เพียงแค่ปะเครดิต John Waters ผกก.หนังเสื่อมโคตรๆ ที่ให้ความเห็นลงบนหน้าปกว่า
"เป็นหนังอาร์ทสุดสะพรึงที่ยอดเยี่ยม แต่ผมคงไม่กล้าชวนเพื่อนมาดู"

แค่นี้ก็น่าสนใจแล้ว ว่าหนังจะต้องรุนแรงแค่ไหน
หนังเรื่องนี้เราไปเจอมาในบทความของกลุ่มฟิลม์ไวรัส
"15 หนังสยองมีสไตล์" (เรื่องอื่นๆที่ทางกลุ่มเลือกก็มี suspiria / funny game / kairo )

In A Glass Cage เป็นหนังหดหู่ที่มีข้อเตือนใจง่ายๆ ว่า
"ยื้อก็เหมือนเราจะยิ่งเหนื่อย แค้นไปไม่ช่วยอะไรเลย"

หนังพูดง่ายๆเริ่มด้วย "สงครามไม่ให้อะไรนอกจากความสูญเสีย แถมยังบ่มเพาะความเลวร้ายให้กลัดหนองอีกในเวลาต่อมา”
หนังทำให้เราสัมผัสได้ถึงความพยาบาทของคนๆนึงที่รอเวลามาเพื่อชำระแค้นอย่างสาสม แต่น่าสนใจที่ตัวละครกลับไม่ต้องการราวีให้ตายสิ้นไปเพียงอย่างเดียว เค้ากลับรู้สึกว่าอยากจะชำระล้างความชิงชังนั้นออกไปด้วย...มันเป็นอารมณ์ที่แสนประหลาดที่เสี้ยวนึงในใจอันดำมืดกลับมีความพิศวาสใคร่ปรารถนาสมยอมเสพทุกข์ร่วมสุขไปในตัว
และมันก็ไม่ได้เป็นการไถ่ถอนที่รู้สึกดีเลย เพราะการให้อภัยของเค้าคือการหลอกตัวเองด้วยการยอมกลืนกินความชั่วร้ายของหมอในอดีต ด้วยการเลียนแบบความโหดเหี้ยมที่เคยลิ้มรส.... จะเรียกว่าเป็นการเลียนแบบ คารวะ หรือความภูมิใจก็ยากที่จะกำหนด
แต่ลองคิดถึงสังคมปัจจุบัน ที่ความรุนแรงมีการส่งต่อเป็นทอดๆ

เราเห็นรุ่นพี่รับน้องโหด แล้วไยเราจึงต้องแปรสภาพเป็นรุ่นพี่สันดารเลวอีกในเวลาต่อมา แม้จะรู้ว่ารุนแรง แต่เรากลับจำยอมที่จะเป็นในสิ่งนั้น หรือเพียงเพราะว่ามันเป็นอำนาจที่ยิ่งใหญ่ ที่แท้ที่จริงเราเองก็ใฝ่ฝันอยากเป็นแบบนั้นบ้าง.....
พฤติกรรมเช่นนี้เรียกว่า identification with aggressor การเลียนแบบผู้ก้าวร้าว เป็นการตอบสนองความรุนแรงที่แอบเร้นในใจ เพราะแท้จริงคนเหล่านี้เป็นพวกอ่อนแอทางจิต

นั้นจึงทำให้ตัวละครของเด็กหนุ่มมีความน่าสนใจมากกว่าการเป็นเครื่องจักรล้างแค้นทั่วไป เพราะผลกระทบทางจิตใจเกิดขึ้นในวัยเด็ก ซึ่งตามทฤษฏีของซิกมันด์ ฟรอยด์ กล่าวว่าช่วงวัยเด็ก นับจาก แรกเกิดจนถึง 13 ปี จะเป็นช่วงการเรียนรู้พัฒนาการทางอารมณ์และบุคลิกภาพของเด็ก หากเกิดภาวะที่เข้ามาแทรกซึมหรือขัดขวางจะทำให้เด็กมีพัฒนาการที่ผิดปกติเมื่อเติบโตในอนาคต

เด็กที่อยู่ระหว่างอายุ 6-12 ปี เป็นระยะที่ฟรอยด์เรียกว่า ขั้นแฝง (Latency Stage) กล่าวว่า เด็กเก็บกดความต้องการทางเพศ หรือความต้องการทางเพศสงบลง (Quiescence Period) เด็กชายมักเล่น หรือจับกลุ่มกับเด็กชาย ส่วนเด็กหญิง ก็จะเล่น หรือจับกลุ่มกับเด็กหญิง - - หากเด็กถูกรบกวนหรือทำร้ายอาจเกิดกรณีผิดปกติได้ เช่น

การเก็บกด (Repression) หมายถึง การเก็บกดความรู้สึกไม่สบายใจ หรือความรู้สึกผิดหวัง ความคับข้องใจไว้ในจิตใต้สำนึก จนกระทั่ง ลืมกลไกป้องกันตัวประเภทนี้มีอันตราย เพราะถ้าเก็บกดความรู้สึกไว้มากจะมีความวิตกกังวลใจมาก และอาจทำให้เป็นโรคประสาทได้
ทฤษฎีเบื้องต้นอาจเป็นสาเหตุให้ angelo โตมาเป็นชายหนุ่มเก็บกดทางเพศ ในช่วงวัยเด็กที่เป็นเชลย คือการถูกจัดขาดจากพ่อ แม่ ผู้ปกครอง จึงขาดการดูแลและการยึดเหนี่ยมจากผู้ใหญ่ที่สมควรเลียนแบบสุดท้ายก็มีแต่หมอเท่านั้นที่ใกล้ชิดกับเค้ามากที่สุด และจากความรุนแรงที่เค้าถูกกระทำ จึงตกผลึกเป็นแนวคิดวิปริตๆ ได้ว่า

"ความรุนแรงเป็นอีกหนทางในการสนองความรู้สึกพึงพอใจ" นั้นจึงนำหนังไปสู่ทางออกของตัวละครที่รุนแรงเต็มไปด้วยการแก้แค้นและสนองความพึงพอใจตัวเอง (และหมอ)

(

อ่าน เรื่องย่อ แล้ว อยากดูขึ้นมาทันที

ขอความอนุเคราะห์ หน่อย 55

ของโปรดลุงแคปเลยสินะ 55+

เรื่องน่าสนใจอ่ะ น่าลองเอามาดูๆ

(สพวยล์)


เช่นการที่ angelo หลอกลวงเด็กคนอื่นๆ มาล่วงเกินทางเพศต่อหน้าหมอ ประหนึ่งเป็นพิธีกรรมที่คารวะด้วยน้ำเสียงเยาะเย้ยองค์ศาสดาที่นอนในโลงแก้ว
หรือขู่ทรมานเด็กให้เด็กร้องเพลงให้ฟัง
ก่อนจะตัดสินใจฆ่าเด็กทิ้งอย่างเลือดเย็น

หรือการที่ angelo ตัดสินใจฆ่าคุณนายเจ้าของบ้าน (เมียหมอ) เพื่อตั้งตนขึ้นเป็นใหญ่ แล้วจัดการตกแต่งบ้านออกมาเหมือนอยู่ในค่ายกักกั้น (ราวกับฉากนี้กำลังเสียดสีพวกบ้า nazism)
หนังสร้างตัวละคร ลูกสาว ในเรื่องขึ้นมาเพื่อเป็นตัวแทนวัยเด็กของ angelo เมื่อเธอเป็นลูกโซ่ในวงจนอุบาสว์ และหนังใช้ประโยชน์ด้วยการถ่ายทอดสิ่งที่ angelo เจอในอดีตให้เกิดขึ้นกับเธอ เพียงแต่ในเรื่องเธอไม่ถูกทรมาน แต่เธอได้ดู เห็น และสัมผัสกับกิจกรรม angelo ด้วยสายตาอันไร้เดียงสา และเข้าใจว่ามันเป็นเรื่องสนุกๆอย่างนึง

การจัดองค์ประกอบศิลป์เรื่องนี้ก็ทำได้ดี บรรยากาศหนังทั้งเรื่องเป็นสีน้ำเงิน ทั้งเยือกเย็นและหดหู่ ไร้ชีวิตชีวา หรืออาจหมายถึงความเศร้าก็เป็นได้ (blue) หนังใช้ประโยชน์จากระเบียงที่ล้อมรอบกั้นทั่วบ้าน ด้วยการถ่ายภาพให้วัตถุและแสงเงาตกกระทบจนบ้านหลังนี้ก็ดูเหมือนกรงขังขนาดใหญ่ ที่ล้อมรอบทั้งในและนอกตัวละครไว้ทั้งสิ้น

ตอนจบของหนังแรงแค้นและความรุนแรงไม่ได้ไปไหนเลย มันวนกลับมาเป็นลูปเดิม เป็นวงจรอัปยศที่พร้อมจะกลับมาเข้ามากัดกินจิตใจคนบริสุทธิ์ให้เน่าเฟะ มรดกที่ต่อยอดจากรุ่นนึงไปรุ่นนึง จากรุ่นผู้ใหญ่ไปสู่เด็ก ด้วยทัศนคติผิดๆและวุฒิภาวะที่พร่อง ทำให้มองว่าความรุนแรงเป็นอำนาจอย่างนึงในการดำรงชีวิตเพื่อให้ตนเองแข็งแกร่ง และเป็นที่พึงพอใจของผู้คนในสังคม

สรุปว่าเป็นหนังดีที่หายาก นานๆจะเห็นหนังแนวแค้นนี้ต้องชำระที่มีแง่มุมทางจิตวิทยาที่น่าสนใจ และมีการนำเสนอที่น่าสนใจ ไม่เน้นขายความรุนแรงทางภาพ แต่เอากันทางจิตใจแบบเลือดเย็นสุด ๆ เป็น หนังที่เริ่มต้นแบบหนังผลกระทบสงคราม แต่จบลงแบบหนังชำแหละเปลือกมนุษย์ที่น่ากลัวมากกกก

^
^
เด็ก นี่ หน้าเหมือน เจ้าหนึ่งแฮะ

ผมซื้อมาสองปีแล้ว ยังไม่ได้ดูเลย

โอ อ่านแล้วทำให้อยากดูมาก ๆ ครับ
ผมชอบหนังสยองที่มีปมทางจิตวิทยาแบบนี้มาก ๆ ครับ

ถ้าสนใจก็หาได้ทางเนทครับ ลองเซิจๆแล้ว หลายเวบมีขายอ่ะ
แต่ถ้าแน่ๆ ก็ร้าน อ๊อด อ๊อด จ้า