ขอต้อนรับเข้าสู่โรงฉาย Excision เธอ/จิต/เพี้ยน

สาววัยรุ่นตัวต้นเรื่องของเรามีนาวว่า พอลลีน เธอกำลังมองอะไรบางอย่างอยู่

เธอมองตัวเองซึ่งกำลังมีเลือดไหลออกจากหู ปาก และจมูก ด้วยความรู้สึกเสียวซ่าน

เลือดยังไหลไม่หยุด

สยิวกิ้วววววววเหลือเกินนนนน

เลือดเริ่มทะลักเหมือนลาวา

ทั้งเสียวทั้งสยิว กับภาพเบื้องหน้า

แล้วร่างเธออีกฟากก็พ่นน้ำโกโกครันช์สีเลือดออกมา

พรวดดดดดดดดดดด

พอลลีนก็สะดุ้งตื่น แหมเสียดายจัง

ในขณะเดียวกันเกรซน้องสาวแสนสวยแต่ร่างกายอ่อนแอ เธอมีปัญหาเกี่ยวกับปอดจึงต้องใช้เจ้าเครื่องนี้ ทำให้หายใจสะดวก

แล้วในขณะเดียวกันห้องนอนของพ่อและแม่

"บ๊อบ รู้ไหมเวลาเข้าห้องน้ำ เขาต้องทำอะไรกัน"
"ทำอะไรล่ะจ๊ะ" พ่อนั่งมึนเหมือนยังตื่นไม่เต็มที่
"ยกฝาไงละ คุณเนี่ยมันน่าเกลียดจริงๆ"

โดยเมียเอ็ดแต่เช้าเลย

ผัวเลยนั่งเซ็ง

มื้อเช้าของบ้านนี้

แม่มองเกรซด้วยความภาคภูมิใจ

เกรซ ก็ดูเหมือนนางฟ้าจริงๆ

หันไปมองตามเสียงกินมูมมาม

หน้าคนละแบบกันเลยแม่

พอลลีนกินได้มูมมามคนละแบบกับน้องสาว

"เวลาเคี้ยวแล้วปิดปากด้วยสิ พอลลีน"

แม่สอนมารยาทลูกสาวคนโต

พ่อก็ไม่ได้สนใจอะไร

วัยรุ่นเซ็งแต่เช้าเช่นกัน

เลยลุกจากโต๊ะ

แม่เอ็ดอีกรอบ"จะลุกไปไหน ยังไม่ได้ขออนุญาตเลยนะ"

พ่อก็ได้แค่หันไปมองลูกสาวคนโต

แม่หันไปบอกลูกสาวคนเล็ก

"เกรซ ดีจังที่แม่มีลูก"

น้องเกรซยิ้มพริ้ม

พอลลีนไปโรงเรียน

ดูจากชุดน่าจะเป็นโรงเรียนเอกชน

วันนี้ครูเข้ามาสอนเรื่อง โรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์

พอลลีนที่กำลังเบื่อๆ พอได้ยินเรื่องนี้ถึงกับตาวาว ยกมือถาม

"ครูค่ะ เราจะติดโรคติดต่อทางเพศสัมธ์ได้ไหมคะ ถ้าเรามีอะไรกับศพ"

ทั้งห้องเรียนหันมามองนางด้วยความขยะแขยงในความคิดอันแปลกประหลาด

ครูทำหน้าเหมือนเหม็นขี้ พร้อมคิดว่าเอาอีกแล้วยายนี้

แล้วก็ให้นักเรียนคนอื่นถามแทน "ครูครับยุงกับคนเป็นเอดส์แล้วเราจะติดเอดส์ไหมครับ"

สองสาวนาตาลี กับ อบิเกล กำลังนั่งเม้าท์มอย

"ถ้าเขามีกล้ามแล้วผมแดง มันจะเริ่ดมากเลยละเธอ แต่นี่เขาดันผอมเหมือนแย้ แล้วผมแดง ไม่ถูกใจเลย"

อบิเกลแย้งว่า

"ใจร้ายอะ ฉันว่าเขาก็น่ารักดีนะ"

สองหล่อนเห็นพอลลีนมานั่งใกล้ ทำเหม็นขี้ แล้วก็คุยต่อ

"เมื่อคืนอดัมไม่แข็งด้วยละเธอ"
อบิเกลถามต่อด้วยความอยากรู้อยากเห็น
"แล้วเป็นยังไงต่อละ"

พอลลีนก็หูผึ่งเลย

"แบบนี้ใช่ไหม" อบิเกลเอาแครอทผู้โชคร้ายมาสาธิต

พร้อมสันนิษฐานว่าเมื่อคืนอดัมแฟนนาตาลีน่าจะเป็นยังไง

"หยุดเลยนะ" นาตาลีพูดไปขำไป

"ไหนๆก็เลาความจริงมาเหอะ เมื่อคืนเป็นแบบไหน"
อบิเกลถามต่อไม่หยุด

นาตาลีหัวเราะ

"ก็ประมาณนั้นแหละ"

อบิเกลหัวเราะก๊าก "ต้องเป็นเกย์แหงๆ"

นาตาลีบอกไม่มีทาง

พอลลีนฟังแบบเก็บรายละเอียด

มีไอ้หนุ่มเดินมาทักทายนาตาลี

ที่แท้ก็อดัมที่พึ่งโดนนินทาไปเมื่อกี้สดๆร้อนๆ

"อดัม เมื่อกี้เพื่อนของแฟนนายบอกว่านายน่าจะเป็นเกย์"
"นายหล่อไม่พออีกด้วย"

"อะไรนะ" อดัมถามพอลลีน

สองสาวทำเสียงเหยาะพอลลีน

ตอนเลิกเรียน แม่มารับพอลลีน

"คาดเข็มขัดนิรภัยด้วย" แม่บอก

พอลลีนทำหน้าเบื่อหน่าย และยังไม่ทำตามที่แม่สั่ง

แม่บอกจะไม่เขยื้อนไปไหนถ้าไม่คาดเข็มขัดนิรภัย

รอชมครับๆ ^ ^

นั่งเอกเขนกกินป็อปคอร์นดูหนังอย่างเพลิดเพลิน :)

หน้ายัยพอลลีน คห.39 เชี่ยได้ใจจริงๆ 55

พอยอมคาดเข็มขัดแล้ว แม่ก็บ่นว่าถ้าอยากให้คนปฏิบัติให้เหมือนว่าเป็นผู้ใหญ่ ก็ให้เลิกทำตัวเป็นเด็กแบบนี้ซะทีแล้ว
แม่ก็ถามต่อว่าวันนี้เรียนอะไร

"ไม่อยากจะบอก" พอลลีนกวนบาทาแม่
"จะบอกหรือไม่บอก ไม่บอกฉันจะกดแตรให้ดังลั่นเลย"
"ช่างหัวแตรสิ"

เสียงแตรดังลั่นถนน

"เอาละๆบอกก็ได้" พอลลีนยอมแพ้ "วันนี้เรียนเรื่องซีวิล วอร์ กับ โรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์"

แม่บอกว่าต้องรีบแล้วเดี๋ยวจะไปไม่ทันนัด

"แม่น่าจะพาไปหาจิตแพทย์จริงๆมากกว่า"
"แม่กับพ่อไม่ใช่ได้ทำมาจากเงิน ถึงจะเอาเงินมากมายให้แกไปหาจิตแพทย์ได้ อีกอย่างบาทหลวงวิลเลี่ยมก็เป็นคนฉลาด รับฟังปัญหาได้ทุกเรื่อง"


พอลลีนก็ได้แต่นั่งหน้าเบื่อหน่ายไปตลอดทาง

บาทหลวงวิลเลี่ยมถาม
"เป็นอะไรไปล่ะพอลลีน"

พอลลีนนั่งหน้าเซ็ง

แล้วยิงคำถามรัวเป็นชุดใส่บาทหลวงผู้โชคร้าย

"ทางโบสถ์มีแนวคิดยังไงกับการบริจาคอวัยวะบ้างคะ"
"มันเป็นเรื่องละเอียดอ่อน เราคิดว่าร่างกายเป็นดั่งวิหาร"

"แล้วจะเชื่อไหมว่าหนูสามาถรถฟื้นคืนชีพพระเยซูจากในสวนหลังบ้านได้ โดยใช้วิทยาศาสตร์"

แถมพอลลีนยังบอกให้บาทหลวงรู้ถึงความเบื่อหน่ายที่ต้องมาฟังเทศน์ทุกวันอาทิตย์อีกด้วย

บาทหลวงวิลเลี่ยมได้แต่ตะลึงพรึงเพริดกับพอลลีน

"หนูป่วยมากนะพอลลีน"

หมดเวรหมดกรรม บาทหลวงเดินออกมาส่งพอลลีนขึ้นรถ

แม่โบกมือกลับ "ขอบคุณค่า ขอบคุณ"

บาทหลวงได้แต่ส่ายหัว

"กรรมของกรูจริงๆ"

พอลลีนนางเริ่มคุยกับพระเจ้า

"ถึงแม้จะไม่เชื่อในพระองค์ แต่ก็อยากระบายอะไรออกจากอกบ้าง ถ้งแม้จะไม่เคยอ่านไบเบิ้ล แต่ก็อ่านหนังสืออย่างอื่น " แล้วนางก็เปิดเผยแผนการอันน่าสะพรึง

"หนูอยากมีเซ็กส์ก่อนแต่งงาน หนูรู้ว่าท่านไม่เห็นด้วยแน่นอน แต่ยังไงก็จะทำ ถ้ามันผิดก็อยากให้ท่านช่วยบอกหนูด้วย แต่ถ้าไม่มาบอกก็จะใส่เกียร์เดินหน้านะคะ"

"อาเมน"

หลังจากทำพระเจ้าหงายเงิบไปแล้ว

วันนี้มีสอบวิชาเลข เรื่อง สมการ

พอลลีนทำเสร็จคนแรกในขณะที่ในห้องยังตั้งหน้าตั้งตาทำข้อสอบ


"พอลลีนมีปัญหาอะไรหรือเปล่า" ครูถามพอลลีน
"ทำเสร็จแล้วค่ะ"
"แต่ยังมีสมการที่ยังทำไม่เาร็จเรียบร้อยนะ"
"สมการพวกนั้นไม่เกี่ยวกับอนาคตของหนูที่จะเป็นศัลยแพทย์หรอกค่ะ"

"อยากเป็นหมองั้นหรอ การผ่าตัดกับสมการมันไปด้วยกันนะเธอรู้ไหม

เวลาที่คนไข้อาการหนัก ผิดพลาดนิดเดียวก็ไม่ได้"

พอลลีนทำลอยหน้าลอยตาไม่ฟังครูพูด ก่อนที่ครูจะตอบกลับด้วยเสียงเฉียบขาดว่า

"ทำให้เสร็จซะ"

"เป็น เข็ม กลัด ที่ สวย ดี นะ ค่ะ" แม่พอลลีนมาที่โรงเรียน และพูดอย่างช้าๆ พูดลากเสียงยานๆ




ปล.นักแสดงคนนี้ตัวจริงก็มีปัญหาการได้ยิน แต่พูดได้ และเข้าใจได้ด้วยการอ่านปาก

"ต้อง บอก หน่อย ว่า ไป ได้ มา จาก ไหน"

แม่เลยโดนตอกมาแบบนี้

"ฉันไม่ได้โง่ ฉันแค่หูหนวก พูดธรรมดาก็เข้าใจ"

แม่ก็เงิบไปเล็กน้อย ก็จะบอกว่า "อย่าสับสนซิ แค่ไม่เข้าใจเวลาที่คุณโบกมือไปมา ก็เลยต้องพูดช้าๆ"


แล้วครูก็เหลือบไปมองเมื่อพอลลีนเดินมา

"พอลลีน ลูกรักมาแล้วหรอจ๊ะ แปลกใจดีไหมลูกที่แม่มา"

พอลลีนก็พูดแบบไม่เกรงใจ
"แม่มาทำ ่าอะไรที่นี่คะ"

"อย่าให้ฉันต้องล้างปากแกด้วยสบู่นะ"

แม่ชักโกรธ

ในมือแม่มีใบชวนร่วมงานCotillion Classes








FYI Cotillion เป็นงานเต้นรำให้เด็กที่พึ่งเข้าวัยรุ่นไปเต้นรำ เพื่อพบปะเพื่อนเพศเดียวกันหรือต่างเพศ เป็นงานที่มุ่งให้วัยรุ่นเข้าสังคม และเปิดตัวครั้งแรกเข้าสังคม คล้ายๆกับงานdebutant ที่เปิดตัวลูกๆหลานๆคนมีเงินที่ออกงานสังคมอย่างเป็นทางการครั้งแรก

"แม่กำลังคุยกันเรื่องนี้อยู่"

พอลลีนขย้ำกระดาษ "แม่พยายามจะทำลายชีวิตหนู"
พูดจบแล้วปากระดาษใส่แม่


แม่ไม่พอใจอย่างมาก

"วัยรุ่นก็แบบนี้ล่ะค่ะ" แม่ตอบแก้ขายหน้า

ครูได้แต่ยิ้ม

ครูตอบมาด้วยภาษามือว่า

"เวลาอยู่ในห้องพร้อมคุณกับลูก ดิฉันดีใจจริงๆที่หูหนวก"

พร้อมทำหน้าขอบคุณที่หูหนวกจะได้ไม่เผชิญกับสองแม่ลูกคู่นี้

อาหารมื้อเย็น

"แม่ หนูอยากจะถามว่าแม่ไปทำอะไรที่โรงเรียนหนูวันนี้"

"แล้วคิดว่าชั้นไปทำอะไรละ"

"แม่ไม่รู้หรือไงว่าหนูแก่เกินไปกว่าไอ้เรื่องเต้นๆพวกนั้นแล้ว"

สาเหตุที่แม่ให้พอลลีนไปงานนี้เพราะว่าเพื่อนของแม่เป็นตัวตั้งตัวตีจัดงาน แล้วยังเปิดกว่าไม่จำแค่คนที่พึ่งเข้าสู่วัยรุ่น

"หนูรอให้ถึงงานนั้นไม่ไหวแล้วละค่ะ แม่"

น้องเกรซลูกรักแม่พูดขึ้นมา

แม่ยิ้มอย่างภาคภูมิใจ

"แล้วพ่อว่ายังไงบ้างละคะ"

พอลลีนหันไปถามพ่อ

พ่องานเข้า เลยตอบลูกสาวว่า

"พ่อคิดว่า เอ่อ แม่เขาพยายามทำ เอ่อ"

เสียงแม่แปร๊ดแทรกเข้ามาทันที

"การตัดสินใจของเราต่างหาก" แม่ว่าพ่อ

"คุณเนี่ยไม่มีกระดูกสันหลังหรือไง อะไรก็ฉันๆๆตลอด น่ารังเกียจจริงๆ"

พ่อซึ่งจริงๆก็ไม่ได้รู้เรื่องการตัดสินใจของแม่เลย ก็ได้แต่อุทานว่า

"โคตรจะเหลือเชื่อเลยจริงๆ"

แล้วเขาหันไปขอโทษลูกที่พูดคำหยาบคาย

ในขณะที่ทุกคนกำลังนอนหลับ

พอลลีนก็เริ่มเข้าสู่ห้วงฝันวิปริตอีกครั้ง

เธอฝันแบบนี้

แบบนี้

ได้ร่วมรักกับศพ

แล้วสะดุ้งตื่นอีกแล้ว

พอลลีนรู้สึกว่าต้องรีบทำตามแผนเสียตัวก่อนแต่งงานให้ได้

วันต่อมาที่โรงเรียน

พอลลีนเดินตรงเข้ามาแนะนำตัวกับอดัม

"สวัสดี ฉันชื่อพอลลีน "

"ฉันชื่อ อดัม"

"ขอโทษนะที่ต้องพูดตรงไปตรงมา..."

"ฉันอยากเสียความบริสุทธิ์ให้กับนาย"

พอลลีนพูดจบ เสียงเพื่อนผู้ชายของอดัมในกลุ่มก็หัวเราะขึ้นมาทันที

อดัมถึงกับสะอึก

"ฉันอยากเสียความบริสุทธิ์ให้กับนาย"

พอลลีนพูดจบ เสียงเพื่อนผู้ชายของอดัมในกลุ่มก็หัวเราะขึ้นมาทันที

อดัมถึงกับสะอึก

"ฉันสะอาด แล้วก็คุมกำเนิดอยู่"

ไอ้พวกหนุ่มๆก็ได้แต่มองด้วยความตลกขบขัน

"อ่ะ นี่เบอร์ฉัน"

พอลลีนหล่อนช่างกล้า

อดัมรับเบอร์นั้นมา

"โทรหาด้วยนะ อดัม นายเป็นคนแรกในรายชื่อของฉันเลย"

พอลลีนรีบบอกต่อว่า

"ฉันรอไม่ได้ตลอดไปหรอก"

พอลลีนสาวเพี้ยนก็เดินออกไป ทิ้งให้พวกผู้ชายหัวเราะในความบ้าๆบอๆของเธอ

สองพี่น้องเล่นกัน

พอลลีนบอกน้องสาวคนสวยว่า

"พี่พร้อมจะเสียตัวแล้ว"
น้องสาวได้แต่นั่งอึ้ง
"มันเป็นความเชื่อกันแบบผิดๆที่พอมีเมนส์แล้วมีเซ็กส์ด้วยจะไม่สะอาดตามสุขอนามัยที่ดี"

"พี่วางแผนไว้ว่าพี่จะเสียตัวตอนมีเมนส์ด้วยละ"


น้องสาวถึงกับอึ้งซ้ำสอง

แม่ออกมาตาม
"เข้าบ้านเร็วเด็กๆ วันนี้เราจะทานมื้อเย็นกันเร็วหน่อย"

"ตามมาเร็วๆพอลลีน" แม่บอก

"หนูยังไม่หิว"

แม่ก็เดินเข้าบ้านไปกับเกรซ

พ่อกำลังเพลิดเพลินกับการกินไอติมพร้อมดูทีวี

แม่ถลึงตาใส่

"คุณกำลังลดน้ำหนักอยู่ไม่ใช่หรอ ฉันจะไม่มาเสียเวลามาทำอาหารลดน้ำหนักให้คุณหรอกนะ ถ้าคุณมานั่งจ้วงไอติมกินแบบนี้"

พ่อตอบว่า

"โธ่ที่รัก นี่มันวันหยุดนะ"

แม่เข้ามาดูเกรซ

"ลุกเป็นดวงใจของแม่เลยนะเกรซ"

"ชาร์ล็อตแต่งตัวแบบนี้ด้วยละค่ะ แม่"

แม่ดูในนิตยสาร

"ชาร์ล็อตเนี่ยเป็นใครกันลูก"
"เธอเป็นเด็กผู้หญิงที่ดังที่สุดที่หนูรู้จักค่ะ เธอออกเดตกับเด็กผู้ชายที่อายุมากกว่าเสมอ"

"งั้นลูกก็อยู่ห่างๆหน่อยแล้วกัน เธอดูไร้รสนิยมแล้วชั้นต่ำมากเลยนะ"

น้องเกรซก็กล้าเถียงแม่เหมือนกัน

"ไม่นี่คะแม่ เธอก็แต่งตัวในแบบที่เป็นก็แค่นั้น"

พอลลีนหยิบจิวจมูกขึ้นมา

นางเจาะจมูกเองค่าาาาาาาาาา

คืนนั้นเธอก็ฝันว่าได้คลานไปบนตัวของหญิงชาย

เป็นฝันที่ทำให้เธอสยิวเหลือเกิน

แล้วลงไปในอ่างที่โชกไปด้วยเลือด

ฝันแบบนี้ยิ่งกระตุ้นอารมณ์ของพอลลีนเข้าไปใหญ่

เช้าถัดมา มื้อเช้าตามปกติ

น้องสาวเริ่มสังเกตว่าบนหน้าพอลลีนมีบางจิวจมูกเพิ่มเข้ามา แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร

"ลูกรักมีอะไรติดบนจมูกลูกแหนะ"

"จิวจมูกต่างหากแม่"

"นี่แกทำอะไรกับหน้าเนี่ย"

พ่อถาม "แล้วเจ็มฆ่าเชื้อแล้วยัง"

แม่รีบถาม "แล้วมันจะติดเชื้อไหม"

"หนูใช้ยาฆ่าเชื้อโรคค่ะ"

"เมื่อก่อนพ่อก็เคยเจาะมาบ้างเหมือนกัน"

เกรซหัวเราะชอบใจ

แม่ไม่พอใจพ่ออย่างแรง ก่อนจะประกาศกร้าวว่า

"จะไม่มีลูกของฉันคนไหน ใส่ไอ้บ้าๆนั้นออกจากบ้านนี้เด็ดขาด"

แล้วก็ลุกออกจากโต๊ะไป

"พอลลีน เห็นไหมทำแม่เขาโกรธแล้วรีบๆเอาออกไปซะ"

พอลลีนหันไปมองหน้าพ่อ

พร้อมถอดจิวจมูกออกอย่างว่าง่าย

"คุณคิดว่าฉันเข้มงวดกับพอลลีนมากไปไหม"
"แล้วฉันจะกลายเป็นเหมือนแม่ฉันไหม"

แม่ถามพ่อ

พ่อตอบ
"ถ้าคุณเป็นเหมือนแม่คุณ ผมคงไม่มานั่งจ่ายบิลพวกนี้หรอก เอาเวลาไปหย่าจะง่ายกว่า"

"ไม่นะบ็อบ ไม่ใช่ตอนนี้ ไม่มีอารมณ์"

พ่อเลยอดไปตามระเบียบ

มันส์พะย่ะค่ะมาก ชอบรูปที่แค็ปมาแต่ละรูป ได้อารมณ์ทั้งนั้น

กินป๊อปคอร์นรอ เป็นกำลังใจให้ครับ
^ ^

สองพี่น้องเล่นเกทบอลกัน

พอลลีนก็บ่นกับน้องว่าดูที่แม่สั่งให้เอาจิวจมูกออกสิ แต่ขั้นตอนประสบความสำเร็จด้วยดี พอลลีนเลยสรุปว่าเธอเนี่ยเกิดมาเพื่อเป็นศัลยแพทย์จริงๆ

เดี๋ยวดึกๆมาต่อนะ ขอไปหาความรู้ใส่สมองชักสี่ห้าชั่วโมงก่อน

เป็นกำลังใจให้คะพึ่งเคยดูสดเป็นเรื่องแรก

รอต่อๆๆ ^^

"มาร์ตินเลิกกับฉันแล้วละพี่"

น้องเกรซคนสวยบอกด้วยหน้าเซ็งๆ

พอลลีนถาม "มาร์ตินเป็นใครละ"

"แฟนทางอินเตอร์เน็ต" เสียงน้องเกรซเซ็งๆ

พอลลีนเลยตอบว่า "งั้นเธอต้องก้าวต่อไป"

น้องสาวเลยตอบกลับอีกว่า "ผู้ชายน่าขยะแขยงทั้งนั้น" แล้วเธอก็ตีลูกไปด้านข้าง

ไปเจออีสาวกระโดดเชือกบ้านอยู่ฝั่งตรงข้าม

พอเห็นอย่างนั้นพอลลีนเลยพูดว่า

"โอ้ กระโดดเชือกหรอ ไม่ได้กระโดดตั้งแต่สมัยประถมแล้ว ฉันเป็นโรคเท้าแบน กระโดดเชือกไม่ได้ มันไม่ดีต่อข้อเท้า"

ท่าทางของสาวกระโดดเชือกขยะแขยงพอลลีนอย่างเห็นได้ชัด

แม้กระทั่งเกรซก็ยังรู้สึกได้

พอลลีนเลยพูดต่อไปว่า " แต่ถ้าใส่พื้นในรองเท้ารองก็น่าจะกระโดดกับเธอได้"


ยายเสื้อเขียวเลยตอบว่า "ฉันไม่ได้อยากจะกระโดดเชือกกับหล่อนยะ"

พอลลีนหน้าจ๋อย

เกรซก็สู้คน

"นี่ อย่ามาพูดจาแบบนั้นกับพี่ฉันนะ"

เลยโดนแจกฟักแฟงแตงโมไปหนึ่งลูก

"ไปพี่เข้าบ้านกัน"

เกรซลากพี่สาวที่จ๋อยไปแล้วเข้าบ้าน

คืนนั้นฝนตก พอลลีนนั่งดูชุดมีดผ่าตัดในอินเตอร์เน็ต

โทรศัพท์มือถือดังขึ้น

และดังอยู่สองสามครั้ง พอลลีนจึงรับสาย

"ใครพูด"

"อดัม ที่โรงเรียนไง"

"ฉันจะไปรับเธอ ไปเช่าโรงแรม ฉันมีรถแล้วก็ใบขับขี่ปลอม"

พอลลีนตัดบท "มันดึกแล้วนะอดัม งั้นวันจันทร์นี้แล้วกันที่ครูไปประชุม ฉันจะบอกแม่ว่าไปทำงานกลุ่ม"

แล้วอดัมจะพูดต่อแต่พอลลีนวางสายไปก่อน

พูดมากกดวางเลย

แล้วก็นั่งหาข้อมูลต่อไป เฉยๆไม่มีอะไรเกิดขึ้น

แล้วก็เข้าห้องน้ำเปลี่ยนแทมพอน


หยิบมาดม





คนฉายจะเป็นลม-..-

แผนการของพอลลีนเป็นไปตามที่เธอวางแผนไว้

อยากมีเซ็กส์ก่อนแต่งงานและมีในช่วงมีประจำเดือน

แล้วเธอคุยกับพระเจ้าอีกครั้งเกี่ยวกับความรู้สึกของเธอต่อเวลาที่คนตายแล้วญาติต้องมาเฝ้าดู พอลลีนบอกว่าหากขึ้นสวรรค์ก็ขอเป็นส่วนตัวตอนตายหน่อยก็แล้วกัน

ทุกคนหลับกันหมดหน้าทีวีที่เปิดทิ้งไว้

เป็นรายการเทศน์

พอลลีนไม่หลับ พอเเธอหันไปดูว่าทุกคนหลับ เลยหยิบรีโมทมาเปลี่ยนช่อง ไปที่ช่องที่มีเสียงผู้ชายร้องคราง (ช่องหนังโป๊หรือเปล่าไม่รู้)

นางก็ฝันถึงว่าตัวเองเกือบเปลือยเปล่าแล้วมาผู้ชายและผู้หญิงคลานเข้ามา

ตอนเช้าทุกคนตื่นหมดแล้วเหลือแต่พอลลีนนอนน้ำลายยืด

แล้วก็ลุกขึ้นมาล้างหน้าล้างตา

"ดูอะไรกันอยู่" เธอถามแม่และน้องที่กำลังถือโบชัวร์อะไรซักอย่างในมือ
"จะให้เกรซไปเข้าค่าย ปีที่แล้วเกรซสนุกกับค่ายนี้มาก"

"ค่ายนี้มีแต่คนป่วย หนูก็เลยรู้สึกเข้ากับคนอื่นได้ง่ายหน่อย"

แล้วพอลลีนหันไปบอกแม่

"แม่ ตอนเที่ยง เพื่อนชื่ออดัมจะมารับหนู ไปทำงาน"

"เขาอยู่กลุ่มเดียวกับหนู อาทิตย์หน้าเรามีสอบสำคัญมากๆ หนูไปแค่ไม่กี่ชั่วโมงเองค่ะ"

แม่มาแต่งหน้าให้เป็นผู้เป็นคน

"เด็กที่ชื่ออดัม ต้องคิดอะไรกับลูกแน่นอน แล้วรู้จักกันได้ยังละ"

"อยู่กลุ่มเดียวกันไงละแม่ ช่างมันเหอะ"

อดัมลงจากรถบีเอ็ม มารับพอลลีนหน้าบ้านแม่มายืนส่ง

แม่ยิ้มแป้น

ไม่สงสัยเลยหรอไปทำงานกลุ่มอะไร หนังสงหนังสือไม่มีไป

ณ โรงแรม

พอลลีนพูดตรงไปตรงมา

"อดัมถอดกางเกงสิ"

อดัมบอกว่า "ไปขโมยถุงยางจากห้องพี่ชายมา แต่เป็นแบบไซส์ใหญ่"

พอลลีนบอกถอดกางเกงสิแล้วจะใส่ให้

"มันใหญ่ไป ไม่เหมาะกับของนาย "

พูดตรงกันอย่างนี้เลยทีเดียว

อดัมถึงกับเสียเซลฟ์เลยหมดอารมณ์ใส่กางเกงจะกลับ

"แต่มันก็ดีนะ จะได้ไม่เจ็บมาก ช่างถุงยางเหอะ ฉันใช้วิธีคุมกำเนิดซึ่งได้ผล 99% ดังนั้น...."

ระหว่างออกกำลังกาย พอลลีนก็จินตนาการแบบนี้

เลือดสาดดดดดดดด


แล้วพอลลีนก็ขอให้อดัมไปจัดการข้างล่างให้หน่อย




FYI พอลลีน คือ Eden Lord ในเรื่อง Nip/Tuck ปกติเซ็กซี่มากกกกกกก

พอไปสำรวจถ้ำ อดัมพบอะไรแปลกๆเลยวิ่งถลาไปที่ห้องน้ำ

ถึงกับผงะในสิ่งที่ค้นพบในถ้ำ



แดงเดือดดดดดดดมาเลยละเอ็งงงงงงงงงงงงงง

เสร็จแล้วอดัมขับรถมาส่งพอลลีนที่บ้านด้วยสีหน้าไม่สู้ดีนัก

"ขอบใจมาก ฉันมีเวลาที่แสนวิเศษมากเลยทีเดียวละอดัม"

อดัมอายถึงกับใส่ฮู้ด

"เอามือออกไปจากรถฉันซะที"

อดัมเริ่มหงุดหงิดและอับอายก็สิ่งที่เพิ่งเจอ

แม่ถามว่าเป็นยังไงบ้าง

"เป็นแบบที่หนูอยากให้เป็นเลยละค่ะ"

"แม่ดีใจจัง"

แล้วพอลลีนก็คุยกับพระเจ้าอีกครั้ง

"อย่างแรกหนูไม่อยากท้อง หนูรู้ว่าหนูมีอะไรตอนมีเมนส์ แต่ถ้าหนูท้อง หนูก็จะไปทำแท้ง ถึงแม้ท่านจะไม่เห็นด้วยกับการทำแท้ง แต่หนูก็จะทำเพื่อให้พ้นจากปัญหา"

แล้วนางก็เข้าห้วงนิทราฝันอีกครั้ง

ในฝันอันพิสดารก็ล้วงๆๆๆอะไรซักอย่าง

พอลลีนฝันถึงว่าตัวเองทำแท้ง

แล้วมีผู้ชายมารับตัวอ่อนไปเข้าเครื่องบางอย่าง

เครื่องทำลายตัวอ่อน

หน้าตาประมาณอุมป้า ลุมป้าในเรื่องชาร์ลีกับโรงงานช็อกโกแลต

แล้วก็สะดุ้งตื่น พอลลีนรีบสำรวจตัวเองว่ามีอะไรทะลักออกจากตัวแบบในฝันหรือไม่

ส่วนเกรซน้องสาวกลับร้องไห้ ตอนที่แม่เข้ามาในห้อง

"เธอไปอยู่กับนางฟ้าแล้วนะ"

แม่เข้ามาบอกข่าวร้ายว่าเพื่อนของเกรซพึ่งตาย

ยิ่งสะเทือนใจเกรซที่ร่างกายอ่อนแอ

"พ่อรู้ไหมคะว่าสิ่งที่แย่ที่สุดของการเป็นโรคCystic Fibrosis คืออะไร"

"คืออะไรจ๊ะ"

"คือตอนที่เพื่อนตายไงค่ะ"

"เมื่อคืน เกรซรู้ว่าเพื่อนที่แคมป์พึ่งตาย ฉะนั้นวันนี้พยายามอดทนทำตัวดีๆกับน้อง ตอนที่น้องทำใจกับเรื่องเพื่อนหน่อยนะ"

"แล้วเกรซไปไหนค่ะ"

"ไปหาหมอ วันนี้หมอนัด"

"งั้นน้องต้องเปลี่ยนปอดด้วย"

"ศึกษามาดีเหมือนกันนิ" แม่บอก

"แต่ก็มีโอกาสติดเชื้อสูง แล้วยังมีเหตุอื่นๆที่สามารถเกิดขึ้นได้อีก แม่น่าจะมองทางเลือกอื่นๆไว้บ้างนะคะ"

แม่หันมาพูดด้วยอารมณ์ที่เริ่มหงุดหงิด "นั้นมันเรื่องในอนาคตอีกนานเลยนะ พอลลีน"

คำถามส่งมาให้ครู "ความอ้วนส่งผลให้สเปิร์มคุณภาพไม่ดีใช่หรือไม่ ถ้าเช่นนั้นเราควรป้องกันในขณะมีเพศสัมพันธ์หรือเปล่า"

ครูตอบว่า "ใช่ น้ำหนักเกินส่งผลให้สเปิร์มคุณภาพไม่ดี..."

คณะที่ครูพูดไป พอลลีนที่นั่งหลังห้องก็กำลังจุดไฟทำอะไรบางอย่าง

"จุดไฟทำบ้าอะไรของเธอเนี่ย เดี๋ยวสัญญาณไฟไหม้ก็ดังหรอก" นาตาลีเริ่มรำคาญ

"เมื่อวานฉันเสียพรหมจรรย์ก็เลยจะตัวเลือดว่ามีเชื้อโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ไหม"

"เธอมันประหลาดสิ้นดี ใครจะบ้านอนกับเธอได้กัน"

ครูล้วงกระดาษคำถามจากโหลมาอีก

"ครูเป็นเกย์หรือเปล่า"

"ใครถามคำถามแบบนี้" ทั้งห้องเงียบกริบ

"เธอมันโง่หรือไงดูแค่เลือดมันจะไปรู้อะไร" นาตาลีชักเริ่มหงุดหงิด

"อยากน้อยก็ดูได้อย่างหนึ่งแล้วกัน"

เสียงครูยังโวยวายอยู่ลั่นห้อง ถามว่าอดัมเป็นคนเขียนหรือเปล่า

"อดัม ฉันจำได้นี่มันลายมือเธอชัดๆ"


เลือดพอลลีน

หนุ่มสาวคุยกันอยู่ที่ประจำ

พอลลีนก็โผล่มา

"ระวังหน่อยนะ ยายพอลลีนเอาเลือดตัวเองไปตรวจในชั้นเรียน ยายนี้อยากรู้ว่าเป็นโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์หรือเปล่า" นาตาลีพูดถึงพอลลีน

"นาตาลี ฉันขอถามอะไรเธอหน่อย เธอเป็นโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์บ้างหรือเปล่า" พอลลีนก็ใช่ย่อยถามตรงๆ

"ไม่แน่นอน ทำไมละ" นาตาลีสงสัย

"ถ้างั้นก็ไม่ใช่ฉัน"

ปล่อยให้ไอ้หยองอดัมนั่งกลุ้ม

แล้วพอลลีนก็เดินสะบัดตูดจากไปทันที

"ยายนั่นพูดอะไรนะ" นาตาลีถามอดัม

"ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน" อดัมตอบ

"วันนี้ที่โรงเรียนเป็นไงบ้าง" แม่ถาม

"แย่มาก" พอลลีนตอบด้วยท่าทางเหี่ยวๆ

"กับเพื่อนร่วมกลุ่มที่ชื่ออดัมนั้นหรอ"

"อดัม หนูหมดความสนใจในตัวนายนั้นแล้วละ

"นั้นแย่มากนะ ดูท่าทางเขาเป็นเด็กดีจะตายไป"

แม่ตำหนิพอลลีน

พอลลีนมีนัดคุยกับบาทหลวงวิลเลี่ยม

เธอพูดเองว่าครั้งนี้จะเป็นครั้งสุดท้ายที่จะมาคุยกันแล้ว
เรื่องนี้ควรเป็นเรื่องของมืออาชีพเช่จิตแพทย์มากกว่า

บาทหลวงก็บอกว่า เขามาเพื่อฟังไม่ได้มาตัดสินว่าถูกหรือผิด

แล้วพอลลีนก็บอกว่าศาสนากับวิทยาศาสตร์ไม่ปะปนกัน

"คนแบบคุณ น่าจะมีเรื่องให้จัดการอีกเยอะ"

"งั้นแค่นี้ใช่ไหม พอลลีน"

"แค่นี้ละค่ะ"

ซ้ำจ้า

คราวนี้แม่ก็ไปคุยกับบาทหลวงเองด้วยท่าทางไม่พอใจ

พอลลีนไม่อยากได้ยินเสียงเลยปิดกระจก แล้วปิดวิทยุ

แล้วก็คุยกับพระเจ้าอีกครั้ง

"เรื่องน้องของหนู ขอให้หนูช่วยน้องได้ด้วยเท่าทีจะทำได้ ส่วนแม่ พระเจ้าช่วยฆ่าแม่ซะ อย่าให้แม่พาไปงานเต้นรำบ้าบอๆนั้นเด็ดขาด เอาแบบทรมานน้อยที่สุดก็ได้ ซึ่งนั้นเป็นวิธีของท่าน หรือไม่ก็ไปโทษพวกปีศาจก็ได้"

พรุ่งนี้มาต่อนะ จะได้แตกกระทู้ใหม่

รอครับ อิอิ

ตามมาดูตอนที่ 2 กันเลย

หนุก ๆ

นางเอกน่าเกลียดฝุดๆ

ภาพสวยน้า....ดูหลอนๆดีด้วย

หนุกๆ

พอลลีนแสดงได้ดูจิตมากๆ น้องเกรซน่ารักดี จริงๆก็เป็นพี่น้องที่รักกันมากเนอะ