“คุณอยากรู้ไหมว่าผมฆ่าพ่อเลี้ยงและแม่เลี้ยงของผม ด้วยวิธีไหน”

รีวิวเล็กๆกับ : Dolly Deadly / 2016 (ขอฆ่าให้สาสม!)

เห็นโปสเตอร์ของหนังเรื่องนี้ผ่านสายตาในเว็บดูหนังต่างประเทศเมื่อคืนก่อน ซึ่งมัน “ชวนสะดุดสายตาเอามากๆ” กับภาพเด็ก หรือตัวอะไรซักอย่างที่มันน่ากลัวแบบแปลกแยกและหลอนหนักมากบนหน้าปก ชื่อของมันคือ “ Dolly Deadly / 2016 ” เป็นหนังสยองขวัญจากดินแดนเสรีภาพอเมริกาโดยผู้กำกับ Heidi Moore เรื่องนี้เป็นหนังสาย Genres: Comedy | Drama | Horror ที่ได้รับคะแนนโหวตมากถึง 6.5 / 10 คะแนนจาก IMDB มาแล้วนะ (เอ่อ…แต่พอผมเหลือบไปเห็นคำว่า Comedy ใน Genres แล้วพาลทำให้ความอยากดูของผมมันลดลงราว 50% แต่….ขอบอกว่ามันคือ “ภาพลวงตา” ครับผมๆๆ เพราะภายในตัวหนังจริงๆมันไม่ Comedy เลยว่ะ แต่มันกลับมีความรันทดแสนสาหัสของเด็กน้อยคนหนึ่งแบบจัดเต็มแทน! / ขอบอก!)

ฉากเปิด….หนังนำเสนอเรื่องราวของเด็กน้อย-ทารกเพศชายคนหนึ่ง(อายุน่าจะราว 1 ขวบปี / มั๊ง) ที่กำพร้าพ่อ และมีแม่ขี้เหล้า-วันๆสูบแต่บุหรี่ อยู่มาวันหนึ่งคุณแม่ของเด็กน้อยประสบอุบัติเหตุขณะเสริมความงามอยู่ภายในบ้านรังหนูของเจ้าหล่อนเองจนศีรษะระเบิด-ตายอย่างสยดสยองเป็นยิ่ง เหลือทิ้งไว้เพียงความเศร้าโศกเน่าๆ และเด็กน้อยที่ต้องย้ายชายคาไปสู่ครอบครัวอุปถัมภ์แห่งใหม่ที่บ้าบอคอแตกแบบสุดๆ….

หลายปีผ่านพ้นไป กับบ้านใหม่ของเด็กน้อย Benji อายุราว 10 ขวบปี-ครอบครัวอุปถัมภ์บ้าบอ : ฝ่ายหญิงทำอาชีพช่างเสริมสวยอุปกรณ์แต่งหน้าผิดกฎหมายราคาถูก(ที่ซึ่งวันๆถ้าไม่มีงานก็เอาแต่เมาเหล้า+สูบบุหรี่จัดแบบมวนต่อมวน) ส่วนฝ่ายชายเป็นพวกฮิปปี้ตกงานอยู่ วันๆเอาแต่เมาเหล้าและเมาบุหรี่เช่นเดียวกับศรีภรรยา ครอบครัวนี้เองที่เลี้ยงดูทารกน้อย-เด็กชาย Benji (รับบทโดย Justin Moore)แบบไม่สู้จะเต็มใจมากนัก เพราะเลี้ยงดูแบบหมูแบบหมา เลี้ยงแบบทิ้งๆขว้างๆ ทุกวันเด็กน้อย Benji จะถูกสองสามีภรรยาใช้เป็นที่รองรับอารมณ์ทุกครั้งเวลาไม่สบอารมณ์ ประมาณว่าเวลาหน้าที่การงานไม่ดีไม่ราบรื่นก็ขอมาตบ-มากระทืบ-มาระบายกับเด็กน้อย Benji ถ้าวันไหนกินเหล้าแล้วเหล้ารสไม่ดีก็รุมทุบตีเด็กน้อยอย่างสัตว์เลี้ยง ทำให้เด็กชาย Benji เฝ้าคิดถึงแต่แม่แท้ๆของเขาที่ตายจากไปทุกวัน ทุกวัน ทุกวัน…. จนวันหนึ่งเขาได้สร้าง “โลกในจินตนาการ” สำหรับเป็นเพื่อนแท้ซึ่งไม่มีใครสามารถเห็นได้ในชีวิตจริงขึ้นมา ซึ่งแน่นอนว่านานวันเข้า “โลกในจินตนาการ” ของเด็กน้อยมันยิ่งเริ่มเลยเถิดจนกู่ไม่กลับ จนเด็ก Benji ไม่สามารถรับรู้ได้ว่า “อะไรจริง อะไรหลอน อะไรลวง” ประจวบกับการทารุณกรรมของสามี-ภรรยาในครอบครัวอุปถัมภ์ทุกๆวันสะสมทำให้พฤติกรรมความเป็นชายของเด็กน้อยแปรเปลี่ยนไปเป็นหญิง และ…กลายเป็นตัวอะไรก็ไม่รู้ นานวันเข้าจนคืนหนึ่งเด็กน้อยก็เริ่มมีอาการทางจิตอย่างรุนแรง ทุกอย่างเริ่มระเบิดออก จนมีความคิดอยากฆ่าพ่อเลี้ยงและแม่เลี้ยงของตนอย่างสนุก (????)

ใช่ ความคิดในหัวของผมตอนนี้ก็คือ…. “ถ้าผมทรมาน ฆ่าพ่อเลี้ยง และฆ่านังแม่เลี้ยงทิ้ง คุณแม่จริงๆที่อยู่ในบ้านหลังเก่า ท่านคงจะออกมายืนยิ้ม และดีใจอย่างมีความสุขที่สุด ส่วนคุณ แม่เลี้ยงและคุณพ่อเลี้ยงก็คงจะมีความสุขที่ถูกผมแทงด้วยมีด ทุกคนจะมีความสุข….ส่วนผมก็จะเป็นที่รักของทุกๆคน แม่ครับ…ผมจะฆ่าพวกมันทั้งหมด ผมรักทุกคนครับ!” (ส่วนฉากจบ คงจะพอเดากันออกนะครับว่าน่าจะออกมาประมาณในรูปไหน….)

**** ความเห็นส่วนตัวของผู้เขียน
เป็นหนังสยองขวัญที่ยิงคำว่า Comedy ไว้ใน Genres ช่วงแรก แต่ปรากฏว่ามันโคตรจะไม่ Comedy เลยนะ! 555+ (ขอบอก!) เพราะภาพที่เราเห็นจริงๆ ที่ดูเหมือนมันจะตลก…แต่มันกลับไม่ตลกเลยในสายตาของคนดู เพราะผู้กำกับ Heidi Moore ดันใส่ฉากทารุณกรรมเด็กเอาไว้อย่าครบสูตร ไม่เว้นแม้แต่การทารุณกรรมด้วยสายตา! หนังดำเนินเรื่องเชื่องช้าหน่อยนะ แต่มันทรมานใจคนดูอย่างสูง….เป็นฉากภายในหนังที่คนดูหลายคนเฝ้าภาวนาขอให้ฉากทารุณกรรมเด็กน้อยจบลงโดยไว (ทารุณกรรมทั้งทางกายและทางใจ / ถึงจะไม่รุนแรงมาก แต่พอตัวละครเป็นเด็กน้อยมันเลยพาลไม่อยากดู…เอ้อ!) โดยหลังจากสะสมความอัดอั้นไว้นานตั้งแต่ช่วงต้นเรื่องจวบจนปลายเรื่อง ฉากจบ….คนดูจะได้เห็นเจ้าเด็กน้อย Benji สังหารโหดพ่อและแม่เลี้ยงของเขาอย่างสุดสาสม! (????) เป็นการเอาคืนที่หลายคนเฝ้ารอคอยว่าอะไรจะเกิดขึ้นต่อไป และ…ฉากสุดท้ายในชีวิตที่เจ้าหนูคนนี้เลือกทางเดินต่อไป (มันคือทิศทางไหนกันแน่นะ #เชิญหามารับชมเองเถอะ!)

* อนึ่ง เรื่องนี้ดูจบแบบมึนๆ คนชอบก็ชอบกันไป ส่วนคนที่ไม่ชอบก็น่าจะเกิดอาหารเซ็งเป็ดอยู่ไม่น้อย (นานาจิตตังนะ) ถ้าถามผมว่าหนังสนุกไหม….เอ่อ ตอบไม่ได้ครับ เอาเป็นว่ามันเป็นหนังเฉพาะแนวแล้วกัน ดูจบคุณอาจมีอารมณ์ร่วมกับหนังเรื่องนี้แตกต่างกันออกไปในแต่ละคน บ้า-เพี้ยน-จิต-หลอน-ป่วย-โหด….เอ้อ ถ้าให้คะแนนนะ ผมให้กลางๆซัก 6.5 / 10 คะแนนละกันครับ (เข้าไม่ถึงอารมณ์ของตัวละครครับ…น้องเค๊า Arts หลุดโลกาไปแล้ว 555+ )