ขณะเดียวกัน มีแท็กซี่คันหนึ่งวิ่งมา

ซึ่งคนนั่งคือ น้ำหนึ่งนี่เอง!!

น้ำหนึ่ง "โชเฟอร์ๆ แวะจอดตรงนั้นหน่อย"

น้ำหนึ่ง "โชเฟอร์รอแป๊บนะ เดี๋ยวผมจ่ายเพิ่ม 20 กีบ"
โชเฟอรื "เอาก็เอา!!"

แล้วน้ำหนึ่งก็เดินลงมาที่ลำธารนั้น

น้ำหนึ่ง "แก๊งค์ขี้แพ้สินะ:)"

ทันใดนั้น
"หยุดนะ ไออ้วน!!!"

น้ำหนึ่ง "หือ?"

แล้วภาพในอดีตก็ย้อนมา
กบ "หยุดน้า!!!!!!!"

น้ำหนึ่ง "อูย!!!"

เด็กอ้วนสะดุด "โอ๊ย!!"

"จำไว้ อย่าได้หาญกล้ากับแก๊งค์AG
(Abe Generation)

พอพวกนั้นไปแล้ว น้ำหนึ่งก็มา (แมนจริง)

น้ำหนึ่ง "เจ้าหนู เป็นไรมากมั้ย"
เด็กอ้วน ".........."

น้ำหนึ่ง"เฮ้ เธอขาแผลงนี่"
เด็กอ้วน T^T"

แล้วน้ำหนึ่งก็ดึงผ้าเช็ดหน้าตนเองออกมา

แล้วเอาไปจุ่มน้ำ

แล้วเอามาผูกกับขาเด็กอ้วน

เด็กอ้วน "ข ขอบคุณครับ"
น้ำหนึ่ง "ไม่เป็นไร ฉันก็เคยเจอเหมือนเธอแหละ"

แล้วเด็กอ้วนก็ลองชันตัวขึ้น

เด็กอ้วน "ขอบคุณครับ"
น้ำหนึ่ง สุ้ต่อไป เจ้าหนู"

"น้ำหนึ่งงงงงงงงง"
น้ำหนึ่ง "ใครเรียกเนี่ย"

แล้วน้ำหนึ่งก็เดินมา

ณ บ่อบำบัดน้ำเสีย!!!

มีโครงกระดูกยืนอยู่!!"
"สวัสดี ลูกพ่อ"

น้ำหนึ่ง "ไม่เจรงงง !!! กรี๊ดดดดด"

แล้วมันก็ห่ายไป

น้ำหนึ่ง "ฮู่ววววววววววววว โชคดีไป"

หมับ!!!!!!!!
น้ำหนึ่ง "นั่นไง ตรูว่าแล้ว!!"

น้ำหนึ่ง "ว้ากกกกกกกกกก"
บอย ปกรณ์ "คนโว้ยคน!!"

น้ำหนึ่ง "ปดีกว่ากรู
บอย ปกรณ์ "ไรแว๊ คนหน้าออกจะหล่อ"

แล้วนายน้ำหนึ่งของเราก็ขึ้นรถแท็กซี่ไปต่อ

โชเฟอรื "ลงไปหาปลวกกินเหรอค่ะ คุณผู้โดยสาร!!"

น้ำหนึ่ง" ตลกแหละป้า ผมไปหาเพื่อน"
โชเฟอร" เรียกป้าเดี๋ยวปั๊ดถีบซะนี่!!"

น้ำหนึ่ง "เหอ"

เพนนีไวซืยืนถือลูกโป่งอยู่ข้างทาง

"บอน โวยาจนะจ๊ะ หนึ่งคุง!!"

น้ำหนึ่ง "แว๊ก!!!!!!!"

น้ำหนึ่ง "no comment"

ต่อมา ณ ในตัวเมือง

วายุ "จอดตรงนี้แป๊บนะครับ"

เขามาจอดตรงหน้าร้านขายยาโคลัมเบีย
(ชื่อคุ้นๆไหมเอ่ย)

เมื่อ30ปีก่อน

วายุมาซื้อน้ำยาหอบหืด

(แขกรับเชิญ)หมอฮันนิบาล เลคเตอร์"อ้าว มาซื้ออีกแล้วเหรอวายุ ช่วยไปหาฉันที่หลังร้านหน่อยนะ"

แล้ววายุก็เดินตามหมอฮันนิบาลไป

แล้วก็มานั่ง
หมอฮันนิบาล "นี่ฉันจะพูดอะไรให้เธอฟังนะ"

"เจ้ายพวกนี้เธอไม่จำเป็นต้องใช้มันเลย"
วายุ -0-?

"ยานี่ มันก็แค่H2O หรือน้ำเอง"

"ที่เธอเป็นเพราะจิตในของเธอเองต่างหากล่ะ"

วายุ "หมอรู้ได้ไง"
หมอฮันนิบาล "รู้มาจากการสอนบำบัดจิตจาก จีรัง ยั่งยืน"
วายุ "นั่นมันเรื่องฮูอาร์ยู!!!!!!!!"

กลับมา ณ ปัจจุบัน

หมอฟันธง "ทั้งหมด 200 ครับ แต่คุณมีทะเบียนแพทย์รึเปล่าครับ"
วายุ "มีครับผม"

"ขอการตูนอาโออิหน่อย ขอหน่อย"
หมอฟันธง "ผมบอกแล้วไงว่าให้พ่ออ่านแต่ต่วยตูน เดี๋ยวพ่อได้หัวใจวายพอดี"

วายุเดินไปดูที่หลังร้าน

ที่แท้คือหมอฮันนิบาลนี่เอง!!!
วายุ "หมอๆ นี่ผมเอง"

หมอฮันนิบาล "ม มีDOTAไหม ขอDOTAหน่อย"
วายุ "ลุงๆ นี่ผมเอง"

"ผมเองวายุไง เด็กที่เป็นหอบหืดมาซื้อยาจากลุงนะ "

"ขอDOTAหน่อย!!"

วายุ "เฮ้อ ลุงจำผมไม่ได้แล้วล่ะ"

"มันก็เป็นแค่H20เท่านั้นเอง"

"เอ๋?"

"เธอโตขึ้นมากเลยนะ วายุ"

"ค คุณลุง T3T!!"

แล้วคุณลุงฮันนิบาลก็จับที่ข้อมือายุ เออ..........แต่มือ

"ออกไปจากที่นี่ซะ ก่อนจะไมได้ออกไป!!!!!"
มันคงไม่แปลกหรอกเพียงแต่เป็นเสียงของเพนนีไวซ์แทน!!

แล้วฮันนิบาลก็ปล่อยมือของวายุ

วายุ "ไม่อยู่แล้วโว้ยยยย"
มอฟันธง "เฮ้ย จ่ายเงินก่อน!!!"

ด้านโชกี้ก็มาที่บ้านเดิม

อืม ไหนว่ากริ่งบ้านพ่อ

อ๊ะ นี่ไงเจอแล้ว

แล้วโชกี้ก็กดปุ่มออด

มีคนแอบดูทางม่าน แต่ไม่ใช่พ่อโชกี้!!

"อ้าว ไม่ใช่พ่อเราเหรอ"

ป้าแว่นจัง"มีอะไรเหรอ แม่หนู"
โชกี้ "คือฉันมาหาคนชื่อเก๋าค่ะ"

แว่นจัง"ฉันเป็นคนเช่าต่อจากเขาเองแหละจ๊ะ"
โชกี้ "แล้วเขาไปอยู่ไหนแล้วค่ะ"

"โอ้ เขาเสียไปแล้วเมื่อสามปีก่อนจ๊ะ ว่าแต่หนูเป็น,กเขาเหรอ"
"ค่ะ ............ห๊ะ ห๊า!!!!"

โชกี้รีบหันไปดูที่รายชื่อ

ตรงอันสุดท้ายไม่มีชื่อ มาร์จ!!!

"อ๋อ หนูคงดูผิดอ่ะค่ะ"

แว่นจัง "ไหนๆก็ไหนแล้ว มาดื่มชาก่อนเถอะ"
โชกี้ "ไม่ดีกว่าค่ะ เกรงใจ"
แว่นจัง "แหม คนกันเอง"

โชกี้ "ว้าว คุณป้าจัดบ้านได้สวยจัง"
แว่นจัง "ขอบคุณจ๊ะ"

โกชี้"เออ หนูขอใช้ห้องน้ำหน่อยนะค่ะ"
แว่นจัง "ได้เลยจ๊ะ"

โชกี้ "ฮู่ววววววว วันนี้มันยังไงเนี่ย"

แล้วโชกี้ก็กวักน้ำล้างหน้า

โชกี้ "เอ จะมีอย่างที่คิดเปล่าเนี่ย"

โชกี้ "โชคดี ไม่มีอะไร"

แล้วก็มาดื่มน้ำชากับแว่นจัง
แว่นจัง "นี่จ๊ะ ชานมไข่มุกของเมจิกฟาร์ม"

แล้วแว่นจังก็ดื่มดัง ซู้ดดดดดดดดดดดด

"แหม ชาของเขาอร่อยเจรงๆ"

"โห ซดซะขนาดนั้น ขอลองบ้างซิ"

โชกี้ "เฮ้ย!!!!"~

โชกี้เลยเผลอทำแก้วตกลงมา
เพล้ง!!!!!!!!!!!!!!!

"ไม่เป็นไรจ๊ะ เดี๋ยวฉันเก็บเอง"

"แกๆ ฉันจำได้ พ่อฉันยังไม่ได้ย้ายไปไหน แล้วแกเป็นใคร"

"เปล่า พ่อเธอตายแล้ว ฉะนั้น เธอควรไปก่อนจะเจอแย่กว่านี้ หึๆ"

.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
"พ่อคิดถึงลูกนะ"

จบยังเอ่ยยย

โชกี้ "กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด"

"มหาพ่อเร้วววววววววว"
โชกี้"ไม่อ้าววววววววว"

คุณ meenyfancy
เจ้าเพนนีไวซ์มันกลัวครับ มันไม่อยากหใจ้พวกโดมมาจัดการมันครับ

_______________________________

แล้วโชกี้ก็รีบออกมา

แล้วพอหันกลับมา

ก็เจอเจ้าเพนนีไวซ์!!!!!!!!
เพนนีไวซ์ "แฮ่ สวัสดีจ้า!!"

"ขอเข้าไปนอนก่อนนะจ๊ะ ถ้าตามเจข้ามาจะให้ลูกโป่ง (สวรรค์)เป็นรางวัล"

แอ๊ด!!!

ทันใดนั้น
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
เบรกแตกโว้ยยยยยยยยยย

เอี๊ยดดดดดด แล้วรถคันนั้นก็หักหลบไป
โกชี้ "แย้กกกก เกือบตายเหมือนนางเอกทั่วๆไปแล้วละสิ)
(ป.ล. นางเอกหนังผีส่วนใหญ่ไม่ถูกผีฆ่าก็ถูกรถเสย (เป็นบางเรื่องครับ)

แล้วพอหันมาดูอีกที

.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ก็อย่างที่เห็น

โชกี้ "เอ อะไรที่ขาหว่า"

ลูกโป่งนี่เอง

.
.
.
.
.
.
.
.
โชกี้ "ว้ายยยยยยยย ลูกโป่งชีกอ!!"

โชกี้ "เฮ้อ จะรอดไหมเนี่ยเรา T^T"

กลับมาที่ บ้านทรายทองของนายโดม

ทอม เซ็กซ์ ผกก. จับคนมาทำกิ้งกือ "นี่คุณปล่อยให้เขาไปได้ยังไง!"
โลมา "ก็เขาบอกว่าติดธุระต่างเมือง แถมอีกอย่างเขาก็บอกจะกลับมาใน 2-3วัน"

ทอม เซ็กซ์ "โฮ้ย ตายๆๆๆๆ ท่านเสี่ยเจียงจับตรูไปทำกิ้งกือแน่เรยยย"
โลมา "ช่างแก"

"อา หึๆ"
โลมา "หัวเราะอะไรเนี่ย"

ทอม "ฉะนจะไปบอกว่า เธอกับฝาละมีตัวดีจะแอบส่งบทให้ค่ายทวารรรรรรเนอร์ บราเธอส์ เธอคงรู้สินะว่าจะเจออะไร หึๆ"

โลมา "อย่าทำงั้นนะ!!"
ทอม "งั้นต้องมีข้อแลกเปลี่ยน"

ทอม "เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมมมมมมมมมมม ได้ไหมเธอ จะรักเธอเสมอทุกครั้งที่หายใจ"
โลม "เรื่องของเรามันจบไปแล้วนะ ทอม"

ทอม"ได้ แล้วฉันจะจำไว้!!!!!"
โลมา "เอ่อ"

ทอม "มิวสิคพลีส!!!!!!!!"

หลังจากทอม เซ็กซ์ เดินออกไป โลมากำลังครุ่นคิดอะไรบางอย่าง

โลมากำลังครุ่นคิดอะไรบางอย่าง

แล้วก็โทรศัพท์
ปลายสาย "สวัสดีค่ะ แอร์ไอเห้!!!!! ตัวเห้ก็บินได้ค่ะ"
โลมา "ฉันของจองที่นั่งไปนิวอิงแลนด์ที่เร็วที่สุด 1ที่ค่ะ"

ขณะเดียวกัน วายุก็มาที่ร้านหมูย่างเกาหลี

"เออ ขอโทษครับ ไม่ทราบว่านี่โต๊ะของ เออ.."

น้ำหนึ่ง"เอ๋ คุณชื่อวายุรึเปล่าครับ"

วายุ "ครับ"
น้ำหนึ่ง "จริงหรือนี่ ฉันเองน้ำหนึ่ง!!!!!!"

วายุ "โอ้ว เพื่อนเลิฟฟฟฟฟ"
ประจวบเหมาะกับที่แคปซูลกับโดมมาพอดี

แล้วแน่นอน

แล้วโน๊ตก็มา แต่ขอไปทำใจแป๊บนะ

โน๊ต "กรูเป็นถึงเดี่ยวของเมืองไทย ต้องอย่า(โดนรุม)โทรม!!!!"

โน๊ต "สวัสดี ตุ๊ดแก่ทั้งหลาย"
ทุกคน "อ้าว โน๊ต ยังปากสาหวะเหมือนเดิมเลยนะ"

โน๊ต "เฮ้ วายุ ขอถูหัวหน่อย"
วายุ "อย่าๆ เดี๋ยวปั๊ดถีบซะนี่"
.
.
.
.
.
โชกี้ก็มาพอดี

พวกโดม "โชกี้"

โชกี้ "พวกผู้ชายโสดเป็นฝูง:)
(คิดในใจ)ถูกจายยยยยยยย

โชกี้ "เฮ้อ
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
คนสวยเป็นลม"

___________________________
โปรดติดตามตอนต่อไป

ต่อมา
โน๊ต "ตื่นได้แล้ว ยัยขี้เซา"

โชกี้ "เธอเองเหรอ โน๊ต!!!"
โน๊ต "เห็นเป็นเคน ธีรเดชรึไง"

แล้วก็หมวบบบบบบบบ

แล้วก็"ปหมวบบบกับวายุต่อ

แล้วก็ต่อด้วยแคปซูลสีฟ้า

น้ำหนึ่ง "โชกี้!!"
โชกี้ "น้ำหนึ่ง"!!!

โดม "ลืมไปคนรึเปล่า"

แน่นอนว่า
ทุกคน "อ้วกกกกกกกกกก"

"บังเอิญจริงๆเลยที่ได้เจอพวกเธอ เหมือนๆ ภาพในฝันเลย"

ด้านโน๊ตก็ขอพักแป๊บ
โน๊ต "รู้สึกแปลกไหม เหมือนเราเห็นภาพแปลกๆ"

โชกี้"ฉันก็ด้วย"
โดม "เราก็เหมือนกัน"

แคปซูล "อืมใช่ๆ"
น้ำหนึ่ง "ฉันก็ด้วย"

วายุ "ฉันๆ ฉัน"

โชกี้ "แต่จำได้ว่ามันเป็น..ตัวตลกนะ"
โดม "ใช่เลย"

"ณุ้สึกมันจะชื่อเพนนีไวซ์นะ
"ใช่ๆเพนนีไวซ์"
วายุ "เพนนีไวซ์!!!!!!!!"

"ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ"

วายุเอ๋อชั่วคราว "น นะคือยาหอบหืดผสมขี้ฟันเด็ก"

โดม "นายไม่เป็นไรนะวายุ"

วายุ "อืม ฉันจำได้แล้วล่ะ เจ้านั่นมันชื่อเพนนีไวซ์"

น้ำหนึ่ง"ว่าแต่เรามากันครบรึยัง"
โดม "น่าจะครบแล้วนะ"

แคปซูล "ยังๆ ยังขาดเจ้าต๊อดอยู่นะ"

โน๊ต "ไหนๆก็ไหนแล้ว ก็กินกันไปก่อนเถอะ"
โชกี้ "อ้าว แล้วเจ้าต๊อดล่ะ"

โน๊ต "เดี่ยวพอมันมา ค่อยพามันไปกินข้าวต้มหน้าปากซอยแทนละกัน"

แล้วพวกเขาดื่มกินมื้อค่ำอย่างสนุกสนาน

โน๊ตก็เดี๋ยวตอน10โชว์สดที่แรกในปฐพี

น้ำหนึ่ง "ว่าแต่พวกนายมีแฟนกันรึยังเนี่ย ส่วนฉันยังลัล้าอยู่"

โดม "กำลังจะขอหมั้นอยู่ว่ะ"
แคปซูล "อย่างฉันจะมีใครเอา"
โน๊ต"เรื่องงานมาก่อน ลั้ลล้าว่าทีหลัง"
วายุ "โสดสนิท"

โชกี้ "ฉันพึ่งมีและพึ่งเลิกนะ"
น้ำหนึ่ง(คิดในใจ) "แบบนี้ต้องเป็นพระเอกไปปลอบจายยยยยยย"

โชกี้ "ว่าแต่ๆ เจ้ากบนั่นมันตายไปรึยังเนี่ย"

โดม "เห็นว่าผมขาวโพลนเลยนะ แล้วมันก็ไปบอกคนอื่นว่ามันเจออะไร"

โน๊ต "แน่นอนร้อยเปอร์เซ็นต์ว่าไม่มีใครเชื่อเลย ใครจะเชื่อล่ะ แม้แต่ตัวเราเองยังไม่อยากเชื่อ"

น้ำหนึ่ง "เห็นว่ามันพูดถึงเรื่อง แสงแห่งความตายนี่แหละ"

โดม "ใช่ๆเราก็เห็นมันเหมือนกัน"

น้ำหนึ่ง "แกพอรู้ไหมว่าเจ้ากบมันอยู่ไหน แคปซูล"

แคปซูล "เท่าที่รู้ข่าวนะ มันไปอยู่ที่ศรีธัญญานะ"

ณ โรงพยาบาลศรีธัญญา

ณ ห้องนอนของคนไข้โรคจิตซึ่งมีจนท.เฝ้าอยู่

ชายคนหนึ่งนอนหลับอยู่ เขาคนนี้ก็คือกบนั่นเอง!!!!!!!

เพนนีไวซ์ "เฮ้ๆกบ ตื่นเว้ยตื่น!!"

เพนนีไวซ์ "เฮ้ๆกบ ตื่นเว้ยตื่น!!"

กบ "งึมงำ มีอารายยย คนจะหลับจะนอน"

เพนนีไวซ์ "ขอบคุณนะ ที่เคยช่วยฉันมาก่อนตอนที่แกกับพวกจะฆ่าพวกมัน"

"แต่ว่ามันกลับมาแล้ว!!"

"ฉันจะให้โอกาสนายได้แก้แค้นมันอีกครั้ง!!"

"แก้แค้นๆๆๆ.............แก้แค้น"
แล้วภาพค่อยๆเลือนหายไป

กลับมาที่พวกโดม ถึงอาหารปิดท้ายแล้วคือ คุกกี้เสี่ยงทาย

โน๊ต "เอาละ ไหนๆก็ไหนแล้ว กินนี่เสร็จฉันจะกลับไปโรงแรมแล้วขึ้นเครื่องไปพรุ่งนี้"

โชกี้ "ไหงทำงี้ล่ะ โน๊ต"

โน๊ต "เธอไม่รู้อะไร คนดีมันตายห่านนนไปหมดแล้ว"

น้ำหนึ่ง "แต่ฉันจะอยู๋นี่ต่อนะ"

วายุ "เค้าไม่เอานะ เค้ากลัว"

โชกี้ "ทำไมพวกนายเห็นแก่ตัวอย่างนี้เนี่ย!!!"

"เลิกทะเลาะกันซักที!! ทีเรามาวันนี้เพราะเราสาบานกันแล้วว่า เราทุกคนจะมา"

"และฉันก็รู้ว่า ทุกคนรักษาสัญญา แม้จะไม่ทกคนก็ตาม"

โน๊ต "อืม ไหนฐานะฉันพูดถอนตัวคนแรก มื้อนี้ฉันเลี้ยงละกัน"

แคปซูล "ไม่ ฉันจ่ายเอง"

"เฮ้ยยย ได้ไง นายต้องรับภาระเรื่องนี้ตลอด พวกเราขอจ่ายเอง!!!"

แคปซูล "นี่มันหน้าที่ของฉัน"

โน๊ต "งั้นมาฉลองให้กับ แคปซูลสีฟ้า ผู้ที่ไม่มีใครปฎิเสธเขาได้"

แล้วพวกเขาก็เปิดดูคุ้กกี้เสี่ยงทาย

เผละ!!! คุ้กกี้ของโชกี้แตกเป็นเลือด

โชกี้ "กรี๊ดดดดดดดดดดด"

ด้านของวายุ

เจอน้องแมลงสาบ
วายุ "กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด"

โน๊ต "แว๊กกกก"

ในคุ้กกี้มีดวงตาอยู๋!!

ด้านของน้ำหนึ่งก็เจอ กลิ้งงับๆฉบับคุ้กกี้

ส่วนของแคปซูลก็เจอลูกนก
แคปซูล"ANGRY BIRD เปล่าเนี่ย"

โดม "โชคดีจังที่ยังไม่ได้เปิด"

บริกร "มีอะไรรึเปล่าค่ะ"

วายุ "อ๋อ ไม่มีอะไรครับ"

พอบริกรเดินจากไป
โดม"
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ชักดาบเหอะ"

แน่นอนทุกคนรีบต่างแย่งออกไปเป็นคนแรก
บริกร"พวกลื้อยังไมได้จ่ายเงิน!!"

ต่อมา ณ หอสมุดประจำเมือง

โดม น้ำหนึ่งกับแคปซูลกำลังโทรศัพท์อยู่

ด้านโชกี้ โน๊ตกับวายุก็ยืนรออยู่

โชกี้กำลังนึกภาพอดีตอยู่

ตอนนั้น โชกี้กำลังทำความสะอาดกระจกอยู่

แต่เลือดก็เพิ่มขึ้นมาเหมือนเดิมทุกที

โชกี้เอ๋อชั่วคราวพร้อมเอามือถูไปมา

วายุ "แกว่าเจ้าวายุเป็นไงบ้างเปล่าว่ะ"
โน๊ต "งั้นเราไปดูเลยดีกว่า"

แล้วก็เดินมาหาแคปซูล

โน๊ต "ฝากบอกด้วยนะเว้ย ถ้ามันไม่มา ให้ไปลงนรกซะ!! เพราะช้านนนนนร้อกกกกกก"

แคปซูล "มีคนรับสายแล้ว"

แคปซูล "สวัสดีครับ ผมขอคุยกับคุณต๊อด ห๊า!!!!!"

โดม "มีอะไรเหรอ"

แคปซูล "................"

แคปซูล "ต๊อด ต ต ต ต ตายแล้ว"
ทุกคน "อ๋ฮ
.
.
.
.
.
.
.
.
เฮ้ย!!!!!!!!!!!!"

แคปซูล "ต ต ต๊อดมันกรีดข้อมือตัวเองในอ่างอาบน้ำ"
ทุกคน"................"

โดม "บ้าที่สุด!!!!!!"

เพนนีไวซ์ "โทษที หลุมนู่นมีคนจองแล้ว 5555555"

_____________________________

โปรดติดตามตอนต่อไป

โดม "ต๊อดเคยเห็นมันมาก่อน"
ทุกคน "เอ๋??"

ตอนนั้นฉันพาซิลเว่อรร์ไปออกกำลังกาย

แล้วเห็นต๊อดวิ่งออกมาทางสวนสาธารณะ

โดม"หือ"
ต๊อด "พาฉันออกไปจากที่นี่เร็ว!!!!"

แล้วต๊อดก็ดระโดดขึ้นจักรยานของโดม
โดม "ตอนนั้นฉันไม่รู่ว่าเขาหนีอะไร แต่ดูสีหน้าเข่ากลัวมาก

แล้วหลังจากนั้น ฉันก็ถามเขาไป เขาบอกอกกำลังไปดูนกที่สวนอยู่

ณ ตอนนั้น

ต๊อด "ทำไมแถวนี้ไม่มีนกในแองกรี้ เบิร์ดเลยเนี่ย"

"ต๊อดดดดดดดดดดดด"
เขาบอกว่ามีคนเรียกเขา

เสียงมาจากบ้านหลังนั้น

"ใครเรียกเราเนี่ย -3-"

แต่เขาก้เดินไปโดยไม่คิดอะไร เพียงแต่ว่าเสียงนั้นเรียกเขา

ต๊อด "สวัสดีครับ........"

เงียบ..........

พอต๊อดก้าวเข้ามา ประตูก็ปิดเอง!!!

ต๊ฮด "ประตูอะไรเนี่ย ล็อกดีจริงๆ"

ตึง ตึง ตึง มีบางอย่างกำลังลงมา

เมื่อหันมาดู

มันคือ
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
the mummyนี่เอง

ต๊อด "ว๊ากกกกก มัมี่ทำไมไม่อญู่อียิปต์ กลับไปเลย ชิ่ว!!!"

ทุกคน "แล้วไงค่อ"
โดม "เออ นึกแป๊บ"

ต๊อดเลยเอาหนังสือดูนกมาบังแล้วท่องชื่อนกอะไรไม่รู้จำไม่ได้แล้ว
"นกเขาไฟ เบิร์ด ธงไชย ฮัมมิ่งเบิร์ดฯลฯ"

มันก็เลยขอโชว์ฟันหล่อ
แฮ่!!!!!!

พอท่องถึง วู้ดเพ็กเกอร์ มันก็เปิดประตูได้สำเร็จแล้วหนีออกมา

โดม"แต่ ฉ ฉันไม่เชื่อเขา จนกระทั้ง........."

วายุ "แล้วๆ ครั้งหนึ่ง เขาบอกฉันว่า เขาเห็น ส แสงบางอย่างด้วย"

โน๊ต "ใช่ เราทุกคนก็เห็นมัน"

วายุ "แต่ไม่มีใครเชื่อหรอก แม้แต่ต ต ต ตัวเราเอง!!!"

โดดม "แสงนั่น ส ส แสงแห่งความตาย"

ตอนนั้น
โดม "แสงอาไรเนี่ย แรงจริงๆ!!"

แคปซูลตัดสินใจจะเปิดตู้เย็นกินน้ำใบบัวบกแก้ช้ำใจ

แต่มีลูกโป่งออกมา!!!

และลอยออกมาเยอะมาก!!!!!!!!

แล้วในนั้นก็มีหัวของต๊อด!!!!!!!

"สวัสดี พวกนาย"
ทุกคน "เจ้าต๊อดดดดดดดดดด"

"แหม มีใครกันบ้างเนี่ย
โดม อ อ อไอ้ติด อ่าง
วายุ ไอ ไอ ปีฮดแหกกกกกกกกกก
โชกี้ อีลูกภารโณง
โน๊ต เจ้าปากตะไกร
และแก ไอมืดแคปซูล"

ทุกคน "ปากน่าถีบจริง!!!"

"โดยเฉพาะแก เจ้าแคปแกเก่งมวากกกที่เรียกทุกคนกลับมาได้"

(เสียงต๊อดผสมเพนนีไวซ์)แต่ฉันจะจัดการพวกแกทุกคน!!! ฉันจะฉีกพวกแกให้เป็นชิ้นๆ!!!!!!!

ปึ้ง!!! แคปซูลปิดอย่างไว

แล้วกระจกตรงปรตูห้องสมุดก็แตกเป็นเสี่ยงๆ!!

หนังสือในชั้นก็กระเด็นขจรขจาย