chapter 1
รถนิสสัน ทีน่าคันหนึ่งได้ขับเข้ามาที่โรงแรมระดับ 4 ดาวแห่งหนึ่งแถวชานเมือง ชายหนุ่มดูมีฐานะนามว่า เพลิง ได้เดินเข้าสู่ตัวโรงแรม โรงแรมดูใหญ่พอสมควร มีความสูงประมาณ 7 ชั้น ที่ล็อบบี้ตกแต่งสวยพอสมควร "อ้าว คุณเพลิงมาอีกแล้วเหรอครับ" ชายแก่ที่ล็อบบี้ทักทาย "หวัดดี ลุง เอาห้องเดิมนะ" เพลิงบอก ชายแก่ยื่นกุญแจห้อง 402 ให้ "แล้วอีหนูอยู่ไหนล่ะ" ชายแก่ถาม "ยังไม่มาเลย คงอีกซักพัก" เพลิงบอก "อีหนู" คือผู้หญิงที่เขามักพามาxxxแม้เขามีแฟนแล้ว ใช่แล้ว เขามีชู้

หลังจากนั้น เพลิงก็เดินไปที่บาร์ไปดื่มเหล้ารอกิ๊กมา ผ่านไป 1 ชม. ยังไม่มาเลยแต่เขาก็เมาได้ที่แล้วดั๊นปวดอึขึ้นมา เขาจึงเดินไปห้องน้ำชายเพื่อปลดทุกข์ ผ่านไป15นาที ก็ทำธุระเสร็จ แล้วเดินมาดื่มเหล้าต่อ ขณะเดียวกัน ณ ถนนที่อยู่หน้าโรงแรม มีรถโตโยต้า อแวนซ่าคันหนึ่งกำลังขับผ่าน "เจน" 1 ใน 6 ผู้หญิงที่อยู่ในรถคันนั้นบอกเพื่อนที่ขับรถให้ช่วยแวะโรงแรมนั้นหน่อย เพื่อนจึงขับมาจอดที่โรงแรม ทุกคนจึงลงมา "เหมียว" 1 ในกลุ่มเพื่อนถามเจนว่า "ทำไมมาแวะที่นี่เนี่ย น่ากลัวออก" เจนไม่ตอบอะไรเดินเข้าโรงแรมโดยลืมสังเกตรถ นิสสัน ทีน่าคันนั้นว่าเป็นของแฟนเธอ

เปลี่ยนผู้หญิงทื่ชื่อเจน เป็นชื่ออื่นได้ไหม เพิ่งอกหักมา T_T

chapter 2
เธอเดินตรงเข้าบาร์โดยไม่สังเกตเห็นเพลิง เธอเดินไปนั่งตรงโต๊ะตรงมุมนึงของบาร์ พวกเพื่อนๆก็ตามมา "knompang" 1 ในกลุ่มเพื่อนถามว่า "งอนพี่เพลิงงั้นเหรอ" "อือ" เจนตอบ "ฉันว่าไม่มีอะไรหรอกแก แกคิดมากไปเองม้าง"เหมียวบอก "จะไม่ให้คิดได้ไงล่ะ ก็เขากลับดึกทุกวันๆ ตี1ประมาณเนี้ย บางวันก็ไม่กลับ อ้างว่าทำงานๆๆ งานบ้าอะไรทำซะขนาดนั้น!! ฉันคิดว่าเขานอกใจฉันแน่เลย" เจนตอบ "นี่ๆ คงไม่มีอะไรหรอก ดื่มอะไรก่อนดีกว่า" ปุ๊ก เพื่อนในกลุ่มเสนอแล้ว บ๋อยก็เดินมาพอดี ทุกคนก็สั่งน้ำผลไม้กัน ผ่านไปซัก 30 นาที knompangเอ่ยปากว่า "กลับกันเถอะ ดึกแล้วเนี่ย" แล้วกลุ่มเพื่อนก็เดินออกมา เจนพึ่งเห็นป้ายว่าโรงแรม จึงบอกว่า "พวกเธอไปเถอะ ฉันจะนอนนี่" "จะบ้าเหรอ" ปุ๊กบอก "อย่าห้ามฉันเลย อยากรู้เหมือนกัน ถ้าฉันไม่กลับมั่ง จะรู้สึกยังไง" "เฮ้อ งั้นพรุ่งนี้พวกฉันมารับก็แล้วกัน" แพร 1 ในกลุ่มเพื่อนบอก แล้วคนอื่นๆจึงเดินไปขึ้นรถ "นี่ แพร" มิ้นต์ เพื่อนอีกคนพูดกับแพรหลังจากนั่งรถออกมา"แกว่า นิสสันคันนั้นเหมือนของแฟนเจนรึเปล่า" "ไม่มั้ง" แพรบอก แล้วรถพวกเขาก็ขับจากไป กลับไปที่เจน เธอเดินไปที่ล็อบบี้ เธอเลือกนอนห้อง 301 เธเดินไปที่บาร์เพราะกะจะดื่มอีกซะหน่อยผ่านไป 5 นาที เพลิงตื่นขึ้นมาเพราะอะไรไม่รู้ เขามองที่นาฬิกาก็ใกล้เที่ยงคืนแล้ว เขาจึงเดินออกมาจากบาร์ พบสาวคนหนึ่งใส่กางเกงขาสั้น เสื้อรัดรูปโชว์สะดือ เธอคนนั้นพูดกับเพลิงว่า "หวัดดีค่า ป๋าขา" "ทำไม พึ่งมาเนี่ย โชกี้ พี่รอนานจนเบื่อแล้วนะ" เพลิงบอก และนี่แหละ คืออีหนูคนนั้น ทั้ง 2 กอดกัน ขณะเดียวกันที่เจนเดินออกจากบาร์เพื่อไปห้องน้ำโดยไม่ได้มอง 2 คนนั้นแม้รู้สึกเคยเห็นผู้ชายคนนั้นมาก่อน แต่ดั๊นนึกไม่ออก เธอถามชายแก่ว่า"ห้องน้ำไปทางไหนค่ะ" ชายแก่ตอบว่า "ไปทางซ้ายครับ แต่ห้องน้ำหญิงปิดปรับปรุงอยู่ครับ" แต่เจนไม่สนแล้ว เพราะปวดมาก เธอรีบเข้าห้องน้ำชายเข้าห้องแรกแล้วพบว่า!!

ช่วงนี้นิยายในคลับกำลังฮ็อตเลยนะนี่
เป็นกำลังใจให้นักเขียนทุกท่านจ้า

หลังจากกอดกันเสร็จเพลิงขอตัวเข้าห้องน้ำก่อนแล้วให้โชกี้ไปรอในห้องก่อน เพลิงเดินเข้าห้องน้ำแล้วพบว่า......เจนนั้นนอนอยู่ที่พื้นห้องน้ำมีเลือดไหลออกจากหัวเธอ "เชี่ย!!!!" เพลิงรีบวิ่งแล้วสะดุดล้มเขารีบลุกขึ้นมาแต่ได้ยินเสียงจากทางห้องน้ำชายว่า"ช่วยด้วยยยยย" เขาหันกลับไปเห็นเจนยืนอยู่พร้อมมีเลือดไหลออกมาจากหัว บอกว่า "พี่เพลิง"ชิบหายยยยยย" เขารีบวิ่งไปแต่วิ่งเลยลิฟต์ไปพอหันกลับไป เจอเจนกำลังวิ่งตามมา "บันไดก็บันไดฟร่ะ" เพลิงรีบวิ่งขึ้นบันไดอย่างไว หวังหนีผีเจนให้ได้ เจนมองเพลิงวิ่งไปถึงชั้น 4 แล้วเธอครุ่นคิดอะไรบางอย่าง ด้านเพลิงรีบวิ่งไปหน้าห้อง402ตะโกนเรียกโชกี้ "อีโชกี้ เปิดประตูเร็วซิเฟ้ย" โชกี้เปิดประตูให้ เพลิงรีบเข้าห้องอย่างไวและปิดประตู "เกิดอะไรขึ้นค่ะเนี่ย" โชกี้ถาม "ผ ผ ผ ผีแฟนผี มันจะมาฆ่าเรานะสิ""ห๊ะ" "ไม่ต้องห๊งห๊ะ อะไรแล้ว รีบหนีออกจากที่นี่เร็ว!!!!!

โชกี้กับเพลิงได้เปิดประตูออกมา แล้วเห็นเจนออกมาจากลิฟต์ เธอมองมาที่ทั้ง 2 คน พวกเขารีบปิดประตูแล้วโชกี้ไปแอบในตู้เสื้อผ้า ส่วนเพลิงคิดไม่ออกว่าจะซ่อนไหน เจนก็เข้ามาเพราะประตูไม่ได้ล็อค!!เพลิงตกลงใจเดินหันหลังไปชิดกำแพงแล้วนั่งยองๆพร้อมบอกว่า"อย่าฉันทำเลย เจน ฉันขอโทษ ฉันไม่น่ามีชู้ ฉันเสียใจ ไปเกิดเถิดได้โปรด ฉันกลัวแล้ว!!!" "เพลิงจะบ้าเหรอ ฉันยังไม่ตาย!!!"
"ห๊ะ" เพลิง งง "ฉันยังไม่ตาย ตอนนั้นฉันเข้าห้องน้ำ เข้าห้องส้วมแรก ใครก็ไม่รู้แม่งขี้แล้วไม่กดน้ำ ฉันตกใจสะดุดขาตัวเองแต่หัวฟาดพื้นแต่ไม่ถึงตายย่ะ แล้วเมื่อกี๊ที่บอกว่าชู้นะ ใคร ผู้หญิงคนเมื่อกี๊เหรอ บอกความจริงมา!!!"

เนะนำนิดนึงว่าให้ลองเว้นบรรทัด
เว้นวรรคประโยคเพื่อให้ดูอ่านง่ายด้วยจ้า

ตัวอย่างเช่น

เธอเดินตรงเข้าบาร์โดยไม่สังเกตเห็นเพลิง เธอเดินไปนั่งตรงโต๊ะตรงมุมนึงของบาร์ พวกเพื่อนๆก็ตามมา "บลู" 1 ในกลุ่มเพื่อนถามว่า "งอนพี่เพลิงงั้นเหรอ"

"อือ" เจนตอบ
"ฉันว่าไม่มีอะไรหรอกแก แกคิดมากไปเองม้าง"เหมียวบอก
"จะไม่ให้คิดได้ไงล่ะ ก็เขากลับดึกทุกวันๆ ตี1ประมาณเนี้ย บางวันก็ไม่กลับ อ้างว่าทำงานๆๆ งานบ้าอะไรทำซะขนาดนั้น!! ฉันคิดว่าเขานอกใจฉันแน่เลย" เจนตอบ
"นี่ๆ คงไม่มีอะไรหรอก ดื่มอะไรก่อนดีกว่า" ปุ๊ก เพื่อนในกลุ่มเสนอแล้ว บ๋อยก็เดินมาพอดี ทุกคนก็สั่งน้ำผลไม้กัน

ผ่านไปซัก 30 นาที บลูเอ่ยปากว่า "กลับกันเถอะ ดึกแล้วเนี่ย" แล้วกลุ่มเพื่อนก็เดินออกมา เจนพึ่งเห็นป้ายว่าโรงแรม จึงบอกว่า "พวกเธอไปเถอะ ฉันจะนอนนี่"
"จะบ้าเหรอ" ปุ๊กบอก
"อย่าห้ามฉันเลย อยากรู้เหมือนกัน ถ้าฉันไม่กลับมั่ง จะรู้สึกยังไง"
"เฮ้อ งั้นพรุ่งนี้พวกฉันมารับก็แล้วกัน" แพร 1 ในกลุ่มเพื่อนบอก แล้วคนอื่นๆจึงเดินไปขึ้นรถ
"นี่ แพร" มิ้นต์ เพื่อนอีกคนพูดกับแพรหลังจากนั่งรถออกมา"แกว่า นิสสันคันนั้นเหมือนของแฟนเจนรึเปล่า"
"ไม่มั้ง" แพรบอก แล้วรถพวกเขาก็ขับจากไป กลับไปที่เจน เธอเดินไปที่ล็อบบี้ เธอเลือกนอนห้อง 301 เธอเดินไปที่บาร์เพราะกะจะดื่มอีกซะหน่อย

ผ่านไป 5 นาที เพลิงตื่นขึ้นมาเพราะอะไรไม่รู้ เขามองที่นาฬิกาก็ใกล้เที่ยงคืนแล้ว เขาจึงเดินออกมาจากบาร์ พบสาวคนหนึ่งใส่กางเกงขาสั้น เสื้อรัดรูปโชว์สะดือ เธอคนนั้นพูดกับเพลิงว่า "หวัดดีค่า ป๋าขา"
"ทำไม พึ่งมาเนี่ย โชกี้ พี่รอนานจนเบื่อแล้วนะ" เพลิงบอก และนี่แหละ คืออีหนูคนนั้น ทั้ง 2 กอดกัน
ขณะเดียวกันเจนเดินออกจากบาร์เพื่อไปห้องน้ำโดยไม่ได้มอง 2 คนนั้นแม้รู้สึกเคยเห็นผู้ชายคนนั้นมาก่อน แต่ดั๊นนึกไม่ออก เธอถามชายแก่ว่า"ห้องน้ำไปทางไหนค่ะ"
ชายแก่ตอบว่า "ไปทางซ้ายครับ แต่ห้องน้ำหญิงปิดปรับปรุงอยู่ครับ" แต่เจนไม่สนแล้ว เพราะปวดมาก เธอรีบเข้าห้องน้ำชายเข้าห้องแรกแล้วพบว่า!!

chapter 3
"คือ คือว่า" เพลิงกำลังจะอธิบาย
"แค่อยากให้รู้ไว้ ว่าฉันไม่เคยรักใคร เท่าเธอ เก็บเอาไปนอนเพ้อ" เสียงริงโทนโทรศัพท์ของเพลิงดังขึ้นมา
เพลิงรีบรับสาย"สวัสดีครับ"
"คุณรู้จักกับคูณ โชติมา วิจิตรวดี ใช่ไหมครับ"เสียงในสายถาม
"ครับ ทำไมเหรอ"เพลิงถาม
"เธอประสบอุบัติเหตุเสียชีวิตแล้วครับ"เสียงในสายบอก

เพลิงเผลอ กดวางสายแล้วมองไปที่ตู้เสื้อผ้านั้น
"มีอะไรห่ะ" เจนถาม
ตึง !!! ร่างบางอย่างล้มออกมาจากตู้เสื้อผ้า เธอคือโชกี้
แต่ไม่ใช่คนเดิม หน้าเละ ครึ่งหนึ่งของหน้าหายไปเห็นสมองเละๆ ขา 2 ข้างขาด แขนหัก ลำตัวมีรอยแผลเหวะหวะ
"ว้ายยยย!!!"เจนตกใจเผลอล้มบนที่นอน
ผีโชกี้คลานไปหาเพลิงแล้วบอกว่า "ไปอยู่กับหนูนะ"
"ไม่ ไม่ " เพลิงพยายามเอาเท้ายันผีโชกี้ไว้ จู่มีมือจากไหนไม่รู้ดึงแขนเพลิงออกมาจากผีโชกี้
"รีบหนีเร็วสิ" เจนนั่นเอง

จู่ๆ มือโชกี้ยาวขึ้นแล้วตวัดรอบคอเจนแล้วดึงเจนไปหามัน
"ฉันมาช่วยแล้ว!!!" เพลิงรีบเอาโคมไฟทุ่มใส่โชกี้ แล้วรีบพาเจนหนีออกมาอย่างไว
เพลิงกับเจนรีบวิ่งลงมาแล้วรีบออกจากตัวโรงแรม ชายแก่เห็นเลยบอกว่า "จ่ายเงินก่อน"
เพลิงรีบโยนแบ๊งก์พันไป 3 ใบแล้วรีบขึ้นรถตนเองพร้อมเจนและขับออกไป
ชายแก่บอกว่า "โชคดีนะคร้าบบบ"
รถของเพลิงบึ่งไปด้วยความเร็ว120 กม./ชม. ก่อนผ่อนความเร็วเหลือ80กม./ชม.
"เออ คือผมขอโทษ คุณพอให้ให้อภัยผมไหม"เพลิงถามเจน
"ได้สิ สาบานว่าไม่นอกใจฉันอีก"เจนบอก
"ผมสาบาน เราเริ่มต้นกันใหม่นะ"เพลิงบอก
"อืม"เจนบอก

เพลิง กับ โชกี้นี้คุ้นๆนะ เหมือนจะเป็นคนในคลับเรา ฮ่าๆ

ขณะเพลิงขับถึงสี่แยก เลี้ยวซ้ายพอดี มีรถบรรทุกปูนซีเมนต์ขับมา (บรรยายแบบนี้ให้นึกภาพเอง)
อ๊ากกกก
กรี๊ดดด
เอี๊ยดดดด
โครม!!

ถ้านึกไม่ออก ดูคลิปนี้
ไอ้บรรยายเสียงนะ มั่วเอง

มีเพลงประกอบตอนจบด้วย 555 เริ่ดๆ