สวัสดีมิตรรักแฟนเพลงทุกท่านค่ะ

พวกหร่อนหลายๆ คนอาจจะสงสัยว่าชั้นหายไปไหนมา จะโดนตะเข้ลากลงน้ำไปเป็นเมียมัน หรือโดนงูกรีนแมมบ้าฉกเอารึยัง ขอบอกว่าชั้นยังสบายดีค่ะ (ถึงเจอชั้นก็ไม่กลัวย่ะ เพราะชั้นมีความสวยเป็นอาวุธ)

ช่วงเวลา 2 - 3 อาทิตย์ที่ผ่านมาชั้นต้องอยู่อย่างพะวงหน้าพะวงหลัง กลัวน้ำทะลักเข้าบ้าน วิ่งออกไปดูท่อเป็นระยะๆ แต่น้ำในท่อก็ยังแห้งผาก แต่รอบๆ บริเวณบ้านชั้นท่วมสูงมากย่ะ ไม่รู้ชั้นรอดมาได้ไง(สงสัยพระพิรุณท่านจะเห็นใจหญิงสาวตัวเล็กๆ หน้าตาสะสวยอย่างชั้นเลยปราณี)

แต่คนละแวกเดียวกัน(ชั้นอยู่นนทบุรีค่ะ แถวๆ สนามบินน้ำ น่ะแหล่ะ)เขาต้องเผชิญกับมวลน้ำค่ะ สงสารพวกเขามาก ประกอบกับได้ยินมาว่าทหารหนุ่มๆ ที่ไปช่วยแถวนั้นหล่อล่ำท่าทางแซ่บมาก ด้วยความเป็นคนดีมาแต่เกิดของดิชั้น ชั้นก็เลยทำอาหารกับข้าวกับปลา ขนน้ำไปช่วยผู้ประสพภัยแทบทุกวัน (คนอะไร้ ทั้งสวย ทั้งดี)

ในจุดนี้ชั้นอดคิดไม่ได้ว่า เพราะความสวย ใส ของชั้นรึเปล่าที่ช่วยชุมชนชั้นไว้ได้ ยังจำได้มั้ยยะที่ชั้นบอกว่าจะปักตะไคร่ พอชั้นปักปั๊บ เหลือเชื่อค่ะ ฝนฟ้าหายหมด แต่มันทะลักมาทางใต้ดินแทน รู้งี้น่าจะขุดดินไปปักที่ใต้บาดาลซะหน่อย

แต่อย่างไรก็ตาม มีมืดฉันใด ก็ต้องมีหลอดไฟนีออนฉันนั้น! ข้อดีของการที่น้ำท่วมก็คือมีผู้ชายแวะเวียนมาหาชั้นจนหัวกระไดไม่แห้ง

“ก็แน่สิค๊า บ้านน้ำท่วมนิโนะ?” (เสียงนังสาวใช้) เพราะผู้ชายแต่ละคนมาขอแรงชั้นไปตวงกระสอบทรายมั่งละ มาช่วยขนของมั่งล่ะ แหม พวกผู้ชายละแวกนี้ขี้อายกันจัง จะมาหาหน่อยเป็นต้องหาข้ออ้าง

อ้อ วันที่ชั้นไปช่วยส่งอาหารให้ผู้ประสบภัย บังเอิญชั้นได้ที่คาดผมสุดอินเทรนด์เป็นรูปนกตัวใหญ่ยักษ์มาใส่ กะว่าชมพู่ก็ชมพู่เถ๊อะ มาเจอชั้นเข้าคงหนาว เพราะชั้นมั่นใจว่า ความสวยของชั้นน่าจะพอต้านชมพู่ไหวอยู่ และนางอาจจะต้องเสียเซล์ฟที่นกชั้นใหญ่กว่า.. สมจริงกว่า.. เพราะชั้นแอบใส่ถ่านตั้งระบบให้มันกระพือปีกได้เบาๆ!

จากนั้นชั้นเลยใส่ลูบูแตง6นิ้วเดินทอดน่องไปปากซอยเพื่อเรียกสามล้อไปส่งชั้นตรงบริเวณที่กั้นน้ำ

แต่ยังไม่ทันพ้นปากซอยเลย สายตาชั้นก็เหลือบไปเห็นอีวินมอไซด์คันเดิมที่หาว่าชั้นเป็นผีอีเม้ย (เจ็บใจมากก) เห็นทีจะไม่ได้การละ ชั้นเลยรีบเดินจ้ำๆกะว่ามันคงมองไม่เห็นชั้น ที่ไหนได้ เหมือนพรหมลิขิตนำพา อีวินฯคนนี้หันมาเจอชั้นพอดีแล้วร้องทักว่า......


“ป้าๆ เอานกแสกมาไว้ที่หัว ป้าไม่ถือเหรอ?”


กรี๊ดดดดดดดดดดดดด! อีหอย ที่บ้านไม่มีทีวีเหรอยะ? เทรนด์นี้เค้ากำลังมาแรงย่ะ(อันนี้ชั้นคิดในใจไม่กล้าพูดออกไป เพราะกลัวว่ามันจะลวงชั้นไปฆ่าแล้วลืมข่มขืน!)

จากนั้นชั้นก็เดินจ้ำไปแบบสวยเก๋ค่ะ ทิ้งมันให้มองค้างตามหลังชั้นด้วยความมึนงงต่อไป


ขอให้ทุกคนรอดพ้นจากภัยพิบัติครั้งนี้นะคะ ถ้าใครประสบปัญหาเรื่องที่อยู่ มาอาศัยที่บ้านชั้นได้ค่ะ(แต่ขอจำกัดเฉพาะหนุ่มๆ เท่านั้นนะยะ)