมอเหลามองเข้าไปในห้องนั้น
เห็นคนไข้นั่งคุยคนเดียวอย่างมีความสุข
สงสารเขาจริงๆ เผลอฆ่าแฟนแล้วเป็นบ้าอย่างนี้
แล้วหมอเหลาก็เดินไปห้องอื่นๆต่อ
แต่เขาไม่เห็น "อีกคน" ในห้องนั้น
เธอคือผู้หญิงที่แคปคุยว่า "เราอยู่ด้วยกันแล้ว ไม่มีใครพรากเราจากกันอีกแล้ว ฮ่าๆ"
เธอคนนั้นมีความสุขที่ได้อยู่กับคนที่รักเธอและอยู่คนที่เธอรักแล้ว
เธอคือ
bluemerry
คุณหมอเหลาเดินตรวจเช็คคนไข้จนถึงห้องหนึ่ง
เป็นห้อง แคปซูลสีฟ้า
หมอเหลามองเข้าไปในห้องนั้น
เห็นคนไข้นั่งคุยคนเดียวอย่างมีความสุข
สงสารเขาจริงๆ เผลอฆ่าแฟนแล้วเป็นบ้าอย่างนี้
แล้วหมอเหลาก็เดินไปห้องอื่นๆต่อ
แต่เขาไม่เห็น "อีกคน" ในห้องนั้น
เธอคือผู้หญิงที่แคปคุยว่า "เราอยู่ด้วยกันแล้ว ไม่มีใครพรากเราจากกันอีกแล้ว ฮ่าๆ"
เธอคนนั้นมีความสุขที่ได้อยู่กับคนที่รักเธอและอยู่คนที่เธอรักแล้ว
เธอคือ
bluemerry
แก้ไขล่าสุด: 24/10/2554 20:53 โดย เฮียเหลา
แหม
บทซะหรูเลยนะเฮียเหลา
บทซะหรูเลยนะเฮียเหลา
เอ่อ... นี่จบ? -[]-!! กะลังติดลม -.-
ไรเนี่ยเฮียเหลาแหมๆ
Function Used time : 0:00:00:00.015